tag:blogger.com,1999:blog-11323278189299226622024-03-14T23:15:04.559-07:00Петко Недялков, СевлиевоПетко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.comBlogger175125tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-25226502928845580552023-09-10T00:09:00.001-07:002023-09-10T00:09:22.151-07:00СЕВЛИЕВСКИТЕ НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ДЕСЕТОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">СЕВЛИЕВСКИТЕ
НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ДЕСЕТОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">(16
МАЙ 1899 – 29 НОЕМВРИ 1900)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">В
условията на финансова и стопанска криза правителството на Константин Стоилов
не успява да реши трудните проблеми със строежа на паралелната железопътна
линия на Източната железница. Цялата опозиция и дори дейци от Народната партия
се обявяват срещу неизгодния договор и тежкия заем, министърът на търговията
подава оставка. Поради натрупаните противоречия и липса на перспектива,
министър-председателят подава оставката на правителството на 13 януари 1899 г.,
а на 5 март е разпуснато 9-то Обикновено народно събрание. </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Изборите
за новото 10-то Обикновено народно събрание се произвеждат на 25 април/7 май и
2/14 май 1899 г. и се печелят от Либералната партия (Радослависти). Народни
представители имат Народнолибералната, Демократическата и
Прогресивнолибералната партии.
Управляващата до този момент Народна партия има само две депутатски места. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Изборите
в Севлиевска околия се провеждат в четири избирателни секции: две в града и две
в селата. В първа градска секция гласоподаването започва в 7.20 часа. От 3628
избиратели гласуват 2182 души, или 60.14%. Избирателните карти са колкото и
гласувалите, но има една бюлетина в повече, което се отчита като неволна
грешка. Най-много гласове получават либералите: Петър Пешев – 2065 гласа,
Никифор Влаев – 2022 гласа и Стефан П. Недев – 1987 гласа. Изборът приключва в
19.00 часа, без подадени контестации и оплаквания.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Във
втората градска секция изборът започва в 8.10 часа, поради закъснение на
избирателите. От 3486 гласоподаватели се явяват да гласуват 1537 души, или
44.09%. Най-много гласове получават: <a name="_Hlk111368500">Петър Пешев – 1517
гласа, Никифор Влаев – 1490 гласа, и Стефан П. Недев – 1464 гласа. От
представители на другите партии гласове има за: Петко Бобев – 74 гласа, Христо
Лазаров – 29, Пеню п. Кръстев – 21 гласа, Андрей Конов – 6, Никола Габровски –
3, Боню Лунгов – 3, Ст. Пенчов – 1. </a><a name="_Hlk111368772">Няма
контестации и оплаквания.<o:p></o:p></a></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Третата
секция е в село Горско Сливово. Гласуването започва в 7.00 часа и прекратява в
18.00 часа. От 3424 избиратели гласуват 2037, или 59.49%. Преброени са 2037
избирателни карти, а бюлетините са 2036. Резултат: Петър Пешев – 1866 гласа,
Никифор Влаев – 1798, Стефан П. Недев –1740 гласа. Има и други кандидати, които
получават гласове: Петко Бобев –204 гласа, Христо Лазаров – 148 гласа, Пеню п.
Кръстев –217 гласа, Андрей Конов – 96, Н. Габровски – 17, Боню Лунгов –
22. Няма контестации и оплаквания по
време и след избора.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Четвъртата
секция е в село Батошево, където изборът започва в 7.00 часа. От 3388
гласоподаватели гласуват 1740 души, 51.35%. Намерени са 1750 избирателни карти,
а бюлетините са 1749. Резултат: Петър Пешев – 1643 гласа, Никифор Влаев – 1586
гласа, Стефан П. Недев – 1518 гласа, Петко Бобев – 210 гласа, Пеню п. Кръстев –
91 гласа, Андрей Конов – 14 гласа, и Христо Лазаров – 146 гласа. Гласуването се
прекратява в 20. 00 часа, защото в 18 часа Стокенската община не е приключила
още. Освен изброените кандидати, гласове получават още: Боню Лунгов – 13 гласа,
Никола Габровски – 11 гласа, Димитър Благоев – 1 глас, и Ст. П. Медарев – 1
глас. Има две бюлетини, които бюрото счита за недействителни, защото едната не е
скрепена с подписа на председателя, а другата е една разписка или декларация от
избирателя, колко овци и кози има, подлежащи на беглик. Контестации няма. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Характерна
за тези избори е високата избирателна активност – 53.82%, най-голяма в
следосвобожденския период. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">В
Народното събрание комисията по проверка законността на изборите счита избора
за редовен и законен, и иска утвърждаване. Избрани са за народни представители с
вишегласие: Петър Пешев – <a name="_Hlk111464609">7091</a> гласа, Никифор Влаев
– <a name="_Hlk111464638">6896</a> гласа, и Стефан П. Недев – <a name="_Hlk111464663">6700</a> гласа. Тримата са кандидати на Либералната партия
и този избор, след поражението през 1896 г., може да се смята за триумф, както
на партията, така и лично за Петър Пешев. Народняците, в лицето на Петко Бобев
и Пеню п. Кръстев, губят категорично народната любов. Сериозна заявка за бъдещи
добри изяви в изборните битки дават социалдемократите Христо Лазаров и Андрей
Конов, като и двамата имат по-добри резултати в селските секции. В
социалдемократическата листа са включени и получават известен брой гласове:
Боню Лунгов – юрист, публицист и общественик от Дряново; Никола Габровски –
юрист, политик, народен представител в 8-то и 9-то ОНС, родом от Търново. И
двамата са избрани за народни представители в 10-то ОНС. Един глас получава в
Батошевската секция и социалдемократа Димитър Благоев, който е избран за
народен представител в друг район, но изборът му е касиран.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">През
мандата на това събрание Петър Пешев е министър на правосъдието.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Никифор
Влаев има опит в парламента от времето на 4-то ОНС, избиран е за кмет на град
Севлиево, назначаван е за окръжен управител на Ловешки окръг. В това Народно
събрание той е избран за член на комисията по поднасяне отговора на тронното
слово, член на комисията по проверка законността на изборите и на комисията по
вътрешните работи. Неизвестно по какви причини отсъства от заседанията на
цялата първа редовна сесия и на втората редовна сесия, с изключение на първия
ден на откриването. Включва се в работата на извънредната сесия.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Стефан
П. Недев – търговец и акционер във фабрика „Александър“ – Габрово, е избран за
член на прошетарната комисия и член на депутацията за поднасяне отговора на
тронното слово.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">С
приетия в това Народно събрание Закон за въвеждане изменение в
административното деление територията на България, Севлиевски окръг е закрит и
неговите две околии – Севлиевска и Габровска, преминават към новосформирания
Търновски окръг.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Дейността
на 10-то ОНС се ограничава в периода май 1899 – октомври 1900 г. Опитите на
правителството да възстанови натуралния десятък водят до селски бунтове. В
условията на икономическа и политическа криза се изострят противоречията между
управляващите Либерална и Народнолиберална партии и следва предсрочно
разпускане на парламента. Такава е политическата участ и на предишните седем
Народни събрания</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><b> таблица №1</b></span></p>
<table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="border-collapse: collapse; border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-table-layout-alt: fixed; mso-yfti-tbllook: 1184;">
<tbody><tr>
<td rowspan="2" style="border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><a name="_Hlk145000190"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">НАРОДНИ<o:p></o:p></span></b></a></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ПРЕДСТАВИТЕЛИ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td colspan="4" style="border-left: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 257.7pt;" valign="top" width="344">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ИЗБОРНИ
СЕКЦИИ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td rowspan="2" style="border-left: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ОБЩО<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1
градска<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2
градска<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Горско<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Сливово<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Батошево<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ПЕТЪР ПЕШЕВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2065<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1517<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1866<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1643<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">7091<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">НИКИФОР ВЛАЕВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2022<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1490<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1798<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1586<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">6896<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">СТЕФАН НЕДЕВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1987<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1464<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1740<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1518<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">6709<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ПЕТКО БОБЕВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">154<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">74<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">204<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">210<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">642<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ПЕНЮ КРЪСТЕВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">73<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">21<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">217<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">91<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">402<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ХРИСТО
ЛАЗАРОВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">48<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">29<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">148<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">146<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">371<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">АНДРЕЙ
КОНОВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">75<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">6<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">96<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">14<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">191<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">БОНЮ
ЛУНГОВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">3<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">22<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">13<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">38<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">НИКОЛА
ГАБРОВСКИ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">3<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">17<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">11<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">31<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ДИМИТЪР
БЛАГОЕВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">СТ.
П. МЕДАРЕВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">СТ.
ПЕНЧОВ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">?<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 147.15pt;" valign="top" width="196">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.8pt;" valign="top" width="77">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">6074<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 60.35pt;" valign="top" width="80">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">4608<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 66.0pt;" valign="top" width="88">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">6108<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.55pt;" valign="top" width="98">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">5234<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 57.25pt;" valign="top" width="76">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">22374<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
</tbody></table>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">таблица №2</span></b></p>
<table border="1" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoTableGrid" style="border-collapse: collapse; border: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-padding-alt: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-table-layout-alt: fixed; mso-yfti-tbllook: 1184;">
<tbody><tr>
<td rowspan="2" style="border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 104.65pt;" valign="top" width="140">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td colspan="4" style="border-left: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 10.0cm;" valign="top" width="378">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ИЗБОРНИ СЕКЦИИ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td rowspan="2" style="border-left: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.95pt;" valign="top" width="99">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ОБЩО<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1 градска<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2 градска<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Горско<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Сливово<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Батошево<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 104.65pt;" valign="top" width="140">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ИЗБИРАТЕЛИ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">3628<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">3486<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">3424<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">3388<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.95pt;" valign="top" width="99">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">13926<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 104.65pt;" valign="top" width="140">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.95pt;" valign="top" width="99">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 104.65pt;" valign="top" width="140">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">ГЛАСУВАЛИ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2182<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1537<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">2037<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">1740<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.95pt;" valign="top" width="99">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">7496<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 104.65pt;" valign="top" width="140">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.95pt;" valign="top" width="99">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
</td>
</tr>
<tr>
<td style="border-top: none; border: solid windowtext 1.0pt; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 104.65pt;" valign="top" width="140">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">АКТИВНОСТ<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">60.14%<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">44.09%<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.85pt;" valign="top" width="94">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">59.49%<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 70.9pt;" valign="top" width="95">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">51.35%<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
<td style="border-bottom: solid windowtext 1.0pt; border-left: none; border-right: solid windowtext 1.0pt; border-top: none; mso-border-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-left-alt: solid windowtext .5pt; mso-border-top-alt: solid windowtext .5pt; padding: 0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; width: 73.95pt;" valign="top" width="99">
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 0cm; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">53.82%<o:p></o:p></span></b></p>
</td>
</tr>
</tbody></table>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ИЗТОЧНИЦИ:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Дневник (стенографически)
на 10-то Обикновено народно събрание, 1899-1900 г., 94-96.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a name="_Hlk111195388"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Станев,
Н. История на Нова България. 1878-1941. С. 1992,</span></b></a><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">
105-</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">107.<o:p></o:p></span></b></p>
<p><a name="_Hlk111105808" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Пешев,
П. Историческите събития и деятели от навечерието на Освобождението ни до днес.
С. 1993, 328.</span></b></a> </p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-71345241520717237532023-09-09T23:57:00.000-07:002023-09-09T23:57:38.435-07:00СЕВЛИЕВСКИТЕ НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ДЕВЕТОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><a name="_Hlk111797121"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">СЕВЛИЕВСКИТЕ НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ДЕВЕТОТО
ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<o:p></o:p></span></b></a></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk111797121;"></span>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">(1
ДЕКЕМВРИ 1896 – 5 МАРТ 1899)</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">През
есента на 1896 г., когато били насрочени парламентарните избори за 9-то
Обикновено народно събрание, битката се водела между привържениците на
правителствената Народна партия на Константин Стоилов и Либералната партия на
Васил Радославов, чиято организация в Севлиевска околия оглавявал Петър Пешев –
два пъти избиран за депутат в предходните Народни събрания. За пръв път в предизборната
борба се включили и социалдемократите в лицето на Андрей Конов.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">През
месец октомври и първата половина на ноември в околията кипяла ожесточена
предизборна борба. В Севлиево пристигнал инспектор Загоров, пратеник на
министър председателя К. Стоилов, който заедно с окръжния управител Васил
Грудов успял да спечели за каузата на народняците Петко Бобев – доскорошен
партиен сподвижник на Пешев. В правителствената листа били включени още Димитър
Караиванов – фабрикант и търговец от Севлиево,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>и Пеню поп Кръстев, родом от Сухиндол. В агитацията за кандидатите на
правителството се включили доста активно окръжният управител Васил Грудов,
училищният инспектор, мюфтийският наместник, околийският началник Марин Конов,
полицейският пристав и подчинените им служители. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Листата
на либералите радослависти била с водач – Петър Пешев. Включили се още Стефан
Хр. Генев, севлиевец, аптекар в София, и Христо Бонев от село Батошево, бивш
учител. В града либералите били подпомагани доста активно от градската общинска
администрация, възглавявана от кмета Минчо Пешев – брат на Петър Пешев. Сам
Петър Пешев, начело на конна дружина от 20 партийни съмишленици, в продължение
на две седмици обиколил повечето от селата в околията и агитирал за либералната
листа. Чувствайки се неуверен в силите, той предприел рискована стъпка – съюзил
се със стамболовистите, негови врагове и гонители в продължение на 7-8 години. В
дните преди изборите в околията се разпространявали много позиви и възвания,
както от народняците, така и от либералите. На 1 ноември Пешев се обърнал към
избирателите със специално писмо, в което акцентирал на измяната на Петко
Бобев. Това писмо било подписано от подкрепящите го: Н. Генев, Ст. П. Недев, Н.
Влаев, Б. Ханчев, К. Божинов, П. Пощаков, Ст. Сумров, Б. Малчев, Й. Дертлиев,
Хр. Дунев, Ст. Нерезов, Зах. П. Недев, Н. Карастойчев и др. Заради съюза на
либералите със стамболовистите, срещу Пешев била отпечатана и разпространена от
анонимен автор брошура със заглавие: „<i>Политическото убеждение и постоянство
на П. Пешев“. </i><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Включили
се в предизборната борба и социалдемократите, които от 1 ноември започнали да
издават свой вестник с името „<i>Събуждане</i>“, и претенцията, че ще будят
населението в Севлиевски окръг от <i>„мъртвия политически сън“</i>. Редактор
бил адвокатът Андрей Конов, кандидат за народен представител и брат на
околийския началник Марин Конов.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Как
протекли изборите на 17 ноември 1896 г. в Севлиевска околия? Към 7.30 часа в
двора на Общинското управление се съсредоточили около 1200 души резервисти
(запасни), със знаме, предвождани от Петко Бобев. Петър Пешев се появил със
своите привърженици, според Бобев около 200 души, повечето стамболовисти. Още в
началото се видяло, че определената за гласуване стая била малка, тясна и
тъмна, поради което Петко Бобев, Петър Пешев и Минчо Пешев – председател на
избирателната секция, взели решение изборът да се проведе в двора пред
общината, на открито. Гласуването започнало навреме – в 8.00 часа. Започнали да
прииждат гласоподаватели от града и от селата на околията. Според избирателния
списък избирателите наброявали 12 813 души, от които гласували 5319 души,
или 41.51%. Това била рекордна активност за целия следосвобожденски период.
Съсредоточаването на няколко хиляди гласоподаватели с противоположни
политически възгледи и предпочитания сериозно затруднило работата на изборното
бюро и секциите. Социалдемократическият вестник „<i>Събуждане</i>“, обективно
според нас, описал разигралите се събития така: <i>„Множеството беше на
правителствената страна. Това всеки виждаше. Съединената опозиция взе да
упражнява средства, чрез които да покаже на множеството, че те са много и по
тоя начин да отчигари част от множеството на правителствените… Почнаха се
викове „Ура! Да живее Пешев!“, когото и вдигаха. Същото стори и
правителствената партия, като вдигаше Бобев. Станаха малки сблъсквания,
сритвания, притискания, които находящите се там 4-5 души (полицаи, б.моя) не
бяха в състояние да спрат. Важното е, че няма други стражари…“ </i>Петимата
полицаи не можели да осигурят реда, поради което се наложило с решение на
изборното бюро да се поиска съдействие от войската – 15 войника, които да осигуряват
коридор за преминаване на избирателите от улицата, през двора на Общината, до
урните. Оформили се групите на селата, с разстояние от 10 крачки между тях. Заради
голямата навалица окръжният управител и председателите на секциите поискали да
се гласува не чрез извикване по избирателния списък, както повелявал закона, а
по реда на явяване пред урната и записване в нов списък, а впоследствие
отмятане по официалния. С това действие председателят на бюрото не бил
съгласен.<i><o:p></o:p></i></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">През
всичкото време на избора Петър Пешев следял отблизо как се развиват събитията.
Брат му бил председател на избирателна секция, според някои сведения имал свои
8 или 10 члена в изборното бюро, от общо 18, но независимо от това определил по
още един доверен човек при секциите. Около 16.30 часа, когато разбрал, че
изборът не върви добре за партията му и лично за него, взел решение неговите
членове на бюрото и секциите да се оттеглят. Послушали го брат му Минчо и Иван
Каломенов, негов зет. Другите негови хора – Н. Карастойчев и Ангел Ц. Ангелов
продължили да изпълняват задълженията си. Председателят на изборното бюро,
Стефан хаджи Петров, намерил заместници на оттеглилите се и гласуването
продължило до 17.00 часа.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Преброяването
на бюлетините, извършено от представители на трите заинтересувани страни,
продължило до 24.00 часа. Съставеният протокол бил подписан от председателя на
изборното бюро Стефан хаджи Петров с особено мнение: <i>„Във време на избора
избирателните секции викаха избирателите по списъците, но, като надойдоха много
избиратели и стана голяма навалица, председателстващите секциите поискаха да се
гласоподава по записване на избирателите, а не по привикване по списъка, за
което аз не се съгласих, съгласно Избирателния закон, което се почна отпосле да
се гласува по записване, и че после да се отметне на срещу всеки избирател, и
което се извърши; вследствие на това е моето при особно мнение (забележка)
подписване.“</i> <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">В
самия изборен ден към бюрото били отправени три заявления за извършени
нарушения по време на избора. Първото било подписано от 17 избиратели. В него
се казвало, че без заповед от председателя на бюрото същото било обградено от
кордон полиция и войска, които пречели на свободното гласуване. До урната
стражари довеждали само гласоподаватели, които били за правителствените
кандидати, а тези от опозицията се възпрепятствали, стражари и чиновници им късали
бюлетините.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Второто заявление било
подписано от Минчо Пешев и Иван Каломенов. Твърдели, че войската с камшични
удари разгонила част от избирателите, а въоръжени стражари насила влачели
избиратели и ги принуждавали да гласуват за правителствените кандидати.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Третото
заявление повтаряло съдържанието на първите две. Основната претенция била, че
полицията се е намесила в избора и е упражнила сила върху избирателите. Тия
заявления бюрото е оставило без последствия като неоснователни. В дневника обаче
било отбелязано, че избора е бил <i>„мирен и тих и че вследствие на навалицата
Бюрото е поискало полицейска помощ“.</i> Дневникът бил подписан от председателя
на бюрото с цитираното вече особено мнение.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Преброените
бюлетини показали, че побеждават със сериозен брой гласове кандидатите на
правителствената листа, т.е. на Народната партия. Петко Иванов Бобев получил
3499 гласа, Димитър Караиванов – 3439 гласа, и Пеню Х. Кръстев – 3401 гласа.
Бюрото обявило тримата за победители в изборите. Противниците им от Либералната
партия получили следните гласове: Петър Пешев – 1975,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Ст. Хр. Генев – 1871 и Христо Бонев – 1887. В
града Пешев получил 45 гласа повече от противниците си, но малкото гласове от
селата предопределили загубата му. За социалдемократа Андрей Конов гласували 51
души. Социалдемократическата партия очевидно нямала още привърженици, но
заявила своето съществуване и показала, че ще се бори за гласовете на градската
беднота и селяните.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">На
следващия ден след изборите, 18 ноември, още двама членове на бюрото изразили
особено мнение. Това били Ангел Ц. Ангелов и Н. Карастойчев. Според тях: 1.До
урните през целия ден са стояли въоръжени стражари. 2.Полицейски стражари
довеждали до урните селските гласоподаватели да гласуват. 3.Чиновници,
стражари, околийския началник и полицейския пристав цял ден кръстосвали в
избирателното място. 4.От избирателното място се вземали мирни избиратели и се
арестували. 5.Кордонът от конна войска поискан от председателя без негово
разрешение разгонил избирателите с бой и камшици. 6.По изрична заповед на
окръжния управител избирателите не се извиквали по списък, въпреки настояването
на председателя на бюрото. 7.Конната войска не допуснала градските опозиционни
избиратели да гласуват. 8.Градските избиратели се отстранявали от избирателното
място от стражарите.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Същия
ден със специално писмо Петър Пешев се обърнал към избирателите от Севлиевска
околия. В него се повтаряли всички обвинения, споменати вече в трите заявления
и в особените мнения. Започнала кампания, която трябвало да оправдае загубата
на Пешев и либералите. Изпращали се телеграми до София, публикували се остро
критични материали в партийния вестник <i>„Народни права“</i>. Подготвени били
още три заявления до Народното събрание, които постъпили на 7 декември. Те били
написани с един почерк, но подписани от няколко души, без подписите им да са
заверени от надлежните власти. Всъщност, в тях били обобщени всички претенции
на Пешев към местните власти. Ето накратко съдържанието им: 1.Един месец преди
изборите окръжният управител, училищният инспектор, мюфтийският наместник,
околийският началник, полицейският пристав, жандармите и всичките други
чиновници обикаляли селата и заплашвали избирателите с притеснения ако не
гласуват за правителствените кандидати.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">2.Околийският началник
Конов заплашвал, че ще употреби сила за да бъдат избрани правителствените
кандидати.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">3.Преди изборите шайка от
развалени хора, покровителствана от полицията, буйствала из улиците и
кафенетата на града и заплашвала избирателите с ножове.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">4.Ден преди избора
пристава, жандармите и другите чиновници обикаляли селата и раздавали бюлетини
за правителствените кандидати; всички агитатори на Пешев били арестувани; през
целия ден на избора околийският началник, полицейският пристав и стражарите стояли
до урните, посрещали избирателите, вземали им бюлетините и ги променяли; конни
войници от 1 артилерийски полк ходели по улиците и по указание на полицията
биели и арестували приятелите на Пешев; изборното място било оградено от
войска, която не пропускала избиратели без придружаващи полицаи; по заповед на
околийският началник след 15.30 часа конната войска гонила и била избирателите,
а заинтересуваните членове на бюрото пускали в урните снопове бюлетини.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">В
седмото заседание на Народното събрание, проведено на 11 декември, народният
представител Жеко Жеков докладвал решението на проверовъчната комисия, а то било:
<i>„Да се утвърди избора“.</i> Основанията били две: че подписите на
заявленията били написани с една ръка, и че не били заверени от надлежната
власт; че оплакванията не били съществени. Поради това заявленията се оставяли
без последствие.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">По доклада на комисията
се започнала разгорещена дискусия. Обширно изказване направил Атанас Краев,
либерал, последовател на Драган Цанков, който наблегнал на въоръжената намеса
на полицията и войската, която считал за незаконна, понеже в протокола на бюрото
било записано, че <i>„не са се случили никакви извънредни случки“</i>, споменал
също така за „<i>изгонването</i>“ на Минчо Пешев и Иван Каломенов, за подмяна
на една от урните в коридора на Общината след приключването на избора от
правителствените привърженици, за агитацията на държавните чиновници месец
преди изборите, която след като нямало данни за насилия, той нарекъл <i>„морално
влияние“</i>. Изброил поименно имената на арестуваните привърженици на П. Пешев:
Д. Рачов, П. Ватев, Христо Сумров, Ив. Ст. Боев, Б. Малчев, Н. Пенчев, Д. Х.
Матев, Н. Юрданов, Н. Белберов, Ив. Банков, Коно П. Станчев, Гатю Джамбазов,
Русан Д. Балев, Михо Илийчов, Сп. Джамбазов и др. Напомнил за разпространения
слух, че ако Пешев се избере, това щяло да бъде оскърбление за княза. Чувствайки,
че аргументите му са слаби, той завършил изказването си не с искане за касиране
на избора, а с искане за анкетна комисия и проверка на опорочения избор. Христо
Славейков, демократ, в изказването си разсъждавал по въпроса имало ли е насилия
по време на севлиевския избори, или не, и се присъединил към мнението на Атанас
Краев за създаване на анкетна комисия. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Депутатите
от правителствения лагер много добре разгадали намеренията на Петър Пешев и
успешно го разобличили в изказванията си. Според тях в Севлиево е имало много
оспорвана политическа борба, в която хитрите либерали, след като усетили, че
губят, добре подготвили почвата за оправдаване на загубата си с крутите мерки
на властта. В деня на избора те предприели редица двусмислени действия, с които
целели да подобрят резултата си, а ако това не стане да имат основания да твърдят,
че изборът бил опорочен, и да искат касиране, или анкета. От такъв характер са
исканото съдействие от полицията и войската, гласуването по реда на идване, а не
по избирателните списъци, напускането на двамата члена на бюрото, представено
като изгонване и т.нат. Целта била да се оправдае загубата, да се запази
политическия авторитет на Пешев и либералите; <i>„имаме влияние, но ни го отне
властта“</i>, твърдели те. Георги Юруков попитал: ако всичко изложено в
заявленията е вярно, как тогава Пешев е получил 1975 гласа, а другарите му –
над 1800. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Във
вестник „<i>Събуждане</i>“, пишело: <i>„Пръскат се слухове, че уж, когато
бюрото се теглило в коридора на общината, за да се преброят бюлетините, една от
кутиите била променена с друга, която била пълна с бюлетини на правителствената
кандидатура. Понеже двама от нашите другари присъстваха от самото начало до
края на преброяването, то в интерес на истината заявяваме, че никакво разменяне
на кутиите не е ставало и че нямаше аслъ никаква възможност да стане това,
защото всичките врати бяха заключени и всички ключове се намираха в ръцете на
кмета, който е опозиционер. Правителственото болшинство не трябва да се отдава
на злоупотребления при самото отваряне на кутиите, а на злоупотребления в
агитацията и в отсъствието на всякакво политическо възпитание… Не е вярно, че
членовете на бюрото били изгонени от урните, както казва г-н Пешев в писмото
си. Ние не можем да икономисваме истината и като вестникари заявяваме, че един
от тия членове г-н Минчо Пешев напусна сам градската кутия, при която се
намираше и нашият редактор. Това той направи по общата покана на брата му г-н
П. Пешев“.<o:p></o:p></i></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Най-добре
обяснил причината за загубата на либералите Петко Бобев. Той припомнил, че
Пешев се отказал от министерския пост и излязъл в опозиция: <i>„Обаче, ние,
както в града, тъй и в околията, не съглеждахме никакви причини да бъдем в
опозиция на правителството. В това време не виждахме да се преследват, да се
тероризират гражданите; напротив, се помагаше, както на града, така и на
околията; населението почувства намалението, което се направи на данъчния му
товар и беше доволно. Ето именно защо, казвам, нямаше нужда да бъдем опозиция.
Дойдоха градските избори, г-н Пешев се видя слаб, направи компромис със
стамболовистите, тия, които ни бяха съсипали, както мен, така и него; защото с
него сме най-страдали. Щом направи тоя компромис, младите търговци се погнусиха.
Аз се почувствах докачен, защото имам стари дертови със стамболовистите и не
мога да се помиря с тях. Както видяхте, излезе, че г-н Пешев не можеше да бъде
поддържан от тия приятели, които го поддържаха до това време. Влиянието му
отслабна, едно, защото се съедини със стамболовистие, и, второ, защото
населението е доволно от правителството и не искаше да дава опозиционни
кандидати.“</i><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Друг
правителствен депутат, Иван Абрашев, доста неудачно нарекъл Пешев <i>„политически
мъртвец“</i>. Всъщност загубата му през 1896 г. е единствената в продължилата
четвърт век политическа кариера. След 1899 г. той е непрекъснато народен
представител и министър до края на Първата световна война. Но е осъден за
катастрофата в нея и лежи в затвора няколко години.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Изказалите се
правителствени депутати единодушно поискали признаването на избора за редовен и
правилен, и го гласували.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">В
първите заседания на Народното събрание за квестор, за член на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>комисията по Министерството на външните дела и
изповеданията, член на комисията по Министерство на общите сгради, пътищата и
съобщенията,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и член на комисията по
Министерството на търговията и земеделието е избран Петко Бобев. Димитър
Караиванов е избран за член на депутацията по поднасяне отговора на тронното
слово и за член на комисията по Министерство на войната.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Деветото Обикновено
народно събрание било разпуснато на 5 март 1899 г., след като през месец декември
на предходната година отказало да одобри правителствения проект за закупуване
на Източната железница. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ИЗТОЧНИЦИ:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><a name="_Hlk95827074"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Дневник (стенографически)
на 9-то Обикновено народно събрание, 7-мо заседание, 11.12.1896 г., с.134-149.<o:p></o:p></span></b></a></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bookmark: _Hlk95827074;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Беязов,
В. Петко Иванов Бобев (1862-1913). Черти из живота и дейността му. Севлиево.
1946, 10. – Градски исторически музей Севлиево, инв. №20.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><span style="mso-bookmark: _Hlk95827074;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Пешев,
П. Историческите събития и деятели от навечерието на Освобождението ни до днес.
С. 1993, 325-328, 339.<o:p></o:p></span></b></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk95827074;"></span>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Станев, Н. История на
Нова България. 1878-1941. С. 1992, 103-105.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Димитър Кандулков. Спомени. Ръкопис при
ГИМ-Севлиево.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">В. <i>Събуждане</i>, 1, 8,
15, 22, ноември 1896, бр.1, 2, 3, 4. ГИМ-Севлиево, инв.№312, </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">III-1.<o:p></o:p></span></b></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-59387467244608539372023-08-31T00:42:00.002-07:002023-08-31T01:15:20.635-07:00СЕВЛИЕВСКИТЕ НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ОСМОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">СЕВЛИЕВСКИТЕ
НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ОСМОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">(5
ОКТОМВРИ 1894 – 10 ОКТОМВРИ 1896)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Пролетта
на 1894 г. е белязана от засилване на конфликта между княза и
министър-председателя Стефан Стамболов. След като насърчава опозицията да се
сплоти и назначава предан на короната офицер за министър на войната, князът
приема поредната оставка на Стамболов, който реагира остро и предприема мерки
за активизиране на своите привърженици. Свиква митинг пред къщата си, а преди
това, с телеграма до окръжните управители и партийните бюра на своята партия,
търси подкрепа в борбата срещу княза. </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">До
свалянето на Стамболов на 18 май 1894 г., в продължение на седем години, в
Севлиево политическата борба се води между Народнолиберална партия и
либералите. В началото на този период около стамболовистите се групират
консерваторите и русофилите, които се появяват след Сръбско-българската война
през 1885 г. и по време на Регентството. При тях <i>„се наредили всички партийки,
противни на либералите“</i> – спомня си Петър Пешев.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">След
период на временен упадък, либералите се сгрупират около Петър Пешев и засилват
позициите си в началото на 90-те години. Когато на 18 април 1894 г. местните
стамболовисти свикват митинг в 5-токласното училище в подкрепа на подалия
оставка Стамболов, либералите се организират, явяват се в грамадно болшинство и
приемат враждебна на Стамболов резолюция. Следва шумна манифестация из града.
Гражданите акламират Пешев и го носят на ръце.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">На
18 май князът възлага на д-р Константин Стоилов да състави кабинет. Новото
правителство прокламира, че ще се бори за свобода и законност, ред и признаване
на княза. От представители на старата Консервативна партия и Народната партия
от Източна Румелия около д-р Стоилов се сформира нова Народна партия, която
печели парламентарните избори за 8-мо Обикновено народно събрание, насрочени за
10 септември.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Както
при предишните избори, в Севлиево има само една избирателна секция, където
гласуват всички избиратели на околията. Председател на избирателното бюро е
Христо Топузанов от Габрово – търговец, адвокат, общественик. В първите години
след Освобождението той е симпатизант на либералите и конкретно на Петко
Каравелов. Впоследствие се ориентира към Стефан Стамболов и неговата партия. Избиран
е за депутат в 4-то ОНС от Севлиевска околия, а в 8-то ОНС става народен
представител от Габрово.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">По
списък в Севлиевска околия избирателите са 9683 души, гласуват <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>2925 души, което прави активност от 30.20%. За
народни представители са избрани: Петър Пешев – 2915 гласа, Хаджи Хубан Кючуков
– 2877 гласа, и Христо Кюркчиев 2705 гласа. От останалите кандидати Петко Бобев
получава 223 гласа, има и още няколко с нищожен брой гласове. Изборът преминава
без особени нарушения. Има несъществени грешки, като: не са приложени
гласоподавателните листове; списъците не са подписани от преброителите;
избирателното бюро отваря в 9 часа, а не в 8 часа и други. Общият преброителен
списък обаче е налице, подписан от цялото избирателно бюро, от преброителите и
някои избиратели и замества липсващите преброителни списъци. Комисията по
проверка на законността на избора приема, че грешките са дребни, несъществени и
няма сериозни нарушения на закона. Приема се избора за законен и тримата
кандидати, които са депутати и в предходния парламент, се утвърждават при
гласуването.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Петър
Пешев е адвокат и ръководител на местната организация на Либералната партия.
Негова е заслугата за възраждането на либералите в околията и за постигнатите
успехи. Както за времето на предишното събрание, така и сега, той пише в
спомените си, че Кючуков и Кюркчиев са му „<i>другари</i>“.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Хаджи
Хубан Ненчев Кючуков е севлиевски чорбаджия, търговец и индустриалец. Започва
трудовия си път като чирак при богатия за времето хаджи Колю Конов и постепенно
се издига до едър търговец. Избиран е за народен представител в 4-то и 7-то
ОНС.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "HG Mincho Light J"; mso-fareast-language: BG;">Христо Василев
Кюркчиев е търговец и лихвар от Севлиево; касиер на Севлиевското окръжно
ковчежничество през Временното руско управление; член на Градския управителен
съвет; депутат във 2-то Велико народно събрание и 7-то ОНС. Еволюира към
новосъздадената Народна партия на д-р К. Стоилов и оглавява местната народняшка
организация.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">След
изборите П. Пешев е поканен от министър-председателя д-р К. Стоилов за министър
на правосъдието и заема тази длъжност в продължение на три месеца. Напуска я
поради възникналите разногласия между Васил Радославов и министър-председателя.
Във втората редовна сесия на Народното събрание (октомври 1895-февруари 1896
г.) участва активно с изказвания, предложения, има и подготвено питане, което
не се осъществява поради разпускането на парламента. Член е на комисията по
изготвяне отговора на тронното слово (1895 г.), а също и на бюджетната комисия.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">В
Народното събрание Хубан Кючуков е избран за член на комисията по Министерство
на земеделието и търговията, а също така и за член на депутацията по отговора
на тронното слово. </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">От
протоколите на втората редовна сесия е видна една съгласувана акция на
Градските общински управления на Севлиево и Калофер, с която се иска
съдействието на държавата за изграждане на шосе между двете населени места,
преминаващо през Ново село, днес Априлци, Троянско. Коментарът е, че няма пари
и прошенията се насочват към Министерството на общите сгради, пътищата и
съобщенията. Пак по това време се обсъжда и въпросът за строежа на ж.п. линия
Шумен-Търново-Севлиево-Ловеч.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">В
началото на 1896 г. се изострят противоречията между управляващите и либералите
на д-р В. Радославов, който с хората си в парламента се обявява за опозиция.
След като губи мнозинството си министър-председателят К. Стоилов е принуден да
разтури 8-то Обикновено народно събрание и да произведе нови избори. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Преди
това в края на втората редовна сесия (1895 г.) са приети важни изменения в
Избирателния закон. Най-същественото сред тях касае начина за определяне
състава на изборните бюра по време на изборите. От Освобождението до този
момент демократичната практика предвижда следното: в деня на избора
избирателите от селата и градовете се съсредоточават в околийския градски
център пред изборното място, обикновено общината или училищната сграда. С явно
гласуване в 8.00 часа събраното множество избира бюро, което взема урните и
произвежда избора. Вместо мирно и тихо да се изберат почтени и ползващи се с
доверие граждани, често става точно обратното. Групирани около партийните си
водачи, възбудени до краен предел, избирателите започват остри препирни, кои
лица да съставят изборното бюро. Явното гласуване и преброяването се
осъществяват много трудно, резултатите се оспорват, често не се признават. С викове
„<i>долу</i>“ и „<i>горе</i>“ започва щурм за овладяване на урните. Случва се
добре организирана тълпа от буйни глави, подпомогната от полицията, да разгони
многобройните привърженици на някоя партия и да заеме бюрото. По този начин
изборът е със сигурност спечелен. Такова бюро пречи на противниците си да
гласуват, пуска в урните цели снопове с бюлетини на своята партия. Ако това не
е достатъчно, за успеха се предприема чупене или крадене на урните, с
последващо унищожаване на бюлетините. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>По
описания начин е опорочен изборът за членове на окръжния съвет в село Млечево
на 4 август 1891 г. и са провалени изборите за първото Обикновено народно
събрание в Севлиево през 1879 г., поради което севлиевци остават без народни
представители.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Какво
ще променят измененията в Избирателния закон ще видим в изборите от 1896 г. за
9-то Обикновено народно събрание.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Източници:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a name="_Hlk111196014"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Дневник
(стенографически) на 8-то Обикновено народно събрание, 3-то заседание, 19
октомври 1894 г., с. 39-40,</span></b></a><span style="mso-bookmark: _Hlk111196014;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> 200</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk111196014;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">.</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk111196014;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-bookmark: _Hlk111196014;"><a name="_Hlk111195388"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Станев, Н. История на Нова България. 1878-1941.
С. 1992, 93-96, 103-104.<o:p></o:p></span></b></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk111195388;"></span>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="mso-bookmark: _Hlk111196014;"><a name="_Hlk111105808"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Пешев, П. Историческите събития и деятели.
С. 1993, 325, 339.<o:p></o:p></span></b></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk111105808;"></span><span style="mso-bookmark: _Hlk111196014;"></span>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-11721157331147971832023-08-28T05:48:00.003-07:002023-08-28T05:48:54.699-07:00СЕВЛИЕВСКИТЕ НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И СЕДМОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">СЕВЛИЕВСКИТЕ
НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И СЕДМОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">(15
ОКТОМВРИ 1893 - 1 АВГУСТ 1894 г.)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Три
дни след закриване на 4-то Велико народно събрание с указ на княз Фердинанд са
насрочени избори за 7-мо Обикновено народно събрание на 18 юли 1893 г. В
Севлиевска околия избирателите са групирани около управляващата
Народнолиберална партия на Стефан Стамболов и около бързо възраждащата се
Либерална партия на д-р Васил Радославов, чиято организация в града и селата от
четири години възглавява и укрепва неуморно действащият адвокат Петър Пешев. Благодарение
на професията си той бързо придобива известност в околията, и не само в нея.
Кантората му в центъра на града се превръща в щаб на либералите радослависти. Сплотени
около него, привържениците му от града и селата: Бериево, Кръвеник, Горско Сливово,
Млечево, Батошево, Стоките, Сенник и Градница, стават силна крепост на
Либералната партия и пример за <i>„единодушие, борчество, доблест и
свободолюбие“</i> в цялата страна. С най-близките си партийни другари Пешев
започва предизборна обиколка в района още докато заседава Великото народно
събрание. На 17 май, по време на празника Свети Дух, е поканен в село Бериево,
където пристига с най-близките си сподвижници: Минчо Пешев - негов брат,
Никифор Влаев, Ботю Цанков Бобев, Петър Пощаков, Марин Пенчев, Иван Мутев и др.
Това село се очертава като непристъпна крепост на либералите и здрава опора
лично за Петър Пешев. Силен оптимизъм и въодушевление обхваща привържениците и
съмишлениците на либералите. Към техните редици се приобщават постепенно и <i>„първите
хора на другите партии“.</i></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">В
съответствие с промените, направени от 4-то Велико народно събрание, в
Севлиевска околия вече се избират само трима народни представители. Има само
един избирателен пункт в града, където от 11 296 избиратели по списък,
гласуват само 2412 души, или 21.35%. Активността е изключително ниска и една от
причините вероятно е неудобството за селските избиратели, които трябва да се
явят за гласуване в града. Изборният ден протича спокойно, няма подадени
контестации. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">За
народни представители са избрани: Петър Пешев – 1999 гласа, Христо В. Кюркчиев
– 1195 гласа, и Хаджи Хубан Кючуков – 1984 гласа. След изборите в Народното
събрание постъпва контестация, подписана от няколко души. В нея се твърди, че
има случаи на гласуване от хора, които не са вписани в избирателните списъци,
или пък такива, които са на служба във войската; отсъстващи от града лица са
вписани в избирателните списъци; починали лица са записани като гласували и др.
Комисията по проверка законността на избора приема, че тези случаи на нарушения
са малко на брой, не могат да повлияят на изборния резултат, и утвърждава
избора на тримата депутати като законен. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">В национален мащаб
изборите печели Народнолибералната партия –132 депутатски места от общо 145.
Останалите 13 народни представители са от Либералната партия. Точна оценка за
случилото се в Севлиево дава П. Пешев в спомените си: <i>„Изборите на 18
юли<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1893 г., в които за пръв път се
избрах за народен представител, станаха сравнително свободни. Избрах се със
1999 гласа. Противниците получиха 430 гласа. Изборът председателстваше Ив. В.
Конов, член на Окръжния съвет, който дойде на изборното място от дома си
тържествено, възседнал на кон. Другарите ми депутати бяха: Хубан</i></span></b><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span></i></b><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Кючуков и Христо В. Кюркчиев, първенци, видни
търговци, по-стари мои съграждани. Когато вечерта се прогласи резултата
тържеството на гражданите и селяните бе голямо. Радостта неописуема.“</span></i></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> Извършен
е сериозен пробив в редиците на управляващата партия на Ст. Стамболов в града.
С тази изборна победа на П. Пешев започва неговата дълга парламентарна и
политическа кариера, продължила около четвърт век.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">В първите заседания на
новото събрание за член на прошетарната комисия е избран Христо Кюркчиев, а
Петър Пешев – за член на <span style="background: white; color: #202122;">комисията
по Министерството на народното просвещение и член на комисията по Министерство
на общите сгради, съобщенията и пътищата. От първото, второто, третото, петото
и други заседания на Народното събрание отсъства хаджи Хубан Кючюков, вероятно
по здравословни причини. Отсъствия има и другият севлиевски депутат – Христо
Кюркчиев. <o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Петър Пешев е непрекъснато в Народното събрание, кипи от енергия,
отправя питания към министрите, изказва се по много от разглежданите въпроси.
Неговата парламентарна дейност, продължила до края на Първата световна война, с
едно изключение през 1896 г., когато не е избран за депутат, заслужава
специално проучване. Тук накратко ще отбележим следното: </span></b><b><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">„Първата
ми реч 17 ноември 1893 г. в събранието бе развитие запитване към
министър-председателя Ст. Стамболов – по вътрешната му насилническа политика.
Преди мене по същия предмет говори Ат. Краев, също либерал и опозиционер. Той
бе предмет на хули, оскърбления и груби прекъсвания от хората на Стамболов.
Като дойде ред да отида на трибуната, другарите ми Кючуков и Кюркчиев, уплашени
от станалото с Краев, ме молиха да се откажа от думата, но аз се реших и отидох
на трибуната. Речта си, не тъй често прекъсвана, завърших с успех. В отговора
си Стамболов, без да отрича насилията, които конкретно посочих, каза, че той не
се стеснява да наруши законите в интерес на България, че той управлява по
„вътрешното си убеждение“.</span></i></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> <i>Тая ми реч спечели
симпатиите на обществото. Тя обърна вниманието и на княз Фердинанд, който на
закуската в двореца, 6 декември 1893 г., след поднасяне отговора на тронното
слово, ме извика настрана и разговаря с мене повече от половин час. В тоя си
разговор той пропусна някои загадъчни думи за Стамболов, от което се разбираше,
че скоро ще го свали.“ <span style="background: white; color: #202122;"><o:p></o:p></span></i></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">През краткия живот на
това Народно събрание Петър Пешев развива бурна парламентарна дейност. Взема
отношение по редица важни въпроси като: <span style="background: white; color: #202122;">доклада на комисията по строителството на ж.п. линията София-Роман;
законопроекта за лихварските дела по Черноморието; законопроекта за
избирателния закон; законопроекта за пенсиите на чиновниците и учителите. В
повечето случаи прави конкретни предложения и някои от тях се приемат.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Аргументирано и пространно се намесва при обсъждане въпроса за
закриването на Севлиевски и Трънски окръзи. Говори за отнемането на 5 села от
Севлиевска околия към Паскалевска преди три години и че сега се иска още пет да
се отделят – това са Горско Сливово, Крамолин, Сухиндол, Коевци, Сопот. Обръща
внимание, че икономически те са свързани с пазара в Севлиево. Това че са били
към Търново по време на османското управление не е аргумент според него и иска да
се отчитат настроенията на населението. Пешев предлага въпроса за закриване на
окръга и преместването на селата към Паскалевска околия да се отложи с една
година, което се приема. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Животът
на 7-то Обикновено народно събрание е кратък – разпуснато е на 1 август 1894 г.
През това време има само една редовна сесия, продължила от 15 октомври до 21
декември 1893 г.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Източници:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Дневник (стенографический) на 7-то Обикновено народно събрание, 6-то
заседание, 25 октомври 1893 г., с. 46 и сл.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Пешев, П. Историческите събития и деятели. С. 1993, 321-325, 330, 339.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-78579520653784337412023-08-26T06:21:00.002-07:002023-10-05T02:39:17.247-07:00СЕВЛИЕВСКИТЕ НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ЧЕТВЪРТОТО ВЕЛИКО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">СЕВЛИЕВСКИТЕ
НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ЧЕТВЪРТОТО ВЕЛИКО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">(3-17
МАЙ 1893 г.)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">През
есента на 1892 г. министър-председателят Ст. Стамболов внася в Шестото
обикновено народно събрание проект за изменение на конституцията, който
предвижда промяна на обръщението към монарха от „Светлост“ за княза и
„Сиятелство“ за престолонаследника на „Царско височество“, увеличаване мандатът
на обикновените народни събрания от 3 на 5 години, един народен представител да
се избира на 20 000 жители, вместо на 10 000 хиляди, създаване на две
нови министерства и др. Най-важната промяна е свързана с вероизповеданието на
престолонаследника и възможността да изповядва вярата на родителите си, т.е.
католицизма. Доминираното от партията на Стамболов народно събрание приема
проектът за изменение на конституцията с огромно болшинство. Остава да се свика
Велико народно събрание, което да приеме набелязаните промени. Това
посегателство срещу православието обаче довежда до възникване на голямо
напрежение в страната, в резултат от което се формира така наречената съединена
легална опозиция.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Изострената
предизборна борба започва през февруари 1893 г., когато князът с указ насрочва
изборите за 4-то Велико народно събрание през месец април. В Севлиево
управляващите са решени с всички средства да се противопоставят на усилващото
се влияние на либералите на д-р Васил Радославов, които се предвождат от
адвоката Петър Пешев. В спомените си за това време Пешев пише: <i>„На 13 април
1893 г., в навечерието на изборите за 4-то ВНС, окръжният управител В. Попов,
облечен в генералска униформа, каквато носеха тогаз окръжните управители,
дребен на бой, но важен и горд, ма повика в кабинета си и ми каза от името на
Стамболов да не вземам участие в изборите, защото властта по никой начин не ще
допусне избирането ми. Отговорих, че не мога да се откажа от борбата и ще я
водя законно, докато насилието на властта не се прояви по начин, за да бъде
воденето ѝ невъзможно.“</i> Пак от неговите спомени научаваме, че
правителствените привърженици в града по това време са разделени на два
враждуващи лагера, които взаимно си отправят нападки. В самото навечерие на
изборите, на 16 април, с помирителна мисия в Севлиево пристига министърът на
правосъдието Панайот Славков. Опитите му да сближи позициите на двата лагера не
успяват и той се принуждава да постави начело на правителствената листа
кандидатурите на Стефан Стамболов и Димитър Петков. В основата на раздора е
промяната във вероизповеданието на престолонаследника. Марин Конов, личен
приятел на Ст. Стамболов, не отива да посрещне министър Славков, който отсяда
при братя Геневи.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">За
изборите, които са произведени на 18 април, са сформирани две избирателни
околии: в Севлиево и в село Гъбене, и са избрани 10 народни представители за
4-то Велико народно събрание. В Севлиевска избирателна околия от 7534
избиратели се явяват и гласуват 2277 души, което означава, че активността е
30.22%. С вишегласие са избрани: Стефан Стамболов – 1654 гласа, Димитър Петков
– 1656 гласа, Никола Мънков – 1684 гласа, Димитър Рачев – 1684 гласа, Никола
Драгошинов – 1684 гласа, и Никола Генев – 1653 гласа.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">В
Гъбенска избирателна околия от 3694 избиратели гласуват 1430 души, което прави
активността малко по-висока от тази в Севлиево - 38.71%. За депутати са
избрани: Косю Стоянов – 1417 гласа, Иван Конов – 1322 гласа, Никола Корназов –
1321 – гласа, и Колю Попски – 1322 гласа.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Според
изборните книжа денят е преминал спокойно и към изборните бюра не са отправяни
заявления за нарушения. След изборите в Народното събрание постъпват три
заявления, с които граждани от Севлиево сигнализират за ограничения от
полицейските власти, но комисията по проверка на законността обръща внимание,
че в протоколите на бюрото няма споменато нищо. Приема се, че тези заявления
следва да се отправят другаде и изборът в Севлиево и Гъбене е признат за <i>„редовен
и законен“.</i> Тук следва да се отбележи, че Стефан Стамболов и Димитър Петков са
избрани за депутати също в Софийски окръг и в Русенска околия. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Оскъдна
е информацията ни за севлиевските депутати. Трима от тях: Димитър Рачев, Никола
Корназов и Никола Генев, са действащи народни представители от 6-то ОНС. Н.
Генев е избиран още в 3-то ВНС и 5-то ОНС. Търговци са Димитър Рачев и Иван Конов.
Колю Попски от село Батошево, с консервативни убеждения, забогатява чрез
закупуване на земя от изселващите се турци и продаването ѝ. Избиран е за
окръжен съветник и за съдебен заседател. Никола Драгошинов, брат на известния Георги
(Гочо) Драгошинов, е член на революционния комитет и участва в подготовката на
Априлското въстание през 1876 г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Никола
Генев също е участник в подготовката на въстанието.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Заседанията
на 4-то Велико народно събрание се провеждат в Търново от 3 до 17 май 1893 г.
Димитър Петков е избран за председател на събранието. За членове на комисията
за проверка на изборите са избрани: Никола Генев и К. Попов. В комисията, която
трябва да изучи и докладва Проекта за закон за изменение на конституцията, са
включени Никола Мънков и Никола Генев. Н. Мънков е определен да участва и в
депутацията за поднасяне отговора на тронното слово.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Без
особени дебати, промените са приети и гласувани. На 15 май народните
представители подписват първообраза на конституцията. Сред тях срещаме имената
на севлиевските народни представители: Н. Драгошинов, Ив. В. Конов, Н. П.
Корназов, Димитър Рачев и Колю Попски. Вместо Никола Генев, срещаме Никола Ф.
Генов. Имената на Никола Мънков и Косю Стоянов липсват. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">На
17 май ВНС е закрито.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Източници:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Алманах
на Българската конституция: По случай създаване Третото българско царство.
Издание на Петър Г. Бакалов, Търговска печатница Пловдив, 1911, 716-723.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Дневник
(стенографический) на 4-то Велико народно събрание, 4-то заседание, 10 май 1893
г., с. 28-29.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Пешев, П. Историческите
събития и деятели. С. 1993, 321. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Станев, Н. История на
Нова България 1878-1941. С. 1992, 85-86.<o:p></o:p></span></b></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-72399284182360868622023-08-26T01:02:00.001-07:002023-08-26T01:03:15.076-07:00НАХИЯ И КАЗА ХОТАЛИЧ/СЕРВИ (СЕЛВИ) ПРЕЗ ХVІІ ВЕК<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">НАХИЯ И КАЗА
ХОТАЛИЧ/СЕРВИ (СЕЛВИ) ПРЕЗ ХVІІ ВЕК<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Най-общо границите на <i style="mso-bidi-font-style: normal;">каза</i> Хоталич/Серви (Селви), спадаща към
санджак Никопол, се очертават от водосборните райони на река Росица (горно и
средно течение), река Видима и река Боазка. Списъкът на селищата, изготвен
според регистрите от ХVІІ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>век<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>,
включва </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">4</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">6 села: Али Факихлер<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Акънджилар<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(дн. Петко Славейков), Бара (изч.), Батошево, Бяла река (дн. Павликенско),
Бериево, Богатово, Врабево (дн. Троянско), Гостилица (дн. Дряновско), Градище,
Градница, Гъбене (дн. Габровско), Дамяново, Дебнево (дн. Троянско), Дебелцово,
Дерели (дн. Горна Росица), Дикенлер<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Добромирка, Доймушлар<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(неуст., изч.), Душево,</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Идиллер (дн. Идилево), Кормянско,
Крушево Горно, Крушево Долно<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Кючюк Острудж (Малък Острец, дн. Априлци), Ловнидол, Малково<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Малкочлар (дн. Буря), Мананлъ (неуст., изч.), Маров дол<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(Марово, изч.), Млечево, Мумджулар<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Накшили<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Ново село (дн. Априлци, Троянско/, Рабива (изч.), Рахова (дн.
Ряховците), Серви, Сопот<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Сърбие (дн. Малки Вършец), Търхово, Хаджъоглу юрду<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(изч.), Хадъмлар (дн. Янтра, Габровско), Хирево, Хисарбейли (дн. Яворец),
Чадърли Горно (дн. Сенник), Чадърли Долно (изч.). Съществени промени в
териториалния обхват на административната единица през следващите векове не
настъпват. Малко след средата на ХVІІ век турският пътешественик Евлия Челеби
съобщава за 36 добре уредени села в Севлиевска каза. В регистър за събиране на
данъците <i style="mso-bidi-font-style: normal;">авариз-и дивание и текялиф-и
йорфие</i> в нахията Хоталич през 1642 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
и регистър на авариз ханетата в казата Хоталич, с др. име Серви от 1703-1704 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>,
общият брой на селата е 39.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Северната
граница на казата минава по склоновете на Деветашкото плато и обхваща землищата
на селата Малки Вършец, Градище, Дебелцово, Бара, Бяла река и Добромирка. На
изток тя се спуска през селата Добромирка, Буря, Гостилица, Янтра, Гъбене. В
съседство на север и изток се разпростира територията на голямата каза Търново.
Южна граница се явява билото на Стара планина. По това време северните
предпланински части са все още слабо населени. Епизодично споменаване имаме
само на Кръвеник<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn15" name="_ftnref15" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[15]</span></b></span></span></a>,
Селище<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn16" name="_ftnref16" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[16]</span></b></span></span></a>
и Столът<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn17" name="_ftnref17" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[17]</span></b></span></span></a>.
Появяват се новите селища Малък Острец и Ново село. Горното течение на река
Видима и землищата на селата Млечево, Дебнево, Врабево, Петко Славейков и Малки
Вършец оформят западната граница на казата в съседство с каза Ловеч.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn18" name="_ftnref18" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[18]</span></b></span></span></a><sup>
</sup> </span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">През
ХVІІ век административно-териториалната единица <i>каза</i> с център Серви се утвърждава окончателно. Централното селище
придобива все повече градски вид. Населението му се увеличава, в него започват
да се заселват и еничари. В различните по вид и предназначение османски
документи от </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">до</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> XIX </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">век срещаме да се употребяват термините <i>нахия и каза Хоталич</i>, <i>нахия и каза Серви (Селви).</i> С
утвърждаването на Серви за административен център и залязването на село Хоталич
(Хисарбей), старото име на второто селище остава само за административната
единица. Тъй като в практиката се използват и двете имена, периодично се налага
да се прави пояснение: <i>„каза Хоталич, с
друго име Серви</i>” – 1643, 1696, 1703 и 1826 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn19" name="_ftnref19" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[19]</span></b></span></span></a><sup>
</sup>Едва след средата на ХІХ век името Хоталич изчезва и се налага
окончателно това на Селви.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Едновременното
използване на термините <i style="mso-bidi-font-style: normal;">нахия</i> и <i style="mso-bidi-font-style: normal;">каза</i> не бива да ни смущава, защото има
логично обяснение на този факт. След завоеванието, с оглед военните нужди на
империята, земите от Севлиевския край са организирани в тимарската
военно-административна система. Още през ХV век, когато се изготвят първите описи,
всяко село или дял от село принадлежи към определен тимар, а тимарите образуват
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">нахии</i>. Всъщност това са старите
български феодални владения. Тимарската администрация изготвя регистрите за
населението и неговото данъчно облагане. Изпълнителната власт в нахия Хоталич
се осъществява от заселилите се в селата спахии и от техния бей. С
утвърждаването на казата в градския център се появяват фигурите на <i style="mso-bidi-font-style: normal;">субашията</i> и <i style="mso-bidi-font-style: normal;">войводата</i>, за което съдим по запазени кадийски документи от средата
на века. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Градският субашия</i> има
полицейско-надзирателни функции и като офицер от спахийската конница следи за
спазване на военната дисциплина. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Войводата
на казата</i> пък е длъжностно лице, което е натоварено със събиране на
доходите от султанските хасове и с управлението на държавните приходоизточници.
Войвода на хасовете има и в село Бериево (1628 г.)<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[20]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Тъй като тимарската организация просъществува твърде дълго, употребата на
термина <i style="mso-bidi-font-style: normal;">нахия</i> срещаме до ХІХ век
включително.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn21" name="_ftnref21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[21]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a> <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">След
настаняването на <i style="mso-bidi-font-style: normal;">кадия</i> в Серви към
края на ХVІ век административно-териториалната единица все по-често започва да
се нарича <i style="mso-bidi-font-style: normal;">каза</i> или <i style="mso-bidi-font-style: normal;">кадилък, </i>като двата термина са
равнозначни. За разлика от субашията и войводата, които произхождат от военната
класа и представляват изпълнителната власт на султана, кадията произхожда от
улема (религиозната класа) и представлява юридическата власт на султана.
Неговата фигура е изключително важна. Като съдия той прилага <i style="mso-bidi-font-style: normal;">шериата</i>. В различни документи от това
време срещаме: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„шериатския съд на
касабата Серви”<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn22" name="_ftnref22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[22]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></i>
или <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„ищецът се оплакал в градския
меджлис,”<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn23" name="_ftnref23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[23]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a> </i>т.е.
в градския съвет.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Освен
това кадията организира изпълнението на <i style="mso-bidi-font-style: normal;">кануна</i>
(гражданския закон), т.е. на административните и финансовите нареждания на
султана. Докладва на правителството за всяко незаконно действие от страна на
местната администрация. Сред многообразните документи намираме такива, от които
става ясно, че той упражнява контрол при разпределението и събирането на
данъците; проверява войнуците и глобява нередовните от тях; осигурява
доставката на овце за столицата; обезпечава военните походи с нужните припаси и
др. Споменатите задължения на кадията го определят като главен контролен орган
на централната власт, имащ изключително важното право на пряк контакт със
султана.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn24" name="_ftnref24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[24]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a> Кадията
на Серви, както разбираме от Евлия Челеби, е от най-ниската степен, т.е.
получавал по 60-80 акчета възнаграждение на ден. За съседните кази Казанлък,
Ловеч и Плевен той казва: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„една почтена
каза със 150 акчета заплата на кадията”</i>, а самото Серви нарича <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„градчето”<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn25" name="_ftnref25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[25]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>.</i><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Освен
разгледаните два термина през ХVІІ век срещаме в употреба и трети: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">вилает</i>. Този термин се използва от
службата, която администрира поголовния данък (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">джизие</i>) и следователно става дума за финансов, а не за
административен район.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn26" name="_ftnref26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[26]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Според създадената организация за събиране на джизието съществува големият
вилает Търново, включващ в състава си каза Търново и каза Хоталич. В поредицата
запазени кратки джизие регистри за първата половина на века винаги се използва
формулата <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Каза Хоталич, спадаща към
вилаета Търново”</i>. Някъде в началото на 60-те години зависимостта от Търново
отпада и до времето на данъчната реформа през 1690-1691 г. съществува вилает
Хоталич, отделно от Търново. Ето и няколко примера: през 1664-1665 г. в джизие
регистър е записано: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„вилает Хоталич”;</i>
това обозначение срещаме и през 1688-1689 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn27" name="_ftnref27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[27]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Каза
Хоталич към Търново, или вилает<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хоталич,
включват следните селища с християнско българско население, плащащо джизие
данък: Селви, Долно Крушево, Търхово, с друго име Доганджи, Дебелцово,
Богатово, Малково, Душево, Градница, Марово, Рахово, Дебнево, Млечево, Бериево,
Батошево, Добромирка, Гостилица, Дамяново, Ловнидол, Долно Крушево, Кормянско,
Бяла река, Хирево. Селата Гъбене, Рабива и Сопот се появяват в регистрите след
1643-1644 г., а Ново село чак в регистъра от 1691 г. Неизвестното Селван
фигурира само един път в регистър от 1635 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn28" name="_ftnref28" style="mso-footnote-id: ftn28;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[28]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Джизие-вилаетът
има свои собствени граници, които не винаги отговарят на територията на нахията
или казата. Така например селата Гъбене и Врабево няколко пъти се срещат
записани във вилает Ловеч, а Кръвеник, Столът и Улюфеджилер (Дерели, дн. Горна
Росица)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в каза Търново на вилает
Търново. Село Бяла река откриваме към неизвестното село Долинче от каза Плевен.
Селата Рабива, Сопот и Нова село просто липсват в някои от регистрите.
Смесването на границите на казите и вилаетите<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>и случаите на „скитащи села” се нуждае от внимателно проучване според
холандския историк Махиел Кийл.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn29" name="_ftnref29" style="mso-footnote-id: ftn29;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[29]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Проф.
Кийл споменава и друг проблем: т.нар. „административни острови”.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn30" name="_ftnref30" style="mso-footnote-id: ftn30;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[30]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Става дума за селища от една нахия, които се намират в подчинение на друг
по-далечен административен център. Такъв случай имаме през 1628 г., когато в
документ е посочено: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Ахмед чауш, войвода
на хасовете в Бериево, Търновска каза”</i>.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn31" name="_ftnref31" style="mso-footnote-id: ftn31;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[31]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
От някои регистри изчезва село Букурово. То е султански хас и вероятно смяната
на поземления режим – от обикновен тимар в султански хас, е причината за
внезапното изчезване от обикновените данъчни регистри и причисляването към
друга административна единица. По същата причина и вакъфското село Малък Острец
липсва от регистрите. Този проблем също се нуждае от по-задълбочено
проучване.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"> </span></b><a name="_Hlk116891460"></a><a name="_Hlk122610651"><span style="mso-bookmark: _Hlk116891460;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Кийл. М. Разпространение на исляма в българското село през османската епоха
(</span></b></span></a><span style="mso-bookmark: _Hlk122610651;"><span style="mso-bookmark: _Hlk116891460;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">XV</span></b></span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk122610651;"><span style="mso-bookmark: _Hlk116891460;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">-</span></b></span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk122610651;"><span style="mso-bookmark: _Hlk116891460;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"> XVIII</span></b></span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk122610651;"><span style="mso-bookmark: _Hlk116891460;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"> в.): колонизация и ислямизация. – </span></b></span></span><span style="mso-bookmark: _Hlk116891460;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">В: Мюсюлманската култура по българските земи.
Изследвания. (Съст. Росица Градева, Светлана Иванова). С. 1998, 56-125</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk116891460;"></span><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">;</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"> Ковачев, Р. Нахията Хоталич в началото на ХVІІ век –
селища, население, елементи от стопанското развитие. – В: Институт за
балканистика. </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Studia
balcanica 23</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">. Изследвания в чест на чл.-кор. професор Страшимир
Димитров. С. 2001, 279-283; <a name="_Hlk128555824"></a><a name="_Hlk116892285"><span style="mso-bookmark: _Hlk128555824;">Андреев, Ст., Хр. Темелски. Подбрани
османски документи за Севлиево и Севлиевска каза. Севлиево. 2018, </span></a><span style="mso-bookmark: _Hlk128555824;">134-</span>302.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">За него повече вж. Недялков, П., М. Макавеев. Село
Петко Славейков. Минало и настояще. Севлиево. 2011, с.129-133.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Вероятно югоизточно от село Петко
Славейков.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Недялков, П. Исторически очерци за
миналото на селищата от Севлиевска община. Севлиево. 2012, 218.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Жителите му се разселват към Севлиево и Горно Крушево
в края на </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVIII </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">и началото
на </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XIX </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">век.
Намирало се вдясно от пътя Севлиево-Крушево в местността Юртлука.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Жителите му се разселват към Севлиево и в други посоки
в края на </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVIII </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">и началото
на </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XIX </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">век.
Намирало се на юг от Севлиево в обширно поле отляво на река Видима преди
вливането ѝ в река Росица.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Жителите му се разселват в края на </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVIII </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">и началото на </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XIX </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">век. Намирало се между селата Бериево и Дамяново.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Основано от домакинства, отделили
се от село Хисарбей (днес Яворец).<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> На 2 км североизточно от село
Сенник.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[11]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Изчезнало село, което се намирало близо до Сухиндол.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[12]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> В района на селата Идилево и Янтра.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[13]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Радушев, Евг., Ковачев, Р. Опис на регистри от
Истанбулския османски архив към Генералната дирекция на държавните архиви на
Република Турция. С. 1996, с. 43-44.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[14]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[15]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Записано е като Искравеник с пет ханета в джизие
дефтер от 1619 г., но не към каза Хоталич, а към каза Търново, вилает Търново.
Вж. Стойков, Р. Български селища с населението им в турски регистри за джизие
от </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVII</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век. -
Известия на държавните архиви, т. 8, 1964,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>148.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[16]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Записано е с един войнук в подробния регистър от
1528-1529 г. Вж. Йорданов, Кр. Селищата с войнушко население в Севлиевския край
през първата половина на </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">век.
Статията предстои да бъде публикувана в сборника „430 години от основаването на
град Севлиево”. Благодаря на автора за предоставените ми данни за подробния
войнушки регистър от 1528-1529 г.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[17]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Записано е като Истолче с един войнук в подробния
регистър от 1528-1529 г. Вж. Йорданов, Кр. Селищата <a name="_Hlk123212403">… </a>Записано
е и като Босна Мехмед Истолник в джизие регистър от 1635 г. към каза Търново,
вилает Търново.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Вж. ТИБИ, т. 7, с. 394. <o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-other;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[18]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Р. Ковачев в
изследването си за нахия Хоталич в началото на ХVІІ век (с. 267) дава по-широки
граници, включвайки землищата на селата Горско Сливово, Крамолин, Коевци<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и Агатово на север, с което не можем да се
съгласим. По това време те са в състава на каза Търново. Село Габрово също е
посочено към каза Хоталич/Селви, факт който се потвърждава от Евлия Челеби и
няколко нови регистъра.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[19]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Архивите говорят. Турски извори за
българската история. Т. 13, С. 2001, с. 143; Радушев, Евг., Ковачев, Р. Опис на
регистри от Истанбулския османски архив към Генералната дирекция на държавните
архиви на Република Турция. С. 1996, с. 46-47, 38-41; Ковачев, Н. Селището
предшественик на Севлиево. – в. Балканско знаме, 1960/бр. 100.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[20]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Недков, Б.
Османо-турска дипломатика и палеография. Т. 2. Документи и речник. С. 1972,
126, док. №53.</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn21" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref21" name="_ftn21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[21]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Калицин, М., Кр. Мутафова. Подбрани османски документи за
Търново и Търновска каза. В. Търново. 2003,</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> 22; Иналджък, Х. Османската империя. Класическият
период 1300-1600. С.2006, с. 118-9; </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Ковачев, Р.
Опис на Никополския санджак от 80-те години на 15 век. С. 1997, 40-41; </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Стойков, Р. За някои неясноти и грешки в
поселищната ни литература. – Исторически преглед, г. </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif;">XV</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">, 1959, кн. 1, 105</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">; </span></b><a name="_Hlk122610854"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Кийл. М. Разпространение на исляма в българското село
през османската епоха (</span></b></a><span style="mso-bookmark: _Hlk122610854;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif;">XV</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk122610854;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">-</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk122610854;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif;"> XVIII</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk122610854;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;"> в.): колонизация и ислямизация. – Хора
и селища в България през османския период. С. 2005, </span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk122610854;"></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">381-382 – пише за нахия Хоталич още през 1479 г., с
което не можем да се съгласим, тъй като наличните документи не потвърждават
едно такова становище.</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn22" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref22" name="_ftn22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[22]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">
Андреев, Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски документи за Севлиево и
Севлиевска каза. Севлиево. 2018, 235-236.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn23" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref23" name="_ftn23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[23]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">
Пак там.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn24" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref24" name="_ftn24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[24]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">
</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Калицин, М.,
Кр. Мутафова. Подбрани османски документи ... </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>с. 25; Иналджък, Х. Османската империя ... с.
106, 119<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn25" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref25" name="_ftn25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[25]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">
</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Евлия Челеби. Пътепис. Под ред.на
Страшимир Димитров. С. 1872, 50-54.</span></b><b style="text-align: left;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p> </o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn26" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoEndnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref26" name="_ftn26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[26]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Калицин, М., Кр. Мутафова. Подбрани османски документи ... </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>с. 23;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Кийл, Махиел. Хора и селища ... </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>с. 381-382.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn27" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref27" name="_ftn27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[27]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Опис на джизие регистри, запазени в ориенталския отдел на НБКМ. С.
1983.</span><o:p></o:p></b></span></p>
</div>
<div id="ftn28" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref28" name="_ftn28" style="mso-footnote-id: ftn28;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[28]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Андреев, Ст., Хр.
Темелски. Подбрани османски документи …, 212.</span><o:p></o:p></b></span></p>
</div>
<div id="ftn29" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref29" name="_ftn29" style="mso-footnote-id: ftn29;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[29]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Кийл, Махиел. Хора и селища ... <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>с. 382.</span><o:p></o:p></b></span></p>
</div>
<div id="ftn30" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref30" name="_ftn30" style="mso-footnote-id: ftn30;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[30]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Пак там, с. 224.</span><o:p></o:p></b></span></p>
</div>
<div id="ftn31" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9A%D0%90%D0%97%D0%90%20%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref31" name="_ftn31" style="mso-footnote-id: ftn31;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span style="font-size: x-small;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[31]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="font-size: x-small;"> Недков, Б. Османо-турска
дипломатика и палеография. Т. 2. Документи и речник. С. 1972, с. 126.</span><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-7137570282808942812023-08-23T00:40:00.002-07:002023-08-26T01:04:28.071-07:00СЕЛО МУМДЖУЛАР/МУМДЖЪЛАР ПРЕЗ XVII ВЕК<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: ideograph-numeric;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">СЕЛО МУМДЖУЛАР/МУМДЖЪЛАР
</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ПРЕЗ </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">XVII</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> ВЕК</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">Първото
писмено свидетелство за съществуването на село с името Мумджулар откриваме в
подробния регистър от 1613-1614 г., датиран още и в 1580 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
В документа е пояснено, че се намира отделно от село Хисар беги (дн. село
Яворец), което е сигурно указание за близост на двете селища. Всъщност става
дума за отделянето на няколко домакинства, свързани с родствени връзки, от
селото майка Хисар беги. За това явление, разпространено през периода, има
специален термин в историографията – „раздвояване”. Впечатлява с
многобройността си семейството на стария и немощен Али Сюлейман, който има шест
сина, от които двама са женени и един женен внук. Налице са три поколения
данъкоплатци от този голям род. Регистърът подсказва наличието и на други
родствени връзки, което потвърждава предположението, че от село Хисар беги са
се отделили няколко домакинства, свързани родово, които са поставили началото
на ново селище, близко до старото. Новото поселение наброява 16 пълноценни
домакинства и 11 неженени пълнолетни младежи, всичките мюсюлмани. Проф. М.
Кийл, който датира регистъра от 1580 г., сочи 13 пълноценни домакинства.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
На първо място в описа е записан духовният водач – имам Сюлейман Юсуф, а синът
му е мухассъл (бирник). Посочените като ешкинджии (4), еллиджии (2) и ямаци
(5), бащи, синове и братя, свидетелстват за принадлежност към военно-помощни
формации, юрушкия или еничарския корпус. Общото данъчно задължение от 800
акчета не е голямо предвид военните задължения на населението.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
За сравнение, съседното мюсюлманско село Борика, което е само с едно
домакинство по-вече, плаща 3000 акчета.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">След
около три десетилетия село Мумджулар има само 8 домакинства: три мюсюлмански и
пет християнски. Населението е намаляло точно наполовина, а мюсюлманите – пет
пъти. От петимата българи: Марин, Стойчо, Байко, Кръстьо и Михо, двама са
пришълци. Тези данни от регистъра за извънредните данъци (1641/2-1646 г.)<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
представят нова демографска картина: силен спад при мюсюлманите, поява на
християнски заселници, динамика на миграционните процеси. Намаляването на
мюсюлманите можем да отдадем на жертви по време на военните кампании, болестни
епидемии или изселване. За развитие на ислямизационен процес тук не може да се
говори, освен единичния случай, фиксиран в първия регистър (<i>велед-и Абидин</i>
– „син на служител на вярата”).<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Това
явление е характерно и за съседното село Хисар беги.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">Негативните
демографски тенденции в развитието на селото очевидно са продължили да се
развиват, защото в следващия авариз регистър от 1751 г. Мумджулар вече е
записано като мезра, без постоянно население.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Нещо повече – то липсва и в подробния списък на мюсюлманите от категорията
евляд-и фатихан в нахия Хоталич (1696-1697 г.), в който фигурират всички
мюсюлмански села с жители </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">„потомци
на завоевателите”</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Аналогична съдба имат и други мюсюлмански селища в района: Али Факихлер,
Чадърлу-и зир, Мананлъ и Накъшлъ.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">Данните
от </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">регистрите
показват, че Мумджулар възниква като малко мюсюлманско поселение в края на </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">XVI </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">век, през следващото столетие населението му рязко
спада и след около малко повече от век съществуване изчезва. Причините вероятно
са комплексни: болестни епидемии, изселвания и жертви по време на войните,
дадени от мюсюлманите с военни задължения.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">В
специализираната научна литература няма яснота относно местоположението на
Мумджулар. Румен Ковачев го сочи като „</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">неустановено</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">”, а
при това го разчита и неправилно като „</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">Мокчилар</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">”.
Проф. Кр. Мутафова уточнява: </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">„вероятно
на югозапад от село Ловнидол, изчезнало”</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">, а в
карто-схема на проф. М. Кийл за 1642 г. е поставено североизточно от село
Хесарбейли (дн. Яворец).<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">Разполагаме
с няколко топонима от труда на проф. Н. Ковачев за местните названия в
Севлиевския край, които дават основание да локализираме още по-точно
местоположението на село Мумджулар. Местността Монджии<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(местните изговарят Мунж</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ѝ</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">и) се намира на 3 км северно от село Яворец. Днес
това са ниви, но има следи от изчезнало село. Същата тази местност се намира на
3 км западно от село Търхово и местните я наричат Момджии.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Сега това са ниви, но с останки от стари гробища и изчезнало село. Местност
Мунджийското<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
има на 3 км североизточно от село Яворец. Трите топонима сочат точно
местоположението на Мумджулар – 3 км северно от Яворец и 3 км западно от
Търхово.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">Относно
името на това мюсюлманско селище имаме следното обяснение. Населението на
селото вероятно се е занимавало с производство на свещи от мазнина, а на турски
упражняващите този занаят са се наричали <i>мумдж</i></span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">ѝ</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">и</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">,
т.е. свещари. Проф. М. Кийл пише името му като Мумдж<u>ъ</u>лар, а проф. Кр.
Мутафова – Мумдж<u>у</u>лар, което може да се преведе като село на свещарите, или
Свещарово. Ще добавим още, че по време на религиозна сбирка на мюсюлманите за
свещника се грижел и отговарял <i>мумджу</i> (</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">mumcu</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";"> – свещар, длъжностно лице по време на айин-и
джем). В подкрепа на изказаните мисли ще добавим, че старото име на днешното
село Свещари, община Исперих, е Мумджилар.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><a name="_Hlk143677959"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Андреев,
Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски документи </span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">за
Севлиево и Севлиевска каза. Севлиево. 2018, 197.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> <a name="_Hlk143678397">Кийл,
Махиел. Разпространение на исляма</a> в българското село през османската епоха
/XV-XVIII<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>век/: колонизация и
ислямизация. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– Мюсюлманската култура по
българските земи. Изследвания. Съст. Р. Градева, Св. Иванова. С. 1998, 117.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> <a name="_Hlk143678530">Андреев,
Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски документи…, </a>117.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 229.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Кийл, Махиел. Разпространение на
исляма…, 117.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Андреев, Ст., Хр. Темелски.
Подбрани османски документи…, 296-297.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Ковачев, Н. Местните названия от
Севлиевско. С.1961, 230.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%9C%D0%A3%D0%9C%D0%94%D0%96%D0%A3%D0%9B%D0%90%D0%A0.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-16836107496418712142023-08-23T00:38:00.001-07:002023-08-23T00:38:16.594-07:00СЕЛО ХОТАЛИЧ/ХИСАРБЕЙ ПРЕЗ XVII ВЕК<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">СЕЛО
ХОТАЛИЧ/ХИСАРБЕЙ <a name="_Hlk143677215">ПРЕЗ </a></span></b><span style="mso-bookmark: _Hlk143677215;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVII</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk143677215;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> ВЕК</span></b></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Цялата втора
половина на ХХ век е белязана от непрестанни търсения на местоположението на
селището Хоталич, споменато от османския историк и географ Хаджи Калфа в негово
съчинение от XVII век, а също така фигуриращо и в преводите на османските
преброителни регистри и други видове документи. Роди се дори митът, че е голямо
градско селище, предшественик на днешното Севлиево. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Вече са
преведени и публикувани достатъчен брой османски документи, от които днес може
да се направи следния извод: Хоталич е старо българско селище, пострадало
сериозно по време на османското завоевание, поради което в най-ранния запазен
кратък регистър на военно-ленните владения от 1479 г., е записано като село без
постоянно население.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
От документа много добре личи, че такава е била ситуацията и около средата на
века. Фактът, че Хоталич е записан като село, а не като мезра (пусто и
изоставено селище), означава, че той е бил значим и завоевателите са смятали в
перспектива да го заселят с колонисти.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Тази цел е
изпълнена във времето между двете познати ни регистрации <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>от 1479 и от 1483/1485 г., когато селото е
оживено с настанените в него 9 мюсюлмански семейства, 2 неженени младежи и 19
спахийски синове. Появил се и бей, поради което името му претърпяло и първата
промяна – <i>„село Хоталич, с друго име Хисар беги“<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></i>
(Хисар бей). Хисар означава крепост, следователно селото е било в
непосредствена близост до някое от средновековните български укрепления в
района. Настаняването на бей в Хоталич може да разглеждаме като начало на
възстановяване на административните му функции от времето на българското
царство, когато е бил център на обособена военнофеодална област. И това
наистина се осъществява малко преди средата на XVI век, когато селото става
център на нахия (1550 г. - <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„... в нахия
Хоталич – село Хоталич, с друго име Хисарбегли-и зир”<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>)</i>.
Както личи и от други документи, през целия XV<a name="_Hlk60994787">I</a> век
в района съществуват село Хоталич, с друго име Хисар бейлю-и зир и село
Хоталич, с друго име Хисар бейлю-и баля (т.е. Долната крепост на бея и Горната
крепост на бея). <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">В
демографско отношение през целия османски период село Хоталич/Хисарбей е средно
по големина мюсюлманско селище. В подробния регистър от 1580-1613/1614 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
мюсюлманските домакинства на село Хоталич, с друго име Хисар бейлю-и баля, са
отчетени заедно с Хисар бейлю-и зир и са 20 на брой, като са регистрирани и 18
пълнолетни неженени младежи. Отделно 6 домакинства са посочени като рая на
свещения град Медина, т.е. вакъфска рая. Общата регистрация навежда на мисълта
за непосредствена близост на двете селища. По това време изглежда населението
на селото се е увеличило, поради което от него се отделят 16 домакинства и 11
пълнолетни младежи (предимно военно задължени), които създават ново поселение
под името Мумджулар<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
(селище на свещарите).</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG;"> На първо място в описа на новото село е записан
духовният водач – имам Сюлейман Юсуф, а синът му е мухассъл (бирник).
Посочените като ешкинджии (4), еллиджии (2) и ямаци (5), бащи, синове и братя,
свидетелстват за принадлежност към военнопомощни формации, юрушкия или
еничарския корпуси. Общото данъчно задължение от 800 акчета не е голямо предвид
военните задължения на това население. За сравнение, съседното мюсюлманско село
Борика (Хадъмлар, дн. Янтра, Габровско), което е само с едно домакинство
по-вече, плаща 3000 акчета. <span style="mso-tab-count: 1;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">През XVII
век населението на Хоталич/Хисарбей е предимно земеделско: отглежда пшеница,
ечемик, овес и ръж, за които плаща съответния данък; обложено е с десятък от пчелни
кошери, сено, фий и плодове; има една воденица, която би могла да бъде само на
река Лопушница. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Регистърът
за извънредните данъци от 1642 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
го представя с 25 души, от които един е нов мюсюлманин (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ахмед Абдуллах</i>), записан последен в списъка. Мюсюлманските
заселници на Хоталич не били склонни да приемат в общността си обръщенци в
исляма и горният случай е единствен в познатите ни досега документи. По това
селото се отличава значително от останалите мюсюлмански селища в района,
създадени от колонисти, които абсорбират в състава си повече или по-малко
християнски прозелити (Серви, Чадърлу, Али Факихлер и др.).<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Скромните ни
наблюдения върху имената на записаните мюсюлмани насочват към татарски произход
за част от тях (Арслан, Турхан, Емиршах, Алишах, Турашах), други подсказват
наличие на идеите на мистичния ислям (Календер, Дервиш, Мурад пир Назър), трети
носят името Сейид – потомък на Пророка, или са посетили светите места – Али
Хаджъ. Не може да не отбележим, че и днес в района на село Яворец има местност,
наричана Дервиш могила,<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
което означава, че тук е съществувало дервишко теке (манастир).<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">За последен
път старото българско и новото мюсюлманско име на селото са използвани заедно в
регистъра от 1580-1613/1614 г.), след което в най-различни документи вече се
среща само като Хисар бейли (1642, 1751,<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
1845<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
и 1873 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>),
Хисар бей (1872<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
и 1876 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>),
и Хисарлък (1848 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>).
Българското население го наричало Сърбеглии (дописка на Стефан Пешев от 1876 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>),
получено от Хисар бегли, с лека трансформация и изпадане на началната сричка.
Под това име селището просъществува от Освобождението до 1934 г., когато е
наречено Яворец.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">От XVII век
старото българско селищно име Хоталич е изоставено и остава в употреба само
като название на новосформираната нахия и впоследствие каза (<i>нахия Хоталич;
нахия Хоталич, с друго име Селви; каза Хоталич; каза Хоталич, с друго име Серви</i>).
Това е причината, поради която някои историци приемаха, че селището е
съществувало до този момент, след което е изчезнало, което не е вярно.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Пръв
езиковедът Михаил Въгленов през 1970 г. допусна, че между Хоталич и Сърбеглии
(днес Яворец) има връзка.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
В края на ХХ век холандският историк Махиел Кийл на базата на богат
документален материал доказа, че средновековното българско селище Хоталич,
наричано от османските завоеватели Хисар бейли, а от българите Сърбеглии, е
всъщност днешното село Яворец.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Турски
извори за българската история, т. ІІ. Ред. Тодоров, Н., Б. Недков. С. 1966, 227.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Ковачев, Р. Опис на Никополския
санджак от 80-те години на ХV век. С. 1997, 112.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="color: black; font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "HG Mincho Light J";">Ковачев, Н. Местните названия от
Севлиевско. С. 1961, с. 91-92; Стойков, Р. За някои неясноти и грешки в
поселищната ни литература. – сп. Исторически преглед, 1959/кн. 1, 105.
Документът се съхранява в НБКМ със сигнатура Ор. отд. Сф 21/15, л. 141 б.</span></b><b style="text-align: left;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p> </o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><a name="_Hlk143677501"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Андреев,
Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски документи за Севлиево и Севлиевска каза.
Севлиево. 2018, 181-182, 197.<o:p></o:p></span></b></a></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Calibri",sans-serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-ligatures: none;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></b></span></a><b>
</b><a name="_Hlk100838838"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">Новото село е било разположено на 3 км
североизточно от Хисар беги (дн. Яворец), в днешната местност Мунджийското,
където през ХХ век все още са личали останки от изоставено селище и стари гробища</span></b></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR";">.</span><o:p></o:p></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 11.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Андреев,
Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски документи за Севлиево и Севлиевска каза.
Севлиево. 2018, 229, 232.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> <a name="_Hlk143679230">Ковачев,
Н. Местните названия от Севлиевско. С.1961</a>, 172.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> <a name="_Hlk143677756">Кийл,
Махиел. </a></span></b><span style="mso-bookmark: _Hlk143677756;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Разпространение
на исляма в българското село през османската епоха /XV-XVIII<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>век/: колонизация и ислямизация. В: Хора и
селища в България през османския период. С. </span></b></span><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">2005,
</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">296.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Севлиево и Севлиевският край през
Възраждането. С. 1986, 43, 44.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Възпоменателен сборник по случай стогодишнината
от Априлското въстание и Ботевата чета 1876. С. 1976, 266.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Драганова, Славка. Количествен
анализ на овцевъдството в българските земи под османска власт от средата на 19
век до Освобождението. С. 1993, 99.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Йонкова, Стоянка. Стефан Пешев. Биография.
С. 2001, 163.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman";">Въгленов,
М. Нови данни за селището и името Хоталидж, Хоталич. – Росица, бр. 11, 1970.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A5%D0%9E%D0%A2%D0%90%D0%9B%D0%98%D0%A7%2017%20%D0%92%D0%95%D0%9A.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Подробно за историята на
проучванията за селището Хоталич може да се прочете в книгата на Петко Недялков
„Енигмата Хоталич“, публикувана на 20 октомври 2022 г. в блога му: <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoFootnoteText"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">http://selvi-istoria.blogspot.com/<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-77550417442243762952023-08-21T01:03:00.001-07:002023-08-21T01:03:43.951-07:00СЕРВИ/СЕЛВИ ПРЕЗ XVII ВЕК<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: center;"><a name="_Hlk123129121"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">СЕРВИ/СЕЛВИ ПРЕЗ
</span></b></a><span style="mso-bookmark: _Hlk123129121;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVII</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk123129121;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> ВЕК<o:p></o:p></span></b></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk123129121;"></span>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Предположението
на севлиевския краевед Никифор Ганев,<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
че Севлиево е възникнало в края на </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XV</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> или
най-късно в началото на </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век беше
документално подкрепено от един османотурски регистър от 1516-1517 г., въведен
в научен оборот от холандския историк проф. Махиел Кийл (1998 г.)<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>,
а след това преведен и публикуван от проф. Красимира Мутафова (2003 г.)<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>.
Този документ внесе яснота по три важни въпроса: кога, от кого и с какъв статут
е основано селището.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Вече
е ясно, че днешният град Севлиево е основан от тюркски колонисти в самото
начало на </span></b><a name="_Hlk116889102"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI</span></b></a><span style="mso-bookmark: _Hlk116889102;"></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век като
село с името Серви, принадлежащо в административно отношение към каза Търново.</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Само за няколко десетилетия, благодарение на
централното си разположение в Севлиевското поле, селището се разраства, измества
село Хоталич и става вместо него административен и съдебен център на района </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">към края на </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Цялото
следващо столетие, което е във фокуса на вниманието ни, е време на утвърждаване
на Серви/Селви като административно-териториален център и седалище на кадия. За
назоваването на този център се използвали, както старото име Хоталич, така и
новото Серви или Селви<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">(нахия Хоталич и нахия Хоталич, с друго име
Селви; каза Хоталич и каза Хоталич, с друго име Серви; нахия Серви)</i>.
Най-често при регистровите документи, особено при джизие регистрите, се
използва <i>„каза Хоталич”</i>, като само в единични случаи се пояснява, че има
и второ име: „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Серви</i>” или „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Селви</i>”. В единични документи се срещат: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„кадията на Хоталич”</i> или <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„кадията на каза Селви”</i>; от канцеларията
на Търновската митрополия се употребява<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">„каза Селви”.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></i><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">В
няколкото на брой регистрови документи от </span></b><a name="_Hlk116889707"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI</span></b></a><span style="mso-bookmark: _Hlk116889707;"></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век името
на селището винаги е Серви. Изключение прави само един мензилски регистър от
1597-1598 г., където е посочено като Селви.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Този втори вариант на селищното име през </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XV<a name="_Hlk116889325">II</a></span></b><span style="mso-bookmark: _Hlk116889325;"></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век най-често се среща в джизие регистрите, макар да
има и изключения, а също и в платежна ведомост на еничарите. От познатия ни
досега изворов материал трудно може да се открие някаква зависимост или правило
при използването на една от двете форми на селищното име.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Първоначално
Серви е със статут на село, но бързо еволюира към селище от градски тип, поради
поетите функции на административен център на района в края на </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век. В подробния регистър от 1580-1613/1614 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
то е записано на първо място, видимо се открояват промени в цялостното му
развитие – числено увеличение на населението, две мюсюлмански махали, значими
обществени места като петъчната джамия и малкия пазар, появила се е и нова
етнорелигиозна общност на българските християни. В документа за пръв път е посочено
дословно: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Нахия Хоталич, спадаща към
Никболу. Самото Серви, спадащо към споменатата </i></span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">нахия</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">]</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> Подобен запис <i style="mso-bidi-font-style: normal;">(„самото
Серви”</i> към <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„казата Хоталич”)</i>
имаме и в джизие регистър от 1691 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Какво означава <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„самото Серви”</i> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">(нефс-и Серви)?</i> В историографията е
прието, че <i style="mso-bidi-font-style: normal;">нефс</i> (в превод <i style="mso-bidi-font-style: normal;">самият</i>) означава център на
административна единица, в случая Серви е административен център на нахия/каза
Хоталич, но терминът има и второ значение: селище от градски тип. В кадийски
документ от 1647 г., придобиващото градски облик селище е обозначено като <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„касабата Серви, спадаща към каза Хоталич”.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></i>
Значението на <i style="mso-bidi-font-style: normal;">касаба</i> е: малък град,
селище от градски тип, с население, което се занимава с търговско-занаятчийска
дейност. За „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">градчето</i>” (без да
посочва името, но става дума за Селви) пише пътешественикът Евлия Челеби в
„Пътепис”-а си, когато преминава през района на път от Габрово за Ловеч, през
1662 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Очевидно
през седемнадесетото столетие в ход са процеси, които постепенно превръщат
Серви/Селви от село в селище от градски тип. Но тези процеси са бавни. Във
всички джизие регистри от първата половина на века, а те са доста, и в авариз
дефтера от 1642 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Серви/Селви е записано със статут на село.
Любопитен факт, отразяващ преходния период от село към селище от градски тип, е
едновременната употреба на двата термина: в подробния регистър от края на </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">„неверници
на самото село Серви</i>”); в кадийски документ от 1647 г. (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">„касабата Серви”, </i>но<i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>и <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„споменатото село”</i>).
По същия начин подхожда в пътеписните си бележки и Евлия Челеби, който
употребява едновременно и „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">село</i>”, и „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">градчето</i>”.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Има
и още едно любопитно явление: отъждествяването на Серви/Селви със село Хоталич.
Уточнихме вече, че споменаване като <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„самото
Серви”</i> имаме в регистри от 1580-1613/1614 и 1691 г. Пак в края на века
(1696-1697 г.), в поименен списък на мюсюлмани от категорията евляд-и фатихан в
нахия Хоталич, с друго име Селви, на първо място е посочен <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„самият Хоталич”</i>.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Изминало е цяло столетие, откакто село Хоталич е получило ново име – Хисарбей.
Тъй като в документа не се споменава Селви, считаме, че става дума именно за
него. За обозначаването на Селви с името Хоталич имаме и още един пример: в
документ от 1696 г. </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman CYR"; mso-fareast-language: BG;">са
отбелязани разходи на покойника Махмуд паша от </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">„град Хоталич и околността”</span></i></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
И тук става дума за употреба на отдавна изоставеното селищно име (то повече от
век се употребява само за назоваване на административната единица) вместо
Селви. Този <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„град Хоталич”</i>, заедно с
данните на Хаджи Калфа от първата половина на </span></b><a name="_Hlk116890392"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVII</span></b></a><span style="mso-bookmark: _Hlk116890392;"></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век, са
причината през цялата втора половина на ХХ век да бъде утвърден митът за
големия градски център Хоталич, предшественик на днешния Севлиево, за
отъждествяването му със Селви и най-вече за търсенето му в непосредствена близост
до днешния град.<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">***</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Седемнадесетото
столетие се оказва благоприятно за демографското развитие на Серви/Селви.
Вероятно за това допринася и фактът, че то е административен и съдебен център
на района. Селището е със смесено население – повечето мюсюлмани и по-малко
християни, но тенденцията е членовете<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и
на двете общности да се увеличават. Според авариз дефтер от 1642 г. броят на
домакинствата, обложени с извънреден данък, е 69 – 57 мюсюлмански и 12
християнски. Около половин век по-рано общият им брой е бил 49, от тях 44
мюсюлмански и 5 християнски. Мюсюлманите живеят в две обособени махали – Юкаръ
(Горна) и Ашагъ (Долна). Селището има петъчна джамия и пазар. Забелязва се
известно усложняване на социалната и религиозната структура на мюсюлманската
община. От религиозните авторитети в началото на века можем да посочим поименно
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Махмуд, син на Мехмед</i>, който е хатиб
и имам, и <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Исмаил Али</i> – мюезин при
джамията; около средата на века хатиб в джамията на касабата Серви е <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Мустафа ефенди</i>, а <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Халил ефенди</i> е имам в същата джамия; през 60-те години като имам се
споменава <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Шабан ефенди</i>. Местният
мюсюлмански елит включва фигурата на кадията (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Мустафа</i>), войводата на казата (вероятно на султанския хас),
градския субашия (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Юсуф, син на Абдуллах</i>),
всички споменати в кадийския документ от 1647 г.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Регистърът за извънредните данъци
от 40-те години на века показва известно усложняване на социалната структура на
мюсюлманската община, посочени са и конкретни професии, упражнявани от жителите
на градчето: един кетхуда (старейшина, пълномощник), един капуджу (страж,
еничар), един кассаб (месар) и един бербер. По-голямата част от домакинствата
обаче продължават да се препитават главно от земеделие и отчасти със
скотовъдство.</span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Османските
документи недвусмислено подсказват за съществуването на мюсюлмански мистици в
Серви/Селви през </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVII</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век.
Индикации за проникването на идеите на мистичния ислям откриваме още в началото
на века, когато в поименен регистър са записани мюсюлмани със следните имена:
Пири, Бекташ, Календер, има и един Сейиди (потомък на пророка). Появяват се и
еничарите (<i>Мехмед кетхуда, Мехмед
капуджу, Хюсеин дервиш – кул </i>– 1642 г.; <i>Мехмед
беше</i> – 1647 г.), като техният брой в бъдеще ще нараства доста стремително.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Наличието
на мюсюлмански мистици и мистични братства е категорично потвърдено от авариз
дефтера от 1642 г., кадийския документ от 1647 г. и пътеписните бележки на
Евлия Челеби от 1662 г. В регистъра трима от мюсюлманите са записани като
дедета (водачи на мюсюлмани мистици) – <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Рамазан
деде, Вели шах деде Хабиб и Али шах деде Хабиб</i>, а един като <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Хюсеин дервиш – кул.</i> В кадийския
документ се споменава <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Али Дервиш</i>, а
Евлия Челеби пише за <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Мустафа деде и имам
Щабан</i>, които 43 години през деня постели, а през нощта будували. Когато се
намирали в духовния свят не разговаряли с никого, не се хранели и не пиели; не
обличали забранени дрехи и ползвали само бяла шейска аба, изтъкана от вълната
на собствените им овце. „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Всички хора на
градчето прославят праведността им” – </i>завършва разказа си за своите
домакини Евлия Челеби.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Проф.
Кр. Мутафова предполага, че градчето най-вероятно се вписва в мрежата от
дервишки братства в българските земи по това време, без да конкретизира
принадлежността на мюсюлманите мистици. Все пак, поради наличието на дервишко
теке в село Малкочево (днес Буря), предпазливо допуска, че може би става дума
за бекташии.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
Данните от Евлия Челеби силно подкрепят това предположение.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Започналият още през </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVI</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век процес на ислямизация набира сила. Сред жителите
на Серви/Селви в двата подробни описа се срещат записани както синове на
Абдуллах („син на Божия слуга”), така и синове на Абидин, за които в
историческата литература е прието, че са нови мюсюлмани, т.е. наскоро приели
исляма християни. В началото на века те са 8 на брой глави на домакинства и
пълнолетни младежи, а през 40-те години – 6 души, глави на домакинства,
съответно 11,4% и 10,5% от регистрираните мюсюлмани.</span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; tab-stops: 42.55pt; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Тук
е мястото да посочим, че в опис-ведомост от 1679-1680 г. на момчетата (<i>гулям</i>),
служещи в султанската градина Богазкесен на Анадолския бряг, откриваме името на
„<i>Халил от Селви</i>”, който получавал
дневно възнаграждение от 5 ½ акчета. Това българско момче, чието име не знаем,
е взето като кръвен данък вероятно в началото на 70-те години. Девширмето е
само един от многото начини за численото намаление на българската народност в
градчето.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Освен по пътя на раждаемостта и
ислямизацията на християнско население, мюсюлманите увеличават числеността си и
чрез вторичната колонизация (<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Махмуд
Анадоллу</i>, заселник от Анадола), а също и чрез миграцията. Така например от
57 домакинства през 1642 г. 6 (10,5%) са на хайманета (пришълци). Появяват се и
еничарите.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; tab-stops: 49.65pt; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">За демографското развитие на
християнската общност през века данни черпим от няколко джизие регистъра. В
началото на столетието (1600<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn14" name="_ftnref14" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[14]</span></b></span></span></a>
и 1619 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn15" name="_ftnref15" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[15]</span></b></span></span></a>)
като платци на този специфичен данък са регистрирани 9 ханета, т.е.
домакинства. Интересен факт е, че при първата регистрация 5 от домакинствата на
платците на джизие са на пришълци (хайманета). Следващите години (1635<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn16" name="_ftnref16" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[16]</span></b></span></span></a>
и 1639 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn17" name="_ftnref17" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[17]</span></b></span></span></a>)
броят на домакинствата, плащащи този данък, нараства на 12. Този брой на
християнските български домакинства се потвърждава и от авариз дефтера от 1642
г. Към средата на века обаче два джизие регистъра от 1643-1644<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn18" name="_ftnref18" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[18]</span></b></span></span></a>
и 1650 г.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftn19" name="_ftnref19" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="font-size: 14pt; line-height: 107%;">[19]</span></b></span></span></a>
отбелязват само 5 ханета. Тази стагнация проф. Кр. Мутафова свързва с
ускоряването на процеса на ислямизация на християнското население в района по
това време, а бихме добавили също и периодичното набиране на еничари.
Негативните тенденции в демографското развитие на малката християнска общност
са преодолени едва към края на века.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">В
поименния списък на плащащите джизие жители на Селви от 1691 г. са записани
имената на 42 пълнолетни българи с описание на външния им вид и посочване на
упражняваната професия. Колко са главите на домакинства не е ясно, защото няма
указания за броя на неженените. Все пак спокойно може да се твърди, че броят на
християните е нараснал поне три пъти в сравнение със средата на века. Това
увеличение безспорно можем да отдадем на заселването на българи от околните
села, но продължава и споменатия вече миграционен процес. Сред записаните
данъкоплатци има пришълци от Берковица – един, към имената на двама е добавено
„<i style="mso-bidi-font-style: normal;">сърбин</i>” т.е. придошъл от западните
български земи, които са в съседство със сърбите, един е записан като „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">другоземец</i>”. Допускаме, че през
последното десетилетие на века вече може да се е оформила българска махала, но
не разполагаме с документални сведения за това. В списъка с имената на
данъкоплатците не откриваме свещеник, което не означава, че някой от посочените
не е упражнявал религиозна дейност в собствения си дом.</span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: center;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">***</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">В
стопанско отношение периодът също е преходен – сред първоначалното изключително
земеделско население започват да се появяват и занаятчии, т.е. селището става
все повече земеделско и занаятчийско-търговско. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Посочихме вече данни в това
отношение за мюсюлманската общност през средата на века. Сред все повече
укрепващата българска християнска общност този процес също се развива. Наред с
овчари, говедари, воловари, земеделци и ратаи започват да се срещат и сапунари,
воденичари, дюлгери и гребенари, а това означава, че селището от земеделско,
започва да придобива и занаятчийски характер, нещо което съответства на
развиващата се градска структура на Серви/Селви.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Наличния
изворов материал и неговото интерпретиране позволяват да се направи важния
извод, че през </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">XVII</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> век
Серви/Селви се налага като административен и съдебен център за селищата от
Севлиевското поле и около него. Демографският възход обаче все още не дава
възможност за квалифицирането му като пълноценен град, всъщност селището е нещо
средно между село и малко градче. Едва към средата на следващия век то вече
придобива статута на малък град. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Ганев, Никифор. Севлиево –
произход и име. – Севлиево и Севлиевският край. Том 1. С. 1967, 190. <o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Кийл. М. Разпространение на исляма в
българското село през османската епоха (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">XV</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> XVIII</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> в.): колонизация и ислямизация. – В:Мюсюлманската култура по българските
земи. Изследвания. (Съст. Росица Градева, Светлана Иванова). С. 1998, 56-125. <o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Калицин, М., Кр. Мутафова.
Подбрани османски документи за Търново и Търновска каза. В. Търново. 2003,
190-191.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Антонов,
Александър. Инфраструктура на овладяното пространство. Османски документи за
пътните станции по Диагоналния път </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">(Orta
Kol)<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">от </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">XVI, XVII </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">и</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"> XVIII</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"> век. –
Етнически и културни пространства на Балканите. Част 1. Миналото – исторически
ракурси. Сборник в чест на проф. Цветана Георгиева. С. 2008, 209-210. <o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Андреев, Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски документи за Севлиево и
Севлиевска каза. Севлиево. 2018, 149-150.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 149.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 246.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 235.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Евлия Челеби. Пътепис.
Превод, съст. и ред. Стр. Димитров. С. 1972, 50-54.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></b><b style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">Андреев, Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски документи...</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">, 217-218.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 296-297.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Андреев, Ст. Анотация на
османотурски документи за Севлиево и Севлиевска каза. Машинопис. Док. №12, с.7.
(НБКМ, Фонд 183 А, а.е.21).</span></b></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Мутафова, Кр. Ислям и християнство
в Севлиево (Серви/Селви) в османската документация от </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">XVI</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">XVIII </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">век. – Известия на Регионалн
исторически музей – Велико Търново, </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">XXXIII</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">2018, 298.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><a name="_Hlk143504650"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Андреев, Ст., Хр. Темелски. Подбрани османски
документи…,</span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">138.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 209.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 211.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 215.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 234.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ZA%20%20PECHAT/%D0%97%D0%90%20%D0%91%D0%9B%D0%9E%D0%93%D0%90/%D0%A1%D0%95%D0%A0%D0%92%D0%98.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><b><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[19]</span></span><!--[endif]--></b></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><b> Петров, Петър. По следите на
насилието. Том 2. С. 11988, 296.</b><o:p></o:p></span></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-26998906233366628572023-08-20T23:03:00.001-07:002023-08-20T23:03:37.691-07:00СЕВЛИЕВСКИТЕ НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ШЕСТОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">СЕВЛИЕВСКИТЕ
НАРОДНИ ПРЕДСТАВИТЕЛИ И ШЕСТОТО ОБИКНОВЕНО НАРОДНО СЪБРАНИЕ<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">(15
ОКТОМВРИ 1890-15 ОКТОМВРИ 1893 г.)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Предизборната
обстановка в Севлиевска околия в навечерието на парламентарните избори за 6-то
ОНС се характеризирала с изостряне на политическата борба между управляващата
Народнолиберална партия на Стефан Стамболов и привържениците на Либералната
партия на Васил Радославов. Управляващата партия подсилила редиците си с
известните русофили Марин Конов, Никола Генев и др. Либералите, начело с Петър
Пешев, в продължение на две години след завръщането му в града, укрепвали и
засилвали позициите си, включително и в редица села на околията. На 14 юни 1889
г., когато княз Фердинанд пренощувал в Севлиево в къщата на братя Геневи,
„силните на деня“, 30-членна делегация на либералите, предвождана от Пешев, се
явила пред княза и протестирала против политическия терор на
министър-председателя Стамболов, който също бил в Севлиево и отседнал в дома на
Марин Конов. За тази дръзка и смела акция на либералите дълго се говорело,
намерила отражение и в централния печат. Водени от Петър Пешев, либералите в
околията се очертали като силна опозиция на управляващата партия и сериозна
заплаха за предстоящите избори. Поради тази причина местните власти, подкрепени
и от София, взели крути мерки срещу водачите на либералите в Севлиево. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Правителствената
листа за изборите включвала: Марин Конов, Никола Генев и Димитър Рачев, бивши консерватори
и русофилски настроени, които заради спокойствието в страната признали княза,
примирили се с методите му на управление и приели успехите му. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Опозицията,
в лицето на либералите, предложила следната листа: Петър Пешев – адвокат, брат на обесения от
турците революционер Стефан Пешев, Петко Иванов Бобев – комшия и другар на
Пешев в политическите борби до 1896 г., председател на Окръжната постоянна
комисия на Севлиевски окръг от 1888 до навечерието на изборите през 1890 г., и
Петър Даскалов. За да осуетят избора им властите взели решение за интерниране
на първите двама, които водели доста активна предизборна агитация. Петко Бобев
успешно бил заточен в село Кесарево, Търновско, но с Пешев ударили на камък.
Когато в адвокатската му кантора се появил полицейският пристав Иван Катров,
придружен от стражаря Никифор Ганев, и го поканил да отидат в околийското
управление, той се съгласил. Взел със себе си няколко книги, които поискал да
остави в дома си, когато минавали край него. След като получил разрешение,
Пешев се заключил в къщата си и отказал да се яви при началника. Пред дома му
бил поставен пост от стражари, като се целяло по този начин да се изолира от
политическата борба в деня на избора. Фактически бил поставен под домашен
арест. Въпреки това, той поддържал връзка с партийните си другари, които идвали
в дома му през дворовете откъм Чадърлийската улица (Сеннишката, днес ул. „Стара
планина“).<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Изборите
били произведени на 26 август 1890 г. от 8 до 16 часа, „в рамките на закона“,
както е записано в доклада на комисията по проверка на законността на избора в
новоизбраното Народно събрание. В Севлиевския избирателен пункт от 7325
избиратели по списък, гласували 3923 души, или 53.55%. Гласувало се в зданието
на местното петокласно училище. В Гъбенския избирателен пункт на Севлиевска
околия гласували 1111 души, но поради липса на общия брой избиратели не можем
да посочим каква е активността. Вероятно не е била по-различна от тази в
Севлиево.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">В Севлиево се получили
следните резултати: Марин Конов – 2345 гласа, Никола Генев – 2332 гласа, Димитър
Рачев – 2205 гласа, Петър Пешев – 1697 гласа, Петко Бобев – 1587 гласа, Петър
Даскалов – 1584 гласа, и други кандидати от 1 до 29 гласа. За избрани били
обявени първите трима, които били от листата на управляващата Народнолиберална
партия. В изборните книжа се споменавало за някаква „особена случка“. Имало се
предвид, че когато гласуването свършило група от няколко граждани под
предводителството на „известна личност“ (вероятно освободения Пешев) се явила
пред изборното бюро с викове „долу бюрото“. С цел да запази реда и тишината
председателят поискал съдействие от полицията и го получил. След като изборните
резултати станали известни, в изборното бюро постъпили няколко заявления, в
които се изтъквали следните нарушения: градът бил във военно положение и
полицаите ходели въоръжени; председателите на двете секции допускали
избирателите да пускат по 5 бюлетини наведнъж; секретарят на околийския
началник раздавал бюлетини на избирателите и ги псувал; гласувало се кутурица,
без избирателни списъци (т.е. на око, без мярка, на слуки); без заповед на
председателя на бюрото имало арестувани хора; преброителите трябвало да бъдат
6, а председателят назначил само 4. Изборното бюро оставило без последствие
заявленията. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">В Гъбенския избирателен
пункт също били избрани кандидатите на управляващата партия: Никола Корназов –
818 гласа, и Христо Кунев – 612 гласа. Отчетено било, че „изборите са редовни и
законни“, въпреки намерените в повече бюлетини. Прието било, че са грешно
сложени. И тук, както в града, либералните кандидати получили значителен брой
гласове. Не били подадени заявления за нарушения по време на избора. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Петър Пешев като водач на
местните либерали, недоволен от получените резултати, подготвил заявление до
новото Народно събрание, в което обобщил споменатите вече нарушения. То било
разгледано от комисията по проверка законността на изборите и в четвъртото
заседание, проведено на 22 октомври 1890 г., З. Градинаров докладвал: не са
открити нито указ, нито заповед за обявяване на военно положение в града;
стражарите не могат да ходят из грана невъоръжени; от гласувалите с по 5
бюлетини наведнъж следва да се потърси съдебна отговорност; секретарят на
околийския началник не може да прави агитация и едновременно с това да псува
избирателите и т.нат. Комисията счела заявлението за голословно и обърнала
внимание, че подателят му Петър Пешев (разпознат по почерка) получил немалко
гласове – 1607. В заключение Народното събрание приело изборите в Севлиевска
околия за „свободни и законни“ и утвърдило избора на петимата кандидати на
Народнолибералната партия.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Убедени, че изборната
сполука на либералите в Севлиево е била отнета от властта с военна сила и чрез
фалшифициране на резултата от изборното бюро, Петър Пешев и Петко Бобев отпечатали
и разпространили писмо до избирателите, в което след като им благодарили за
подкрепата, отбелязвали, че противниците им са били решени да спечелят
изборите, дори и с три гласа. „Заради туй – пишат Пешев и Бобев - те, въпреки
законите за изборите, пуснаха кавалерийския ескадрон върху ви и кавалеристите
ви тъпкаха с конете си, биха с камшиците си и ви изтласкаха от изборното
събрание, за да не виждате как вашият глас ще бъде откраднат в тъмните кюшета
на Севлиевското петокласно училище“. Писмото завършвало с призив да се помни
извършеното от управниците, защото то много напомняло за „времето на Дели
Неджиба и Фазлъ паша“. Подписано било от двамата с датата на изборите – 26
август. За това писмо Пешев и Бобев били дадени под съд, но били оправдани.
Макар и да загубили изборите, либералите в Севлиевска околия увеличили
привържениците си, укрепнали организационно и това проличало в следващите
години. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">В 6-то ОНС Никола Генев бил
избран за член на Прошетарната комисия, а Никола Корназов – на комисията по
Министерството на просвещението. В продължителния дебат по искането за пенсия
от четника на Ботевата чета - Димитър Багрянов от Севлиево, участие взели Марин
Конов и Никола Корназов. Други изказвания по време на сесиите от севлиевските
народни представители нямало.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Събранието имало три
редовни сесии до 15 декември 1892 г. и било разпуснато на 15 октомври 1893 г.,
когато изтекъл мандатът му.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"> </span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">ЛИТЕРАТУРА</span></b><span style="background: white; color: #202122; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Пешев, П. Историческите
събития и деятели. С. 1993, 320-322.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Беязов, В. Петко Иванов
Бобев (1862-1913). Черти из живота и дейността му. Севлиево. 1946, 15 стр., ГИМ
– инв. №20. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Ганчев,
Д. Спомени за княжеското време. С. 1973, 42-43.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Дневник (стенографический) на 6-то
Обикновено народно събрание, 4-то заседание, 22 октомври 1890 г., с. 57-59.<o:p></o:p></span></b></p>
<p><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Станев, Н. История на нова България
1878-1941. С. 1992, 85-86.</span></b> </p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-83345249448655673002023-08-05T01:20:00.006-07:002023-09-13T02:58:34.620-07:00СЕВЛИЕВСКИТЕ ДОБРОВОЛЦИ В МАКЕДОНО-ОДРИНСКОТО ОПЪЛЧЕНИЕ 1912-1913<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">СЕВЛИЕВСКИТЕ
ДОБРОВОЛЦИ В МАКЕДОНО-ОДРИНСКОТО ОПЪЛЧЕНИЕ 1912-1913<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;">(110
години от славните победи на Македоно-одринското опълчение и приносът на
севлиевци)<o:p></o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">ФОРМИРАНЕ
НА МАКЕДОНО-ОДРИНСКОТО ОПЪЛЧЕНИЕ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Македоно-одринското
опълчение е създадено на 23 септември 1912 г. в навечерието на Балканската
война, само няколко дни след обявяването на всеобща мобилизация.
Въодушевлението и ентусиазма на българския народ от предстоящата война силно впечатлили
чуждите кореспонденти. Един френски журналист написал в своята кореспонденция: <i>„Този
народ чака да се бие, както се чака голям празник“.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></i></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">За
командир на Македоно-одринското опълчение е назначен генерал-майор Никола
Генев, родом от Севлиево, член на революционния комитет в града по време на
Априлското въстание 1876 г., доброволец в Българското опълчение през
Руско-турската освободителна война 1877-1878 г. и участник в
Сръбско-българската война 1885 г. Негов заместник е подполковник Александър
Протогеров, а началник на щаба – майор Петър Дървингов.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">За
кратко време до края на месец септември са формирани първите шест дружини от
доброволци, а в началото на месец октомври и още нови шест дружини, всичките
носещи имената на градове герои от националноосвободителните борби в Македония
и Тракия. Създаден е и Щаб на партизанските чети, които са доста на брой, като
една част от тях са зад граница, а други се създават на територията на
България.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Във
военните архиви<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[2]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
като постъпили в опълчението още в деня на обявяване на мобилизацията – 17
септември, се водят генерал-майор Никола Генев, Иван Асенов Димитров (четник в
четата на Георги Занков), родом от Севлиево, Иван Събев (артист), също от
Севлиево, и Йордан Иванов от село Дебелцово. От 18 до 25 септември се записват
още 6 доброволци. Всъщност тези патриоти, намиращи се най-вероятно по това
време в София, стават бойци от опълчението още преди то да е създадено
официално. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">От Севлиево, с
телеграма от 19 септември, председателят на местния комитет д-р Дандолов пита: <i>„Съобщете
телеграфически кога да тръгват тукашните македонци и къде да се събират“.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></i></span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"> </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">С друга телеграма от 9 октомври началник щабът на
опълчението майор Дървингов разпорежда на председателя на дружество „Юнак“ в
Севлиево: <i>„Да тръгнат стъкмени юнаците-легионери без подлежащия набор.“<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></i>
На 1 октомври се явяват 4 доброволци, на 2 октомври – 6, а до 23 число на същия
месец – още 12 души. Общо числото на доброволците от Севлиевска околия достига
до 4</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">5</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> души: 25 от града и 2</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">0</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> от селата. Най-голям брой опълченци постъпват от
селата Ряховците – 5, Сухиндол – </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">3</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">, Батошево</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> - 3</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">, Горско Косово –</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> 2</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">, и по един от Дамяново, Душево, Идилево,
Дебелцово, Добромирка, Сенник и Шумата.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">По дружини доброволците се разпределят както
следва: 1-а Дебърска и 3-а Солунска – по 7 души; 12-а Лозенградска – 5; 5-а
Одринска – 4; 4-а Битолска, 10-а Прилепска и 11-а Серска – по 3; 2-а Скопска –
2; 7-а Кумановска, 8-а Костурска и 9-а Велешка – по 1. Споменатите 5-ма
доброволци в Лозенградската дружина, която се сформирала в град Бургас, би
следвало да са членове на дружество „Юнак“, тъй като първа рота на дружината,
наричана Юнашки легион, включвала в редовете си 205 души, членове на юнашката
гимнастическа организация. Втора рота били само арменци, а трета – членове на
македоно-одринското братство в града.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В партизанските чети на Георги Занков, подпоручик
Лефтеров и Сборната партизанска рота са записани двама доброволци от Севлиево и
един – от село Шумата. Към щаба на опълчението е разпределен 17-годишният
Никифор Генев, син на генерал-майор Никола Генев, в лазарета служи Петър
Кереметчиев от Севлиево, а Димитър Атанасов от село Батошево е в
продоволствения транспорт.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Най-млад сред доброволците е Никифор Генев. В
групата на опълченците от 20 до 29 години влизат 20 души, като най-много са
23-годишните – 5, и 22-годишните – 4. По един доброволец има на 32, 34, 46 и 50
години. Най-възрастен е 50-годишният Андрея Николов от село Горско Косово. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Образованието на доброволците е най-различно:
4-то отделение са завършили 3 души, 1-ви и 2-ри клас – по двама, 3-ти клас –
един, завършено основно образование имат 4 души, средно – 1, и висше – 2.
Висшистите са зъболекар и агроном.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Голямо е разнообразието при професиите на
опълченците: </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">работник-1; земеделец –2; градинар-1;
дюлгер-2; кожар-1; табак-1; шлосер-1; печатар-1; хлебар-1; търговец-2;
артист-1; агроном-1; учител-2; зъболекар-1. При всички разгледани до тук
показатели данните са непълни поради липса на достатъчно сведения в личните
досиета на постъпилите в дружините и четите на Македоно-одринското опълчение.
Независимо от това показателите за възраст, образование и упражнявана професия
са достатъчно убедителни да направим извода, че делото за освобождение на поробените
братя в Македония и Тракия е възприето като дело всенародно. Почти всички
доброволци са редови бойци, с изключение на подпоручик Иван Досев от село
Батошево, офицерските кандидати Никола Пушкаров и гимназиалния учител Христо
Янков, и двамата от Севлиево. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Отначало
доброволците не разполагат с оръжие, поради което се набляга на занятията по
строева, тактическа и физическа подготовка. Към огнева подготовка се пристъпва
едва през средата на месец октомври, когато са доставени станоци, мишени и
други необходими пособия. В последните дни на октомври опълченците са снабдени
с оръжие в Търново сеймен (днес Симеоновград), Лозенград и Бабаески. Недостига
офицерски кадър, няма униформи. Всички тези въпроси се решават в хода на
започналата война с Османската империя.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">НА
ФРОНТА СРЕЩУ ОСМАНСКАТА ИМПЕРИЯ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">Дружините на опълчението
се отправят към Източния фронт на 17 октомври и вземат дейно участие в боевете за
освобождаване на Източни Родопи и Беломорска Тракия.</span></b><b><span style="background: white; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">В началото на месец
ноември започва настъпление към Гюмюрджина. Има сражения с турски войски при
Местанлъ и Саранлъ, последвани от превземането на Фере. Застигнат е неприятеля
при вододела на Родопите. Следват сраженията при Малгара, Балкан Тореса и завладяване
на Гюмюрджина. По пътя си опълченците помитат малки и по-големи турски части. След
кратка почивка в Гюмюрджина започва преследване на неприятеля към Дедеагач. </span></b><b><span style="background: white; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">3-а Солунска дружина в
състава на Малградския отряд взема участие във втория бой при Малград на 11
ноември. Опълченците се сражават храбро и самоотвержено. В боя загиват командирът
на 1-а рота подпоручик Иван Досев<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>, родом от село
Батошево, 46-годишен, и още двама офицери; ранени са 8 опълченци.</span></b><b><span style="background: white; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">В
боя при Фере (13-15 ноември) противникът е притиснат към блатата на река Марица.
С решителни действия корпусът на Явер паша е обграден до село Мерхамлъ и е принуден
да капитулира. Пашата лично предава сабята си на генерал-майор Н. Генев, който
му я връща. Пленниците са повече от 11 000 души, всичко две дивизии.
Голямото количество оръжие е поверено за охрана на две опълченски дружини. В
сражението на 13 ноември, </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">по
време на разузнаване и попадане на засада, </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">загиват подпоручикът от руската армия Порфененко,
доброволецът Никифор Генев<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[6]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>,
син на генерал-майор Генев, и един конен стражар; ранени са 5 бойци.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">На царица Елеонора, която е подарила на
опълчението знаме, е изпратена телеграма: <i>„Вчера, 15 ноември, 2-а и 3-а
македоно-одрински бригади взеха най-деятелно участие при обкръжаването и
пленяването на корпуса на генерал Явер паша. Пред развятото знаме, подарено от
Ваше Величество, дефилираха пленени 1 генерал, 3 полковници, 243 офицери, 9363
долни чинове и огромно количество военни припаси и трофеи. Фере, 16 ноември,
генерал-майор Н. Генев“.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></i><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>На следващия ден царицата с телеграма им
пожелава още по-големи победи и отличия.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">На 16 ноември опълченците отдъхват в град Фере. Времето
е дъждовно и хладно. През деня е организирано погребението на доброволеца Порфененко,
доброволеца Никифор Генев и конния<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>стражар Мито Младенов, паднали в боя при Фере на 13 ноември за свободата
на отечеството. Раздялата с покойниците, млади хора, е тежка и трогателна.
Генералът понася загубата твърдо.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Следващите дни една дружина остава за гарнизон в Дедеагач,
друга за охрана на ж.п. линията при Софлу, а останалите се насочват към
Димотика, където ще чакат нови заповеди. Междувременно участват в преследване
на турски чети и башибозуци около Бунархисар и Виза, обезоръжаване на местното турско
население, конвоиране на пленници, товарене трофеите на вагони, прибиране на
всичкия пленен добитък - повече от 2000 глави.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В град Димотика върлува холера, поради което
командването на опълчението взема необходимите предпазни мерки. Тук, на
Булаирския фронт, доброволците от Македоно-одринското опълчение вземат дейно
участие в сраженията срещу турската армия в края на месец ноември. В първия бой
при Шаркьой (28 ноември) се отличава ротният командир на 4-а рота от 4-а
Битолска дружина кандидат-офицерът Никола Пушкаров<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
от Севлиево, който показал голямо хладнокръвие и неустрашимост и през всичкото
време на сражението бил между своите хора във веригата.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> <b>Във втория бой при Шаркьой (30 ноември)
участват 2-а и 4-а роти на Битолската дружина и 1-а рота от Солунската дружина.
Турците са около 2000 души, докарани с параход и по суша от Галиполи. Като особено
отличили се в сражението в журнала на дружината са посочени: командирът на 1-и
взвод от 1-ва рота на 3-а Солунска дружина Ненчо Тошев<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
от Севлиево и командирът на 2-и взвод от 1-а рота на същата дружина Харалан
Касабов,<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
също от Севлиево. Пушкаров и Тошев са отличени с орден „За храброст“ 4 степен,
а Касабов – с кръст „За храброст“ 4 степен. <o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Към
5 декември на фронта на Кърджалийския отряд, към който се числи и
Македоно-одринското опълчение, царува спокойствие, примирието е установено по
целия фронт. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">През първите
10 дни на декември към Кърджалийския отряд се присъединяват 1-а Дебърска дружина,
2-а Скопска дружина и 3-а рота на Битолската дружина. Така цялото Македоно-одринско
опълчение се оказва в състава на отряда под командата на генерал-майор Генев.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">На 10 декември с телеграма от Главната квартира
се съобщава, че главнокомандващият е наградил началника на Кърджалийския отряд
генерал-майор Генев с военния орден „За храброст“ 3 ст., за постигнатите
бляскави успехи и ценни заслуги към отечеството от страна на поверения му
отряд. Генералът благодари на всички чинове за тяхната самоотвержена, достойна,
добросъвестна и полезна служба.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">През декември Кърджалийския отряд напускат всички
военни части, които не са свързани с опълчението и към нова година остава в
употреба само названието Македоно-одринско опълчение. Доброволческите дружини
се съсредоточават между село Айнарджик, град Родосто и Мраморно море на
квартири.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Началото на втория период на войната заварва
опълчението още необлечено, необучено, но затова пък искрено въодушевено да се
бори на живот и смърт за свободата на отечеството. Към края на месец януари
примирието е нарушено. Водят се сражения при село Платана (22 януари) и град Шаркьой
(23 януари), който е превзет. Доброволците се отличават с висок дух и
самоотверженост в сраженията, има убити и ранени. Следващите дни османското
командване стоварва десант на северния бряг на Мраморно море в тила на 7-а
пехотна Рилска дивизия, блокираща Галиполския полуостров. Османските части
настъпват и срещат до Шаркьой две дружини от опълчението, които въпреки
численото преимущество на противника успяват да се задържат в града до вечерта,
след което организирано отстъпват. На брега слизат още турски войски, поради
което командването прехвърля към района основните части на Македоно-одринското
опълчение и други части. Следващите дни противникът е принуден да отстъпи и с
корабите да се прехвърли отново в Галиполи.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Към 29 януари военните операции са преустановени.
Започва усилена строева подготовка, единично обучение, маршировка, отдаване на
чест, стегната военна походка, пеене на песни в строй и т.н. Всичко това за да
могат да видят братята македонци славната българска войска. По-голяма част от
пролетта опълчението прекарва на брега на Мраморно море в празненства, тържества
и упоение от победите на българското оръжие, и от надеждите, които тия победи
възбуждат в душите на всички. Тук се посреща и новината за падането на Одрин на
13 март.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В Шаркьой е построена братска обща гробница с
парк-градина, в която са положени останките на 109 души опълченци, синове на
Македония и Тракия, едно свято място за поклонение. Защото тук славните
опълченци отбиват десанта на Хуршид паша и Енвер бей. Тук през април идва и
началникът на опълчението със своя щаб на поклонение.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">От партизанските чети и нови доброволци се
формират още три македоно-одрински<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>дружини през февруари и март – 13-а Кукушка, 14-а Воденска и 15-а
Щипска.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В щаба на Македоно-одринското опълчение се
получава заповед по действащата армия №70, с която се произвеждат в запасни
подпоручици от 1 януари 1913 г. следните чинове от опълчението: от 3-а Солунска
дружина офицерският кандидат Христо Янков<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
и от 4-а Битолска дружина офицерският кандидат Никола Ганчев Пушкаров.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
На 19 май е произведен в чин запасен санитарен офицерски кандидат<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>зъболекарят Дандолов,<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
считано от 16 май 1913 г.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">ПРИНОСЪТ
НА ПАРТИЗАНСКИТЕ ЧЕТИ</span></b><b><span lang="TR" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: TR; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Партизанските чети, които общо са 59 на брой,
навлизат в Македония в началото на месец октомври и оказват сериозна помощ на
сръбската и гръцката армии. Според дадената номерация четата на Георги Христов
Занков е записана под №10. Тя действа в района на Серско, брои 24 души, които първоначално
са въоръжени с 10 пушки. В състава на тази чета от 17 септември е 29-годишния
севлиевец Иван Асенов Димитров.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[17]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">От 5 до 7 октомври четата на Занков и още няколко
други чети освобождават град Банско и оказват отпор на турските сили, идващи
откъм Мехомия. Трима четници загиват, взети са 18 пушки като трофеи. В града е
устроен тържествен водосвет, българското знаме се развява на високата
35-метрова кула. Настъплението продължава и в следващите дни заедно с една
дружина от 39-и полк освобождават град Неврокоп, където са посрещнати радушно
от местното население. След престрелка с турски войскови части на 24 октомври четата
на Занков, която е в авангарда на Родопския отряд, влиза в град Сяр (Сер,
Серес), където взема трофеи 4 локомотива, 150 вагони и 4 картечници. Установява
се българска военно-административна власт с комендант Занков. По-късно в
спомените си той пише: <i>„</i></span></b><strong><i><span style="border: 1pt none windowtext; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">Негово Царско Височество престолонаследника Борис мина през град
Серес, вече завзет от мене и го преведох през града и го съпроводих за Драма,
вън от Серес“</span></i></strong><strong><span style="border: 1pt none windowtext; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">.</span></strong><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><b><span style="border: 1pt none windowtext; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="border: 1pt none windowtext; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-border-alt: none windowtext 0cm; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; padding: 0cm;">[18]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></b></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Чета №41 на подпоручик Лефтеров е разположена в
района на Дойранско и Поройско. Тя започва да действа с 60 пушки и достига до
91 човека. Съставена е главно от войници от 8-и Приморски полк. В списъка на
тази чета откриваме 34-годишния Христо Петров<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[19]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
от село Шумата, без да знаем кога точно е постъпил в нея. Същият се е числил
впоследствие във 2-а рота на Кюстендилската дружина (по-късно Кумановска
дружина) и в нестроева рота на 7-а Кумановска дружина. Като имаме предвид, че в
Кюстендил дружината се формира на 1 октомври, а на 9 октомври в София се
преименува в Кумановска, можем да предположим, че в четата на подпоручик Лефтеров
е бил само през месец септември. Поради това няма да проследяваме бойния път и
подвизите на четниците на подпоручик Лефтеров.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В сборната партизанска рота служи Христо Стефанов<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[20]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
от Севлиево. Тя е организирана на 18 май 1913 г., а личният състав е утвърден
на 3 юни. Ротата действа в районите на Воден, Лерин и Солун, като съставът ѝ
включва 17 чети с 309 четници. Стефанов първоначално бил доброволец в 10-а
Прилепска дружина.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">НА
ФРОНТА СРЕЩУ НЕВЕРНИТЕ СЪЮЗНИЦИ</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">В
навечерието на Междусъюзническата война Македоно-одринското опълчение влиза в
състава на 4-а армия и е дислоцирано северно от град Кочани. През месец май тук
се появява холерата. Първите заболявания са регистрирани в 4-а рота на 10-а
Прилепска дружина, която е дошла от Сяр, а също така има няколко случая и в
други дружини. Лекар на Прилепската дружина е д-р Дандолов. Към 16 юни,
началото на военните действия срещу сърбите, болните от холера опълченци са 90
души, от които 22 умират. С решителната намеса на медицинския персонал
холерната епидемия при опълченците скоро е ограничена. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Военните
действия срещу сръбските войски започват на 16 срещу 17 юни. На опълченците е
заповядано да настъпят към връх Султан тепе и да го превземат. Опитите за
завладяване на Султан тепе и Парадли продължават и през втория ден от
сражението. Сръбската позиция е сериозно укрепена и предпазена от телени
заграждения, които опълченците трябва да преодолеят. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Скопската дружина, която е съсредоточена при връх
Емирица, разгъната в боен ред с две роти в първа линия и една във втора, минава
Злетовската река и започва настъпление по склона към неприятелските окопи,
непрекъснато държани под сполучливия огън на батареите. Към 14.30 дружината се
понася към неприятеля, разстроен от артилерийския огън и с атака заема предния
му окоп, а след това и втория окоп в ръжта, като останал третия окоп на 100
крачки в дясно. Тук от пленник опълченците узнават, че сърбите са получили три
полка подкрепления. Към 18.30 часа противникът се раздвижил, имало опасност от
обкръжаване и затова командирът заповядал бавно отстъпление към Връшник.
Дружината дала през този ден 18 убити и 71 ранени. Тук е ранен Иван Атанасов
Цонков,<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn21" name="_ftnref21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[21]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
23-годишен земеделец от Севлиево, 1-а рота на 2-а Скопска дружина. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">На 23 юни опълчението отстъпва организирано към
Баня чука. Този ден, при съприкосновение с противника, загива опълченецът
Стефан Никифоров Деливуйчев,<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn22" name="_ftnref22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[22]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
от Севлиево, от 1-а рота на 12-а Лозенградска дружина. Същият ден при Драмча,
Царевоселско, почива от холера Стефан Илиев Нойков от Севлиево, 1-а рота на
12-а Лозенградска дружина.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В края на юни и началото на юли дружините на
Македоно-одринското опълчение се укрепяват на позиции при Драмча. Холерната
епидемия продължава да върлува. Разгаря се Калиманската битка, в хода на която </span></b><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">опълчението взема
участие в боевете при </span></b><a href="https://bg.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%91%D0%B8%D1%82%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D0%B8_%D0%A0%D0%B5%D0%B4%D0%BA%D0%B8_%D0%B1%D1%83%D0%BA%D0%B8&action=edit&redlink=1" title="Битка при Редки буки (страницата не съществува)"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Редки буки</span></b></a><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">, </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><a href="https://bg.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%91%D0%B8%D1%82%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D0%B8_%D0%9F%D0%B0%D1%80%D0%B0%D0%B4%D0%BB%D0%B8&action=edit&redlink=1" title="Битка при Парадли (страницата не съществува)"><b><span style="background: white; color: black; mso-color-alt: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Парадли</span></b></a><b><span style="background: white; color: black; mso-color-alt: windowtext;">, </span></b></span><a href="https://bg.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%91%D0%B8%D1%82%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D0%B8_%D0%A1%D1%83%D0%BB%D1%82%D0%B0%D0%BD_%D1%82%D0%B5%D0%BF%D0%B5&action=edit&redlink=1" title="Битка при Султан тепе (страницата не съществува)"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Султан тепе</span></b></a><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">, </span></b><a href="https://bg.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%91%D0%B8%D1%82%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D0%B8_%D0%9F%D0%BE%D0%BD%D0%B8%D0%BA%D0%B2%D0%B0&action=edit&redlink=1" title="Битка при Пониква (страницата не съществува)"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Пониква</span></b></a><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"> и </span></b><a href="https://bg.wikipedia.org/w/index.php?title=%D0%91%D0%B8%D1%82%D0%BA%D0%B0_%D0%BF%D1%80%D0%B8_%D0%93%D0%BE%D0%B2%D0%B5%D0%B4%D0%B0%D1%80%D0%BD%D0%B8%D0%BA&action=edit&redlink=1" title="Битка при Говедарник (страницата не съществува)"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Говедарник</span></b></a><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">Първата атака на сърбите
срещу връх Говедарник на 8 юли е отбита. Сражението започва рано сутринта с
ожесточена артилерийска и пушечна стрелба. Неприятелят е прикован на позициите
си и всичките му опити да се вдигне в атака са задушавани в зародиш. Загубите
са големи – 6 офицери и 230 опълченци са убити и ранени. В битката при
Говедарник и река Каменица е ранен Рачо </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Рачев Станев<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn23" name="_ftnref23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[23]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a> от
село Добромирка, от 2-а Скопска дружина. Въпреки загубите опълченците задържат
позициите си.</span></b><b><span style="background: white; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">На следващия ден ожесточеното сражение
продължава. Сръбската атака срещу връх Говедарник отново е отбита. На десния
фланг по склона на върха е разположена 5-а Одринска дружина. По обед боят е в
разгара си. Атаката, която започва с викове <i>„напред, на нож“</i> и <i>„ура“</i>,
завършва успешно. В кървавото двудневно сражение опълченците се сражават смело
и себеотрицателно, осъществяват бляскава контраатака, с което записват имената
на Говедарник и Цера със златни букви в историята на Македоно-одринското
опълчение, наред с тези от Малгара, Шаркьой и редица други. Всяко едно от тези
имена съхранява спомена за падналите герои, за неимоверните усилия за победа и
извоюване на свободата. Тук на 9 юли загива Димитър Хараланов Войводов<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn24" name="_ftnref24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[24]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
от Севлиево, 1-а рота на 12-а Лозенградска дружина. Ранен е 23-годишният Стефан
Георгиев,<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn25" name="_ftnref25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[25]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
търговец от Севлиево, от 1-а Дебърска дружина. Дружината дава 2 убити и 24
ранени. Особено големи са загубите на Одринската дружина – 92 убити и 27
ранени. В списъка на ранените в сражението при Говедарник откриваме имената на
24-годишния Иван Д. Станчев<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn26" name="_ftnref26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[26]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
от село Сухиндол, 3-а рота на същата дружина, и на подпоручик Христо Янков,<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn27" name="_ftnref27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[27]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
командир на 2-а рота на Солунската дружина, гимназиален учител от Севлиево. В
същия ден се поминал от холера подпоручик Никола Ганчев Пушкаров.<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn28" name="_ftnref28" style="mso-footnote-id: ftn28;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[28]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В злополучната война с бившите си съюзници
България губи и е принудена да отстъпи територии, населени с българи. Противоречията
не са решени, поради което знамената са свити за по-добри времена.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">След подписването на мира идва заповед
опълчението да бъде ариергард на цялата армия до изтеглянето на всички обози.
На 2 август доброволците потеглят с горчивина в душите към границата на
България. Вали ситен дъжд: майка Македония плаче неутешимо за своите верни
синове! <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">В София опълчението е посрещнато триумфално.
Начело с цар Фердинанд то дефилира сред множеството посрещачи, които го
акламират и обсипват с цветя и венци. При трети полицейски участък е издигната
триумфална арка, на която са описани всичките му победи. Кметът на София държи
приветствена реч, в която казва: <i>„Столицата на България посреща синовете на
Македония, като свои синове и се гордее от техните славни дела… Македонио! Ако
те забравя, гласът ми да онемей!“<a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftn29" name="_ftnref29" style="mso-footnote-id: ftn29;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[29]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></i>
Царят награждава началника на опълчението с високия <a name="_Hlk142070912">орден
„Св. Александър“ </a></span></b><span style="mso-bookmark: _Hlk142070912;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">II</span></b></span><span style="mso-bookmark: _Hlk142070912;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> степен</span></b></span><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">, а на всички опълченци благодари от свое име и
от името на България. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Повечето от севлиевските доброволци са
демобилизирани на 10 август 1913 г.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">ЗАКЛЮЧЕНИЕ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Македоно-одринското опълчение просъществува малко
повече от една година. За това време през него преминават 14 670
доброволци, почти всичките записани като българи, повечето родом от Македония и
Одринска Тракия. Сред 2 512-те доброволци от Царство България са имената и
на 45 предимно млади мъже от Севлиевска околия, които не са служили в редовната
армия към този момент. Севлиевци има във всичките 12 дружини на опълчението, в
три от партизанските формирования, в лазарета и в продоволствения транспорт. Началник
на Македоно-одринското опълчение е генерал-майор Никола Генев от Севлиево. Четирима
от доброволците оставят костите си по бойните полета на Беломорска Тракия и
Македония, петима са ранени, от холера почиват двама. За проявена храброст по
време на сраженията са наградени: с бронзов медал – 1; кръст „За храброст“ </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">IV</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> степен – 3; орден „За храброст“ </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">IV</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> степен – 12; орден „За храброст“ </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">III</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> степен – 1; орден „Св. Александър“ </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">II</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> степен – 1.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="background: white; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAgH5ihYzLfn1JllZY3aEeq5AOsBK8VLbhuzkRhW8hPwE77UY-UjdTWCdI1q6wgY7Ca9tq207O2pCLVYkhU60VHKbaZuVEHX3roKyTA65SRQOronKpMwWkWdLjy39_X1WSiOcAxyE3ic3Ej4uueYGmkTWNIx8xK_sMC2CYc3lI7WbZVJZdfP9LfW6x/s1280/139626493_1814754482026498_5780191276049070933_n.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1280" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhAgH5ihYzLfn1JllZY3aEeq5AOsBK8VLbhuzkRhW8hPwE77UY-UjdTWCdI1q6wgY7Ca9tq207O2pCLVYkhU60VHKbaZuVEHX3roKyTA65SRQOronKpMwWkWdLjy39_X1WSiOcAxyE3ic3Ej4uueYGmkTWNIx8xK_sMC2CYc3lI7WbZVJZdfP9LfW6x/s320/139626493_1814754482026498_5780191276049070933_n.jpg" width="200" /></a></b></div><b><br /><div style="text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><i>генерал-майор Никола Генев - командир на Македоно-одринското опълчение</i></span></b></div></b><div><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><i><br /></i></span></b><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqM_xI5uS0YCuGOgp0fMmjET0B9u3b-1NR_ARPWjrz2AF8l-m_ljKYrsXGjsYqYxrp52gyeGWGJ7LvPtA4r_xPeQ6DXibCTYELfPrzDZWGQyW9QY3IfuwlHDdTw3jJZ1nctYnkbn39Hs0mHs9QsvtTPn8gwmqYoN8rbe8tnF2WEw0GIZED_Im5qBiH/s1786/IMG_20230731_112515~2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1786" data-original-width="1476" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqM_xI5uS0YCuGOgp0fMmjET0B9u3b-1NR_ARPWjrz2AF8l-m_ljKYrsXGjsYqYxrp52gyeGWGJ7LvPtA4r_xPeQ6DXibCTYELfPrzDZWGQyW9QY3IfuwlHDdTw3jJZ1nctYnkbn39Hs0mHs9QsvtTPn8gwmqYoN8rbe8tnF2WEw0GIZED_Im5qBiH/s320/IMG_20230731_112515~2.jpg" width="264" /></a></b></div><b><br /><div style="text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><i>подпоручик Иван Досев - командир на 1-а рота от 3-а Солунска дружина; загинал на 11 ноември 1912 г.</i></span></b></div></b><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><i> </i></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7c2zxgE6EY1rbK-fC_KP4LyvOD9nw6IsAucVHvyE7TwhHzu0R1WvQI_17GS8JwC91n4CB-RgNNsD3N-dU-tC0kzlQs9wpnEQPlgbjQ6B147VfZR0_26HgjFCbjfVDWANufjZZMvWRe6Xw9z2qaaOKs02W0BECrOmH7yT1NB8rDpp-_nskB2MSHvqb/s1028/IMG_20230801_173836~2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1028" data-original-width="789" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7c2zxgE6EY1rbK-fC_KP4LyvOD9nw6IsAucVHvyE7TwhHzu0R1WvQI_17GS8JwC91n4CB-RgNNsD3N-dU-tC0kzlQs9wpnEQPlgbjQ6B147VfZR0_26HgjFCbjfVDWANufjZZMvWRe6Xw9z2qaaOKs02W0BECrOmH7yT1NB8rDpp-_nskB2MSHvqb/s320/IMG_20230801_173836~2.jpg" width="246" /></a></b></div><b><br /><div style="text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><i>запасен санитарен офицерски кандидат д-р Иван Дандолов - лекар на 10-а Прилепска дружина</i></span></b></div></b><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><i><br /></i></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJYKmgvdpuLC8aHo21X5s5OrFEVD6pbvIytU9cMFciQ6cuW749U8oyibkK_eesyDQYLUFcbte3kJOzb46ltVjj_WliF7GP2TwZlW10NfpfYDCzt4_Y4SVVVgv6BHeGfDSOD9IIQj2Wy4MBoZj_oBPMEJM_VJTXDWAr-zaeo9_akslfvyXlxyy-ptNX/s1841/IMG_20230731_113353~2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1841" data-original-width="1378" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJYKmgvdpuLC8aHo21X5s5OrFEVD6pbvIytU9cMFciQ6cuW749U8oyibkK_eesyDQYLUFcbte3kJOzb46ltVjj_WliF7GP2TwZlW10NfpfYDCzt4_Y4SVVVgv6BHeGfDSOD9IIQj2Wy4MBoZj_oBPMEJM_VJTXDWAr-zaeo9_akslfvyXlxyy-ptNX/s320/IMG_20230731_113353~2.jpg" width="240" /></a></b></div><b><br /><div style="text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><i>Никифор Н. Генев - син на генерал-майор Никола Генев; доброволец при щаба на МОО; загинал в боя при Фере</i></span></b></div></b><p></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;"><br /></span></b></p><p align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: center;"><b><span style="background: white; color: black; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%; mso-color-alt: windowtext;">СПИСЪК НА ДОБРОВОЛЦИТЕ В
МАКЕДОНО-ОДРИНСКОТО ОПЪЛЧЕНИЕ ОТ СЕВЛИЕВСКА ОКОЛИЯ 1912-1913</span></b><b><span style="background: white; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">ГРАД СЕВЛИЕВО<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Асенов, Стефан – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево;
1-а рота на 4-а Битолска дружина; неизвестно-11.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Войводов, Димитър Хараланов
– </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево;
1-а рота на 12-а Лозенградска дружина; 16.10.1912-9.07.1913 г.; убит.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Генев, Никола – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево;
началник на МОО; 17.09.1912-1.10.1913 г.; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">III</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Генов, Никифор Н. – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">17-годишен, ученик в Трета мъжка гимназия - София;
Севлиево; Щаб на МОО; неизвестно-13.11.1912 г.; убит при гр. Фере.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Георгиев, Стефан – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">23-годишен;
Севлиево; търговец; 2 клас; 1-а рота на 1-а Дебърска дружина; 21.09.1912-10.08.1913
г.; ранен на 9.07.1913 г.; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Дандолов, Иван – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">27-годишен;
Севлиево; зъболекар; висше образование; нестроева рота на 10-а Прилепска
дружина; 16.10.1912-неизвестно; кръст „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Деливуйчев, Стефан
Никифоров – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево; 1-а рота на 12-а Лозенградска
дружина; неизвестно-23.06.1913 г.; убит.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Димитров, Ив. Асенов Хр.
– </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">29-годишен;
Севлиево; четата на Георги Занков; 17.09.1912-22.12.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Индиян, Христо Ст. – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">25-годишен;
Севлиево; работник; основно образование; 2-а рота на 10-а Прилепска дружина;
23.10.1912-неизвестно; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Йонков, Димитър Иванов – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">23-годишен;
Севлиево; 3-а рота на 6-а Охридска дружина; 1.10.1912-10.08.1913 г.; орден „За
храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Касабов, Харалан – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">26-годишен;
Севлиево; шлосер; 1 клас; 1-а рота на 3-а Солунска дружина;
3.10.1912-26.09.1913 г. кръст „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Кереметчиев
(Керемекчиев), Петър – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево; Лазарет – МОО; 10.12.1912-10.08.1913
г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Константинов, Димитър – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">22-годишен;
Севлиево; печатар; 2 клас; 2-а рота на 12-а Лозенградска дружина;
15.10.1912-неизвестно; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Нойков, Стефан Илиев – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево;
1-а рота на 12-а Лозенградска дружина; неизвестно-23.06.1913 г.; починал от
холера при Драмча, Царевоселско.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Павлов, Иван Д. – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">32-годишен;
Севлиево; 1-а рота на 5-а Одринска дружина; 2.10.1912-10.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Пашков, Иван – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">23-годишен;
Севлиево; кожар; 1-а рота на 11-а Серска дружина; 19.09.1912-10.08.1913 г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Петров, Димитър Николов –
</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">22-годишен;
Севлиево; градинар; 4 отделение; 1-а рота на 2-а Скопска дружина;
20.09.1912-18.06.1913 г.; заболял.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Петров, Петър Н. – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево;
2-а рота на 11-а Серска дружина; 14.06.1913-2.07.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Пушкаров, Никола Ганчев –
</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">25-годишен;
Севлиево; 4-а рота на 4-а Битолска дружина; 4-а рота на 2-а Скопска дружина; неизвестно-9.07.1913
г.; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Радоев, Петър Т. – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево;
1-а рота на 12-а Лозенградска дружина; 16.10.1912-неизвестно.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Стефанов, Христо</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– Севлиево; 2-а рота на 10-а Прилепска дружина; Сборна партизанска рота – МОО.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Събев (Събов), Иван</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 20-годишен; Севлиево; артист; 3 клас; 2-а рота на 3-а Солунска дружина;
17.09.1912-10.08.1913 г.; бронзов медал.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Тошев, Ненчо Илиев – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">24-годишен;
Севлиево; табак; 1 клас; 1-а рота на 3-а Солунска дружина;
3.10.1912-неизвестно; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Цонков, Иван Атанасов – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">23-годишен;
Севлиево; земеделец; 4 отделение; 1-а рота на 2-а Скопска дружина;
1.10.1912-неизвестно; ранен на 18.06.1913 г.; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Янков, Христо Ив. – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Севлиево;
гимназиален учител; 2-а рота на 3-а Солунска дружина; 6.10.1912-неизвестно;
ранен на 9.07.1913 г.; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">СЕЛА <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Андреев, Иван</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Сухиндол; хлебар; 1-а рота на 11-а Серска дружина; 8.10.1912-неизвестно.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Атанасов, Димитър</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 46-годишен; с. Батошево; местоживеене гр. Бяла Слатина; учител; средно
образование; продоволствен транспорт – МОО; 3.12.1912 – неизвестно.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Барбалов, Стефан Николов</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 24-годишен; с. Дамяново; търговец; 4 отделение; 1-а и 3-а роти на 1-а
Дебърска дружина; 7.10.1912-10.08.1913 г.; кръст „За храброст“.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Ганчев, Тодор</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 26-годишен; с. Сухиндол; агроном; висше образование; 4-а рота на 1-а Дебърска
дружина; 7.10.1912-10.08.1913 г.; орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Георгиев, Никола </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">–
27-годишен; с. Идилево; 1-а, 3-а и 4-а роти на 5-а Одринска дружина;
2.10.1912-10.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Добрев, Деню</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Ряховците; 1-а рота на 9-а Велешка дружина; 2.10.1912-10.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Досев, Иван</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 46-годишен; с. Батошево; 1-а рота на 3-а Солунска дружина;
20.09.1912-11.11.1912 г.; убит.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Иванов, Йордан</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Дебелцово; 2-а рота на 3-а Солунска дружина; 17.09.1912-неизвестно.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Кацарски, Янко Стоянов</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Батошево; 3-а рота на 3-а Солунска дружина; 18.09.1912-18.06.1913 г.;
орден „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Кожухаров, Иван Калев</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Горско Косово, Севлиевско; 1-а рота на 2-а Скопска дружина;
1.10.1912-неизвестно; кръст „За храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Николов, Андрея</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 50-годишен; с Горско Косово; 1-а рота на 6-а Охридска дружина;
1.10.1912-10.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Петров, Христо</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>- 34-годишен; с. Шумата; четата на подпоручик
Лефтеров, 2-а рота на Кюстендилската дружина, нестроева рота на 7-а Кумановска дружина.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Станев, Рачо Рачев</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 23-годишен; с. Добромирка; земеделец; основно образование; 4-а рота на 2-а
Скопска дружина; 25.09.1912-неизвестно; ранен на 8.07.1913 г.; кръст „За
храброст“ </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">IV</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
ст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Станчев, Иван Д.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 24-годишен; с. Сухиндол; 3-а рота на 5-а Одринска дружина; 2.10.1912-10.08.1913
г.; ранен на 9.07.1913 г. при вр. Говедарник.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Стоянов, Минчо С.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 24-годишен; с. Ряховците; 1-а рота на 5-а Одринска дружина; 2.10.1912-
10.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Томов, Кръсто</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Чадърлии; 2-а рота на 8-а Костурска дружина; 15.10.1912-10.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Унчев, Киро Колев</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Душово; 1-а рота на 4-а Битолска дружина; 2.10.1912-10.08.1913 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Христов, Георги</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 22-годишен; с. Ряховците; дюлгер; основно образование; 1-а рота на 1-а
Дебърска дружина; кръст „За храброст“.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Христов, Георги</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– с. Ряховците; 1-а рота на 1-а Дебърска дружина; 8.10.1912-неизвестно.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Христов, Панко Г.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
– 22-годишен; с. Ряховците; дюлгер; основно образование; 1-а рота на 1-а
Дебърска дружина; 5.11.1912-неизвестно.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face="Calibri, sans-serif" style="line-height: 107%;">[<b>1]</b></span></span><!--[endif]--></span></span></a><b>
<a href="http://meteff.blog.bg/viewpost.php?id=109456"><span color="windowtext" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Радев,
Симеон. Това, което видях от Балканската война</span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">. С. 1993.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face="Calibri, sans-serif" style="line-height: 107%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<a href="http://www.archives.government.bg/uploaded_files/sprav_09_all.pdf"><span color="windowtext" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Македоно-одринското опълчение 1912 - 1913 г.: Личен състав по документи
на Дирекция „Централен военен архив“</span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">. София, Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“
В. Търново, Архивни справочници № 9, 2006. </span><a href="https://bg.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%BF%D0%B5%D1%86%D0%B8%D0%B0%D0%BB%D0%BD%D0%B8:%D0%98%D0%B7%D1%82%D0%BE%D1%87%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B8_%D0%BD%D0%B0_%D0%BA%D0%BD%D0%B8%D0%B3%D0%B8/9549800520"><span color="windowtext" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">ISBN 954-9800-52-0</span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face="Calibri, sans-serif" style="line-height: 107%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<a href="http://strumski.com/biblioteka/?id=931"><span color="windowtext" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Дървингов,
Петър. История на македоно-одринското опълчение. Том първи. Животът и
действията на опълчението във войната с Турция</span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">. С. 1919, 5.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 45.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 278, 282.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 297, 319; Йонков, Хр. Христо Спиридонов - първият кмет на град Севлиево след Освобождението на България. Севлиево. "М-Прес" ООД, 2009, 192. Ученик в Трета мъжка гимназия - София, днес 18-то средно училище "Уйлям Гладстон". Там има някаква паметна плоча.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 329.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 327.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 361-365.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 372.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 372.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 387.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 534.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 545.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 548.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><a name="_Hlk142069329"></a><a href="http://www.archives.government.bg/uploaded_files/sprav_09_all.pdf"><span style="mso-bookmark: _Hlk142069329;"><span color="windowtext" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%; text-decoration: none;">Македоно-одринското опълчение 1912
- 1913 г.: Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“</span></span></a><span style="mso-bookmark: _Hlk142069329;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">. София,
Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново,
Архивни справочници № 9, 2006, 218. </span></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p style="background: white; line-height: 115%; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="color: black; font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="color: black; mso-color-alt: windowtext;"> </span><span style="border: 1pt none windowtext; color: black; line-height: 115%; padding: 0cm;">Записки на Георги Хр. Занков в
книга „Македоно-одринско опълчение“-Том 1. Личен семеен архив;</span><span style="color: black; line-height: 115%;"> <o:p></o:p></span></b></span></p>
<p style="background: white; line-height: 115%; margin: 0cm; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><span style="border: 1pt none windowtext; color: black; line-height: 115%; padding: 0cm;">в. Свободен глас, №12,
14.12.1913 г., с. 2</span><span style="border: 1pt none windowtext; color: black; line-height: 115%; padding: 0cm;">;</span><span style="color: black; line-height: 115%;"> <span style="border: 1pt none windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm;">в. Камбана, бр.1870, 6.04.1914
г., с.1.</span><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><a href="http://www.archives.government.bg/uploaded_files/sprav_09_all.pdf"><span color="windowtext" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%; text-decoration: none;">Македоно-одринското опълчение 1912 - 1913 г.: Личен състав </span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">..., 567. <o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 648.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn21" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref21" name="_ftn21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face="Calibri, sans-serif" style="line-height: 107%;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<a href="http://strumski.com/biblioteka/?id=932"><span color="windowtext" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%; text-decoration: none;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Дървингов, Петър. История на
Македоно-одринското опълчение Том втори. Животът и действията на Опълчението
във войната със съюзниците през 1913 г.</span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> С. 1925, 167; тук грешно е посочен като убит.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn22" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref22" name="_ftn22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[22]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 346.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn23" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref23" name="_ftn23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[23]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 498.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn24" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref24" name="_ftn24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[24]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 514.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn25" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref25" name="_ftn25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[25]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn26" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref26" name="_ftn26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[26]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn27" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref27" name="_ftn27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[27]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 545.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn28" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><b><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref28" name="_ftn28" style="mso-footnote-id: ftn28;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[28]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 545; в списъка от военния
архив това не е отбелязано.<o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn29" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///D:/Documents/Petko/PAN%203/MOO%201912-13/%D0%97%D0%90%20%D0%9F%D0%95%D0%A7%D0%90%D0%A2%20-%20%D0%9C%D0%9E%D0%9E%201912-13.docx#_ftnref29" name="_ftn29" style="mso-footnote-id: ftn29;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><span style="font-size: x-small;"><b><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[29]</span></span><!--[endif]--></b></span></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="font-size: x-small;"><b> Пак там, 720.</b></span><o:p></o:p></span></p>
</div>
</div></div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-67113098119711123892023-07-16T00:33:00.004-07:002023-07-17T09:12:45.912-07:00<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">ЗА
ПОЯВАТА И ДЕЙНОСТТА НА СЕЛСКИЯ КОМИТЕТ ЗА ЗАКРИЛА НА ДЕЦАТА В СЕЛО ЧАДЪРЛИИ
(ДН. СЕННИК)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Съюзът за закрила на
децата в България е основан през 1925 г. в София. През следващата година организационната
мрежа на Съюза има 8 клона, а през 1930 г. вече обхваща 28 градски клона и 95
селски комитета. В Държавен архив — Габрово, са съхранени документи на
клонове на Съюза за закрила на децата в България в 10 селища от
Габровския регион. Сред тях са само три севлиевски села: Агатово, Добромирка и
Ряховците.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> Според запазените
документи повече от клоновете са създадени през периода 1936–1937 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Дейността на Съюза е
насочена към събиране на помощи за бедни деца, поддържане на ученически
трапезарии, полагане грижи за физическото и интелектуалното развитие на
подрастващите, организиране и провеждане на празника на Деня на детето и други
религиозни празници. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">В Севлиевска околия
първопроходци в тази нова дейност са селата Чадърлии (дн. Сенник) и Душево. За
пръв път в Сенник още през 1928 г. се отпразнува </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Деня на детето на 13 май с безплатно утро (литературно-музикална
програма) и слово от учителя Иван Станев. През 1932 г. се чества на 27 май,
неделя, като се посещава църквата, а след това се манифестира из селото и
следва утро.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Според един отчет за дейността на настоятелството
на Съюза за закрила на децата в България, през 1930 г. в Севлиевска околия има
само два комитета: в село Душево<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и в
Чадърлии. В Севлиево все още не е основан клон.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-weight: bold; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"><b>Селският комитет за закрила на децата в Сенник</b> е
основан на 9 май 1930 г.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> с
председател К. Стайков – земеделец, и секретар Р. Бакърджиева – учителка. В
него членуват 20 души. Приходът за 1930 г. възлиза на 6312 лв., а разходът - на
373 лв. Започва се силна пропагандна дейност за нуждата от закрила на селското
дете. В тази връзка са организирани беседи на тема: „Половото възпитание на
момчето”, „Хигиена на брака”, „Отглеждане на кърмачето”, „Храна и хранене на
деца до школската възраст”, „Душевния живот на селското дете” и редица др.
Сказки се изнасят редовно от учителите, свещениците, фелдшера и други деятели
на комитета. Ежегодно Денят на детето се отпразнува с подобаваща манифестация,
винаги в неделята на Мироносците – две седмици след Великден.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Комитетът подпомага издръжката на училищната
аптечка и трапезарията, помага на нуждаещите се деца с медицинска помощ,
организира лятна детска градина и лятна колония.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-weight: bold; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Нов момент в образователната политика на управляващите след 1934-1935 г. е
появата на детските летовища, в които децата имат възможност да отдъхват през
летните месеци и организирането на детски домове, градини или игрища за по
малките, които още не са ученици. Дейностите в тази насока се финансират от
общините и <b>клоновете на Съюза за закрила на децата</b> в България. За
бюджетната 1935 г. в Сенник са предвидени 1000 лв. за детска градина и 2000 лв.
за детски дом, но не са използвани, защото всичкото внимание на училищната и
общинската управа, както и на клона за закрила на детето, е насочено към
откриването и обзавеждането на летовището в село Делък. През лятото на 1936 г.
се открива детска колония в училището на Душевски колиби, а следващите години
деца от селото почиват в<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>летовища на
Плевенска област.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">След политическите
промени през 1944 г. постепенно дейността на Селския комитет за закрила на
децата заглъхва. През 1949 г. Съюзът е закрит.<o:p></o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><b>1]</b></span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Държавен архив – Габрово, ф.709 К.
Г<span style="background: white; color: #202122;">рупов фонд „Съюз за закрила на
децата – Габровско" (1936-1949)</span>.</span><o:p></o:p></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> http://www.history.swu.bg/PDF/10k.pdf - О</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif;">тчет за дейността на
настоятелството на Съюза за закрила на децата в България през 1930 г.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Недялков, П. Село Сенник. „ЕКС-ПРЕС“
– Габрово. 2020, 326.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/%D0%97%D0%90%D0%9A%D0%A0%D0%98%D0%9B%D0%90%20%D0%9D%D0%90%20%D0%94%D0%95%D0%A2%D0%95%D0%A2%D0%9E.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="mso-special-character: footnote;"><b><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[4]</span></span><!--[endif]--></b></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><b> ДА-Габрово,
ф.299к, оп.1, а.е.46, л.200; а.е.42, л.61;</b><span style="font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-22941069918484299002023-07-02T22:09:00.004-07:002023-07-12T06:03:01.877-07:00ЗА СЪБИТИЯТА ПРЕЗ МЕСЕЦ СЕПТЕМВРИ 1923 ГОДИНА В СЕВЛИЕВСКА ОКОЛИЯ<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">ЗА
СЪБИТИЯТА ПРЕЗ МЕСЕЦ СЕПТЕМВРИ 1923 ГОДИНА В СЕВЛИЕВСКА ОКОЛИЯ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> </span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Срещу преврата от 9 юни
1923 г. ръководителите на БЗНС в Севлиево организират съпротива, като привличат
бойци от околните села – Сенник, Градница, Богатово, Кормянско и други. Въпреки
обявения неутралитет от Българската комунистическа партия (БКП) в подкрепа на
местните земеделци се включват отделни комунисти: 13 души от село Градница,
начело с партийния секретар Тотьо Минков Гълъбов; от Шумата участва Митьо Пенев
Митев.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">На 12 юни по обяд
земеделската власт в Севлиево е ликвидирана. Команди обикалят селата и задържат
по предварително изготвени списъци участниците във въстанието. Репресиите
продължават повече от месец.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> Полицейското управление и затворът в града са препълнени с арестувани.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">
Запечатани са клубовете на БКП, разтурени са комуните в Дамяново и Крушево,
забранени са публичните събрания.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Заради събитията от 9 до 12 юни в околията са
арестувани 806 души.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> В съдебното дело, проведено през
януари – февруари 1924 г., са привлечени общо като обвиняеми и свидетели над
400 души. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Пред съда са
изправени 177 сдружени земеделци от околията с обвинение, че са „метежници”
против установената с нощен преврат власт на сговористите.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;"> </span><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Осъдени са 23 дейци на
БЗНС. Останалите са освободени, след като са прекарали половин година
предварителен арест.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">Деветоюнският преврат и въстанието срещу него са полезен урок за земеделците
и комунистите и те осъзнават нуждата от единодействие. БКП изоставя
неутралитета и възприема курс към въоръжено въстание. Лидерът на земеделците в
Севлиевско Марин Попов прегръща идеята за Единен фронт и влиза във връзка с
ръководството на комунистите. Работата на земеделските дружби и партийните
организации на комунистите е сериозно разстроена след преврата. Повечето от
местните земеделски ръководители след неуспеха на въстанието са следствени и в
затвора, други се укриват от властите, сезона е работен и много от мъжете са извън
околията. Поради преследванията от страна на властта може да се работи само
полулегално и нелегално.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> Независимо от това между комунисти и
земеделци се постига споразумение за единодействие, с което започва и
подготовката за борба срещу узурпаторите.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Околийският комитет на
БКП определя запасния офицер Стефан Бянков от село Крамолин за военен
инструктор на местните партийни организации. Под прикритието на търговец-лозар
той се движи из района и активизира комунистите и земеделците да издирват
оръжие. Комсомолците от дружеството „Карл Либкнехт“ в Севлиево провеждат военно
обучение на местността Коджакър. Чрез симпатизанти от казармата са изнесени
оръжие и боеприпаси, които са укрити в скривалище на същата местност. Събраното
от земеделците оръжие е укрито в двора на Марин Попов. Десетилетия по-късно
оръжието бе открито при строежа на консервната фабрика и завод „Росица“.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">През септември до правителството
стигат сведения, че БКП готви въоръжено въстание. Окръжният управител в Търново
получава заповед от МВРНЗ на 12 септември в 6 часа сутринта да бъдат задържани
всички комунистически водачи, да се обискират клубовете, съмнителните домове и
къщи, да се търси оръжие и документи. Разпорежда се клубовете да се затворят и
запечатат, а комунистическите окръжни и общински съвети да се разтурят и
заменят с тричленки. Предвижда се въвеждане на полицейски час и цензура. Всичко
трябва да се държи в тайна до 12 септември. Околийските началници получават
задачата в последния момент. В Севлиевска околия на 12 и 13 септември са арестувани
24 изявени комунисти, като до 20 септември 9 от тях са освободени. При обиските
е намерена само една пушка маузерова и 550 патрона. Открито е също така писмо,
от което се вижда, че секретар на Севлиевската комунистическа организация иска
да влезе във връзка с Троянската и ги кани да бъдат готови. Заловено е също
така едно окръжно от бившия земеделски народен представител М. Цонев (става
дума за Марин Попов, б.моя) от Севлиево, изпратено до тютюнопроизводителите в
Севлиевска околия, с което ги кани на събрание на 16 и 17 септември. От текста
се вижда, че е изпратено на хора, които нямат засят тютюн, а е за земеделци и
комунисти. От него личи общността за готвената акция от комунисти и земеделци. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">Куриерът на Окръжния комитет на БКП – Търново, който носел паролата за
въстанието е разкрит и задържан в село Балван. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> Без своите
ръководители останалите на свобода комунисти и земеделци не могли да
предприемат никакви действия. Резултатите от арестите и обиските показват, че
сериозна подготовка за въстание в Севлиево не е имало. След потушаването на Септемврийското
въстание задържаните в Севлиево са освободени.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Мнозина севлиевци
участват в подготовката и провеждането на Септемврийското въстание през 1923 г.
в различни краища на България. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Хинко Димитров Хинков е
командир на дружина в град Фердинанд (дн. Монтана) и участва в сраженията при
Бойчиновци и село Сумер, където е ранен. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Д-р Нено Цървуланов от село Добромирка е
причастен към подготовката на въстанието, арестуван е, а по-късно е убит в
София. Такава е съдбата и на Минчо Топалов от Севлиево, който също е убит по
време на априлските събития през 1925 г. в град Русе.</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">На различни места в
страната участие във въстанието вземат следните жители на Севлиевска околия:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">1.</span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> <b>Русин
Петров Николов – от село Крушево. На призива
на земеделското ръководство от Севлиево за въоръжен отпор срещу превратаджиите
се отзовава единствено земеделеца Русин Петров Топалниколов, който грабва
пушката и се отправя през Добромирка и Кална кория към Ново село. Там зле
въоръжените привърженици на земеделската власт са принудени да отстъпят пред идващите
войскови части от Търново. Русин Петров се връща и около 10 дни се укрива в
околностите на селото, подкрепян от близките си.<o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">2. <a name="_Hlk139106146">Недю Рачев
Недев </a>– от село Сенник, земеделец. След събитията от 9-12 юни бяга от
селото и се укрива.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">3.Колю Стайнов Врачански
- от село Сенник, земеделец. След събитията от 9-12 юни бяга от селото и се
укрива.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">4.Георги Станчев Гугунски
- от село Сенник, земеделец. След събитията от 9-12 юни бяга от селото и се
укрива.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">5.Киро Пенчев Сомлев - от
село Сенник, земеделец. След събитията от 9-12 юни бяга от селото и се укрива.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">6. Еремия Пенчев Караилиев – <a name="_Hlk139106375">от село Бериево</a>.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">7.Минко Димитров Лафчиев - от село Бериево.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">8.Цанко Петков Цанков - от село Бериево.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">9.Нешо Петков Бабалев - от село Бериево.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">10.Пейко Досев Пейков - от село Бериево.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">11.Георги Начев Найденов - от село Бериево.
<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">12. Тотю Ватев Монев – от
Севлиево. <o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">13.Коно Димитров Хинков –
от Севлиево. Брат на Хинко. Взел
участие във въстанието във Врачанско.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">14.Хинко Димитров Хинков –
от Севлиево. Брат на Коно. Взел участие във въстанието във Врачанско.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">15.Иванка Маринова Томова – от Севлиево.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">16.Денчо Недев Денев – от село Кормянско.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">17.Христо Маринов Недялков – от село
Ловнидол.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">18. Радион Ганчев - от
село Шумата. Ученик в Механотехническото училище в Габрово. Комсомолски деятел
и член на БКП.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">19.Димо Рачев - от Ряховците. Отначало
член на Българската социалдемократическа партия (широки социалисти) – БСДП,
впоследствие преминава към БКП.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">По случай празника на
Свободата на 9 септември 1958 г. изброените по-горе са наградени с медал за
участие в Септемврийското въстание през 1923 г.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">(Материалът е подготвен
във връзка с навършването на 100 години от Септемврийското въстание)<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> </span></p>
<p class="MsoNormal"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;">Източници:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Врачев, Ив. Светли
страници от революционното минало на Габрово. С. 1967, 115.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">Маринова, Пенка. Верен син
на партията. Хинко Д. Хинков. Участник в Септемврийското въстание 1923 г. – в.
Росица, 1973 г.<o:p></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Момешки, Гочо. Тихият
кът. (Из историята на с. Шумата). С. 2005, 118-119.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Недялков, П. Сенник. Габрово. 2018, 227-228.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Недялков, П. Престъпност
и полиция в Севлиевския край. Част първа. М-Прес ООД. Севлиево. 2007, 120-121.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Огнен път. Документален
сборник за революционното движение във Великотърновски окръг 1891-1944. С.
1973, 211-214, 225-227, 231. </span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">(ОДА – В. Търново, ф.
60к, оп.1, а.е. 39, л.275-278. Оригинал – машинопис.).</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;">Панов,
Й. Записки, различни спомени и съобщения. Ръкопис, с. 33.</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Пушкарова-Рачева, Ю.
Крамолин. С.1989, 120.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Семов, К., Ил. Илийчев.
С. 1992,14-16.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Те загинаха в бой за
народна свобода. Габровски окръг 1923-1944. С. 1966, 33, 37.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;">Село Ряховците.
Исторически сборник. <a name="_Hlk139263841">М-Прес ООД. </a>Севлиево. 2007, 114.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; line-height: 107%;"> </span></b></p>
<p><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14pt; line-height: 107%;"> </span></b> </p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-90337664212506002392023-06-26T02:59:00.003-07:002023-08-26T01:15:52.097-07:00КРАТКИ БИОГРАФИЧНИ СПРАВКИ ЗА ОКРЪЖНИТЕ НАЧАЛНИЦИ (УПРАВИТЕЛИ) НА СЕВЛИЕВСКИ ОКРЪГ (ОКРЪЖИЕ) 1877-1901 ГОДИНА<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">КРАТКИ БИОГРАФИЧНИ СПРАВКИ ЗА ОКРЪЖНИТЕ НАЧАЛНИЦИ
(УПРАВИТЕЛИ) НА СЕВЛИЕВСКИ ОКРЪГ (ОКРЪЖИЕ) 1877-1901 ГОДИНА</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span><span style="font-size: 14pt;">Окръжните началници (управители) са
ръководители на цялата полиция в Севлиевско окръжие. До лятото на 1880 г. техни
помощници са приставите, а след тази година до 1901 г. – околийските началници.
Окръжният началник (управител) трябва да е навършил 27 години, да има 2 години
правителствена служба и средно образование. Назначава се и се уволнява от княза
по предложение на министъра на вътрешните работи. Тези са изискванията по
Закона за окръжните и околийските началници от 1882 г.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Уточнени
са имената на 26 окръжни управители на Севлиево. Списъкът не е пълен поради
липса на документи, особено за периода 1882-1888 г. Данните за някои от
окръжните управители са оскъдни. Въпреки това могат да се направят някои
обобщения, въз основа на кратките биографични справки. През 80-те и 90-те
години на ХІХ век за окръжни управители са назначавани хора с високо за времето
си образование, предимно учители. Повечето са завършили учебни заведения в
Русия, Чехия, Сърбия, Австрия, Цариград и един на остров Малта.
Болшинството<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>са<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>активни<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>участници в националноосвободителните и църковно-просветните борби на
своя народ. Съратници са на Раковски, Левски, Ботев. Арестувани и заточавани
преди Освобождението. В свободна България те продължават да участват дейно в
обществено-политическия живот. Депутати са в Учредителното събрание и в
следващите народни събрания, кметове на големи градове, съветници в окръжни
съвети. Сред севлиевските окръжни управители има преводачи на чужда литература,
издатели, сътрудници на вестници и списания, книжовници. Част от тях са
читалищни дейци.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Бурният
политически живот в първото десетилетие след Освобождението е причина за
честата смяна на окръжните управители. Някои от тях се задържат на поста съвсем
за кратко, за дни или за няколко месеца. През последното десетилетие на века
тази порочна практика е преодоляна и се отразява добре на работата. Само един
от управителите е жител на Севлиево. Всички останали са от други градове, като
по-голямата част от тях са изпълнявали и продължават да изпълняват тази
длъжност и в редица други градове.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ЛЮБИЦКИЙ</span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"> - руски княз, подполковник от
3-ти жандармски ескадрон. Назначен за началник на Севлиевски окръг през юли
1877 г. и изпълнявал тази длъжност до април 1879 г. Опитен администратор. Петър
Пешев го обрисува<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>като висок, строен,
сериозен,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>работлив, строг, неумолим,
постоянно бодър, враг на безчинствата и покровител на турското население. За
безчинства из турските махали по негова заповед са бити по голо, публично всред
конака, няколко севлиевски младежи. Постоянно ходел с камшик в ръка. Имал на
разположение няколко казака, с които осигурявал реда при преминаване на руски
войски през града. С негова помощ се формира и започва работа полицейската
стража на окръга. Създадено е полицейско управление, което започва да
функционира още през лятото на 1877 г. Населените места в окръга са предпазени
от башибозушки нападения. Под ръководството на княз Любицкий започват работа
Градският общински съвет, Окръжният административен съвет и Окръжният съд.
Посрещат се и се настаняват голям брой бежанци от Ловешко и Южна България,
създава се организация за опазване имотите на избягалото турско население и
прибиране реколтата от тях. Събраните храни, фуражи и облекло се предават за
войската и бедното население. На 30.10.1877 г. е награден с орден “Св.
Владимир”, четвърта степен.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><a name="_Hlk84579850"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">НИКИФОР ПОПКОНСТАНТИНОВ (МУДРОН) </span></b></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">- </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">замества
княз Любицкий като окръжен началник на Севлиевски окръг през април до 21
декември 1879 г. Попконстантинов е известен възрожденски учител и книжовник,
родом от Елена. Учи в семинарията в Одеса, след което е учител в Пазарджик. Там
развива активна дейност срещу гръцкото влияние. Учителства също в Елена,
Габрово и в Богословското училище в Лясковския манастир Тук негов ученик е
Петър Пешев. След Освобождението, през 1878 г., работи като административен и
просветен служител в Севлиево, Търново и други градове. Участва в работата на
Учредителното събрание в Търново (1879 г.). Превежда и издава книги.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">КУНИ В. КУТИНЧЕВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен началник от 16 април до 1 юли 1880 г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден в село Щръклево около 1852 –
1927 г., починал през 1927 г. Завършва класно училище в Русе през 1869 г. По
препоръка на Христо Г. Данов и Драган Цанков Русенската община го изпраща да
учи в Земеделското училище в град Табор, Чехия, което завършва през 1973 г. Там
другари са сънародниците му Ангел Кънчев, Михалаки Георгиев, Кръстьо Мирски и
др. Учител в Русе 1875-1878 и София, директор на Първа софийска гимназия. Читалищен
и театрален деец в Русе. Основател на Физико-математическото дружество при
Висшето училище (1898 г.) и негов касиер и библиотекар.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ИЛИЯ ЦЕНОВ ЩЪРБАНОВ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>–<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>началник<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>от<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>юли
1880 г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден е през 1840 г. в Етрополе,
където завършва начално образование. Според някои източници продължава да учи в
Цариград. Даскал е в Пирдоп, Етрополе и Лом. При разкритията по Ломското
съзаклятие през 1868 г. е арестуван и няколко седмици разпитван във Видин. Активен
читалищен и църковен деец в Лом.</span><span lang="EN-AU" style="color: black; font-size: 14pt;"> Като участник в Църковния събор от Видинската епархия</span><span style="color: black; font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">,</span><span lang="EN-AU" style="color: black; font-size: 14pt;"> той е сред най-яростните
поддръжници за изработване на демократичен устав за управление на Екзархията.</span><span lang="EN-AU" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"> </span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Председател е на Местния
революционен комитет през 1876 г. След Освобождението напуска даскалъка и
започва да се занимава с търговска, обществена и политическа дейност. При
Временното руско управление е назначен за председател на Окръжния съвет на Лом
и като такъв участва в Учредителното събрание по право. Депутат е в няколко
Велики (</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">I
</span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">и</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"> III</span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">) и Обикновени народни събрания (</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">V</span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">,</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"> VII </span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">и</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"> IX</span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">). Назначен е за окръжен началник
в Балчик, а след това в Севлиево и Ловеч (27 април 1881 г.). <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира на 20 юли 1918 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">НИКОЛА АНГЕЛОВ СЛАВКОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">при административната реформа през лятото на 1880 г.
заменя Илия Щърбанов като окръжен началник (1880-1881). Идва от Търговище. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден е на 21 юни 1851 г. в
заможно семейство в Свищов. През 1869 г. емигрира в Румъния, след което се
прехвърля в Сърбия и служи в армията. Военната си кариера продължава в 8-и
корпус на генерал М. И. Драгомиров в Русия и в Одеското юнкерско училище (1874
г.). В революционното дело го привлича Христо Ботев, с когото се срещат в Одеса
(1875 г.). Участва в подготовката на Старозагорското въстание (1875 г.) и
Априлското въстание (1876 г.). Като помощник на апостола Никола Обретенов е
заловен през февруари 1876 г., но освободен защото е руски поданик. През
Руско-турската война 1877-1878 г. е преводач и разузнавач при щаба на Източния
отряд. След Освобождението не се отдава на военна кариера, а заема високи
административни длъжности в Русе, Варна (полицмайстер – 1879 г.), Търговище,
Севлиево</span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">(окръжен управител, 1880-1881 г.),
Омуртаг, Провадия (окръжен управител, 1881-1882 г.), Шумен, Плевен, Видин (окръжен
управител – 1884-1885 г.),<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Кюстендил (1885
г.), Хасково, Търново, Враца, Сливен, Бургас. От 1895 до 1898 г. е
градоначалник на София. Честата смяна на назначенията е продиктувана от
опасенията на управляващите, че като талантлив администратор може да придобие
голямо влияния и да предяви по-големи претенции. Кариерата на Славков завършва
в първата година на новия двадесети век. Завръща се в Свищов, където през 1936
г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира на 85-годишна възраст.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">КОНСТАНТИН Д. ПЕТКОВИЧ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">преврата на 27 април 1881 г. го заварва като окръжен
управител на Севлиево. Не приема промяната, поради което е арестуван от
извънредния комисар и освободен от поста.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден е в село Башино, Велешка община,
Македония, през 1826 г. Завършва славянска филология в Петербург, където е
състудент с Н. Г. Чернишевски. Дипломат на руска служба в няколко държави. Преводач
от чешки и словашки език, поет и писател.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Починал през месец януари 1898 г.
в Одеса.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ФЕОДОРОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">в
дневника на Иречек се споменава, че е назначен телеграфически за окръжен
управител на Севлиево след ареста на Петкович.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">КОСТА КЮСТАТА – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">консерватор, окръжен управител на Севлиево след 27 април 1881 г. Захари
Стоянов го нарича в книгата си “Превратът” “калното онова същество”. Бил е
окръжен началник и в Разград.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ЦВЯТКО ИВАНОВ ЗЛАТЕВ (ЗЛАТОВ)</span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>окръжен управител на Севлиево през февруари
1882 г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден е през 1852 г. в Троян в
бедно семейство. Учи в родния си град и в Троянския манастир, откъдето го
изпращат да продължи образованието си в Одеската семинария и в Новорусийския
университет. Връща се в България и става учител в Троян (1872 г.). Включва се в
революционното движение. По време на Временното руско управление е
преводач<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>на окръжния<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>началник на<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Ловеч. При първото правителство на Петко Каравелов 1880-1881 г. е
разградски управител. Уволнен по доклад на военния министър генерал Ернрот
“като защитник на разбойниците турци”. С указ на княза от 25 май 1881 г. е
възстановен на старата си длъжност в Разград, а на 15 юли 1881 г. е преместен
за окръжен управител в Плевен. Заема същата длъжност и в Ловеч. След
възстановяване на конституцията през 1883 г. учителства в Троян и Севлиево в
гимназията. Поставя началото на обществена библиотека в Троян.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира през 1906 г. в Ловеч.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ПЕТКО ВАСИЛЕВ ГОРБАНОВ</span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"> – в Държавен вестник, бр.39 от 9 април 1883 г. е публикуван Приказ № 28
със следния текст: „И.Д. Севлиевски окръжен управител Петър Горбанов се
назначава за и.д. Русенски окръжен управител на място вакантно. София, 4 април
1883 г. Министър на вътрешните дела генерал-майор Соболев.” <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден на 17 февруари 1846 г. в
Елена. Политически и обществен деец, публицист, горещ консерватор, скандалджия
по темперамент. Завършва Духовна семинария в Киев и Робърт колеж в Цариград.
Учителствал в родния си град и в Робърт колеж. По време на Освободителната
война 1877-1878 г. сътрудничи на руското командване като разузнавач. Заема
различни административни постове: председател на Окръжния съд в Елена, главен
секретар на Министерството на правосъдието, помощник-кмет на София и др.
Редактор на вестниците <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Бодилник</i> и <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Български глас.</i> Учител по български език
на княз Батенберг. Депутат в Учредителното събрание (1879 г.) и в Свищовското
ВНС (1882 г.). По време на Пълномощията влиза в конфликт с Ремлинген – „възпят”
от Иван Вазов в стихотворението „Ремлинген”: <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><i style="mso-bidi-font-style: normal;">В ръка носи кърпел дрянов<o:p></o:p></i></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ремлинген-герой<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Даже верният Горбанов<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Вчера яде бой.<o:p></o:p></span></i></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Подпредседател на ІХ ОНС (1896-1898
г.).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span lang="EN-AU" style="background: white; color: #202122; font-size: 14pt;">Умира на 9
февруари 1909 г</span><span style="background: white; color: #202122; font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">.</span><span lang="EN-AU" style="background: white; color: #202122; font-size: 14pt;"> в София.</span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">МИХАЙЛОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">бил
за кратко управител, за което научаваме от <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Държавен
вестник</i>, бр.60: „Министерството на вътрешните дела отстранява с Приказ от
25.04.1883 г. под №42 и.д. Севлиевски окръжен управител Михайлов, съгласно
чл.50 от „Закона за чиновниците” се отчислява от тази длъжност. София, 28 май
1883 г. Управляващ министерството на вътрешните дела Марков.”<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ЛУКА РАДУЛОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">за този окръжен управител на Севлиево (1882-1884 г.) научаваме от две
обявления за търг и две негови заповеди от края на 1883 и началото на 1884 г.,
публикувани в <i>Държавен вестник</i>.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Родом от Браила, Румъния.
Български общественик, депутат в Учредителното събрание (1879) по право като
председател на Оряховския окръжен съд.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира в София през 1917 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ИВАНОВ </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">–
окръжен управител в началото на 1884 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ИВАН ТОДОРОВ ДРАСОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен управител на Севлиево в периода между 1882-1883 г., без да можем да
уточним кога точно. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден е на 19 март 1848 г. в
Ловеч. Учи в Чехия. Активен участник в националноосвободителното движение.
Учредителен член на Ловчанския революционен комитет и негов секретар. Съратник
на Левски. В спомените му има данни за връзките на Апостола с революционни
дейци от Севлиево. Деен участник в подготовката на Старозагорското и Априлското
въстание. Член на БРЦК (1875 г.). Близък съратник на Христо Ботев и Панайот
Хитов. След Освобождението кмет на Ловеч, народен представител, окръжен
управител в Берковица (1881-1882), Трън, Севлиево, Свищов (1883-1884), Търново (1884-1888),
Варна (1899-1901).<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира на 27 септември 1901 г. във
Варна.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">МИРЧО АТАНАСОВ ИВАНОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен управител в Севлиево в периода 1880-1888 г., без
да можем да уточним кога точно.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден през 1852 г. в Стара Загора
в семейство на учители. Завършва богословското училище в Белград (1869-1870 г.)
и Земеделското училище в Табор, Чехия, през 1873 г. Учителства в Стара Загора и
Трявна преди Освобождението, а след това е околийски началник и окръжен
управител във Враца, Трън и Севлиево. Помества статии по земеделски въпроси във
в.”Македония”, в.”Право”, сп.”Читалище”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира през 1890 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ЖЕЧО БОНЧЕВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен управител в Севлиево през 1888-1889 г. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Запазено е негово Изложение за
състоянието на окръга през 1888 г., докладвано пред сесия на Окръжния съвет. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; font-size: 14pt; text-align: left;">През юни 1889 г., когато княз Фердинанд посещава
Севлиево, още е на служба. </span><span style="font-size: 14pt;">Преместен за окръжен управител на Ловеч. Уволнен от Стефан Стамболов, когато
бил управител на Враца, заради собствено мнение.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Д. ТРИЧКОВ<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>–<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">след<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>преместването
на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Жечо Бончев в Ловеч наместник на
Севлиевския окръжен управител. На септемврийската сесия на Окръжния съвет през
1889 г. докладва за състоянието на окръжието.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-text-raise: -6.5pt; position: relative; top: 6.5pt;">ТЕОФАН<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>РАЙНОВ<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>(Т.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Р.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ПОПОВИЧ)<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-weight: bold; mso-text-raise: -6.5pt; position: relative; top: 6.5pt;">окръжен управител в Севлиево
през 1889-1890 г. Запазено е негово Изложение пред окръжния съвет.</span></p><p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;">Родом от Карлово (1837). Известен
обществен и политически деец. Син на Райно Попович. Завършва търговско училище
във Виена. Работи като търговец в Цариград и Виена. Сближава се с италиански и
полски емигранти-революционери. Един от активните сътрудници на Раковски при
подготовката на въстание през 1862 г. По негова поръка отива в Италия, за да се
запознае с тактиката на освободителното движение, ръководено от Джузепе
Гарибалди. Участва в похода на гарибалдийците през 1862 г. През 1866-1867 г.
живее в Пловдив и Цариград, а впоследствие се установява в Букурещ. Става
сътрудник на турското тайно разузнаване със задача да следи българските
революционери, но фактически използва дадените му средства за нуждите на
българското революционно дело. Поддържа връзка с Тайния български централен
комитет, сближава се с Любен Каравелов, Васил Левски, Иван Касабов. Член е на
организацията “Млада България”, от чието име заедно с Р. Гръблев посещава през
1869 г. Женева и Лондон и разговаря с М. Бакунин, А. Херцен, Дж. Мацини и други
революционери по въпроси на българското освободително дело. През 1872-1876 г.
работи като чиновник и управител в турската телеграфна служба в железницата в
Пловдив. Заподозрян от турските власти успява да избяга в Букурещ. През
Руско-турската война 1877-1878 г. е на служба при руското командване. </span><span style="font-size: 14pt;">След Освобождението
е назначен за окръжен управител на Карлово, а по-късно и за префект на Пловдив.
Помощник кмет на <span color="windowtext">София</span> 1882-1883 г. След това е околийски управител на <span color="windowtext">Омуртаг</span>, окръжен управител на <span color="windowtext">Хасково</span>, <span color="windowtext">Бургас</span>, </span><span color="windowtext" style="font-size: 14pt;">Силистра</span><span style="font-size: 14pt;">, </span><span color="windowtext" style="font-size: 14pt;">Видин</span><span style="font-size: 14pt;">, </span><span color="windowtext" style="font-size: 14pt;">Свищов</span><span style="font-size: 14pt;">, Разград, Трън, Севлиево, Пазарджик и Кюстендил. </span><span style="font-size: 14pt;"> </span><span style="font-size: 14pt;">За приноса му за изграждане на българската държавност през 1890 г. е награден с орден "Св. Александър" - V степен с грамота.</span><span style="text-align: left;"> </span></p><p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt;">Умира в Карлово на 18 септември 1910 г.</span></p><p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">РАДКО МАРИНОВ РАДОСЛАВОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt;">окръжен управител на Севлиево през 1890 г. В
сп.”Промишленост”, 1890 г., кн.V и VІ са публикувани “Бележки за град Севлиево”
от Р. Радославов, окръжен управител на Севлиево.</span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Роден е в Златарица, Еленско,
през 1841 г. Учи в Елена, Търново, Шумен, Пловдив, реална<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>гимназия в<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Прага.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Заболява<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и се връща<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>учител<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Златарица<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>през<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1859 г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Впоследствие учи в протестантския колеж на
остров Малта. Учителства в Лясковец, Горна Оряховица, Дряново. Основател и
председател на революционния комитет в Дряново. Участва в подготовката на
Старозагорското въстание 1875 г. Арестуван и хвърлен в Търновския затвор през
април 1876 г. Първи кмет на Горна Оряховица през 1878 г. Учител в Търновската
гимназия 1881-1883 г., директор на гимназията в Разград, учител в Свищов в
търговската гимназия. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира в Търново</span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">през</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: EN-US;">1894 </span><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">г.</span><span style="font-size: 14pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">И. СИМЕОНОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен управител на Севлиево 1890-1891 г. Запазено е негово Изложение до
Окръжния съвет за състоянието на окръжието.</span><span style="font-size: 14pt;"> </span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><br /></span></b></p><p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ВЕЛИКО (ВЕЛИЧКО) АНГЕЛОВ ПОПОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен управител на Севлиево 1892-1893 г. Запазен е
негов Доклад<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>за състоянието на
окръжието. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">В спомените си Петър Пешев пише,
че Попов е бил: “…дребен на ръст, но важен и горд, и облечен в генералска
униформа”. Родом е от Русе. Активен участник е в националноосвободителното
движение. Съратник и другар на Христо Ботев. На 16 години емигрира в Румъния и
се свързва с революционната емиграция. Участник е във Втората българска легия в
Белград 1867 –1868 г. Участва в организирането на четите на Панайот Хитов,
Филип Тотю и Стефан Караджа. През 1870 г. е учител в Галац, сътрудничи на
възрожденския печат и издава стихосбирка. Свързва се с Ботев още през 1867 г. В
спомените си Попов пише за съвместния си живот с него в Галац през пролетта на
1871 г., когато Ботев написва “Символ-верую на българската комуна”. Тогава
двамата възторжено приветстват Парижката комуна 1871 г. с поздравителна
телеграма и образуват българска комуна в Галац, а по-късно и в други градове.
Дружбата им е документирана с портрет и посвещение от Ботев: “В памет на
комунистическите ни подвиги брату Вел. Попову. Хр. Ботйов.1 май 1875 г.
Букурещ”. Попов участва като доброволец в Руско-турската война 1877-1878 г.
След Освобождението заема административни длъжности. Попов съхранява оригинала
на “Символ-верую…”, който дава на Захари Стоянов през 1887 г. – неоткрит
досега.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира в Стара Загора през 1926 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-text-raise: -6.5pt; position: relative; top: 6.5pt;">БОЙЧЕВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-text-raise: -6.5pt; position: relative; top: 6.5pt;">окръжен управител в Севлиево до юни 1894 г. Като такъв го
сочи в спомените си Пешев, когато описва как севлиевци посрещнали вестта за
оставката на Стефан Стамболов на 18 май 1894 г.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">КОНСТАНТИН ТОДОРОВ ДОГАНОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен управител на Севлиево от юни 1894 г. На 25
септември същата година посреща при Къкринското ханче Петър Пешев, който за
пръв път е избран за министър на правосъдието. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Доганов е родом от Копривщица
(1841). Активен участник в националноосвободителните борби, братовчед на Любен
Каравелов. Завършва Робърт колеж в Цариград. През 1868 г. започва търговия в
Пловдив. Влиза в революционния комитет и през 1873 г. е негов председател.
Сподвижник на Левски. Заедно с Атанас Узунов през 1874 г. е осъден на 101
години затвор и заточен в Диарбекир. През 1876 г. избягва в Одеса. По време на
Руско-турската война 1877-1878 г. служи като доставчик на руската армия. След
Освобождението се установява в Русе. Превратът на 27 април 1881 г. го заварва
на длъжност околийски полицейски началник. Уволнен заради разнасяне по селата
на в.”Независимост”. Кмет на Русе 1884-1885 г. Кумува и венчава в къщата си
Захари Стоянов и дъщерята на баба Тонка Обретенова - Анастасия.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Умира в Русе през 1900 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">ВАСИЛ ГРУДОВ – </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">окръжен управител на Севлиево от 1895 до 10.02.1899 г. Запазени са от него
три Изложения за състоянието на окръга. Един от управителите, които се
задържали на тази длъжност най-дълго. Консерватор по убеждение. През 1893 г.
кмет на Габрово. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-text-raise: -2.5pt; position: relative; top: 2.5pt;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG; mso-text-raise: -2.5pt; position: relative; top: 2.5pt;">ХРИСТО ДРАГАНОВ
СТОЯНОВ БОЯДЖИЙСКИ</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– </span></b><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">последният окръжен управител на Севлиево от 10.02. 1899
до 20.01.1901 г., когато окръжието е закрито, а Севлиевска околия преминава към
Търновски окръг. От него са запазени две Изложения за състоянието на окръга. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;">Хр. Драганов е родом от Клисура.
Завършва пети клас в Пловдив. Учителства<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>в родния<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>си град.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Активен участник<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Априлското<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>въстание в<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Клисура. След<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>разгрома заедно с Панайот Волов и други въстаници минава Стара планина.
През махала Купен, Севлиевско, отива в Самоводене, Търновско. Заедно със
Стамболов, Бобеков и други се укрива в продължение на три месеца. Успява да
избяга в Румъния. През 1877 г. вече е опълченец в ІV-та дружина и участва в боевете
на Шипка. В Севлиево идва през септември 1878 г. с четническата си униформа и
става учител. Така започва севлиевският период от живота му. Дългогодишен
учител, училищен инспектор, севлиевски кмет /1893-1894, 1902-1904, 1909-1912
г./, окръжен управител, главен инспектор в Министерството на търговията,
читалищен деятел и винаги активен общественик. Привърженик на Либералната
партия, съмишленик на Петър Пешев. Активно участва в борбата против преврата
1881 г. По време на Съединението и Сръбско-българската война 1885 г. организира
чета от доброволци, с която се включва в състава на Трънския отряд при Руй
планина. Христо Драганов умира в Севлиево. Той е единственият окръжен
управител, който живее постоянно в града.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 14pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-AU" style="font-size: 14pt;"><o:p> </o:p></span></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-84828462774745549432023-06-21T23:38:00.000-07:002023-06-21T23:38:51.983-07:00АСЕН ПЕЙКОВ – ЕДНА СНИМКА ОТ ПОСЕЩЕНИЕТО МУ В СЕВЛИЕВО<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">АСЕН
ПЕЙКОВ – ЕДНА СНИМКА ОТ ПОСЕЩЕНИЕТО МУ В СЕВЛИЕВО<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Асен Николов Пейков е български
скулптор, живял и работил дълги години в Италия. След 30-годишно отсъствие се
завръща в България през пролетта на 1969 г., за да участва в международен конкурс
за паметник на хан Аспарух. Тогава посещава град Севлиево, където е преминало
детството му (1914-1923 г.), и където се среща с роднините си. От това време е запазена
снимка, направена пред входа на Градски исторически музей – Севлиево, която
публикувам, като поводът е навършването на 50 години от кончината му през месец
септември.</span><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje1fWXuJIEHtgDGymDIA4SKdtdg2crpllwHZYuMxyqawn1SMKJnpBv_5OEfbpIRAH25lFvDW9ih9Tvl2B-Dgn-yKINpQYVy8LDOvGEnxkNXLDUS1IOV9-UFRA5_eGhhkFJWzm7ATkytdhA-FGg1enW-6QWy8G_2ZOsckSoWKFAERD9CwBDV1EddLKi/s2727/IMG_20230502_164544.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1764" data-original-width="2727" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje1fWXuJIEHtgDGymDIA4SKdtdg2crpllwHZYuMxyqawn1SMKJnpBv_5OEfbpIRAH25lFvDW9ih9Tvl2B-Dgn-yKINpQYVy8LDOvGEnxkNXLDUS1IOV9-UFRA5_eGhhkFJWzm7ATkytdhA-FGg1enW-6QWy8G_2ZOsckSoWKFAERD9CwBDV1EddLKi/w659-h426/IMG_20230502_164544.jpg" width="659" /></a></div><br /><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">На снимката от ляво на
дясно са:<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">1</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">.Стефан Николов Пейков<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="background: white; color: #050505; font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Брат на Асен Пейков от втория брак на баща му Никола със севлиевката
Точка Иванова.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">2.Ирина – </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">сестра
на Емилия Пейков.<b><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">3.Стефан Атанасов Стефанов
(Баката) </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">(18.11.1905 г., Севлиево-<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>4.08.1976 г., Севлиево).<b><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Активен участник в
обществено-политическия и културно-просветния живот в Севлиево, в страната и в Хърватия.
След първия сблъсък с полицията в Севлиево през 1925 г. е арестуван и
инквизиран в казармата. Това събитие предопределя пътя му на убеден антифашист.
Работи в София като печатарски работник, записва да следва философия, но е
изключен заради организиране на стачка. Занимава се активно с журналистическа
дейност в Севлиево и София. Оформя се като анархист-единофронтовец. През периода
1937-1945 г., с малки изключения, живее в Загреб, където започва да следва
медицина. Включва се в антифашисткото движение, дружи с комунисти, поради което
попада в гестаповския лагер „Янкомир“. С оръжие в ръка участва в
освобождаването на Загреб в началото на месец май 1945 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">След завръщането си в
България отначало е безработен, след това е секретар на читалище „Развитие“,
редактор на многотиражката „За богат урожай“ при Машинно-тракторната станция,
секретар на Туристическото дружество (1961-1964 г.) и редактор на в. „Росица“,
където се и пенсионира.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">Като студент в Загреб
пише около стотина оригинални и преводни статии, разкази и други материали с
културна тематика, пропагандира прогресивната българска литература. В България
печата статии за словенската и хърватската литература, превежда пиесата
„Аналфабет“ на Бранислав Нушич.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">За активна обществена и
културна дейност е награден с орден „Кирил и Методий“.<o:p></o:p></span></p>
<p style="background: white; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: black; font-size: 14.0pt; mso-color-alt: windowtext;">4.Емилия Боканера
(Боканегра) </span></b><span style="color: black; font-size: 14.0pt; mso-color-alt: windowtext;">– потомка на петвековна генуезка фамилия.</span><span style="font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="background: white; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: black; font-size: 14.0pt; mso-color-alt: windowtext;">Маркиза Емилия ди
Сантанджело </span></b><span style="color: black; font-size: 14.0pt; mso-color-alt: windowtext;">– по първи мъж.</span><span style="font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="background: white; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><b><span style="color: black; font-size: 14.0pt; mso-color-alt: windowtext;">Емилия Пейков
(Маркезата) </span></b><span style="color: black; font-size: 14.0pt; mso-color-alt: windowtext;">– съпруга на Асен Пейков. Отказва се от благородническата титла, за
да се омъжи за него.</span><span style="font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p style="background: white; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="color: black; font-size: 14.0pt; mso-color-alt: windowtext;">Емилия е
високообразована снажна дама, която пише стихове, учи пеене и драматично
изкуство. От романтичния период на съвместния живот с Асен Пейков е
забележителният ѝ мраморен бюст, който тя дарява на галерия „Асен и Илия
Пейкови“ в Севлиево, малко преди смъртта си.</span><span style="font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;">5</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">.Асен Николов Пейков</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US;"> </span></b><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;">(28.06.1908, София - 25.09.1973, Рим).
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 14.0pt; line-height: 107%;"><o:p> </o:p></span></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-35761053790280045172023-05-10T22:13:00.004-07:002023-05-10T22:13:58.625-07:00УСТРОЙСТВО И ДЕЙНОСТ НА ПОЛИЦИЯТА В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ ПРЕЗ ХІХ ВЕК ДО ОСВОБОЖДЕНИЕТО<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-fareast-language: BG;">УСТРОЙСТВО И ДЕЙНОСТ
НА ПОЛИЦИЯТА В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ ПРЕЗ ХІХ ВЕК ДО ОСВОБОЖДЕНИЕТО</span></b><span style="color: black; font-size: 13.5pt; mso-ansi-language: BG; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">3. Безсилие на полицията в навечерието и по време на
Априлското въстание<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="color: black; mso-ansi-language: BG; mso-fareast-language: BG;"> <b>/Из книгата „Престъпност и полиция в Севлиевския край“. Част
първа. Севлиево. 2007./</b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>През 1876 г. османската власт в Севлиево и
околията се представлява от градски, околийски и смесен “казалийски” съвет.
Каймакамин е Осман Азми, а полицейски пристав – юзбашията Дели Ибрям /Ибрахим/.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Властите
усещат, че има раздвижване сред населението, че нещо се готви, но не могли да
се доберат до конкретна информация. Чрез своите платени и неплатени шпиони
полицията засилва наблюдението над българите в града, в селата и в хановете по
пътищата. Те трябвало да следят за настроенията и действията на българите и
своевременно да донасят. Като помагачи на полицията в града са известни
фелдшерите-гърци Костадин и Костаки, за които се смята, че са причина за
арестуването на много българи. По принуда на властите сътрудничи като
“официален шпионин” Тасьо Лалев.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
На много от затворниците в Севлиевския затвор той оказва помощ, дава съвети. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В Ново село гъркът Саранди е турско ухо. По
негово донесение през пролетта на 1875 г. е арестуван Павли Венков и около 40
дни престоява в затвора в града. В селото турците изпращат и друг свой
разузнавач, но местните революционери го разкриват и отравят с чаша кафе.
Постоянно заптие в селото е помакът Асан. Като очи и уши на властта са също
помакът Хюсеин в Батошево, пъдарят Еминчето в Кръвеник, турчинът Ахмед Мечоолу
в Градница, ”турският дух” Иван Цочев Курукът в Млечево. При всеки мухтар в
българските села<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>има прикрепени<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>хора на властта, знаещи български и турски
език, които да следят за поведението на българите.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Въпреки
усилията на полицията и нейните помагачи конкретната дейност по подготовката на
въстанието в Севлиевска околия остава в тайна. Създаването на комитети, техните
членове, дейността им за набавяне на оръжие и революционната агитация остават
неизвестни за властта. Всеобщото опиянение, което се забелязва, принуждава
властите да вземат известни предохранителни мерки. От Габрово е докарана една
рота войници, които денонощно започват да патрулират около и в града.
Полицейският състав е увеличен с още 13 заптиета.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>На
27 и 28 април в Търново, Горна Оряховица, Севлиево и други места турската власт
предприема настъпление чрез своя административен, полицейски и военен апарат.
От Търново още преди 27 април или най-късно на тази дата изискват телеграфически
залавянето на Стефан Пешев като “бинбашия на комитите”. Севлиевският каймакамин
отговаря на 28 април, че Пешев е в неизвестност, но са взети мерки за
залавянето му.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Започват претърсвания на българските махали в града. На мостовете и другите
входове са поставени постове, осъществена е пълна блокада на Севлиево. На
следващия ден, 29 април, севлиевският каймакам докладва с нова телеграма, че
Пешев е арестуван и започва следствието му.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Освен него в града са арестувани и други
членове на местния революционен комитет. Лично юзбашията арестува на пазаря
Никола Генев, като му удря шамар и го претърсва за оръжие. Арестувани са Иван
К.Устабашиев и Петър М.Гюлгелиев. При обиска в домовете им полицията открива
сабя, револвери, пушки, патрони и др.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Арестите следват лавинообразно. Въпреки това някои от революционерите успяват
да избягат и да вдигнат въстанието в селата от балканския район.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>С
телеграма от 29 април каймакаминът донася на мютесарифа в Търново, че от
разпитите на арестуваните се разбрало за 300 пушки, скрити в Кръвеник. За там
той изпраща един чауш и около 50 души нередовни войници. “Понеже работата все
повече се разраства – пише той – и ако при подобни претърсвания произлезе някое
влошаване на положението, наличната войска, полицаи и нередовни<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>войници<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>не<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ще<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>бъдат<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>достатъчни, за<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>да<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>се справят, намирам, че за всеки случай,
необходимо е да ни се изпрати още редовна войска.”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></sup>На първи май към Ново село със задача
да прави обиски за оръжие и взривни материали потегля юзбашията Дели Ибрахим с
няколко заптиета. На следващия ден предупредени от своя човек, пъдарят
Еминчето, че Кръвеник е въстанал, те вземат писмено обещание от кмета за
неучастие на селото в бунта и бързо се връщат в Севлиево.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Не изпълнява задачата си и групата, изпратена
в Кръвеник.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>От
разпитите на арестуваните в града и сведения от своите хора по селата властите
разбират, че бунтът има широки размери и затова на 30 април каймакаминът с
телеграма иска големи количества оръжие за въоръжаване на нередовните войници.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Оръжие е раздадено на мухтарите на турските села Хирево, Добромирка, Бяла ряка,
Бара, Горна Росица, Яворец, Янтра, Сенник, Душево, на помощник-мухтарите на
Долната и Горната махала в Севлиево и др.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
На помощ е изпратен плевенският каймакамин Дели Неджиб. На него е поверено
изтребването на бунтовниците в Севлиевско. Заедно с каймакамина Осман Азми и
Саадулах ефенди, той разработва план за поетапно разгромяване на въстаническите
сили в Батошево, Кръвеник и Ново село.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>С
много кръв и насилия въстанието е потушено. В града всеки ден в началото на
месец май се докарват заловени и заподозрени бунтовници от селата. Затворът и
конакът са препълнени. След кратко следствие придружено с изтезания
затворниците се изпращат за Търново, където от 8 май започва да действува
извънреден съд. За изтръгване на показания заптиетата прилагат най-различни
варварски методи. Никола Генев<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
ги описва така: “Изтезанията се извършваха от заптии в мазето на затвора и се
състояха в жесток побой с тояга-камшик и с отрязани български глави; завързване
краката в тавана и обесване надолу с главата и обратно – обесване за шията с
едва допиране на пръстите на краката до земята. Забиване игли под ноктите,
извиване месата с клещите и прочие.” <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Поради
това,че не можал да предотврати въстанието и лошо ръководил потушаването му,
севлиевският каймакам Осман Азми е уволнен. На негово място в края на месец май
е назначен Хюсеин Мидхат.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span></span></span></a></span></p><div style="mso-element: footnote-list;">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Севлиево и Севлиевският
край през Възраждането. С. 1986, т. ІІІ, 191.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 190-191.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 190, 230.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Априлското въстание 1876
г. Сб. Турски документи, т. ІІІ, 116-118.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">100 години от Априлското
въстание и Ботевата чета 1876 г. Книга първа. Подбрани документи от архивите и
материали от българския възрожденски печат 1875-1876 г. С. 1976, 233</span><span style="text-align: left;"> </span></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Априлското въстание 1876
г. Сб. турски документи…, 44; Спомени за Априлското въстание 1876 г. С. 1975, 122.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">100 години от Априлското
въстание и Ботевата чета 1876 г. Книга първа. Подбрани документи от архивите и
материали от българския възрожденски печат 1875-1876 г. С. 1976, 233-234.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Севлиево и Севлиевският
край…, т. ІІІ, 219.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">100 години от Априлското
въстание…, 234<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Севлиево и Севлиевският
край…, т. ІІІ, 228.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 227, 228, 232.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Спомени за Априлското
въстание…, 122.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Априлското въстание 1876
г. Сб. турски документи…, 64, 72.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span style="mso-ansi-language: BG;"><o:p><b> </b></o:p></span></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-25569799916066929622023-05-10T21:43:00.003-07:002023-05-10T21:43:58.257-07:00УСТРОЙСТВО И ДЕЙНОСТ НА ПОЛИЦИЯТА В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ ПРЕЗ ХІХ ВЕК ДО ОСВОБОЖДЕНИЕТО<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-align: center;"><b><span style="color: black; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-fareast-language: BG;">УСТРОЙСТВО И ДЕЙНОСТ
НА ПОЛИЦИЯТА В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ ПРЕЗ ХІХ ВЕК ДО ОСВОБОЖДЕНИЕТО</span></b><span style="color: black; font-size: 13.5pt; mso-ansi-language: BG; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">2. Престъпността и полицията до средата на 70-те години
на ХІХ век<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: auto; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><span style="color: black; mso-ansi-language: BG; mso-fareast-language: BG;"> <b>/Из книгата „Престъпност и полиция в Севлиевския край“. Част
първа. Севлиево. 2007./</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>През
разглеждания период разбойничеството в района процъфтява. То е съпроводено
често с грабежи, убийства и издевателства над мирното население. Кражбите,
отвличанията и изнасилванията също са постоянно явление. С тази дейност се
занимават обикновено турци, черкези и абази, а потърпевшите като правило са
българите-християни.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Рязко се увеличава броят на престъпленията по
време на неуспешните войни на Османската империя, като най-много страда
християнското население. Обикновено преди всяка война турската полиция провежда
акции за изземване на оръжието, намиращо се в българите. Така те стават още
по-беззащитни срещу престъпниците, които посягат на имота, честта и живота им.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Вълна от насилие залива Севлиевския край през
1821 г., когато<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>започва<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Гръцкото въстание, т. нар. ”Завера”. В
лятната си къща край Севлиево е мъчен и убит севлиевеца Еню. Казанджията
Костадин от Търново е убит с пушка при с. Аканджиларе (дн. П.Славейков). Същата
участ сполетява търговеца Георги от Севлиево, двама събирачи на данък близо до
с. Крушево, търговец от Ново село, българи от селата Гъбене и Батошево.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Властите
и полицията не вземат никакви мерки, за да<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>усмирят развилнелите се турски разбойници. На българите е забранено да
носят оръжие, да произвеждат оръжие и барут.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>По
време на Кримската война (1853-1856 г.) населението е подложено на жесток и
кървав терор и произвол,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>разпалван от
верския фанатизъм на молли и ходжи. Кримското мурабе е запомнено от севлиевци с
една ужасна драма – убийството<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
на двамата братя Хаджи Сава и Иванчо Радкови на 15 февруари 1855 г. Те си
позволили да реагират на развратния начин на живот на тогавашния мюдюрин.
Обиден от тяхната реакция, той изпратил една нощ 13 арнаути да убият в домовете
им севлиевските първенци. Братята се съпротивлявали, стреляли и очаквали
полицията от конака, който бил наблизо, да им помогне. Мюдюринът и заптиетата
му обаче дошли чак след един час, когато разбойниците си свършили работата и избягали.
Вестта за грозното убийство потресла севлиевци. По този повод анонимен дописник
пише в “Цариградски вестник”:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>”Невинната
царска рая гинеше наистина по пътищата, но считаше се безопасна поне в къщята
си, но сега ето колко е безопасна. Пътищата около Севлиево и от Севлиево до
Ловеч и Плевен оная година бяха станали касапня, злодеите клаха си пътниците до
гдето си щяха, че не се удоволиха на това, но бастисваха и царската поща между
Плевен и Ловеч. Толкоз са сигурни тия места, че и градищата.”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Неумението или по-скоро нежеланието на местната власт да се
справи с развилнелите се разбойници криело опасност пътищата съвсем да
запустеят. Поради тази причина през следващата 1856 г. от Русе е изпратена
войскова част, начело с миралая Нусрид бей, за да преследва разбойниците в
Севлиевско и Ловешко.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В запазени турски документи се подчертава
наличието на много разбойници в<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Севлиевска каза, които спъват свободното придвижване на търговците от
Търново към Севлиево, Ловеч и др. градове. В писмо на Георги поп Симеонов до
княз Стефан Богориди в Цариград, казата се нарича “свърталище на разбойници”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
и се иска съдействие за решаване на проблема. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Разбойниците устройват засади в затънтени
участъци от пътищата, нападат пътниците, убиват ги и ги ограбват.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В други случаи стават спътници на
пътуващите,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>разузнават какво носят, и на
удобни места от пътя ги ограбват и убиват. Местната турска власт не желае да
влиза в конфликт с разбойниците, които са мюсюлмани. Нещо по-вече, често тя
влиза в разбирателство с тях и ограбеното се дели. Поощряват се нападенията над
богати българи и предимно търговци. А когато разбойничеството взема масови
размери турската власт е принудена да реагира. Срещу разбойниците султанът
изпраща Кабразлъ Кючук Ахмед паша (1860 г.) с неограничени права.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Той обикаля много места, където има разбойничество, и разбира, че полицията е
ортак с престъпниците, затова извършва големи промени в състава ѝ. За известно
време тази мярка дава резултат, но след това разбойничеството пак се засилва. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>В
дневника на видния севлиевски възрожденец Марин Софрониев се дават интересни
данни за ширещото се насилие и несигурност по пътищата на Севлиевския край в
началото на 60-те години. През лятото на 1862 г., той ходил до Ловеч, но поради
страх от разбойници не можал да отиде до лозята. На 3 март 1863 г. записва в
дневника си: ”…обраха злодейци Люцкана на търновския път, който отиваше на
Търново с жена си на гости.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Пак в
сряда през нощта заклаха две момчета току до града, близо до реката, под
Функата, които били отишли да ловят риба. И в четвъртък сутринта ги намерили в
реката хвърлени, като ги заклали и главите им оставили отвън.”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>На 4 юли дава нови тревожни данни: ”В туй
време беше станало по Севлиево много страшно от злодейци, защото обираха и
убиваха человеците по пътищата. Дошел беше един царски човек в Севлиево Калаас
да търси лошите и той улови по кърът 3-4 злодейци живи и 3 уби. И улови 3-4 в
Севлиево от агаларите, които били ятаци и от село Малкочево (дн. Буря)
чорбаджията Алиаа улови, който е бил ятак на хаирсъзите. Но след една неделя
пуснаха от Ловеч малкочевица Алиаа”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Става дума за прочутия разбойник Дели Хюсеин,
който с другарите си върлувал в района на селата Добромирка, Малкочево и др. За
това, че търновският каймакамин се справил с прочутия разбойник пише и в. ”Съветник”
в броя си от 22 юли.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В Севлиевския край разбойниците нападат
жертвите си на точно определени места. При Кална кория, където е кръстопътят
Севлиево-Търново и Свищов-Габрово, и при местността Казанджи дере (на запад по
пътя за Севлиево) често стават кървави грабежи. На първото място е построен
голям хан, а на второто – каменна сграда, наричана “Стражница”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Тук има заптиета, които контролират и охраняват този участък от пътя. Мястото е
толкова опасно, че през 1872 г., когато карали Левски от Ловеч за Търново, в
Севлиево конвоят се усилил с още няколко заптиета като предохранителна мярка
срещу нападение на българска чета.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Унгарският
пътешественик Феликс Каниц отбелязва в книгата си “Дунавска България и
Балканът”, че пътят през Кална кория е “един от най-хубавите”, а ханът определя
като “много приятен пункт за почивка”. Дефилето край него обаче намира за
“твърде тъмно” и опасно.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup>
</sup>И то наистина е такова, защото пътят тогава минавал не по височините, а
по долината, между тях. Затова мястото е страшно и свърталище на разбойници. Не
случайно една от близките местности е назована Разбойник.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Спомените
на Христо Иванов Големия – търговец от Ловеч, сподвижник на Левски,
потвърждават извода на Ф.Каниц.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Ето как описва той преминаването си като търговец през Кална кория: ”Взех един
кон с кирия и тръгвам, като минах Кална кория и отивам къде махалите. Но в
онова време имаше отсам махалите беклеме. Като стигнах ази на беклемето, слязох
и пих по обичая едно горчиво кафе и дадох гроша. Като се качих на коня,
съгледах в гъстака трима от стражарите, че тичат из гъстака и им светят
пушките…Стегнах коня, и то колкото се може по-бърже, и като погледнах, че ме не
видят, то и препускам, додето най-подире изминах дола и настигнах едни
тетевенци кираджии. Останах ази с тях да вървя и на вечерта заедно ще спим. Ето
след два часа носят едно тетевенче, сечено и бито с ножовете им. И си казах на
ума: ”Пострада това невинно момче заради мене”. Разбрах ази, че тези кучета ще
ме ядат на връщане, но няма какво да правя. Ходих и си свърших работата и се
връщам. Дохождам пак на това беклеме. Пих си ази пак кафето според закона им.
Дадох си грошчето. Тръгнах и си отивам ази къде Кална кория. Погледвам, пред
мене вървят двама турци, но надалеч. И за скоро време влязох в Кална кория.
Вървя ази и със страх все се озъртам нагоре-надолу. Настигам в пътя един
българин и един турчин, вървят и те за Ловеч. Е, съвзех се като ги настигнах,
но при всичко, че те се спуснаха пак в дерето връз мене, но ази бях ги
преварил, че бях се качил на коня. Като ги видях, че стоят в дерето при
кладенчето и убягнах, ако и да хвърляха след мене напразно. Рекох си: ”Ази веке
не ходя по тези места”. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Още по-образно описва вълненията и страха си
Петко Р. Славейков от своето първо минаване през Кална кория от Търново за
Севлиево: ”Слънцето беше почти на залез. Аз хванах пътя от Ново село нататък…С
тъмно барабар нагазих Кална кория или по право Канлъ кория т. е. кърваво или
кръвнишко бранище. То е и досега едно вдолно място, преход на високите рътлини,
протакани от изток на запад…Тогаз преди 35-37 години преходът беше една тъмна
усойна, дето дене да минеш да те страх съвземе….на север кръвнишкото село
Добромирка, в което нямаше тогава ни един българин християнин. На северното
устие на прохода днес има един хан за пътниците. Тогаз от Ново село до Севлиево
на 4 часа нямаше ни едно село по пътя да срещнеш, а зад всеки трън почти се
потуляха денем и нощем един-двама врагове-убийци. А по-горе от хана има мост,
днес на отворено място, а тогаз навсякъде зашумен с гора. Като стъпих на моста
и прокънтя, тогава ме тръпки побиха… Не видях как изминах моста. От моста
нагоре започва една стръмнина. Аз се всилях доколкото можех да вървя, колкото
можех по-скоро, но усещах, че краката ми се бяха отсекли и не ми спореше никак.
Едвам се влачех нагоре. Подир малко усетих, че минах край най-крутата стръмнина
и пак мястото беше нагорно. Пътят беше тесен, дърветата от страните на пътя
бяха свели върховете си тъй що звездите по небето не се видеха. Нощта беше
безшумна. Тъмно като в рог. Да ме бутнеше някой в очите – нямаше да го видя. Да
вървя – страшно, да седя – по-страшно. Тук шумне нещо – озърна се, там плюкне –
ослушам се. Едни тръпки ме пущаха, други ме хващаха.”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Беклемета
има също в района на с. Боаза и на местността Вран, където минава пътя за
Габрово. Удобно място за върлуващите разбойници по пътя от Севлиево за
Батошевския манастир е т. нар. Дълбоко дере.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В района на с. Малък Вършец обири на търговци
и пътници стават в местностите Друмът, Узунджата, Кюнт дере и Драгичът, където
горите са гъсти и големи. През 60-те години, когато се строи пътят София-Варна,
движението се усилва. За да се противодейства на разбойниците е построено
беклеме на границата със с. П. Славейков. Пазачите ползували и хана на Крапец.
Въпреки мерките, обири стават много често и затова местата там се наричат
Разбон дол и Разбон кайра.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Бандити
в района на селата Бериево, Млечево и Батошево се занимават с отвличане на близки
на богати българи и искане на откуп за тях. Замислено е отвличане на кмета на
Млечево Михо Гълъба,<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
но вместо него бандитите хващат брат му. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>През
1867 и 1868 г. цялата севлиевска полиция е на крак и преследва четите на Филип
Тотю и на Стефан Караджа. Каймакаминът лично предвожда всички мобилизирани
сили. Организират се потери за преследване, включително и от българи.
Каймакаминът Бокубасмаза<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
с няколко заптиета и башибозуци на коне докарват от Купен в Батошево четирима
пленени четници от четата на Хаджи Димитър. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Много
точна е оценката на Найден Геров от 1861 г. за състоянието на престъпността и
ролята на турската полиция. ”Християните в Турция – пише той – най-много
страдат от престъпленията и насилията на кърагасите и заптиетата, от разбойниците,
от неправилностите при събирането на данъците, от своеволията на турските
бейове, от неправилностите на съда и от неизпълнителността на властта. Във
всяка каза и нахия бил назначаван кърагасъ с конен отряд от 15 души, които
обикаляли непрестанно района, като живеели и се хранели безплатно в селата,
където отсядали. Освен това вземали “бакшиш”. Биели, грабели и безчестели
селяните, без да могат последните<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>да<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>намерят<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>защита<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>от османските власти в нахийските, казалийските<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>санджакските<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>средища.”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Кърагасите са началници на стражата по
“опазване” на обществения ред. Те следят за полски пъдари да се назначават
предимно мюсюлмани и на българите да не се поверява оръжие.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>През
втората половина на 60-те и първата половина на 70-те години на ХІХ век
българският възрожденски печат изобилства с данни за безнаказана престъпност –
обири, кражби, убийства, изнасилвания. Заселването на татари и черкези в
Севлиевско дава нов тласък на разбойничеството.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Най-много
са данните за 1874-1876 г. Около 1874 г. със золумите си се прочува групата на
Чали Осман, която извършва обири и убийства в местността Дълбок дол по пътя от
Севлиево за село Шумата.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Жертви на нападение стават драгоманинът Недьо Яновски от Шумата и Петко Йовов
от махала Дрянът.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Много страда населението от зачестилите кражби
на добитък. В Батошево само от едно семейство в продължение на 30 години са
отвлечени от пасища 8 коня. В Малък Вършец за една година турци и черкези
открадват около 200 едри домашни животни, а дребните са неизброими. В Горско
Сливово за една нощ са ограбени десетина къщи. В землището на Кръвеник често се
появяват Пиолу от Хирево и Дингата от Градница – крадци на добитък и покъщнина.
Дюкянът на Хаджи Хинко в Севлиево е разбит и стоката открадната.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>През
1875 г. престъпниците стават още по-нагли. Седем-осем турци нападат нощем
българска къща, отмъкват жената и се гаврят с нея. Друга група отвлича момче и
също се гаври с него.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Хората на Саадулах ефенди (местен деребей)
нанасят побой без причина на група гъбенски селяни, а жителите на Бериево<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn21" name="_ftnref21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
са заплашвани с нападение от близките турски села. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Бездействието на властите и техният съюз с
престъпниците се разобличават в дописките на Стефан Пешев до цариградския
вестник “Напредък” през 1875-1876 г. В една от тях той разказва как въоръжени
турци маскирани като кадъни нападнали трима селяни на Габровското шосе близо до
Севлиево. Двама от тях успели да избягат, но третият бил убит и ограбен.
Пътници съобщили<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>за трупа в
близкото<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>село<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Сърбеглий<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>(дн. Яворец). Мухтарите заедно с няколко души успяват да открият
убийците по следите в съседното село Горна Росица и ги докарват в града.
Каймакаминът, обаче, отказва да ги разпита.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn22" name="_ftnref22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[22]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup>
</sup>Не така постъпил той, когато бил убит турчин от Казанлък при село Кормянско.
Веднага изпратил бюлюк агасъ (групов началник) с две коли заптиета, които не се
върнали докато не намерят убиеца.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn23" name="_ftnref23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[23]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Друг
път трима черкези срещат двама кърджии (търговци), вземат конете им и ги
ограбват. Кърджийте видели, че черкезите отседнали при един овчар и тогава
единият от тях отива и съобщава всичко на каймакамина. Вместо да побърза да
залови злодейците, той казал на пострадалия: ”И главите ви да са наполовина,
пак не отивам да ги гоня по това време. А черкезите след като оставили овчаря
тръгнали за село Добромирка. По пътя срещнали един турчин и го убили. Селяните
организирали потеря, преследвали разбойниците, един убили, а другите двама
заловили”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn24" name="_ftnref24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[24]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>И
още един показателен случай разказва в дописка Стефен Пешев. Как група българи,
които карали дърва от Балкана, били нападнати и ограбени от въоръжени злодейци
– субашите на близките села. Българите ги познали и съобщили на полицията.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>„Да видим колко време ще ги държат, защото
стрували инкяр” – с основание се съмнява той.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn25" name="_ftnref25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[25]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>По този повод Пешев пише, че населението
освен от разбойниците страдало и от “онези (разбирай полицията, бел.моя), които
уж ходят да търсят лошите”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn26" name="_ftnref26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[26]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>А една от дописките си завършва с извода, че
е необходимо българите да имат своя полиция, която да ги защитава.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn27" name="_ftnref27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[27]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Такова искане отправят и членовете на смесения казалийски съвет в прошение до
великия везир от 15 януари 1876 г.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Напразно
пострадалите българи търсят помощ и закрила от насилията и грабежите на
разбойниците и крадците при каймакамина и неговата полиция. Няма кой да се
вслуша в техните вопли и молби. Разбойниците и крадците са покровителствани от
местната власт, за да се държи в покорство населението. Османската полиция
преследва престъпниците и злодеите само в тези случаи, когато престъплението е
извършено от християни и особено<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>ако<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>пострадалият<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>е<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>турчин. Турците,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>извършили
престъпление<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>срещу<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>християни, не само<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>не се преследват, но се и закрилят. Турската
полиция е олицетворение на грабежите и насилията. Непрекъснатите административни
реформи и опитите да се усъвършенства полицията не подобряват положението на
българите. Напротив. То се влошава още повече, поради което през 1876 г.
населението на Севлиевския край масово се надига на въстание.</span></p><div style="mso-element: footnote-list;">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Севлиево и Севлиевският
край през Възраждането. С. 1986, т.</span><span style="mso-ansi-language: EN-US;">
</span><span style="mso-ansi-language: BG;">ІІІ, 139.</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Йонков, Хр. Документи за
историята на град Севлиево и Севлиевският край. – Севлиево и Севлиевският край.
С. 1967, т. І, 243-244, 246.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 245-246.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 339.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Великов, Ст. и Маслев,
Ст. Документи за положението на българското население от Търновска каза през
Кримската война. ИДА, т. V, С.1961, 192.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Обретенов, Н. Спомени и
дневници. С. 1988, 65.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Вълчанов, Х. Севлиево
1842-1942, част І, С.1942, с.134, 138.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Гунев, Н. Добромирка.
Севлиево, 1992, с.24.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Донева, М. История на
село Добромирка. С. 2000, 50.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Иванов-Големия, Хр.
Спомени, С. 1984, 16.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Славейков, Петко.
Съчинения, т. ІІІ, С.1979, 125-126.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Миналото на
героичен Кръвеник. С. 1972, 41; Ковачев, Н. Батошево. С.1987, 64; Пешев, П.
Историческите събития и деятели от навечерието на Освобождението ни до днес.
С.1993, 9<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Цанков, Г.и Тодоров, Д.
Миналото на Малки Вършец. С. 1995, 68.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Илийчев, Илия. История на
село Млечево. Севлиево, 1999, 15-17.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Батошево…с.69.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Цитирано по Христов, Хр. Аграрният
въпрос в българската национална революция. С. 1976, 175.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Батошево…с.64.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 64; Миналото на
героичен Кръвеник…, 64; Ковачев, Н. Всяко търпение има край. – в. Росица, бр.11
и 16 от 1976 г.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Всяко търпение има край…,
бр.11.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn21" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref21" name="_ftn21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn22" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref22" name="_ftn22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[22]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">С перо и оръжие. – в. Росица,
бр. 26/1976 г.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn23" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref23" name="_ftn23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[23]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn24" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref24" name="_ftn24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[24]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Константинов, Здр.
Дописките на Стефан Пешев 1875-1876. – В:Априлското въстание в Централна
Северна България. Севлиево, 1996, с.125.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn25" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref25" name="_ftn25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[25]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">С перо и оръжие…, бр.16.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn26" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref26" name="_ftn26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[26]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Стоянов, М. Севлиево в
българската възрожденска книжнина. – Севлиево и Севлиевският край…,т. І, 131.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn27" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref27" name="_ftn27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[27]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span></b><span style="mso-ansi-language: BG;"><b>С перо и оръжие…бр.23.</b><o:p></o:p></span></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-7632600586296401202023-05-10T01:24:00.000-07:002023-05-10T01:24:41.829-07:00УСТРОЙСТВО И ДЕЙНОСТ НА ПОЛИЦИЯТА В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ ПРЕЗ ХІХ ВЕК ДО ОСВОБОЖДЕНИЕТО <p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">УСТРОЙСТВО И ДЕЙНОСТ НА ПОЛИЦИЯТА В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ ПРЕЗ
ХІХ ВЕК ДО ОСВОБОЖДЕНИЕТО</span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">1. Промени в административното деление и устройството на полицията<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span><b style="text-align: center;">/Из книгата „Престъпност и полиция в Севлиевския край“. Част първа. Севлиево. 2007./</b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Трите
десетилетия анархия в края на ХVІІІ и началото на ХІХ век разнебитват старата
административно-териториална уредба на Османската империя. Замислени са
административни реформи, които да укрепят и засилят връзките на провинциите с
централната власт, да премахнат наследствената и неограничена власт на
управителите.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">През първите
десетилетия на ХІХ век административното деление на империята се мени често.
След преобразуванията, проведени през 1834 г. от султан Махмуд ІІ (1808-1839),
към края на десетилетието, начело на Севлиевска каза застава т. нар. мюдюр.
През целия период до 1864 г. Севлиево е каза към Видински еялет, начело с
управител мюдюр.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Със закона за вилаетите (1864 г.) и Закона за управление на вилаетите (1870 г.)
приключват административните реформи в Османската империя. От военно-феодална
тя се превръща във феодално-бюрократична държава, в която надмощие взема
гражданската бюрокрация. Севлиево е каза,<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
но този път в състава на Търновски санджак от Дунавски вилает, с главен град
Русе. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Според Закона за вилаетите империята се
разделя на вилаети (области), санджаци (окръзи), кази (околии) и нахии (съставни
общини), начело с валии, мютесарифи, каймаками и мюдюри, които упражняват в
поверените им територии административната, финансовата и полицейската власт. В
тяхна помощ се изграждат административни съвети. В градовете и селата,
наброяващи 50 и по-вече къщи, се образуват квартали с определени граници.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Начело
на администрацията в най-малката единица – нахията, стои мюдюрът,<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
като не всяка нахия има такъв. Изискванията към него са да не е съден, под
следствие или лишен от граждански права; да може да чете и пише; да не е
по-млад от 25 години. Той провежда предварителното разследване и следствие по
извършените в нахията нарушения и престъпления, като уведомява за това
началника си в казата. Изпълнява заповедите и инструкциите на каймакама относно
спазването на обществения ред.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Началникът на казата се нарича каймакам и се
назначава от правителството. Пряко зависи от мютесарифа на санджака. Той
завежда гражданските, финансовите и полицейските въпроси в казата. В пределите
на своята власт изпълнява и съдебните решения и всичко, което разпореди
мютесарифът.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В книгата си “Дунавска България и Балканът” унгарският пътешественик<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Феликс Каниц пише през 1871 г., че
севлиевският каймакам управлявал до<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>60-те години<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в едно старо и<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>разнебитено здание, което<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>не<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>се
различавало<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>много от<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>селски обор. То се намирало край река
Росица<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>близо<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>до<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>разрушените крепостни стени. Новото здание на казалийското
управление<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>(новия конак)<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>било построено по указание на Митхад паша и
било единствената красива сграда в града. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Санджакът
се управлява от мютесариф,<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
който разпределя полицейските сили по казите съобразно със заповедите на
валията и може в случай на нужда по свое усмотрение да ги мести от едно място
на друго. При него има и полицейски началник. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Валията като управител на вилаета има широки
правомощия. Той завежда административните, финансовите, просветните,
полицейските и публичните дела. Има и съдебни функции. Негово право е
разпределението на полицията във вилаета, грижата за обществения ред и
безопасността по пътищата. При необходимост може да прави свръхразходи, а ако
недостига полиция да употребява за въдворяване на реда и редовна войска.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>За организацията на полицията в областите в
османското законодателство няма специални и точни указания. Такива има само за
устройството на полицията в столичния град.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В новия ХІХ век Севлиево влиза като утвърден
околийски център – каза, и се развива възходящо. Населението му нараства, като
се увеличава българският елемент. Според документ от 60-те години, съхраняван в
Народната библиотека “Кирил и Методий”, градът наброява 7 690 души, от които 2
284 мюсюлмани и 200 цигани.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Базирайки се на изследване на руския
генерален консул в Русе А. Н. Мошкин от 1864 г. историкът Хр. Йонков изчислява,
че населението на Севлиевска каза е: християни – 87 990, мюсюлмани – 5 880, или
общо 99 870 души.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Пак според него през 70-те години Севлиево<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
наброява около 10-11 000 жители християни и мюсюлмани, разпределени в три
махали с общо 1 582 къщи. <o:p></o:p></span></p>
<h3 style="margin-left: 0cm; mso-line-height-alt: 1.0pt; mso-list: l0 level3 lfo1; tab-stops: 0cm; text-align: justify; text-indent: 0cm;"><span style="font-size: 12pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="font-weight: normal;">По данни на Ф. Каниц в казата преди
Освобождението влизали около 50 селища и махали, а територията ѝ обхващала 1
334 квадратни версти (1 верста= 1070 метра).<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В Севлиево имало:<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>10 джамии, църква, 5
училища, 611 дюкяна, 3 склада, 9 хана, една баня, 42 работилници, 10 фурни,
конак, съдилище и т. н.</span><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><span style="font-weight: normal;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></h3>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Поради
голямата територия и население на казата османската власт в Севлиево разполага
със значителна полицейска сила. През 1843 г. тя се състояла от 38 конни и 23
пеши заптиета. Командир на заптиетата бил юзбашията (капитан, началник на сто
души) Ибрахим Санджаклар, с месечна заплата от 130 гроша. Той бил пръв помощник
на мюдюра по полицейската част и фактически нейн началник. Помощник на
юзбашията бил милязимин (лейтенант) Мехмед, син на Осман, с месечна заплата 120
гроша, а също и чауш (сержант, старши стражар) Хаджи Али, син на Ибрахим, със
заплата 120 гроша. В състава на севлиевската полиция имало петима души, носещи
имена Абдулкадир, син на Абдуллаха, Мехмед, син на Абдуллаха, Али, син на
Абдуллаха, Мехмед, син на Абдуллаха и Али, син на Абдуллаха.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup>
</sup>Това били наскоро ислямизирани християни (най-вероятно цигани), защото
всеки нов мюсюлманин се<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>записвал като
“син на Абдуллаха”. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Общата практика е християни да не се допускат
в състава на турската полиция, особено след въстанието на гърците от 1821 г. До
гръцкото въстание, например в Габрово, като чисто българско селище, има 10
полицаи българи от общо 30. Поради разрастващите се националноосвободителни
движения тези изключения са ликвидирани. Опитите за реформи на валията на
Дунавския вилает Митхад паша в тази насока се провалят.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Част от заптиетата, особено пешите,
произхождат от низините на бедното мюсюлманско население. Получават по 30-40
гроша месечна заплата, която е крайно недостатъчна, и поради това в края на
1855 и началото на 1856 г. заптиетата в Габрово и Трявна отказват да служат и
напускат. Конните заптиета са по-добре платени, а част от тях са и спахии,
владетели на тимари.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>В
спомените си Панайот Хитов<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
казва, че конните заптии били въоръжени с “по два пищова на пояс, с ятагани, с
по два кобура пищови отпред на конете и с дълги пушки на раменете.” <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Нощем
в града охраната се осъществявала от т. нар. пазванти,<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup>
</sup>които носели дебела сопа, обкована накрая с желязо. Те обхождали главните
улици и площадите и тракали по камъните със сопите си, за да плашат
злосторниците.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36pt;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">В селата турската
полицейска власт се представлявала от субашата, който винаги е мюсюлманин. В
севлиевските села субашите често са неграмотни помаци, които знаят турски и
български език. В Батошево, например, през 70-те години такъв е
българомохамеданинът Хюсеин, който живее в дома на кмета на селото. От 40-те
години селските субаши започват да получават от държавата заплати.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Управлението
на селата (и по-големите градски махали) се поверява на т. нар. мухтари (старейшини),
към които се създава съвет на старейшините. Този съвет има право да обсъжда и
въпросите за опазване на обществения ред. Разширяват се функциите на селските
общини поради премахване на спахийската институция, чрез която главно се
осигурявал обществения ред и се събирали данъците. Мухтарите поемат част от
функциите на спахийте и техните наместници, като за съдействие на властта при
събиране на данъците започват да получават парично възнаграждение. В тяхна
помощ са кехаите (селски глашатаи, пазачи) и пазвантите (българи, нощни пазачи).
В по-големите села, а също и в градовете, има длъжност кърсердар – началник на
полската стража.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Така
устроеният в казата полицейски апарат има едно главно задължение: да пази
господстващото положение на мюсюлманите в Османската империя.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal"><span lang="EN-AU"><o:p> </o:p></span></p><div style="mso-element: footnote-list;">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Севлиево и Севлиевският
край през Възраждането. С. 1986, т. ІІІ, 124-125 – тук грешно се сочи, че Севлиево
и нахия. Проблемът за административното устройство през този период не е
проучен обстойно все още;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Драганова, Сл.
Материали за Дунавския вилает. С. 1980, 15-22.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там.</span> <span style="mso-ansi-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Материалы для изучения
Болгарии.Часть первая. Выпускъ І. Букарещтъ, 1877, 6-7.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 10-11.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Коледаров, П. Севлиево
през погледа на чуждите пътешественици от ХVІІ век до Освобождението на
България. – В:сб.Севлиево и Севлиевският край, т. І, 178.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Материалы для изучения…,13-14.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 19-20.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Севлиево и Севлиевският…,
т. ІІІ, 61.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 13.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 13 ,61.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 11; Материалы
для изучения…, 45.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Севлиево и Севлиевският
край…, т. ІІІ, 61.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Врачев, Ив. Севлиево и
севлиевци преди 150 години. –в. Росица, бр. 32/1992.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoFootnoteText"><b><span style="mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Петров, Ц., Врачев, Ив. и
др. Борби за освобождение и подем в Габровския регион 1393-1878. Габрово,1996, 163.</span></b></p></div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Хитов, П. Спомени от
хайдутството. С.1975, 24.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span></b><span style="mso-ansi-language: BG;"><b>По спомените на генерал
Никола Генев. – в. Росица, 2006/3.</b><o:p></o:p></span></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-81125115865655898722023-05-09T22:06:00.006-07:002023-05-09T22:07:17.102-07:00ВЛАСТТА И ФЕОДАЛНАТА АНАРХИЯ В КРАЯ НА ХVІІІ И НАЧАЛОТО НА ХІХ ВЕК В КАЗА ХОТАЛИЧ/СЕЛВИ<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">ВЛАСТТА И ФЕОДАЛНАТА АНАРХИЯ В КРАЯ НА ХVІІІ И НАЧАЛОТО
НА ХІХ ВЕК В КАЗА ХОТАЛИЧ/СЕЛВИ<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span><b style="text-align: center;">/Из книгата „Престъпност и полиция в Севлиевския край“. Част първа. Севлиево. 2007./</b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">Периодът на феодалната<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>анархия от 1780 до 1810 г. е характерен с
това,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">че Севлиево и Севлиевско стават
арена на ожесточени междуаянски борби,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">свърталище и кръстопът на кърджалийски дружини. Вера Мутафчиева много точно
характеризира този период от историята като:</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">”Хаос от самовластие,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">но и
безвластие”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>През ХVІІІ век аяните придобиват голяма власт
и влияние и постепенно изместват в провинциалното управление органите на
централната власт.</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;">
</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">Населението ги
избира,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">след което отначало пашата,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">а по-късно централната власт
утвърждавали избора.</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">Аяните са
представители на “новия тип феодали”,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">на лихварите и еснафите. Техните дружини са съставени от малоземлени или
обезземлени турски селяни и разорени градски производители,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">които през военно време разчитали
да се награбят на чужда или своя територия.</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">Често те са войводи на казите (административни управители) или пък сердари.</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">По този начин в ръцете им се
съсредоточавала цялата власт в казата,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">включително и полицейската.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span lang="EN-US" style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">Кървави борби за доходоносната
аянска длъжност в края на ХVІІІ век превръщат Севлиевския край в арена на
аянски метежи и размирици,</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">чиято цел е
овладяването</span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: EN-US;"> </span><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;">на местната власт и отхвърляне
върховенството на султана. Според Вера Мутафчиева характерът им е чисто
кърджалийски. Още през 1777 г. Хасанджик от Хасково напада Севлиево със своята
банда разбойници, изгонва местния управител и заема мястото му, като в района
на с. Ловнидол си създава свой чифлик. Аянските метежи и размирици през първата
половина на 80-те години са съпроводени с много разбойнически нападения и
избиване на мирни жители без оглед на вяра и народност. През 1780 г. гражданите
на Севлиево, начело с учителите, изпращат до султана оплакване от безчинствата
и своеволията на аяна Салих ага. Следващите три години аянският метеж е в
разгара си. Властта заграбва незаконно Елхадж Ибрахим, но е принуден да бяга,
когато разбира, че срещу него е<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>изпратена войска под командването на валията на Узи. Укрива се в
Ямболско при местния султан Максуд Гирай. Местното мюсюлманско население
пожелава за аян да бъде назначен севлиевецът Салих ага, но завърналият се със
своята дружина Елхадж Ибрахим провалил избора. Скоро след това той е заточен
във Видинската крепост. Пропадналият претендент за аян – Салих ага, под името
Кара Салих, начело на разбойническа банда, започва да върлува в Севлиевско.
Убит е по заповед на видинския паша, но това не умиротворило района.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Неговите братя в съюз със събирача на джизието продължават да извършват грабежи
и да избиват турски първенци в севлиевските села. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>През 1783 г. претендентите за аянството са
няколко. И всеки от тях действа със своята дружина чрез сила и оръжие. Като
водачи на разбойнически дружини в един доклад на севлиевския кадия се сочат
имената на Хумбараджи Мехмед<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и синовете
му Халил и Ахмед, Кола Абдула и Шишман Али, всичките първенци на града;
Челенклиоглу Мустафа от с. Дебнево и Али бей от с. Врабево. Към тях се
присъединява с войнуци-българи от с. Пордим черибашията на войнуганите – Хасан
ага от Търново. Този сборен отряд от 100 души конници и по-вече от 100 души
пехотинци, в който влизат скитащи разбойници, дезертьори и войнуци-българи,
извършва големи нападения<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>над<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>селата Дебнево, Градница, Добромирка,
Дамяново, Ряховците, избивайки мнозина турски първенци и ограбвайки много покъщнина.
От турчина Осман, човек на интенданта на казата, вземат 700 гроша интендантски
пари, оръжието му и други вещи. На въпроса на пратениците на града, каква е
целта им, разбойниците отговарят: ”Нашето желание е да влезем в града и да
извършим пакости от този вид. Ние не знаем що е това заповед и закон.” След
това те нападат Севлиево, но срещат добре организирана съпротива на населението
му начело с вилаетския комендант. “Понастоящем – пише кадията през май 1783 г.
– се укриват и движат в околията ни, прекъсват важни държавни работи и спират
търговията.”<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Напразно сердарят на казата призовава населението на борба срещу метежниците.
Уплашено, то се изпокрива по горите. Вероятно в разбойническите дружини е имало
севлиевци, тъй като има данни, че властта е издирвала участници в размирието. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Есента
на 1783 г. тримата претенденти за аяни на Севлиево – Хюсеин, Али и Акман,
успяват да го превземат и ограбят.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
От Хасан ага, първенец на града вземат 2 арабски робини, 2 немски робини, 1
момче роб, зърнени храни за 900 гроша, 111 глави хергеле, овце за 1 100 гроша,
домашни вещи за 5 000 гроша. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>На следващата година, месец април, Хаяберджи
Мехмед, начело на разбойници от Никополско нахлува в околията и прави
безуспешен опит да превземе Севлиево. През есента банда от 200 души напада
пътната станция на казата и я ограбва.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Населението не може да окаже съпротива и се пръска из околните села.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Около 1790 г. аян на Севлиево става
споменатият Хасанджик от Хасковско, който заграбва властта с оръжие и се отдава
на грабежи с цел забогатяване. С личните си противници се разправя жестоко като
ги убива в дола на местността Чемшир корусу. За да укрепи и засили отбраната на
града предприема редица мерки: насила преселва турско и българско население от
селата Малково и Долно Крушево в града и така увеличава броя на защитниците;
укрепява Севлиево с дълбок ров и висок насип, които започват от левия бряг на
река Росица, обикалят града от юг и запад и стигат отново до реката при старите
табакхани. Дългият 1,5 км, дълбок 5-6 м и широк 12 м окоп се пълни с вода
от<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>реката и от<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Коруджа дере. Върху насипа са побити дебели
дървени колове (палисада), а на изходните пътища се издигат каменни кули с
дебели дървени порти и подвижни мостове през рова. Известни са “Кормянската”,
”Троянската” и “Балканската” порти. От север и изток градът е защитен от дълбоката
река и отделни кули. Вероятно останки от тях е видял през 1871 г. унгарският
пътешественик Феликс Каниц, който пише: ”Край самата река Росица, до
разрушените крепостни стени, е изникнал Старият конак”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Конакът е съграден за аянина Хасанджик. Още по-рано през 1777 г. е построена
високата кула на градския часовник, от която се осъществявало наблюдението над
цялото Севлиевско поле. За сигурността на града се грижат постоянни пазачи,
които живеели в бараки, построени близо до всяка от отбранителните кули. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>С помощта на богати турци от града Халил ага (Пръдльо
Халил ага) от Добродан, Ловешко, предприема действия за изгонването на жестокия
и безскруполен аян. Хасанджик е спасен от свои верни приятели, които го
извеждат от града скрит в търбуха на една заклана биволица. В Тракия той събира
въоръжен отряд и отново възвръща властта си в Севлиево. Халил ага е принуден да
се оттегли в Градница, а помощникът му в Дамяново. За да всее ужас сред
местното население и си осигури покорството му, Хасанджик залавя един от
враговете си, отрязва му ръцете до лактите, излекува го и го освобождава. През
май 1794 г. севлиевският аян обединен с главатаря на кърджалийте Окюзджиоглу,
начело на 650 конни и пеши бойци, прехвърля Балкана и подлага на плен и пожар Карловско.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Налице е съюз между аянска и кърджалийска дружина, като главната цел е
успешното плячкосване на един район. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1795 е годината на първия поход на
правителствените войски срещу столицата на отцепника Осман Пазвантоглу – Видин.
Натовареният с умиротворяването на Средна Северна България Абди паша
съсредоточава войските си в Търновско и Севлиевско, където нещата стоят много
зле за централната власт. Със своите 3000 бойци пашата трябва да разбие
аянско-кърджалийския съюз, който разорява и граби Севлиево и околностите му.
Абди паша се установява в града и влиза в многобройни схватки с кърджалийските
дружини, за изхода на които изворите не дават никакви сведения. При оплакването
на севлиевци, че аянът им Али ага им надвзел 1200 кесии акчета, той ги съветва
да изпратят пратеници до Портата. Това е признание, че сам пашата не може или
не желае да се справи с един самозван местен управник. По това време Али ага
напада пашовските войски и след тридневна битка превзема Севлиево със сеймените
си. Отнасяйки огромната надвзета сума аянът се оттегля в Ловеч и се
присъединява с дружината си към ловешкия аян,<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
един от сподвижниците на Осман Пазвантоглу.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>През същата година в Севлиевския край
безчинстват дружините на кърджалийските главатари Хаджи Манаф, Кючук Хасан и
Коджа Ахмед, дошли от Южна<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>България.
Разбойниците се движат свободно из целия район, палят къщите на мирното
население и го ограбват. Те са въоръжени добре и без страх влизат в сражения с
правителствените войски. Явно войските на Абди паша не могат да защитят
населението и то е принудено да направи колективно изложение до Портата срещу
разбойниците. Жителите на селата Сръбе (дн.Малък Вършец), Агатово, Градище,
Крамолин и др. с оръжие се съпротивляват срещу тях. Кърджалийските дружини
остават в Севлиевско 63 дни. За да им се противопоставят, севлиевци са
принудени да утвърдят за свой аян сподвижника на Осман Пазвантоглу, Кючук
Хасан-Селвели, един от тримата преуспяващи кърджалийски главатари. В съюз с
Хаджи Манаф и Коджа Ахмед той се отправя срещу Ловеч и съюзените сили на бившия
севлиевски аян и настоящия ловешки. Към този град насочва правителствените
части и Абди паша.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup>
</sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Така един поход против анархията
се влива в нейните редове.<sup> </sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Следващата 1796 г. много нови кърджалийски
групи преминават Балкана от юг и нахлуват в районите на Севлиево, Търново и
Никопол. С част от тях Осман Пазвантоглу влиза в съюз и предприема обсадата на
Никопол. Защитата на Севлиево е поверена на Мустафа бей, а севлиевският войвода
Хасан ага отива да помага на Нуман паша срещу Пазвантоглу.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Използвайки отсъствието на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>войводата кърджалийските дружини и чисто
местните<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>разбойнически банди активизират
дейността си по ограбване и избиване на населението. Централната власт нарежда
на севлиевския аян и на правителствените войски да се борят с тях до пълното им
унищожаване. Анархията обаче е повсеместна. Бившият севлиевски войвода Али и
Гяур Имам, заедно със своите съмишленици, през 1797 г. се присъединяват към
преминаващите Балкана от Южна България кърджалии, тръгват с тях по селата и
започват да грабят и изтезават мирната рая. Войскова част пребивава в Севлиево
и в продължение на 30 дни води 6-7 пъти бой с разбойниците. Загиват много хора.
Командирът на военната част се оплаква, че освен севлиевският аян със 100 души,
никой друг не му помогнал.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Според него трябвало да се отрежат главите на 1-2 аяни, за да се напомни на
останалите, че трябва да се води борба с разбойниците. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>На 13 февруари 1797 г. севлиевският войвода
Хасекизаде Хасан ага, един от дворцовите капуджибашии (главатари),<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>докладва<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>за<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>големи<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>кърджалийски<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>нападения над Търново, Севлиево и Никопол. Войводата уведомява Портата,
че нападателите са хора на Осман Пазвантоглу, и, че Севлиево е под вражеска
обсада.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Цели 6 месеца въоръжените отряди на Пазвантоглу шетат необезпокоявани из
Търновско и Севлиевско. Населението се ограбва безмилостно, имуществото му се
товари на коли и се изпраща към<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Видин. И
мюсюлмани, и християни се измъчват еднакво.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
70-80 жени и деца са затворени в една кошара и живи изгорени.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Бившият севлиевски войвода, бивш капуджибашия
Маджар Али и настоящ кърджалийски главатар, събира разбойническа дружина и се
присъединява към видинските бунтовници. На румелийския губернатор е заповядано
да се насочи към Никопол и Севлиево, където с помощта на севлиевския войвода
Хасан ага да изтреби всички разбойници. Разпоредено е също да се барикадират
здраво пътищата и проломите. Мерките са спешни, защото Осман Пазвантоглу<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
за кратко време опожарил“ цели 80 села,<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>лежащи в Никополска и Севлиевска каза”. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> <span> </span></span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Още през месец май севлиевският войвода
получава височайш указ чрез специален пратеник (мубашир-изпълнител), в който му
се нарежда да вземе мерки за “пълното спокойствие и<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>безопасност на раята” и за “пълното<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>очистване<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>и<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>унищожаване<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>на<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>мръсните<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>разбойници”. Срещу
200-300 даалии и арнаутски разбойници в района на с. Леденик, Търновско,
войводата изпраща бинбашията (майор) Мехмед бюлюкбаши с отряд от 800-900 души.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В сражението разбойниците са разбити и за преследването на останалите живи “се
изпращат постепенно ротни командири”. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>През 1798 г. предводителите Еминджик, Маджар
Али, Гяур Имам, Саръкоглу, подчинени на Осман Пазвантоглу, опустошават Средна
Северна България с цел да намалят устрема на обсадата около Видин. След един
неуспешен опит през пролетта кърджалийте успяват да влязат в Севлиево с щурм.
Опожарявания няма, защото сред нападателите имало и севлиевски турци. През
есента на същата година разбитите от Пазвантоглу султански войски преминават
през града,<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
но и в този случай той е запазен. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>В османски документи за периода 1799-1802 г.
се говори за зверствата на различни разбойнически банди в Севлиевската
каза.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>През май 1799 г. голяма група
разбойници се установява в с. Йоглав, Ловешко и от там ограбва севлиевските
села. Войскови части успяват да разбият отряда на даалията Хюсеинджик, който
наброява около 300 души. В друга битка са заловени 100 разбойника, на които
главите са отрязани и изпратени в столицата. Бандата на Хюсеинджик не е
унищожена напълно. На помощ ѝ се явяват 2 000 други разбойници, плевенският
субаша, бившият свищовски войвода и др. След прегрупиране на силите си те
отново започват терор над населението. Освен тях в района действат и шайките на
Манаф Ибрахим, Асеоглу, Джалилоглу и др. Населението е обхванато от ужас и<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>се разбягва по горите. През май 1800 г.
кърджалийският главатар Кара Фейзи станува в Малкочево (дн. Буря), достига с.
Козирог, с. Адъмово (дн. Янтра) и опожарява с. Каяджик (дн. Скалско). През
ноември габровският търговец Христо Рачков пише в писмо до свой познат:
”пазвантите на Чадърлий (дн. Сенник), на Кормянско татък около Севлиево и
господ да пази”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Населението
от полската част на казата предприема в своя защита редица мерки за отбрана
срещу кърджалийте и<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>въобще<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>срещу всякакви<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>разбойници. Жителите на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Сухиндол<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>заедно с тези от съседните<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>села
под ръководството на турчина Чаръкооглу укрепват едно от Калакастровските
калета на десния бряг на река Росица и при нужда в продължение на седем години
тук се отбраняват. Такова укрепление за отбрана изграждат жителите на с.
Агатово, северозападно от селото, на една височина. В Крамолин и околните
селища се използват старата крепост, на юг от селото, в местността Градът.
Населението на селата Малък Вършец, Градище, Брестово се укрива<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в калето на Вършец буруну. Те поддържат
наблюдателни постове с байраци на Градишкия и Брестовкия рид.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В редица случаи християни и мюсюлмани се отбраняват заедно при кърджалийски
нападения. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>От
кърджалийски набези страда населението и в планинската част на казата. Батошево
е опожарено, а населението му се пръска из района. Кърджалийте на Кара Фейзи
стигат до Ново село (1803 г.) и се разполагат в къщите на новоселци. Оттук
предприемат нападения към махалите Зла река, Острец, към Кръвеник и Млечево.
Жителите на Кръвеник по време на размирието всеки ден поставят наблюдателни
постове на височините. Населението се укрива по горите, има въоръжени стражи.
Смели кръвеничани последват кърджалийте при движението им към Русалийския
проход за Калофер и Тракия и убиват и ограбват изоставащите. Селяните от Зла
река издигат дървена кула за отбрана, тъй като няколко пъти кърджалийте на Кара
Фейзи се опитват да ограбят махалата.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
През 1804 г. близо до Агакьой (вероятно дн. Агатово), недалеч от Търново, е
разбит отрядът на Токаджикли Сюлейман, аян на Гюмюрджина, който е пленен и
обезглавен. Същата година са заловени и обезглавени Манаф Ибрахим и Гюрджи
Осман паша.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В 1807 г. умира Осман Пазвантоглу и постепенно кърджалийските набези и
междуаянските сблъсъци и бунтове, продължили близо 30 години, се
преустановяват. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Цели три десетилетия продължават размириците
в Севлиевския край. Представителите на централната и местната власт отначало се
опитват да противодействат със старите традиционни мерки, използвани
многократно в борбата срещу хайдутството и разбойничеството: взаимното
поръчителство и събирането на парична гаранция от населението. Управляващите<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>все още<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>не си дават сметка, че традиционните мерки не могат да бъдат ефективни.
Преди всичко разбойническите кърджалийски дружини са големи по численост, а
понякога в тях има и българи-християни. Явлението е масово. Кърджалийте не
действат изолирано, с кратки набези и под естествено прикритие, както това
правели по-рано хайдутите и разбойниците. Те са многобройни и открито нападат
Севлиево и селата от околията. Главната им цел е грабежът над беззащитното
население без оглед на вяра и народност. За тази цел кърджалийските дружини
често се обединяват помежду си, а също и с дружините на непокорните аяни.
Подобен съюз е осъществен в Севлиево и в резултат градът е превзет и ограбен.
Същата съдба сполетява и редица околни села – първоначално полските, а към края
на размирието и балканските. Главатарите на тези дружини увличат със себе си
множество местни жители, както от града, така и от селата.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Чувствайки
се безпомощни да се справят с кърджалийските набези властите в<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Севлиево все по-често започват да искат помощ
от централната власт. Това личи от докладите на кадиите на казата и от
прошенията на мирното население на града и околията. Пълната неефективност на
старите традиционни мерки срещу новото явление принуждават Портата да въведе
успоредно с тях и нови: изпращане на нарочни наказателни войскови части;
мобилизиране на мирното население за самоотбрана;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>амнистиране на разбойниците.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>От средата на 80-те години правителството
започва да изпраща нарочни пълномощници-паши, които с многобройни войски да
установяват ред в размирните райони. Султанските части обаче, съставени от
разложено еничарство или от наемници, преминават на страната на кърджалийте,
както става, например, с трихилядната армия на Абди паша. Населението страда от
разбойниците кърджалии и от правителствените войски, които дезертират и се
отдават на грабежи.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>От
1792 г. една султанска заповед призовава местното население, без оглед на вяра
и народност, да се бори с оръжие<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>против
размирниците. Така се премахва вековната забрана да се притежава и ползва оръжие
от немюсюлманите. Нещо повече: населението се приканва не само към самоотбрана,
но и към нападение<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>над размирниците. В
тази дейност то е предвождано от местни първенци – чорбаджии, аяни и др. От
столицата се командироват жандармерийски офицери, които да организират
самоотбраната на местното население.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Отменена е забраната да се строят крепостни
съоръжения. През този период Севлиево се превръща в здраво укрепена крепост, а
укрепления и укрепителни системи се изграждат и в редица полски и балкански
села от района. В града българското население се увеличава значително.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>За
отбрана на населените места жителите наемат професионална охрана (наемни
дружини) или създават изборна стража, колективно заплащана и издържана от
населението. Наемните сейменски дружини се издържат от раята и се ръководят от
местния аян, кърсердар или друг орган. Те обаче често преминават на страната на
размирниците.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Аянските
бунтове, кърджалийските и даалийските безчинства, които продължават цели три
десетилетия, причиняват много страдания и струват живота и имота на множество
мирни жители от Севлиевския край. Те показват, че османската власт е безсилна
да се справи с анархията.</span></p><div style="mso-element: footnote-list;">
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Мутафчиева, В.
Кърджалийско време, С.1977, 38.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU" style="mso-ansi-language: BG;"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Петров, Ц., Врачев, Ив. и др. Борби за освобождение и подем в Габровския
регион 1393-1878. Габрово,1996, 113,120,121; Ковачев, Н. Севлиево в светлината
на писмените източници до средата на ХІХ век. – В: сб. Севлиево и Севлиевският
край. т. ІІ, С. 1970, 264; Мутафчиева, В. Някои нови сведения за
“кърджалийското време” в Севлиевско. – В:сб.Севлиево и Севлиевският край, т. І,
219.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Няколко
турски документа за положението в Севлиевско през ХVІІІ век. – В:сб.Севлиево и
Севлиевският край, т. І, 253-256.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Мутафчиева, В. Някои нови
сведения…, 220.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Борби за освобождение…,121.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Севлиево в
светлината на…265-266; Беязов, В. Из миналото на Севлиево. – в. Росица, бр.
2/1969; Коледаров, П. Севлиево през погледа на чуждите пътешественици от ХVІІ
век до Освобождението на България. – сб. Севлиево и Севлиевският край, т. І, 178.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Цонев, П. Ловнидол.1905,
ръкопис, с.13;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Мутафчиева, В. Кърджалийско
време…, 118.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, 123-124.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там; Борби за
освобождение…, 124.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Няколко
турски документа…, 256-257.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Борби за освобождение…, 124.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Мутафчиева, В.
Кърджалийско време…, 149.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ихчиев, Д. Турски
държавни документи за Осман Пазвантоглу Видински. СбНУ, ХХІV, 1908, 51.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Няколко
турски документа…, 257-258.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Кърджалийски
размирици в Севлиевско. – в. Балканско знаме, бр. 25/1960; Ганев, Н. Страници
от историята на града Севлиево. В. Търново, 1925, 18-19.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Севлиевско в светлината…, 268; Борби
за освобождение…, 128-129.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Севлиевско в
светлината на …, 266; Цанков, Г. и Тодоров, Д. Миналото на Малки Вършец.1995, 68.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Ковачев, Н. Севлиевско в
светлината…, 268-269.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span></b><span style="mso-ansi-language: BG;"><b>Пак там, 270.</b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><span style="mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-87660497031169238972023-05-09T01:43:00.002-07:002023-05-09T01:43:29.278-07:00БОРБА С ХАЙДУТСТВОТО ПРЕЗ ОСМАНСКИЯ ПЕРИОД В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-pagination: none; text-align: center; text-autospace: ideograph-numeric;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">БОРБА С ХАЙДУТСТВОТО ПРЕЗ
ОСМАНСКИЯ ПЕРИОД В СЕВЛИЕВСКИЯ КРАЙ</span></b></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b><span style="mso-ansi-language: BG;">/Из книгата „Престъпност и полиция
в Севлиевския край“. Част първа. Севлиево. 2007./</span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Хайдутството като
въоръжена форма на съпротива срещу чуждия поробител е характерно за Севлиевския
край през целия период от<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>пет века.
По-малки или по-големи хайдушки дружини непрекъснато създавали неприятности на
османските власти. Данните от официалните архиви не са много, поради което в
изложението ще се ограничим само с периода ХVІІ-ХVІІІ век. През този отрязък от
време Османската империя бележи редица неуспехи в противоборството си с Австрия
и Русия и това довежда до активизиране на съпротивителното движение сред
българското население. Особено много се разпространява хайдушкото движение,
което в някои моменти може да се оцени като широко разгърнала се партизанска
война.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><span style="mso-tab-count: 1;"> </span> </sup>Затруднено и застрашено е движението по
пътищата и преминаването през проходите не само за обикновените пътници, но и
за войсковите части. Местните<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>военнополицейски<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>сили все
по-често търсят помощ и съдействие от централната власт, за да се справят с
хайдутите. За това недвусмислено говорят поредица от османски документи от ХVІІ-ХVІІІ
век, в които се заповядват строги мерки за неговото унищожаване. През този
период от време Севлиево е вече град и център на каза със значителен брой
население.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>За
хайдути в Севлиевския край пише известният пътешественик Евлия Челеби, който през
1662 г. преминава през прохода Шипка с османска войскова част. Многобройна
хайдушка дружина ги напада и се води ожесточено сражение цял ден. Загинали 70
хайдути, а други 40 били пленени. Ранени хайдути били открити в Селви, което
дава основание да предположим, че в многобройната хайдушка дружина в Габровския
балкан е имало и българи от севлиевските села.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Последните две десетилетия на ХVІІ и първите
десетилетия на ХVІІІ век бележат висок ръст на хайдушкото движение в Северна
България. Масова изява получава то по време на Второто търновско въстание,
избухнало през 1686 г. В Габровския балкан около въстаниците се групирали
редица хайдушки дружини. Разгрома на въстанието е придружен с много жестокости.
Разрушени са над 250 църкви в планинските села между Габрово и Златица.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Централната власт е сериозно обезпокоена през
1694 г., поради което в заповед до кадиите от Северна България се нарежда да се
вземат всички мерки за претърсване на опасните райони и за изтребване на
хайдутите.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
С изпълнението на задачата са натоварени<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>мютесалимите, изпратен е мубашир (инспектор, извънреден чиновник,
обикновено от дворцовия кръг), а също и нарочен бостанджибашия (висш полицейски
офицер, еничар). Тази практика все повече ще се налага. Нещо повече: в помощ на
местните сили започват да се изпращат специални военнополицейски части (секбани
или сеймени), начело със своите командири, наричани бостанджии, бостанджибашии,
секбанбашии, мартолосбашии и др. Зачестила практиката да се изпращат извънредни
чиновници (мубашири),<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>които<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>да<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>обединяват<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>усилията<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>на<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>всички местни и централни институции в борбата с хайдутството. Подсилват
се укрепленията в градовете, увеличава се броят на защитниците им. Повече сили
се отделят за охрана на пътищата, проходите и бродовете с дервенджии,
мартолоси, пандури и др. В градовете по махали се назначават нощни пазачи.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>За борба срещу постоянно растящото хайдушко и
въстаническо движение в Северна България правителството формира и изпраща
специални военнополицейски отряди. В султански ферман от 22 април 1698 г. като
застрашени са споменати редица кази, между които и Севлиевската, и се иска от
властите да се формира конен отряд за борба с хайдутите. Общата численост на
отряда трябва да бъде 570 души, от които 40 от Севлиевска каза.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup>
</sup>Задачата на отряда е да действа в застрашените кази, като открива, залавя
и унищожава хайдутите. От съдържанието на документа личи, че Севлиевска каза е
от застрашените райони. Силно е хайдушкото движение в съседните ѝ райони на
изток в Габровския балкан и на запад към Ловеч. В началото на ХVІІІ век в
Ловешка каза е назначен мартолосбашия, за да охранява района “понеже се появили
много българи и хайдути”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Затрудненията
на Османската империя, причинени от поражения във войните, финансови трудности
и разложение сред армията, стимулират още повече хайдушкото движение в началото
на ХVІІІ век. Български емигранти във Влашко формират дружини, с които пролетно
време преминават Дунав и стигат до Балкана, където водят истинска партизанска
война срещу турската власт. Оплаквания от техните набези до централната власт
има от кадиите на Оряхово, Плевен, Ловеч и Севлиево. Явно военнополицейските
сили в посочените кази са недостатъчни да се справят със заплахата, защото се
иска военна сила за тяхното прогонване. В тази връзка в султанска заповед от
октомври 1711 г. се нарежда местните власти да изземат оръжието на раята.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
През 1714 г. наибинът (заместник на кадията) на Севлиевска каза отново се
оплаква от хайдушки набези и иска от султанския двор военна сила за борба с
тях.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Обиските, претърсванията<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и изземването на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>оръжия от българското население продължават и
през следващите години. Целта е да се предотвратят бунтове срещу османската
власт. Такива мерки са предприети през 1726-1727 г. в казите Търново, Хоталич и
Ловеч. На 2 януари 1727 г. в каза Хоталич от българското население са иззети 16
пушки, 6 пищова „калканделен” и френски пищови. Иззетото оръжие, заедно с това
от съседните две кази (повече на брой), било предадено в оръжейната на
Никополската крепост.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Десет години по-късно, по време на поредната
Австро-руско-турска война 1735-1739 г., султанското правителство заповядва на
кадиите на казите в Северна България, между които и на Търново, и на Севлиево
да вземат строги мерки за охрана на проходите и пътищата от хайдути. Заповедта
е от 2-11 април 1737 г. и представлява част от мероприятията по подготовка на
военната кампания за лятото. Очаква се казите, нахиите и селата да се опразнят
от войскови части и хайдутите и разбойниците да се възползват от това.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Разпорежда се на проходите и пътищата да се
поставят<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>достатъчно дервентджии и
секбани (сеймени) със секбанбашии – мюсюлмани, тъй като се няма доверие на
българите. Категорично се заявява, че за нанесени щети от хайдутите ще се търси
компенсация от местното население и органите на властта в казата. Султанската
заповед е адресирана до широк кръг<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>военноадминистративни, съдебни и полицейски началници: кадиите, кетхуда
йери, еничарските сердари, вилаетските аяни, служебните лица и селските забити.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Този
документ и посочените преди него свидетелстват, че хайдутството през ХVІІ-ХVІІІ
век е сериозна заплаха за Високата порта и нейните местни представители,
включително и в Севлиевския край. За противодействие на хайдушките дружини по
места се формират специални отряди, включващи по няколкостотин души.
Правителството, след настойчиви молби от местните власти, изпраща в помощ и
военнополицейски сили, предвождани от<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>висши полицейски<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>командири. В
озлоблението си турските власти започват да прилагат все по-тежки и жестоки
наказания. Заловените хайдути се избиват безмилостно, главите им се отрязват и
изпращат на висшето началство в знак на добре свършена работа. В ожесточението
си турците изгарят жив един от заловените хайдути при прохода Шипка (1662 г.).
Само в редки случаи се прибягва до изпращане на каторга. Към ятаците се
прилагат също най-жестоки мерки. Когато се изчерпят всички средства се
прибягвало дори до изсичане на горите, за да не се укриват там хайдутите. Чрез
съда селата се заставят да поемат поръчителство, че няма да допускат поява на
хайдути в своя район.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">Петров, Ц., Врачев, Ив. и др. Борби за
освобождение и подем в Габровския регион 1393-1878. Габрово,1996, с.64.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Българска военна история
– подбрани извори и документи под редакцията на професор Д. Ангелов. С.1977, с.
349-351.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">Борби за освобождение…с.66-67.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">История на България, т.V, с.175.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Борби за
освобождение…с.67; Българска военна история…с.374; Според друг документ общата
численост на отряда трябвало да бъде 680 конника. За това вж. Б. Цветкова, Нови
данни за съпротивителните борби в Севлиевско срещу турския феодален гнет през
ХVІІ-ХVІІІ век. Сб.Севлиево и Севлиевският край, т. І, 1967, с.210-211.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">История на България, т. V,
с.86.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там, с.85-86.<o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">Българска военна история…с.396.</span> <span style="mso-ansi-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span lang="EN-AU"> </span><span style="mso-ansi-language: BG;">Цветкова, Б. Нови архивни
източници. ИДА, т.8, с.231-232.</span></b></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><b><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EN-AU" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-AU; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="mso-ansi-language: BG;">Пак там.</span></b> <span style="mso-ansi-language: BG;"><o:p></o:p></span></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-28851658187002879082023-05-09T00:28:00.007-07:002023-05-09T00:28:55.751-07:00СЕВЛИЕВО – АДМИНИСТРАТИВЕН И ПОЛИЦЕЙСКИ ЦЕНТЪР ПРЕЗ ОСМАНСКИЯ ПЕРИОД <p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">СЕВЛИЕВО – АДМИНИСТРАТИВЕН И ПОЛИЦЕЙСКИ ЦЕНТЪР ПРЕЗ ОСМАНСКИЯ
ПЕРИОД</span></b><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span><span style="text-align: justify;">/Из книгата „Престъпност и полиция в Севлиевския край“. Част първа. Севлиево. 2007./</span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">В края на ХІV век
селищата и крепостите в<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Севлиевския край
били<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>завладени<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>последователно от османците. Под ударите на
нашественика пада първо крепостта<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Косово,
близо до дн. язовир “Ал.Стамболийски”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Превземането на столицата Търново през 1393 г. довежда до сломяване<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>съпротивата<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>на останалите<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>крепости при Хоталич,
Градница, Батошево, Крамолин, Градище<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>и<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>др. След поробването всички
институции на българската държава в Севлиевския край са премахнати, а
покореното население е поставено в състояние на пълно подчинение. Постепенно се
изграждат и усъвършенстват османските военноадминистративни и военнополицейски
органи, чиято задача е да осигуряват реда и спокойствието в завладените земи.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Интересна е съдбата
на Хоталич. Крепостта и селището при нея на Витата стена са заварени от
завоевателите като военнофеодален център на района. За упоритата съпротива на
защитниците на крепостта говорят легендите за „Моминковата стена“, записана от
Петко Славейков още в средата на 19 век, и за заробването на българи в района.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
След тези трагични събития в османската документация се срещат оскъдни данни за
съществуването на Горен и Долен Хоталич, първият на височината при крепостта, а
вторият – в подножието на скалата Вита стена, където днес е разположено село Яворец.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Селището Хоталич е
оживено с мюсюлмански заселници едва в началото на 80-те години на ХV век, а от
средата на следващия век става нахия, начело с управител – бег (бей). Впрочем,
данни за бег в Долния Хоталич има още през 1485 г., а за долна и горна крепост
се споменава през целия ХV<a name="_Hlk134519112">І</a> век.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">В края на 70-те
години на ХVІ век административните функции на село Хоталич са иззети от
възникналото в началото на същия век село Серви, основано от мюсюлмански
колонисти. Това селище (наричано също Селви, а днес Севлиево) до края на
османския период се развива и укрепва като градски пазарен, административен и религиозен
център на района. През цялото време османската нахия (каза) носи две имена -
Хоталич и Серви (Селви).<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Известно е, че
Севлиевският край след завоеванието спада към санджака Нийеболу (Никопол) и
неговото административно поделение – вилаета Търново. От края на 60-те и
началото на 70-те години на <a name="_Hlk134443165">ХV</a><a name="_Hlk134511669"><span style="mso-bookmark: _Hlk134443165;">І</span></a> век
в нахията се настанява кадия и в документите все повече се пише за каза Селви
или Хоталич. В нейния обсег влизат селата на юг от централното селище.
Пътешественикът Евлия Челеби, който минал през този край през 1662 г., говори
за Севлиевска каза, която включвала 36 села и била към Никополския санджак.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Административно-териториалното
деление на Османската империя търпи чести промени, но едно е безспорно:
Севлиево от последната четвърт на ХVІ век е център на нахия и на<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>кадалък (каза). През ХVІІІ век селището<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>придобива облика на град и се утвърждава като
административен, правен, стопански и религиозен център на сравнително голяма
територия.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">За селата в района
има изобилни сведения в османските документи още от ХV век. Чрез колонизация и
ислямизация се постига значителна промяна в демографската картина на края.
Мюсюлманското население непрекъснато нараства. Особено силни са тези процеси в
полските райони. Мюсюлмански облик имат Севлиево, Сенник, Горна Росица,
Ряховците, Петко Славейков, Идилево, Буря и др. селища. Чисто български остават
само селата в планинската част, докато в полето населението е смесено.<span style="mso-spacerun: yes;">
</span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">През ХV-ХІХ век в
Севлиевския край населените места са изключително села. Една част от населението
им е спахийска, хасова или вакъфска рая, а друга – със специално предназначение
(войнуци, дервенджии, соколари и др.). Често явление е една част от<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>дадено село<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>да е владение на спахия, а друга<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>част от населението да е със специален статут. Преобладаващата част от
селата обаче са спахийски. Спахилъците са основата на османската военнофеодална
система. Всеки командир<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>и боец от
конната спахийска войска получава във владение спахилък, който в зависимост от
годишния доход може да бъде тимар, зиамет или хас. Село Добромирка през 1479 г.,
например, е включено в хаса (голямо феодално владение) на никополския санджак
бей, а по-голямата част от останалите села са предоставени на обикновени спахии
като тимари (малодоходни феодални владения). Сред тях като по-важни изпъкват
военният комендант на Търново (сераскер Мюрсел) и началника на свищовската
крепост (диздар Мустафа).<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Спахийте, владелци
на тимари, упражняват публично-правната си власт с помощта на органите<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>на централното управление – кадийския съд и
местните военнополицейски органи (субаши или забити). Изпълняват пряко и
полицейска служба, тъй като в редица документи се сочат не само като феодални
владетели, но и като забити (полицейски офицери). Спахията е длъжен да се грижи
за опазване на реда в своето владение. Той съдейства на съдебните власти при
водене на следствия за извършени престъпления в района на неговия тимар.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Хасовите господари,
най-често висши сановници (бейлербейове, санджакбейове и др.), упражняват
властта си в хасовете чрез свои органи, т. нар. войводи. Наред със задължението
да прибират доходите, те имат и полицейски функции: да залавят престъпници, да
налагат наказания за извършени престъпления. Придружени от сеймени (въоръжени
пазачи, стражари), войводите издирват избягали селяни, оковават ги и ги
изпращат в затвор.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span lang="EN-AU" style="font-size: 12.0pt;">Същите тези едри феодали често
излизат с<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>дружините си от конници на
обиколки из подведомствените им райони. В селищата, където са станали
престъпления те предявяват претенции, че глобата за престъпление или кръвният
десятък е тяхно право. Разполагат се в селото дни наред, затварят, изнудват,
оковават във вериги. Въпреки забраните по подобен начин действуват войводите и
субашите в своите райони.</span><span lang="EN-AU" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"> </span><span lang="EN-AU" style="font-size: 12.0pt;">В<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>селищата<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>със<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>специално<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>предназначение</span><span lang="EN-AU" style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;"> </span><span lang="EN-AU" style="font-size: 12.0pt;">– войнушки, соколарски и проходнически, има
административно-полицейски представители, които са мюсюлмани. Наименованията им
са различни: забити, войводи, субаши. За такива понякога са назначавани
еничари, а също и войн</span><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">у</span><span lang="EN-AU" style="font-size: 12.0pt;">ци. Всички те се
подчинявали на войнушките черибашии.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">В Севлиевския край
войнуци има в селата Агатово, Крамолин, Крушево, Малък Вършец, Горско Сливово,
Коевци, Градище и др. През 1716 г. техният брой в казата е 271 души от общо 6
506 в цялата империя.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></sup>Войнушката служба, изразяваща се в
обслужване на султанския двор, султанските имения и османската армия, е тежка.
Трудностите, особено по време на война, предизвиквали масови недоволства.
Османският регистър за войнушкото<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>население от 1548 г. съдържа данни за масови бягства на войнуци от
Севлиевския край, като особено много са от селата Горско Сливово, Крамолин,
Коевци, Градище и др. Те се укриват в горите, формират хайдушки дружини, борят
се срещу поробителя. Смутове и отпор срещу данъчни облагания има сред войнуците
в Никополския санджак през 1618 г., поради което централната власт разпорежда
оказващите съпротива да се изпращат на каторга.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Със специален статут
на дервенджийско село се ползва Ловнидол. Част от жителите му са дервенджии и
имат задачата да охраняват пътя от Свищов за Габрово, в отсечката Добромирка,
Карачела (Кална кория), Габрово. Те трябва да осигуряват безопасното пътуване
на търговците, войските, пътешествениците, османските сановници и др. пътници.
За охрана на пътя дервенджиите поставят “нубеч” (часови) от 6 до 12 души, в
зависимост от конкретната ситуация.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">От средата на ХVІІ век
по-голямата част от мюсюлманите в българските градове са еничари (пехотна
войска от християнски произход). Нямаме данни какъв е техният брой в Севлиево,
но вероятно не са били малко, защото в една заповед от 1789 г. се изисква от
града да бъде изпратен на фронта минимален контингент от 200 души.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup>
</sup>Както спахийското опълчение така и провинциалното еничарство са
организирани на териториален<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>признак.
Провинциалните<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>еничарски<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>организации изпълняват всички полицейски
функции в провинцията, така както техните колеги в османската столица
осъществяват пълен полицейски контрол. Такава е практиката, тъй като специално
законодателство в тази насока няма. Повсеместен въоръжен контрол и насилие
над<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>населението се осъществяват от
местните еничарски организации, които изцяло се покриват с полицейския апарат.
И това продължава до 1826 г., когато корпусът на еничарите е унищожен.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Начело на
еничарската организация в Севлиевската каза стои сердарят, назначаван от агата
на корпуса, като кадията се уведомявал писмено за това. Наред с многобройните
си функции, той е задължен да бди за дисциплината на подчинените си и да не
позволява да нарушават установения ред. Негово право и задължение е да наказва
провинилите се еничари. Освен контрола над тях сердарят трябва да участва в
събирането на храни за нуждите на армията, да осигурява спокойното преминаване
на военни части през казата и др. Той е най-висшето военно лице в подчинения му
район, числи се към местната бюрократична аристокрация и е влиятелна фигура в
управлението на казата. За своята дейност отговаря<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>пряко пред командването на корпуса и е
напълно независим от провинциалната административна власт.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Второто по важност
длъжностно лице е еничарския забит. Под негово разпореждане са всички лица,
които са натоварени с охраната и реда в града, в това число и охраната на
пазарите. Това означава, че той е командир на местната полиция, съставена от
еничари. Само той може да арестува провинен еничар и да го предаде на местния
съд.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/POLIZIA%201.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: AR-SA; mso-font-kerning: 0pt; mso-ligatures: none;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><sup><o:p></o:p></sup></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Полицейският отряд,
като съставна част от еничарската организация, се намира под върховното командване
на сердаря. Забитът получава заповеди от сердаря и отговаря пред него за своята
дейност. Нямаме данни за числеността на този отряд, но вероятно не е бил
малоброен.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">Задачите на
полицейския отряд са многобройни и разнообразни. Документите свидетелстват, че
чрез еничарите<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>се събират<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>храни<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>за войската, осигурява<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>се
безпрепятственото преминаване на военни части, контролира се състоянието на
пътните станции (мензилите), а при нужда се охраняват, участва се в събирането
на данъци, охраняват се опасните места от пътищата, където преминава държавната
хазна. В рамките на града на полицейският отряд<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>е поверена охраната на държавните учреждения и на представителите<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>на местните административни органи. Тези
еничари, които заемат подобни служби, се наричат ясакчии (пазачи). Те охраняват
кадийството, пазаря и други обекти. Основната задача на еничарската организация
в казата е да поддържа реда и спокойствието в поверената ѝ територия. Това
означава участие в предотвратяването или смазването на всички форми на
съпротива срещу властта. Сердарите организират издирването и връщането на
избягалата рая, борбата с хайдушкото движение, а също и с обикновените
разбойници и обирджии.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: BG;">---------------------------------<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">1.<a name="_Hlk134511685">Мутафчиев, П. Избрани
произведения. С. 1973, т. І, 506.<o:p></o:p></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk134511685;"></span>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">2<a name="_Hlk134511731">.Недялков, П. Легенди и
предания от Севлиевския край. Севлиево. 2017, 7-9, 20.<o:p></o:p></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk134511731;"></span>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">3.Недялков, П. Енигмата Хоталич.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">https://www.blogger.com/blog/post/edit/1132327818929922662/6830670006594406736<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">4.Пак там.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">5.<a name="_Hlk134511852">Ганев, Н. Севлиево –
произход и име. Сб.Севлиево и Севлиевският край. С.1967, т. І, 193.</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">6.Турски извори за българската история. Т.2. С.
1966, 161, 167, 321-322.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">7.<a name="_Hlk134512031">Петров, Ц., Врачев, Ив.
и др. Борби за освобождение и подем в Габровския регион 1393-1878.
Габрово,1996, 38.<o:p></o:p></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk134512031;"></span>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">8.<a name="_Hlk134518432">Пак там, 37-38.<o:p></o:p></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk134518432;"></span>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">9.<a name="_Hlk134512112">Пак там, 33.</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">10.<a name="_Hlk134518496">Георгиева, Цв.
Еничарите и българските земи. С. 1988, с.152.<o:p></o:p></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk134518496;"></span>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">11.<a name="_Hlk134518526">Пак там, 148-152.</a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">12.Пак там, 138-140.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;">13.<a name="_Hlk134518613">Пак там, 140-143.<o:p></o:p></a></span></p>
<span style="mso-bookmark: _Hlk134518613;"></span>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-ansi-language: BG;"><o:p> </o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-line-height-alt: 1.0pt; text-align: justify;"><span style="text-align: left;"> </span></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-84331246184366678522023-04-23T03:32:00.002-07:002023-04-23T03:32:52.479-07:00Участие на сенничани във въоръжената антифашистка борба 1941-1944 г.<p> </p><p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Участие на сенничани във въоръжената
антифашистка борба<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>1941-1944 г.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">На
22 юни 1941 г. хитлеристка Германия напада вероломно Съветския съюз. Два дни
по-късно Политбюро на ЦК на БРП обявява <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„курс
на въоръжена борба”</i> срещу войските на Третия райх и българското
правителство на Богдан Филов. Издигнат е лозунгът <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Нито един българин в тяхна услуга”.</i> В качествено новата ситуация в
Сенник се очертават ясно два противоположни лагера: от едната страна са
привържениците на правителството и нацистка Германия, предимно из средата на
по-богатите селяни,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>а от другата –
мнозинството от бедните и средните селяни, които симпатизират на страните от
Антифашистката (Антихитлеристката) коалиция – преди всичко на Съветска Русия, и
на комунистите, които организират на територията на околията партизанско
съпротивително движение. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">За
поляризацията в местната селска общност споменава директорът на местното
училище – Кирил Касъров, който в рапорт до околийския училищен инспектор от 10
април 1941 г. дава оценка за политическите настроения на средношколската
младеж. Според него младежите в селото са разделени на два лагера в зависимост
от отношението им към държавната власт и нейните разпоредби: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Едни, които се държат отрицателно и смятат,
че наредбите на държавната власт не са добри и ги критикуват, а други одобряват
държавната власт. По тоя въпрос учениците са разделени на два лагера, много ясно
очертани. Първият лагер не са привързани към днешната система на управление и
искат друга, която според тях ще бъде по-добра, а вторият лагер вярва, че
днешната система на управление е най-добра”.</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i>По-нататък в рапорта си той обяснява,
че със земеделска работа младежите се занимават по родителска принуда, обичат
да прекарват свободното си време в бозаджийниците, с много малки изключения не
посещават църква и изобщо не са вярващи личности, в читалището работят с
увлечение, но не допускат намеса на бившите им учители, като изнасят съвременни
пиеси и такива със съдържание от борбите срещу турското робство. Сред
ученическата младеж от първия лагер комунистите и ремсистите намират
привърженици на своите идеи и укрепват редиците си. Привържениците на правителството
не са особено активни и както ще видим по-нататък, въпреки подкрепата на
властта не успяват да създадат жизнена бранническа младежка организация в
селото.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">„Новосъздадената политическа
обстановка след обявяването на война между Русия и Германия налага зорко
наблюдение над всички проявени в миналото и сега комунисти. Поставете същите на
непрекъснато наблюдение, за всяка проява донасяйте своевременно. Да бъдем много
внимателни и наблюдателни, за да не бъдем изправени пред изненада”</span></i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
– нарежда околийският полицейски началник в Севлиево до кметовете в околията
още на 24 юни 1941 г. Година преди това в Околийското полицейско управление в
Севлиево е изготвен списък на заподозрени в комунистическа дейност лица в
Севлиевска околия, като в него са включени 183 комунисти за постоянно
наблюдение и репресии, от които 15 от село Сенник. Списъкът е обновен на 7 юни
1941 г., броени дни преди започването на войната срещу СССР, и включва: Никола
Христов Драганов, Димитър Тотев Калчев, Христо Мънков Йоновски, Стефан Николов
Пунчев, Банко Пенков Банков, Иван Тотев Калчев и др.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
За тях, като политически неблагонадеждни хора, са съставени досиета. Михаил
Мичев Касъров е първият интерниран сенничанин, изпратен в концлагер.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В околията броят на интернираните през 1941 г. е 25 души.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">По
време на войната в организационната структура на нелегалната БРП Севлиевска
околия е обособена в един партиен район, възглавяван от Районен комитет, в
който член е Иван Кукенски от Сенник, кооперативен деятел, по това време
служител в РКС „Подем” – Севлиево. В този партиен район село Сенник е
определено за център на един от двата, впоследствие от трите партийни
подрайона, с отговорник Иван Михов от Севлиево.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Самият факт, че селото е избрано за партиен център означава наличието на
стабилна партийна група. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">През
1941-1942 г. в Сеннишкия подрайон са изградени партийни групи в 9 села. В
Сенник отговорник на партийната група е Петър Дешков, а членове са: Христо
Станев Гъгневски, Христо Колев Качамаков<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>и Михо Христов Филеков.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Задачата на партийната група е разяснителна работа сред населението, събирането
на храна, облекло и парични средства, осигуряването на яташки квартири за
партийните функционери.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">С
цел мобилизиране на партийните редици секретарят на РК на БРП Иван Райков
(Владо) предприема през лятото на 1941 г. обиколка на селата от околията,
отначало сам, а впоследствие заедно с Вълчо Цанков (Боян). До края на годината
те посещават почти всички села по 3-4 пъти. Сенник е сред най-рано посетените
при тази обиколка. В спомените си Иван Райков пише: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Едно от политически активните села в Севлиевска околия беше и село
Сенник. Партията тук имаше голямо влияние. Партиен секретар беше старият
авторитетен комунист Петър Дешков. Първата ни среща стана при бикарника. На нея
дойдоха Петър Дешков, Васил Ганчев, Никола Христов Драганов, Петър Игнатов и
др., общо около 8-10 души – партийни членове и ремсисти. Сред младежите се
проявяваха Никола Хр. Драганов, Васил Ганчев, Христо Качамаков, Тотю Стефанов
Тотевски и др., а първата и най-заслужила ятачка в Сенник беше Тота П. Дешкова.
После яташката мрежа се разшири.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
На първата среща Иван Райков информира комунистите и ремсистите за събитията на
Източния фронт, снабдява ги с позиви с кратката реч на Сталин. Позивът със
заглавие „Социалистическото отечество е в опасност!” е разпространен сред
населението от ремсистите. В съответствие с възприетия курс към въоръжена борба
е поставена задачата да се събират храни, облекло и оръжие за нелегалните дейци
на съпротивата. При тази обиколка Иван Райков е свързан с граднишките комунисти
от Петър Игнатов, а с душевските Къню Семов и Димитър Семов<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>– от Никола Драганов и Димитър Калчев.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">По
същото време е насрочено организационно събрание на РМС в една нива на
местността Харманлъка, на което присъства Иван Райков, а го съпровожда Петър
Игнатов. Той запознава ремсистите със събитията на Източния фронт, с новия
политически курс на партията към въоръжена борба и поставя същите задачи, както
и на комунистите.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">През
1941-1942 г. ремсистите са особено активни в читалищната дейност. Подготвят се
вечеринки, дори и през работните месеци май и юни, изнасят се пиеси, с някои от
тях се гостува в съседни села. Прилагат се всякакви хитрости за да се преодолее
цензурата, наложена от полицейския началник в Севлиево по отношение избора на
поставяните пиеси. Системните прочиствания на читалищната библиотека от
органите на властта налагат вземането на превантивни мерки и така се увеличава
книжния фонд на т.нар. „нелегална библиотека”, съхранявана последователно у
Цанко Марков и Христо Мънков. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">С
голямо внимание се следят по читалищното радио предаванията на радиостанциите
„Москва”, „Христо Ботев” и „Народен глас”. Последната предава на вълните на
радио София. От тези станции се получават сведения за хода на военните
действия, които се разпространяват сред населението и се укрепва духа и вярата
му в крайната победа на Съветския съюз. Властите се опитват да предотвратят
външнополитическия поток от информация чрез запечатване на радиоприемниците
само на средни вълни, а впоследствие и само на радио София. Но се намират
начини за слушане на чуждите радиостанции, особено съветските, от които се
научава истината за положението на Източния фронт.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Културно-просветната
дейност на свободната селска младеж, предимно ремсисти и техни привърженици,
започва да се дублира с дейността на ремсистите ученици в Севлиево. Още в града
учениците започват подготовката на пиеса, която през ваканционните дни поставят
в салона на училището.Така всяка Коледа се изнасят по две пиеси в селото. През
ремсовата организация на ученическата младеж по сведение на Христо Качамаков
преминават учениците: Малчо Денчев Малчев, Йонко Н. Събчев, Генко М. Генков,
Хубан Георгиев Хубанов, Христо Иванов Балауров, Петко Иванов Бакалов, Йонко
Иванов Бакалов, Тихо Кънчев Тихов, Георги Иванов Бакалов, Иван П. Пунчев, Петър
П. Пунчев, Петър М. Ганков, Минко Ст. Мичев, Тихо В. Цанков, Васил Иванов
Лингоров, Дамян К. Качамаков, Матю П. Матев, Иван П. Тотевски, Стефан Ив.
Мирчев и др.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> С
активната си идейно-организационна, културно-масова и спортна дейност РМС
увлича селската младеж и не допуска тя да бъде спечелена от правителствената
младежка организация „Бранник”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">През
лятото на 1941 г. се провежда акция по събиране на жито за нелегалните дейци на
партията и ремса. В тази акция по спомени на Иван Райков най-добре се
представят крушевци, а сенничани и душевци са на второ място със събрани около
400-500 килограма зърно.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
По вършитба с помощта на машиниста Христо К. Качамаков от домовете на
ремсистите се събират 60-70 кофи жито, което складирват в дома на Вата Денчева
(според спомените на Хр. Качамаков в склад е била превърната къщата на Малчо
Дянков), а след това Тотю Тотевски и Къню Семов от Душево го закарват в село
Горна Росица и го предават на Паско Янев, за да бъде смляно на брашно в
мелницата, където работи баща му. Нови чували за целта дава Дочо Генин Гребена,
а с каруца услужва Тихо Колев Качамаков.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Късно
през лятото на 1941 г. се провежда ново организационно събрание на РМС в
къщичката до църквата (днес тя не съществува), на което Иван Райков отново
говори за неблагоприятните събития на Източния фронт, но развива мисълта, че
хитлеристите ще бъдат разбити край Москва, както някога Нополеон, и, че
ремсистите трябва да се организират за саботажна дейност, да не се допуска
износа на зърно, кожи, вълна и др. суровини за хитлеристка Германия, да се
подготвят за разгръщането на партизанско движение в Севлиевския край.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">С
настъпването на 1942 г. в Сеннишкия партиен район е изпратен като ремсов
организатор от Окръжния комитет на РМС – Габрово, Кънчо Райков (Живко),
18-годишен младеж, брат на Иван Райков. Той снабдява ремсовата организация с
нелегална литература и позиви, които се разпространяват сред ремсистите,
симпатизантите и самото население. Събрания се правят конспиративно близо до
църквата, в дола на „Турското” и най-вече на открито в полето. Съгласно
указанията в началото на 1942 г. се вербуват нови членове на организацията,
сред които: Георги Димов, Дамян Мичев, Георги П. Новоселски, Михо Банков и др.
В един период по указание<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>на ОК на РМС,
с цел засилване на конспирацията и предпазване от провали, организацията се
разделя на две групи. На първата група става ръководител секретаря на
организацията Христо Качамаков, а на втората<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>- Мичо М. Калчевски. Като секретар на организацията Христо Качамаков
поддържа връзка с Мичо Калчевски, с партийния секретар Петър Дешков, а по
поръчение на ремсовия организатор Кънчо Райков и със секретаря на РМС в Душево
– Ненчо Маринов.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Провеждат
се нелегални събрания, членове на ОК и РК на РМС запознават младежите с международното
и вътрешното положение. Ремсистите подпомагат партията в провеждането на
масово-политическата работа сред населението, преписват и разпространяват
нелегални печатни материали, участват в събирането на пари чрез продажба на
марки, търсят оръжие, набавят хранителни продукти и облекло, осигуряват подслон
за нелегалните. Във връзка с поставената задача за саботажни акции се обсъжда
възможността да се запали житото, намиращо се на склад в училищния салон, но е
преценено, че замисълът е неудачен. По поръчение на Кънчо Райков се търси
оръжие, набавят се ръкавици, чорапи, вълна, хранителни продукти и др.
Единственото оръжие, което успяват да осигурят ремсистите е един пистолет
(наган), който чрез Христо Мънков е закупен от Тодор Цонков и предаден на Кънчо
Райков (Живко).<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Комунистите
и ремсистите от село Сенник, които отбиват редовната си военна служба или са
студенти и работници, намират начин да се включат в съпротивителното движение
на новите си местожителства. Като войник в </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">IV </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">инженерен полк в Плевен Тотю Тотевски
се включва в дейността на ремсовата организация в полка, участва в създаването
на нелегални тройки в ротите. При провал в ремсовата организация е арестуван и
осъден през месец май 1942 г. Изтърпява присъдата си в Сливенския затвор до май
следващата година, след което се прибира в родното си село.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Никола Христов Драганов, като студент в София, е арестуван от полицията заради
нелегална ремсова дейност и интерниран в концлагера Кръсто поле.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Интернирани са също намиращите се извън селото Стефан Иванов Мирчев и Христо
Иванов Балауров.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Към края на месец декември 1942 г. в горите
северно от селото пребивава временно бойна група в състав: Стоян Бъчваров
(Мишо), Цанко Ганчев (Бончук), Илия Събев (Сашо), Ненко Илиев (Лазар) и др.
нелегални, които поставят началото на Кормянската партизанска чета в района.
Храна, осигурена от ремсистите, им носят в гората Иван Калчев и Димитър Михов.
Известно време са подслонени в яташки квартири при Христо Мънков, Христо
Станчев и Петър Дешков. След заминаването на бойната група към района на село
Горна Росица се вземат мерки за заличаване следите от пребиваването ѝ на
Ряховския баир, като се организира излет над местността Ханчето. По това време
организацията е лишена от опитни свои членове като Васил Ганчев, Йонко Балауров,
Никола Драганов, Тотю Тотевски, Петър Игнатов и др., които са войници в
казармата, в затвора изтърпяват присъда или са<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>интернирани.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn21" name="_ftnref21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Поради
неспазване на конспиративните правила в нелегалната работа от някои членове на
ремсовата организация и опасност от провал секретарят на РМС Христо Качамаков
провежда разговори в края на декември с провинилите се, преди всичко с Христо
Мънков, но без успех. Обръща внимание и на ремсовия организатор Кънчо Райков
(Живко), че не съблюдава правилата на конспирацията при пребиваването си в
селото. Разтревожен от опасността от провал Качамаков организира заседание на
ръководството и организационно събрание с ремсистите в местността Бряста под
селото. Обсъжда се фиктивното „разтуряне” на организацията с цел изолиране на ремсистите,
които не спазват дисциплината и застрашават организацията с провал.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn22" name="_ftnref22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[22]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Провалът
на ремсовата и партийната организации не закъснява.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Той е свързан с една престрелка между
полицията и нелегалните Иван Райков и Владо Илиев (Здравко), станала в покрайнините
на Севлиево на 1 януари вечерта около 19 часа, при която в ръцете на полицията
попада магаре, натоварено с циклостилна и восъчна хартия за нуждите на Окръжния
комитет на партията в Габрово. Околийският управител веднага разпорежда до
кметовете и полицейските застави в селата да се усилят караулите и поставят
засади. Същата вечер Кънчо Райков (Живко) влиза в селото, вечеря в дома на
Христо Мънков, но понеже му е отказано да преспи тръгва към дома на Петър
Дешков. Около 21 часа попада на въоръжения селски караул в състав Митю Ганчев,
Стефан Марков, Михаил Лалев и др. Обясненията, че е от село Столът и се прибира
към селото си, не хващат ред и те го подкарват към общината.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn23" name="_ftnref23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[23]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Намиращият
се в общината конен полицейски стражар Стефан Йотевски прави обиск на Живко и
съставя следния протокол: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Въоръжен с
пистолет „Наган”, с 18 патрона, смазка за оръжие, бинтове, тефтерче, в което е
вписан уставът на РМС, ръкопис на програмата на Отечествения фронт, 7-8
различни позива, доклад от 6 ноември 1942 г., бюлетин на партийната организация
в Габрово, завършващ с думите: „Българи, гответе бойни групи, освобождавайте от
затворите и лагерите жертвите, отмъщавайте за всяка капка народна кръв. На
кучетата кучешка смърт.! Изтребвайте враговете.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn24" name="_ftnref24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[24]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Намерен е още реферат по международното положение. Кънчо е откаран в Севлиево в
полицейския участък. От Плевен пристига полицейски началник с група разузнавачи
и част от моторизираната полицейска рота. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">От
спомените на Иван Райков разбираме, че в селото по същото време се намира членът
на РК на партията и отговорник за Сеннишкия партиен подрайон Иван Михов
(Николай), който е отседнал у партийния секретар Петър Дешков. Двамата решават
най-застрашените да се укрият временно по роднини и познати в други села докато
се създадат възможности за прехвърляне в друг район.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn25" name="_ftnref25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[25]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Не е ясно доколко това решение стига до застрашените ремсисти и комунисти.
Самият Петър Дешков не се укрива. Единствено Георги Василков се крие известно
време, но поради липса на връзка не минава в нелегалност.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Свидетел
на арестуването на Кънчо Райков пред кръчмата на Петко Балауров става Христо
Иванов Балауров, който започва веднага да предупреждава застрашените младежи.
Някой подхвърля идеята Кънчо да бъде освободен, но не се взема подобно решение.
Както пише в спомените си Христо Качамаков, цялата ремсова организация е в „<i style="mso-bidi-font-style: normal;">парализация</i>”. Няма връзка с партийни и
ремсови ръководители и указания. На 2 януари Качамаков ходи до Севлиево, но не
успява да узнае нищо. Вечерта се среща с Христо Мънков, Георги Димов и някои
други ремсисти, но не вземат никакво решение, освен да се унищожат всички
компрометиращи материали, и остава да се уповават на издържливостта на Живко.
Мънков изгаря цялата нелегална художествена и друга литература, включително и
библиотечния сандък. Друг ремсист хвърля пистолета си в герана.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn26" name="_ftnref26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[26]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">С
жестоки изтезания от Кънчо Райков вероятно са изтръгнати имена, защото на 3
януари полицията идва в селото и започва арести. Пръв е арестуван Христо
Мънков, който прави пълни признания с оправданието, че Кънчо Райков вече е
казал всичко <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„от игла до конец”.</i> В
полицията в Севлиево са откарани: Христо Качамаков, Христо Мънков, Иван Калчев,
Димитър Калчев, Георги Новоселски, Димитър Михов, Стефан Коркинов и др. На
арестуваните е показан обезобразеният и полумъртъв Живко със заканата ако не
признават и те да очакват същата участ. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„По
това време полицейският участък приличаше на истински ад – пише в спомените си
Христо Качамаков. – В продължение на два месеца през зимата на 1943 г.
арестуваните членове на партията и РМС бяха подложени на мъчителни разпити и
изтезания: бой с дървета и гумени палки, подлагане на електрически ток,
набиване на клечки под ноктите, скачане и боксуване на корема и гърдите,
скубане на коси и пр. С такива инквизиции и полицейски разпит Кънчо Райков с
начупени кости, полумъртъв, беше изпратен в болницата, където почина”.</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn27" name="_ftnref27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[27]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><i style="mso-bidi-font-style: normal;"> </i><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Повече
или по-малко, всеки от задържаните прави признания, поради което е разкрита
цялата дейност на ремсовата организация. Поради липса на опит ремсистите
пропускат възможността на 2 януари да уточнят обща позиция за държание пред
полицията и всеки следва своя собствена линия на поведение, поради което
полицията е улеснена в разкриването на дейността на ремсовата организация.
Единствено Петър Дешков, Банко Банков и Христо Качамаков правят опити да
поддържат духа на другарите си, да ги окуражават, да ги насочват как да се
държат и какви показания да дават, но в хода на следствието това е трудно, пък
и късно, след направените в началото признания. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">След
известно време е разкрита партийната организация в селото. Арестувани са Христо
Станчев, Петър Дешков, Тотю Минчев, Христо Витанов, Банко Пенков и Михо
Филеков, а също и нова група ремсисти: Мичо М. Калчевски, който отначало не е в
селото, Георги Димов, Тодор Михов, Михо Банков, Дамян Мичев и Георги Василков,
който се укрива около седмица в селото. Мичо Калчевски прави признания за
работата на РМС с Живко, като казва: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Признат
грях не е грях”.</i> Според спомените на Димитър Калчев, той знае много повече
от Христо Мънков и разкрива отдавнашна дейност, за която полицията още не е
знаела. Следват очни ставки и нови изтезания. Провалът се разпростира и към
съседните села и града. Задържани са 132 членове на партията и РМС от Севлиево,
Сенник, Хирево, Дамяново, Бериево, Градница, Млечево, Столът, Душево и Горна
Росица.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn28" name="_ftnref28" style="mso-footnote-id: ftn28;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[28]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
От тях на военните съдебни власти са предадени 73 души, разделени на две групи.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn29" name="_ftnref29" style="mso-footnote-id: ftn29;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[29]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">След
едномесечно следствие в полицията в Севлиево задържаните са откарани в затвора
във Велико Търново. От Сенник подсъдими са: Мичо М. Калчевски, Георги Димов
Георгиев, Георги Василков Йоновски, Тодор Михов Тодоров, Христо Колев
Качамаков, Димитър Тотев Калчев, Иван Тотев Калчев, Стефан Михов Коркинов,
Петър Дешков Цвятков, Христо Станчев Гъгневски, Михо Христов Филеков, Банко
Пенков Банков, Христо Витанов Христов, Тотю Мичев Стойнов, общо 14 души. Георги
Новоселски и Димитър Михов са освободени поради ходатайства на близки.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn30" name="_ftnref30" style="mso-footnote-id: ftn30;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[30]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Съдебният
процес започва на 30 април 1943 г. във Велико Търново. Пред военно-полевия съд
подсъдимите се държат достойно и отричат изтръгнатите с насилия показания. Сред
многото свидетели е и свещеник Дамян поп Николов, който изненадващо защитава
безбожниците, с които често е спорил в клубовете и кръчмите по важни мирогледни
въпроси. Произнесените на 13 май присъди са тежки. Христо Колев Качамаков,
Петър Дешков Цвятков и Мичо М. Калчевски са осъдени на смърт. Доживотни присъди
получават: Христо Станчев Гъгневски и Банко Пенков Банков. На 15 години затвор
са осъдени: Георги Василков Йоновски, Тодор Михов Тодоров, Иван Тотев Калчев,
Михо Христов Фелеков, Христо Витанов Христов, Тотю Мичев Стойнов, Христо Мънков
Йоновски и Георги Димов Георгиев. Стефан Михов Коркинов е осъден на 1 година и
6 месеца затвор. Димитър Тотев Калчев е осъден условно на 1 година затвор. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Като
имаме предвид дейността на ремсовата и партийната организации в Сенник, която
се постарахме да опишем обективно по запазените документи и спомени на
участниците в събитията, можем да кажем, че присъдите са неочаквано тежки и
сурови. Но такова е времето, военно, съдът е военен. Световният пожар е в
разгара си и България е взела страна в него. Наложените тежки присъди трябва да
респектират населението, да го накарат да се смири и наблюдава безучастно
събитията. През цялата 1943 и до лятото на 1944 г. властите наистина успяват да
постигнат целите си и в Сенник БРП и РМС, лишени от най-активните си членове,
не развиват организирана дейност.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Оценките
в историческата и мемоарна литература за нелегалната и конспиративна дейност на
подсъдимите по т.н. „Магарешка конспирация”, включително и на тези от село
Сенник, са доста крайни. В историографията от социалистическия период се
набляга на държанието на арестуваните ремсисти и комунисти в полицията,
изяснява се кой какви признания е правил и как се е държал по време на съдебния
процес и след него. В спомените на Иван Райков се подчертава, че всички
обвиняеми, в т.ч. и онези, които са допуснали малодушие и капитулантство при
полицейското следствие, отричат пред съда изтръгнатите със страшни инквизиции
показания. Това вбесява прокурора, който иска<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>много смъртни присъди. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Процесът
бе наша политическа победа”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn31" name="_ftnref31" style="mso-footnote-id: ftn31;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[31]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
– завършва Иван Райков.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>За <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„една голяма конспирация”</i> на младежите и
партийните дейци пише още през 1962 г. Никола Голанов в книгата си „В бурята.”<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn32" name="_ftnref32" style="mso-footnote-id: ftn32;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[32]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Къньо Семов и Илия Илийчев, подсъдими по този процес, автори на книгата<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>„В гънките на миналото”, пишат: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Държанието на подсъдимите бе достойно. Само
един (от 72-ма, б.а.) направи признания за виновност и съдът го освободи.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn33" name="_ftnref33" style="mso-footnote-id: ftn33;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[33]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">В
историческото изследване за този период, озаглавено „Борбата против фашизма в
Габровски окръг 1939-1944”, издадено през 1979 г., се набляга върху
полицейските издевателства и придобиването на признания чрез жесток побой,
вследствие на което се провалят редица партийни и ремсови групи в Севлиевския
край. Пред съда обаче всички задържани се държат достойно, отричат изтръгнатите
с насилие признания и посрещат присъдите <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„с
голяма твърдост и вяра в победата на Отечествения фронт.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn34" name="_ftnref34" style="mso-footnote-id: ftn34;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[34]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Коренно
различен е подходът на Петър Курдов, който в книгата си за село Сенник,
издадена през 1995 г., разглеждайки събитията по т.н. „Магарешка конспирация”,
поглежда към разигралите се събития от малко по-друг ъгъл. <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Станалият провал - пише той – иде да разкрие здравината и силата на
предполагаемата конспиративна сеннишка група. Тя само за няколко дни се
разпаднала без остатък. Цялата вина била хвърлена върху Кънчо Райков (Живко),
който бил провалил всичко.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn35" name="_ftnref35" style="mso-footnote-id: ftn35;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[35]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Подходите и методите за конспиративна
дейност говорят не толкова за организирана дейност, колкото за самодейност. На
процеса и на предварителното следствие ремсистите се държат не като
конспиратори, не защитават някаква идея, всеки гледа да се защитава както
може.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn36" name="_ftnref36" style="mso-footnote-id: ftn36;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[36]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„С присъдите по този процес се беше създало
впечатлението, че сеннишката конспирация и конспираторите едва ли не са
професионалисти, които са герои и мъченици. Всички до един партията ги призна
за активни борци против фашизма и капитализма и им даде пожизнени народни
пенсии вместо да им се търси отговорност.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn37" name="_ftnref37" style="mso-footnote-id: ftn37;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[37]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Тази оценка е доста крайна, твърде сурова и
прекалено субективна.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">През
1942 г. се появяват първите по-сериозни трудности по снабдяване на населението
с най-необходимите хранителни продукти, облекло, обувки и т.нат. На<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>21 октомври 1942 г. директорът на
училището Касъров пише до околийския комисар по снабдяването, че няма олио и
трапезарията за 124 деца не може да заработи.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn38" name="_ftnref38" style="mso-footnote-id: ftn38;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[38]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В друг рапорт от 2 декември същата година докладва, че 153 ученика са без
обувки или цървули. Рапортите с подобно съдържание зачестяват. Осем учители са
внесли по 400 лв. за плат за дрехи, изготвен е списък през ноември 1943 г. и
очакват доставката.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn39" name="_ftnref39" style="mso-footnote-id: ftn39;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[39]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Учителите се ангажират в изпълнителните комисии по изземване на зърнени
храни<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в края на 1942 г., а през февруари
следващата година агитират<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>родители и
учители за изпълнението на държавния заем.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn40" name="_ftnref40" style="mso-footnote-id: ftn40;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[40]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Властите
системно организират публични сказки и други мероприятия, за да спечелят
населението на своя страна. Ораторите излизат с речи и беседи по различни
поводи пред събрания, тържества и др. мероприятия. Правителствената пропаганда
използва и църквата в лицето на свещеник Съби Кривошиев, който на публични
събрания в училището произнася <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„заклинания
и анатемосва комунистите.”</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn41" name="_ftnref41" style="mso-footnote-id: ftn41;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[41]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Дочо Христов, народен представител и министър на вътрешните работи от септември
1943 до юни 1944 г., периодично посещава селото и държи речи пред привържениците
на правителството, организира и вдъхновява местните власти в околията за борба
срещу разрастващото се партизанско съпротивително движение. Опитът за
създаването на действена правителствена организация под името „Обществена сила”
не дава очаквания резултат. В нея по силата на служебните си задължения
участват предимно общинските служители, начело с кмета. За създаването на 706
смесена бранническа дружина „Дан Колов” през месец май 1943 г. даваме сведения
в раздела за училището в Сенник, особено за орлетата на възраст от 10 до 14
години. Дружината е смесена защото няма достатъчно желаещи да се включат в нея
от по-големите ученици, навършили 14-годишна възраст. Колко са всъщност
бранниците научаваме от Заповед № 5448 от 13 май 1944 г. на централното ръководство
на организацията на българската младеж в София, с която се удостояват, като
старши бранници в село Сенник, следните младежи: Стоян Ив. Илиев, Атанас П.
Анастасов, Съби Н. Чакъров и Ангелина Г. Ангелова, а за редови бранници са
одобрени: Иван Ангелов Илиев, Мичо Йонк. Петров, Марин Попов Дамянов, Георги М.
Шопов, Аделинка Ив. Вълчева, Колю Ст. Колев, Къню Ив. Кънев, Христо К. х.
Кръстев и Станка Съб. Христова.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn42" name="_ftnref42" style="mso-footnote-id: ftn42;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[42]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Както виждаме бранниците са малко на брой, те нямат влияние и авторитет сред
младежите от селото.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">По
разпореждане на околийския училищен инспектор<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>през март 1944 г. всеки неделен ден от 13 до 15 часа се свиква
населението, за да му се <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„тълкуват
събитията през седмицата (вътрешно- и външнополитически) от мъжете учители по
специално изготвена програма”.</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn43" name="_ftnref43" style="mso-footnote-id: ftn43;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[43]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Касъров
като директор е задължен да докладва на околийския училищен инспектор за
политическите настроения в селото сред населението, учителите и учениците, като
през пролетта на 1944 г. това става два пъти седмично. На 24 март 1943 г. той
съобщава, че от читалищните членове в селото са задържани от полицията като
комунисти 8 неженени младежи и един възрастен, общо 9 души.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn44" name="_ftnref44" style="mso-footnote-id: ftn44;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[44]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
В същото донесение пише, че <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„духът на
населението е добър и то е доволно, защото е раздадено достатъчно количество
цървули, 1000 метра различна материя, захар и ориз”.</i> През пролетта на 1944
г. донася: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„Духът на учителите и
учениците в поверения ми учебен район е много добър. Прояви от противодържавен
характер не<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>е имало. Населението се е
отдало на своята полска работа”.</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn45" name="_ftnref45" style="mso-footnote-id: ftn45;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[45]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Съгласно
едно окръжно на министерството на просветата директорът е задължен да дава
кратка характеристика на всеки ученик от селото, който учи в Севлиево. Тези
характеристики са най-общо два типа. След трите имена на ученика първият
вариант на сведението е следния: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„без
принадлежност, баща в миналото левичар, а сега не се занимава с политика”.</i>
Вторият вариант има следния вид: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„с
развито национално чувство, тих и работлив, баща трудолюбив и общественик,
приобщен към държавата”</i> (или пък <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„без
обществени интереси, занаятчия, земеделец ...”</i>). В тези характеристики,
давани по задължение, няма компрометиращи личността на ученика данни.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn46" name="_ftnref46" style="mso-footnote-id: ftn46;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[46]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">От
пролетта на 1943 г. в цялата Севлиевска околия се въвежда полицейски час от
20.00 до 5.30 часа сутринта. На изходните пътища в края на селото въоръжени
пазачи следят да не се изнася храна на полето, която може да стигне до
партизаните. Селяните имат право да носят само стомна вода. Находчивите стопани
ги пълнят с попара и така частично решават проблема с храненето. От това време сред
сенничани остава приказката за тогавашните управниците: <i style="mso-bidi-font-style: normal;">„И на тях им сърбахме попарата”.</i><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn47" name="_ftnref47" style="mso-footnote-id: ftn47;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[47]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Отиването от едно в друго населено място става с издаването на открит лист от
общината.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">За
контролиране подстъпите към балканските села в Сенник през 1944 г. се разполага
войскова част от артилерийския полк. По това време военните отговарят пряко за
водене борбата срещу Габровско-Севлиевския партизански отряд. В двудневна битка
в края на месец март край село Балван партизаните са обкръжени от многохилядна
полиция и войска, използвани са и самолети. Телата на убитите партизани са
изложени пред полицейския участък в Севлиево за сплашване и назидание на
населението. За главата на всеки убит партизанин се дават хиляди левове
награда. В Крушево и Ловнидол са убити без съд и присъда ятаци на партизаните.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">При
така очерталата се обстановка след 1 януари 1943 г. в продължение на около
година и половина организирана дейност на БРП и на РМС в село Сенник няма.
Ятаците са в затвора. След месец април партизаните поддържат връзка само със
съпругата на осъдения на смърт Петър Дешков – Тота.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn48" name="_ftnref48" style="mso-footnote-id: ftn48;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[48]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
През месец май се завръща от затвора Тотю Тотевски, който едва през лятото на
следващата година е потърсен от партизаните и чрез Банко Пенков, баща на
осъдения Банко Банков, осъществява две срещи с партизаните Паско Янев от Горна
Росица и Радой Цочев от Петко Славейков в плевнята на ятака, като изпълнява
поставените от тях задачи.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn49" name="_ftnref49" style="mso-footnote-id: ftn49;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[49]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Петър Курдов търси връзка с партизаните чрез Игнат Маринов от село Ряховците,
но му е отказано, защото не го познават. Двамата с Никола Драганов разговарят с
Тотю Тотевски, но той също не им се доверява. Неуспешен е и опитът с Марийка
Кирова, съпруга на трагично загиналия габровски партиен и ремсов деятел –
Георги Генев, която се е завърнала в селото през лятото на 1944 г. Оказва се,
че и тя е в изолация.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn50" name="_ftnref50" style="mso-footnote-id: ftn50;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[50]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Новините
от Източния фронт с всеки изминал ден са все по-оптимистични, Червената армия
напредва към границата на България. Габровско-Севлиевският партизански отряд
овладява съседното село Хирево на 8 юни, на 27 същия месец влиза в село Столът,
а два дни по-късно двама партизани влизат в престрелка с войсковата част
охраняваща село Горна Росица. По-активните сеннишки младежи възстановяват
ремсовата група през месец юни 1944 г. В тази група според Петър Курдов
участват следните младежи: Иван Пенков Пунчев, Никола Христов Драганов, Стефан
Михов Коркинов, Хубан Георгиев Хубанов, Йонко Иванов Бакалов, Йонко Стефанов
Балауров, Пешка Илиева Гъгневска, Михо Банков Филеков, Събчо Тодоров Гичев,
Георги Димитров Гочев, Стайко Илиев Георгиев, Петър Тотев Курдов и др.<a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftn51" name="_ftnref51" style="mso-footnote-id: ftn51;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[51]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">През
месец август Никола Драганов и Петър Курдов осъществяват връзка с партизаните
Вълчо Цанков и Радой Цочев чрез Игнат Маринов от Ряховците. Докладват, че са
създали бойна група в селото и имат готовност за присъединяване към отряда.
Получават позиви, които на връщане в селото разпространяват. Уговарят нова
среща след два дни, при която Курдов трябва да донесе бомбите, които пази още
от връщането си от казармата, но поради бързо развиващите се политически
събития тя не се осъществява. Без да имат указания Никола Драганов, Иван Пунчев
и Петър Курдов съставят план за завземане на общината още на 7 септември 1944
г.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><o:p> </o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ТА-Габрово, ф.299к, оп.1, а.е.471
л.56.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Райков, Ив. Обречени на
безсмъртие. С. 1997, 25.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Врачев, Ив и др. Борбата против
фашизма в Габровски окръг 1939-1944. С. 1979, 44; Райков, Ив. Обречени на
безсмъртие. С. 1997, 25, 99.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><span style="line-height: 115%;">Курдов,
П. Моето родно село. С. 1995</span>, 155. В спомените си Тотю Тотевски не го включва в списъка на
концлагеристите.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ТА-Плевен, ф.62к, оп.1, а.е.29,
л.54;<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Врачев, Ив и др. Борбата ..., 42,
158.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 160.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Райков, Ив. Обречени ..., 27. </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Райков, Ив.
Обречени ..., 27.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> <o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Спомени на Христо
Качамаков, 30.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Пак там, 29;
ТА-Габрово, ф.25, оп.1 , а.е.4б, л.10 - Спомени на Тотю Тотевски.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Спомени на Хр. Качамаков, 42.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Райков, Ив. Обречени ..., 39.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">ТА-Габрово, ф.25,
оп.1 , а.е.4б, л.9-10 - Спомени на Тотю Тотевски.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Спомени на Христо
Качамаков, 32-33.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> <o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 33.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Спомени на Христо Качамаков, 34,
36.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ТА-Габрово, ф.25, оп.1 , а.е.4б,
л.12 - Спомени на Тотю Тотевски.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> <strong><span style="font-weight: normal; mso-bidi-font-weight: bold;">Еникьой</span></strong> или Кръсто поле
е концентрационен лагер, създаден на 1 септември 1941 с Постановление на
Министерски съвет на Царство България като „Селище на Държавна сигурност” № 2.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Спомени на Христо
Качамаков, 31.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn21" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref21" name="_ftn21" style="mso-footnote-id: ftn21;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[21]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Пак там, 36. <o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn22" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref22" name="_ftn22" style="mso-footnote-id: ftn22;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[22]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Спомени на Христо
Качамаков, 38,39.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> <o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn23" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref23" name="_ftn23" style="mso-footnote-id: ftn23;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[23]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Райков, Ив.
Обречени ..., 93-94.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn24" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref24" name="_ftn24" style="mso-footnote-id: ftn24;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[24]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">
Райков, Ив. Обречени ..., 95.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;">
</span><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn25" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref25" name="_ftn25" style="mso-footnote-id: ftn25;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[25]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn26" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref26" name="_ftn26" style="mso-footnote-id: ftn26;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[26]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Спомени на Христо
Качамаков; Курдов, П. Моето ..., 229.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn27" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref27" name="_ftn27" style="mso-footnote-id: ftn27;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[27]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Спомени на Хр.
Качамаков.</span></span></p>
</div>
<div id="ftn28" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref28" name="_ftn28" style="mso-footnote-id: ftn28;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[28]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Спомени на Христо Качамаков</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn29" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref29" name="_ftn29" style="mso-footnote-id: ftn29;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[29]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Врачев, Ив и др.
Борбата ..., 179;</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Райков, Ив. Обречени ...,
100.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn30" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref30" name="_ftn30" style="mso-footnote-id: ftn30;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[30]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Спомени на Хр.
Качамаков,12. <o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn31" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref31" name="_ftn31" style="mso-footnote-id: ftn31;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[31]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Райков, Ив. Обречени ..., 101-102.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn32" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref32" name="_ftn32" style="mso-footnote-id: ftn32;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[32]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Голанов, Н. В бурята. С.1962, 205.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn33" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref33" name="_ftn33" style="mso-footnote-id: ftn33;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[33]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Семов, К, Ил.
Илийчев. В гънките на миналото. Севлиево. 1992, 48.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn34" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref34" name="_ftn34" style="mso-footnote-id: ftn34;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[34]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">Врачев, Ив и др.
Борбата ..., 177-179.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn35" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref35" name="_ftn35" style="mso-footnote-id: ftn35;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[35]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Курдов, П. Моето ..., 230.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn36" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref36" name="_ftn36" style="mso-footnote-id: ftn36;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[36]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Курдов, П. Моето ..., 236.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn37" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref37" name="_ftn37" style="mso-footnote-id: ftn37;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[37]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn38" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref38" name="_ftn38" style="mso-footnote-id: ftn38;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[38]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ТА-Габрово, ф.299к, оп.1, а.е.49,
л.201, 192, 178.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn39" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref39" name="_ftn39" style="mso-footnote-id: ftn39;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[39]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ТА-Габрово, ф.299к, оп.1 а.е.50,
л. 125.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn40" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref40" name="_ftn40" style="mso-footnote-id: ftn40;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[40]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">ТА-Габрово,
ф.299к, оп.1, а.е.49, л.117-118.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn41" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref41" name="_ftn41" style="mso-footnote-id: ftn41;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[41]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Курдов, П. Моето ..., 240.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn42" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref42" name="_ftn42" style="mso-footnote-id: ftn42;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[42]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ТА-Габрово, ф.778к, оп.3, а.е.3,
л. 60.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn43" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref43" name="_ftn43" style="mso-footnote-id: ftn43;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[43]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">ТА-Габрово,
ф.1091, оп.1, а.е.3, л.23- протоколна книга на училище „Хр. Ботев”.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn44" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref44" name="_ftn44" style="mso-footnote-id: ftn44;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[44]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ТА-Габрово, ф.299к, оп.1 а.е. 49,
л. 93.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn45" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref45" name="_ftn45" style="mso-footnote-id: ftn45;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[45]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">ТА-Габрово,
ф.299к, оп.1, а.е.50, л.64.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn46" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref46" name="_ftn46" style="mso-footnote-id: ftn46;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[46]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">ТА-Габрово,
ф.299к, оп.1, а.е.49, л. 48.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn47" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref47" name="_ftn47" style="mso-footnote-id: ftn47;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[47]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Курдов, П. Моето ..., 242.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn48" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref48" name="_ftn48" style="mso-footnote-id: ftn48;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[48]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там, 241.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn49" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref49" name="_ftn49" style="mso-footnote-id: ftn49;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[49]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">ТА-Габрово, ф.25, оп.1, а.е.4в,
л.14. – Спомени на Тотю Тотевски.</span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn50" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref50" name="_ftn50" style="mso-footnote-id: ftn50;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[50]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Курдов, П. Моето ..., 243.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn51" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///D:/Documents/Petko/ARHIV/SENNIK-2/5%20GLAVA.doc#_ftnref51" name="_ftn51" style="mso-footnote-id: ftn51;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;">[51]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 115%;"><span style="font-size: x-small;">Курдов, П. Моето
..., 245. </span><span style="font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></span></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-50918090471324391752023-04-23T03:22:00.000-07:002023-04-23T03:22:12.714-07:00Участие на петкославейковци във въоръжената антифашистка борба /1941-1944 г./<p> </p><p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10pt; text-align: center;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Участие на петкославейковци
във въоръжената антифашистка борба /1941-1944 г./<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">На 22 юни 1941 г. германската армия нахлува в
Съветския съюз. Два дни по-късно Политбюро на ЦК на БКП обявява курс на
въоръжена борба срещу българското правителство и германската армя в България.
Издигнат е лозунгът „Нито един българин в тяхна услуга”. При новите условия
настъпва ясно очертана поляризация на силите – местните богаташи застават на
страната на управляващите и Германия, а прогресивните и патриотични сили на
страната на комунистите и Съветския съюз. Правителството увеличава икономическия
натиск, въвежда ограничения на продоволствените стоки от първа необходимост,
пристъпва към реквизиции на селскостопански произведения, изготвя списъци на
своите противници и започва следене, прилага репресии към тях. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">На дневен ред излиза въпросът за създаване на
организации на БРП /к/ и на РМС. Условията за създаване на младежка организация
са по-благоприятни. Редица младежи са работили в големите градове и са вземали
участие в синдикалните борби, други са ученици в гимназията в Севлиево, където
позициите на тази организация са много силни. Като ученици в града са приети в
РМС Цвятко Ганев, Панайот Вълчев, Лальо Досев. Цвятко Ганев и Панайот Вълчев оказват
силно влияние върху младежи като <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Нистор
Дочев, Христо Дочев и други, с които работят по държавните строителни обекти
през лятната ваканция. Цвятко Ганев и Никола Бобев, ръководейки се от желанието
да подготвят младежи за прием в РМС създават библиотека от забранена
марксическа литература. За читатели са привлечени Лальо Досев, Радой Цочев,
Нистор Дочев, Недьо Цочев, Гатьо Гатев, Цонко Пръвчев, Цоньо Цонев, Христо
Факиров, Трифон Андреев и други. Библиотеката възлиза на 150 тома.След
прочитането на дадена книга Цвятко Ганев и Никола Бобев беседват с младежите,
насочват ги към нови книги. Индивидуалната и колективната работа с библиотеката
продължава до средата на 1942 г. Отначало тя е в дома на Цвятко Ганев, а
впоследствие – при Никола Бобев. При една полицейска проверка в селото се
налага книгите да бъдат изгорени. Малка част от тях са запазени от Гатьо Гатев
/по-късно унищожени от брат му/, други се съхраняват от Трифон Андреев.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[1]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Групичката младежи, обособила се около
библиотеката под ръководството на Цвятко Ганев и Никола Бобев, се подготвя за
прием в РМС. През месец август 1941 г. по инициатива на Окръжния комитет на РМС
се провежда събрание в местността Цочевите кариери, по-точно при Големия дъб.
На него присъстват Цвятко Ганев, Панайот Вълчев, Лальо Досев, Христо Факиров,
Недьо Цочев, Радой Цочев. Тук е и организационният секретар на РМС за
югозападния район на Севлиевска околия Кънчо Райков /Живко/. Счита се, че на
това събрание е учреден РМС в селото, въпреки че някои от младежите са ремсисти
още от гимназията в Севлиево. За секретар е избран Лальо Досев.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[2]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
През септември се провежда ново събрание, съвместно с корменчани, в горите на
Кантона. Обменя се опит между двете групи. Дейността през оставащите месеци на
1941 и през 1942 г. е насочена към подготовка за привличане на нови членове,
бойкотиране мероприятия на властите, като събрания например, бойкотиране на
пиеси, подготвени за изнасяне и т.нат. През лятото на 1942 г. преди извозването
на снопите от полето в селото по нареждане на околийския началник, всеки
стопанин трябва да постави табела с името си на нивата. Специална комисия
минава, изброява снопите и изчислява количеството зърно, което следва да се
вземе за държавен наряд. Като реакция срещу грабежа и реквизицията се замисля и
на 23 юли се провежда акция за разпръскване на пет вида позиви. Позивите са
разпръснати от Недьо Цочев из цялото село. Идва полиция и са арестувани като
съмнителни лица Недьо Цочев, Лальо Досев и Никола Николов, но са освободени без
последствия.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[3]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Системната работа на организационните работници
на ОК на РМС Кънчо Райков /Живко/, Ганчо Лапаков /Васко/ и Ганка Стефанова
/Роза/ с младежи от селото дава своите плодове. През октомври 1942 г. се
провежда събрание в двора на училището. Секретарят на организацията изнася
информация за положението на Източния фронт, поставя задачи за събиране на
помощи за нелегалните другари, за саботиране на мероприятията на правителството
и за спазване на конспирацията. Всички присъстващи се обявяват за членове на
РМС. Оформени са три групи:<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Първа група с отговорник Никола Райнов Бобев.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">1.Цонко Христов Пръвчев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">2.Иван Неделчев Ганев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">3.Гатьо Тотев Гатев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">4.Христо Тодоров Атанасов<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">5.Иван Денчев Тинчев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Втора група с отговорник Недьо Петков Цочев.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">1.Трифон Андреев Трифонов<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">2.Макавей Колев Макавеев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">3.Минчо Колев Минчев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">4.Тодор Янков Събев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">5.Станчо Стефанов Христов – присъствал само на 1-2 събрания<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Трета група с отговорник Лальо Досев Димитров.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">1.Христо Петков Дочев Факиров<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">2.Нистор Василев Дочев<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">3.Дочо Иванов Дочев Факиров<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">През следващите месеци събранията се провеждат
по-редовно, някои от тях на открито, други по къщите и колибите. Събрания са
провеждани в колибите на Тодор Атанасов Ванков, Петър Генков Витанов, в дома на
Недьо Цочев, на Рада Иванова Недялкова, в изоставена къща на Христо Петров
Гатев. На тези събрания младежите се информират от нелегалните организатори на
РМС по въпросите на войната, поставят им се задачи.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[4]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">През есента на 1941 и пролетта на 1942 г. в
селото се създава бойна група със задача да събира оръжие, храна, дрехи, да
разпространява позиви и се готви за въоръжена борба. Тя не развива особена
дейност.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[5]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
Следващите 1942-1943 г. организационно укрепват и повишават политическата си
активност и партийните групи на БРП. В околията са създадени три подрайона,
като Петко Славейков спада към Сеннишкия /впоследствие Кормянски/. Февруари
1943 г., под ръководството на Иван Райков<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[6]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> и
с участието на Иван Михов, в дома на Ангел Иванов Цонев се провежда събрание и
се оформя партийна група в състав: Христо Колев /Будито/ - секретар, Ангел
Иванов Цонев, Пръвчо Христов Пръвчев, Сави Стефанов Чаушев, Кольо Цонев Колев,
Недялко Христов Кънчев, Нистор Василев и др.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[7]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> Задачите
на партийната група са да води разяснителна работа сред населението, да събира
храна, облекло и парични средства, да осигурява яташки квартири, скривалища и
др. Партийни дейци и техни сподвижници стават най-верните ятаци и помагачи на
партизаните. Сред тях са: Христо Колев Кънчев, Динчо Христов, Ангел Иванов,
Сава Чаушев, Христо Пръвчев, Недьо Цочев, Велика Стоева и Тота Иванова – сестра
на Радой Цочев, Рада Неделчева Ганева – майка на партизанина Цвятко Ганев, Иван
и Недялко Будеви и др.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[8]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Активизирането на партийните и ремсовите
организации не остава незабелязано от властта. Увеличават се полицейските сили
в околията. Полицията изготвя списъци на известните й партийни и ремсови
деятели, поставя домовете им под наблюдение. Неблагонадеждните се освобождават
от държавна работа. Полицейските проверки на самоличността на лицата, влизащи и
излизащи от селото се засилват, въвеждат се редица контролни мерки и забрани.
Арестуван и изпратен в концлагер е Лальо Досев, секретар на РМС. На негово
място е издигнат Христо Петков Факиров. През април 1942 г. е интерниран за три
месеца в село Буково, Дупнишко, Риза Алиев Данаджиев. Интернираните са
поставени под полицейско наблюдение и за всяка тяхна проява се уведомява
полицията в Севлиево.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[9]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Икономическото положение в страната се влошава
от ден на ден. Областният директор Борис Казанлиев обръща внимание на
реквизиционните комисии, че в Севлиевска околия до 29 декември 1941 г.
реквизицията на ръж, царевица и пшеница е изпълнена едва 27,4 %. Прави сериозно
предупреждение, изисква отново да се уточнят „излишествата”, като на жител се
оставят по 124 грама на ден пшеница и ръж, а царевица по 204 грама, общо 330
грама. В друго писмо от 1942 г. отново обръща внимание, че планът за реквизиция
не се изпълнява – достигнати са само 55 %. Нараства недоволството сред
населението от липсата на стоки от първа необходимост.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[10]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">При тези условия в района започва да действува
Кормянската партизанска чета, в която има членове и от селото. Нейният район
обхваща селата западно от града: Кормянско, Петко Славейков, Ряховците, Малък
Вършец, Градище, Сенник, Хирево, Дамяново, Бериево, Градница, Душево, Столът,
Млечево. До началото на 1943 г. в нелегалност преминават 15 души. В началото на
1943 г. става голям провал, арестувани се десетки комунисти и ремсисти от
Сеннишкия подрайон и от града. Ахмед Татаров – член на ръководството на
градската организация на РМС се спасява и се укрива в Ряховците. Ганка
Стефанова /Роза/ го намира и довежда в Петко Славейков, където престоява почти
цял месец. Цвятко Ганев, секретар на РМС в гимназията, поради опасност от арест
заминава за София под претекст, че ще гостува на сестра си. С Радой Цочев имат
уговорка, ако полицията го търси да му сигнализира. След като се убеждава, че е
разкрит Цочев му изпраща телеграма: „Честита Нова година!”, която е сигнал за
опасност. Цвятко Ганев се прибира през Габрово в Севлиево и чрез бай Петко
Симеонов се свързва с нелегалните в района. Поради този провал в нелегалност
минава и Радой Цочев. Към края на януари и началото на февруари Ахмед Татаров
/Благо/, Дянко Стефанов /Весьо/ и Радой Цочев са в дома на Велика Стоева.
Привечер идва Недьо Цочев, секретар на РМС и съобщава, че в селото е дошъл
полицай и се очакват проверки по домовете на подозрителните. Взето е единодушно
решение да се напусне квартирата и да се изнесат в гората на Коджа меше. От
тримата само Ахмед Татаров има пистолет. Към тях на следващия ден се
присъединяват Цанко Ганчев /Бончук/ и Цвятко Ганев /Петко/. Като най-опитен
Бончук поема ръководството. Взето е решение да си подготвят скривалище, а с
храна да се снабдяват от ятаците. До средата на февруари скривалището е
направено в местността Шумата, северозападно от Кормянско, наречено е
Кръстопътя поради средищното си положение между трите села – Петко Славейков,
Кормянско и Малък Вършец. В разгара на работата идва Вълчо Цанков /Боян/ и
обявява образуването на Кормянската чета с командир Цанко Ганчев. Дава подробни
указания за бъдещите действия, разучава се уставът на народните дружини. След
едно посещение в Градище Ганка Стефанова довежда нов боец – Миньо Йорданов
/Дянко/ и четата достига до осем бойци. Към края на февруари идва Иван Райков,
член на ОК и секретар на Севлиевския районен комитет на БРП /к/. Той представя
Иван Михов /Николай/ като политкомисар на четата и Ганка Стефанова като негов
заместник.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[11]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">На 14 февруари Ахмед Татаров и Радой Цочев
научават от верния ятак бай Христо Пръвчев, че през деня органите на
„Храноизнос” са конфискували големи количества жито и царевица при мелниците на
Крапец. Четата в състав от седем души напуска скривалището си и се отправя в
акция. Там са намерени двама души, които не оказват съпротива. Конфискуваното
жито е изсипано в реката, за да не се използува от властите. През този период
Иван Михов, Ганка Стефанова и други бойци от четата постоянно излизат на срещи
с партийните и ремсовите организаци от близките села. Провеждат събрания,
устройват лични срещи, четат се статии от вестник „Работническо дело”, позиви и
др. Редовете на партийните организации и на РМС се увеличават с нови членове.
Особено активна дейност се развива в селата Петко Славейков, Кормянско,
Ряховците, Градище и Малък Вършец.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[12]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">В края на февруари четата увеличава своя състав
с петима ремсисти от Кормянско и скривалището става тясно. Започва строеж на
ново в местността Овдин баир. През март се построява и трето скривалище над
Кормянско. Нов момент в дейността е провеждането на бойни учения под
ръководството на Васил Вълев, който единствен е служил в армията. Организират
се походи за опознаване терена на района. Четат се колективно книги, разучават
се статии и се разисква прочетеното. В средата на март се подготвя наказателна
акция срещу кмета на Кормянско Христо Платиканов, която се проваля по вина на
Васил Вълев. Войска от Севлиевския полк и полиция провеждат първата блокада на
района. Научавайки предварително, четата се оттегля в местността Малайна.
Полицейските репресии и лошото време не са пречка и четата провежда нова акция
на 15 май. Използувайки проливния дъжд, тя незабелязано се промъква в Кормянско
и прави опит да разбие мандрата. Намесват се селският караул и полицаите и
става престрелка. Акцията е осуетена, но дързостта е голяма. Селото е само на
5-6 км от Севлиево. Големи полицейски и войскови части предприемат претърсване
и към 14 часа се натъкват на партизаните. Завързва се престрелка, след която
нелегалните се измъкват безпрепятствено. През май следват много засади,
претърсвания и блокади в района.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn13" name="_ftnref13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[13]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">На 18 май след подло предателство от страна на
Васил Вълев в къщата му в село Кормянско е обграден Цвятко Ганев. След упорита
съпротива с последния си патрон той се самоубива, за да не попадне жив в ръцете
на врага.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn14" name="_ftnref14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[14]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
Това е първата свидна жертва, дадена от селото в съпротивителната борба. Цвятко
е роден на 23 март 1923 г. в бедно семейство. Въпреки оскъдицата завършва с
отличие основно образование и се записва ученик в гимназията в Севлиево. Там
попада под въздействието на прогресивни ученици и през 1940 г. става член на
РМС. По-късно става ръководител на РМС в гимназията. Любимец е на училищната
младеж. За него Радой Цочев казва: „Цвятко умее, без да се натрапва, да се
сближава с всеки, било с възрастни, младежи, селяни, работници”. След
Магарешкия провал излиза в нелегалност и се включва в Кормянската партизанска
чета.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn15" name="_ftnref15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[15]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Васил Вълев става не само предател, но и ревностен полицейски служител.
Полицията го въоръжава и той започва да преследва партизаните като
контрачетник. Предава всичко каквото знае за ремсовите групи и партизаните. На
съпротивителното движение е нанесен сериозен удар. Скривалището в местността
Овдин се съхранява, защото му е неизвестно. На 20 май арестуват Недьо Цочев и
го интернират в Златоград. На негово място за секретар на РМС е определен
Трифон Андреев Трифонов. За съпротивителното движение настъпват трудни дни.
Полицията вече разполага с конкретни данни за членовете на РМС и партията.
Блокадите стават ежедневие. Претърсват се съмнителни къщи. Ограничава се
носенето на хляб по нивите. Въвежда се строг полицейски час. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">След тримесечен престой в Габровския партизански
отряд през юни се завръща Радой Цочев. На 11 юни 1943 г. посещава сестра си
Стойка Минчева в село Ряховците. Търси връзка с партизаните. На следващия ден
заедно с Пенчо Карапенев се придвижват към Петко Славейков. При мелницата на
Крапец се срещат с Ангел Иванов Цонев, член на партията и със Сава Стефанов
Чаушев, също партиен член и верен ятак. Уреждат си среща с Никола Бобев с цел
да се свържат с отряда. При мелницата ги виждат Богдан Макавеев Петров и
Димитър Александров Кочумов, които ги агитират да се предадат, за да вдигне
полицията вечерния час. Въпреки отправените предупреждения, те предават
партизаните на кмета. Той сигнализира и скоро се явява полиция, която обхожда
района безрезултатно. Полицията се досеща за връзките на Ангел Иванов Цонев с
партизаните и го арестува. След разпити и инквизиции е интерниран в Златоград
на 18 юни. Така връзката с партизаните още повече се затруднява. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">През май и юни се обединяват Кормянската,
Крушевската и Горноросишката партизански чети и се ражда Севлиевският отряд.
Властите продължават с блокадите и претърстванията. При блокадите на Малък
Вършец, Кормянско и Крушево са разкрити две скривалища. Селата се поставят под
особен полицейски режим. В село Петко Славейков той е по-тежък, защото от него
има партизани. Всеки, който влиза или излиза от селото се проверява, обискират
се домовете на заподозрените. Въведен е полицейски час от 21 часа. На полето не
може да се носи храна. С добитъка на паша може да излизат само деца до
15-годишна възраст, като носят със себе си не повече от 150 грама хляб. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">При тази обстановка Севлиевският партизански
отряд предприема настъпление и започва поредица от акции. След акцията в село
Търхово е набелязана втора в село Петко Славейков. Радой Цочев и Иван Михов са
изпратени на разузнаване. След случайна среща на полето с ремсиста Цоньо Димов
следва уговорена среща с Никола Бобев. От него разбират какви са настроенията
на ремсистите и комунистите в селото, за полицейския час, за разположението на
караулите през нощта и т.нат. Уговарят се срещи с младежи, които трябва да излязат
в нелегалност. Никола Бобев е посъветван да напусне селото и той заминава за
Пловдив при брат си, за да не бъде репресиран след акцията. Отрядът се
придвижва в района към 1 септември. Група партизани са изпратени към
Горноросишкия район със задача<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>да провеждат
саботажни акции за отвличане вниманието на полицията към Балкана. В местността
Коджа кър е изкопано скривалище за хранителните продукти, които ще се набавят
по време на акцията. На 5 септември отрядът е в пълна готовност. Идват и определените
за нови бойци ремсисти – Трифон Андреев, Панайот Вълчев и Христо Атанасов.
Щурмовата група успява да арестува селския караул преди да успее да влезе в
караулната стая на общината. От него са взети 11 пушки с 300 патрона. В
общината е заварен само общинският бикар Петър Бекирчето, който се заключва и
не иска да се предаде.След разбиване на вратата е арестуван. Секретният пост,
настанен в джамията, дава сигнал с изстрели във въздуха, но също е обезвреден.
Прекъснатите телефонни линии са възстановени и обажданията към полицията се
правят според изискванията на всеки половин час. Арестувани са кметът
Александър Стоименов, Стефан Пенков, Димитър Александров, Богдан Макавеев и др.
От домовете на арестуваните са иззети продукти и пари срещу разписки, също така
пари и от кооперацията. Селският барабанчик известява населението за събрание.
Към съселяните си Радой Цочев се обръща със следните думи: „Драги селяни, вие
много сте слушали за партизаните. Искате да ги видите. Ето, ние сме пред вас.
Другарят командир ще ви говори за нашата борба.” Иван Райков говори повече от
час. Става 23 часа, но никой не си тръгва. Селяните продължават да му задават
въпроси. Данъчните книги са изгорени, караулът заключен в караулното помещение.
Отрядът се оттегля организирано. Радой Цочев посещава майката на своя приятел
Цвятко Ганев и изказва съболезнования. В отряда освен тримата определени
заварва и петнадесетгодишния Дочо Иванов. При обезоръжаването на караула той се
снабдява с пушка, но тя му е отнета понеже е малък. Той обаче криейки се върви
след партизаните докато напускат селото и се присъединява към тях. Така от
селото излизат четирима бойци, с което групата на славейковци става общо пет
души, достойни заместници на загиналия Цвятко Ганев. На следващия ден на
заседание на Районния комитет на партията е решено Радой Цочев да стане
секретар на Кормянския ремсов район на мястото на загиналата Ганка Стефанова.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn16" name="_ftnref16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[16]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">След оттеглянето на партизаните Георги Какрински
отива до Ряховците и съобщава за партизанската акция. „Към 2 часа след полунощ
от село Ряховците се обаждат и докладват, че селянин от Петко Славейков е при
тях и съобщил, че селото е нападнато от нелегални” – пише в доклада си
околийският полицейски началник. „Вината за това положение е първо на кметския
наместник – продължава той, защото не е бил там и не е изпълнил нарежданията ни
да се обажда лично, а е оставил разни бикари полуумни хора, които не могат да
се обаждат по телефон”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn17" name="_ftnref17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[17]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
Кметският наместник Александър Стоименов Христов е уволнен. На негово място е
назначен Димитър Христов Генчев, отявлен привърженик на властта и много<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>амбициозен човек. В селото се открива
полицейски участък. Започват ежедневни засади, проверки. Изпратени са и
специални разузнавачи от Областното полицейско управление в Плевен, начело с
Цонко Цолов, със задача да ликвидира съпротивителното движение в района.
Караулът от 11 души, без Дочо Косев Влаев, който дава пет изстрела във въздуха,
е интерниран още на 5 септември в село Оризаре. Иван Райнов Бобев и Недялко
Михов Пейков са изпратени в Златоград. Интернирани са близките на партизаните:
Станка и Вълчо Панайотови, Андрея Трифонов Цонев със съпругата Съба и дъщерята
Тота в Крумовград, Тодор и Цоньо Пириндакови в Широка лъка, всичките за
подпомагане на партизаните. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Полицията си дава сметка, че в селото действува
сериозна ремсова и партийна организация, която оказва помощ на партизанското
движение и решава да нанесе сериозен удар. На 7 септември интернираните в
Златоград Недьо Цочев и Ангел Цонев са върнати в Севлиево в полицейския
участък. Около 15 септември се връща от концлагера Еникьой и Лальо Досев. След
разпити и инквизиции са уточнени списъци на членовете на РМС и БРП /к/. На 15
септември са арестувани 31 души от селото: Рада Неделчева Ганева – майка на
загиналия Цвятко Ганев, Иван Неделчев Ганев, нейн син, Цонко Христов Пръвчев, неговите
родители – Христо Пръвчев Тинчев и Иванка Пръвчева, Пръвчо Христов Пръвчев,
Кольо Цонев Колев, Нистор Василев Дочев, Гатьо Тотев Гатев, Сава Стефанов
Чаушев, Никола Райнов Бобев, Рада Иванова Недялкова, Елка Стефанова Денчева,
Димо Георгиев Христов, погрешно вместо Димитър Георгиев Иванов, Недялко Христов
Кънчев, Иванка Пръвчева, Радка Христова Пръвчева, Елена Христова Каратодорова,
Ирина Илиева Райнова.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Следствието трае около десетина дни, след което
са освободени майката на Цвятко Ганев – Рада Ганева, Иванка Пръвчева, Елена
Каратодорова, Ирина Райнова и погрешно зъдържаният Димо Георгиев Христов.
Останалите са откарани в Държавна сигурност в Плевен, впоследствие в Търновския
затвор в стая № 2, а Недялко Кънчев в стая № 1. Извън ареста остават четирима
души: Христо Петков Дочев Факиров, който е трудовак, Макавей Колев Макавеев,
войник в град Струмица, Македония, Денчо Христов Тинчев и Христо Колев Кънчев,
последните двама се укриват известно време в София.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Първото дело, насрочено за 23 декември 1943 г.
се отлага заради отсъствието на Христо Петков Факиров. На 13 и 14 януари 1944
г. делото се гледа от Плевенския военнополеви съд, с председател полковник Иван
Гологанов. Всички подсъдими са налице с изключение на нелегалните Радой Цочев,
Трифон Андреев и Дочо Иванов Факиров. За Панайот Вълчев се съобщава, че е
заловен като партизанин и ще бъде съден отделно. Пристигат близки и родители на
подсъдимите. Като прокурорски свидетели са привлечени двама разузнавачи, кметът
на селото Димитър Генчев и Елена Каратодорова. Подсъдимите не искат защитници,
но родителите им наемат двама адвокати от Търново – Добревски, член на БЗНС и
Георгиев. Двамата съветват подсъдимите да признаят вината си, но те отричат
всички обвинения. Късно вечерта на втория ден се четат присъдите от
председателя Гологанов. Партизаните Радой Цочев, Трифон Андреев и Дочо Факиров
са осъдени на смърт чрез разстрел. Петнадесетгодишният партизанин Дочо Иванов
/Мирчо/ е осъден на 10 години затвор. На доживотен тъмничен затвор са осъдени
Недьо Петков Цочев, Никола Райнов Бобев, Христо Колев Кънчев, Лальо Досев
Димитров и Христо Петков Дочев, а по на 15 години затвор - Сава Стефанов
Чаушев, Тодор Янков Събев, Христо Пръвчев Тинчев,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Христо Колев Кънчев, Пръвчо Христов
Пръвчев, Ангел Иванов Цонев, Денчо Христов Тинчев, Кольо Цонев Колев, Елка
Стефанова Денчева и Недялко Христов Кънчев. Присъди по 5 години получават Гатьо
Тотев Гатев, Иван Недялков Ганев, Тодор Янков Събев /почива в затвора/, Макавей
Колев Макавеев, Нистор Василев Дочев, Рада Иванова Недялкова. На една година
условно са осъдени Минчо Колев Минчев и Цонко Христов Пръвчев, а Атанас Тодоров
Атанасов /брат на загиналия партизанин Христо Атанасов/ е освободен по липса на
доказателства. Нанесен е сериозен удар върху партийната и ремсовата
организация, разстроена е мрежата от ятаци и помагачи на партизанското
движение.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn18" name="_ftnref18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[18]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a>
<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">След прочитане на присъдите осъдените се
изпращат в затвора, с изключение на двамата войници, които са приведени във
военния арест на 18-ти пехотен полк. След известно време и те са насочени към
затвора в Търново. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">През октомври 1943 г. Габровско-Севлиевският
партизански отряд е на лагер в горите край село Градница и се подготвя за акция
в Бериево. След акцията се планува оттегляне към района на Петко Славейков,
затова командирът изпраща Радой Цочев и Христо Тодоров Атанасов /Петко/ да
разузнаят обстановката. Задачата е трудна, защото само преди около месец от
селото са арестувани повече от 30 души, които са в ареста и чакат дело. Много
от ятаците и родителите на партизаните са интернирани. Полицията засилва
репресиите, блокадите и претърсванията са чести, организират се засади по
кръстовищата. Пада и сняг, по който остават предателски следи. На 13 октомври
двамата партизани се установяват в местността Куза в землището на Малиново.
Забелязани са от овчар, който любезно разговаря с тях и въпреки обещанието си
да не ги издава съобщава в кметството в Малиново, откъдето сигнализират в
Севлиево. По това време от 5 октомври в околията последователно вървят блокади
и претърсвания на различни райони. След района на Крушево се претърсва районът
на Кормянско, Малък Вършец и Петко Славейков. В селото има 70 души полиция.
Взето е решение те да се изтеглят, за да може партизаните да влязат
безпрепятствено. Вечерта още преди полицейския час двамата нелегални влизат в
селото и се установяват в празната къща на брата на Христо. Рано сутринта на 14
октомври, след претърсване в района, полицията открива двамата партизани по
следите в снега. Обгражда къщата и с викове „предай се” открива стрелба.
Завързва се престрелка, в която партизаните преценяват, че трябва да се
измъкнат от прозорците в западна посока. Радой Цочев стреля, ранява полицай в
ръката и в суматохата успява да се измъкне от обръча. Христо продължава да стреля
и свършва патроните. Полицаите хвърлят бомба и къщата се запалва, през огън и
дим Христо излиза и побягва, но е пронизан от куршумите. Престава да тупти
сърцето на един пракрасен млад човек, едва навършил 19 години. Трупът му е
изнесен на площада, разкъсват дрехите му за да изглежда зле. Събират се много
хора. Идва и кметът Димитър Христов Генчев, който започва да се гаври с тялото
на убития. Полицаите ограбват вещите му. Васил Дочев Конов, контрачетник, му
взема часовника. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">А ето и изпълнения с мъка разказ на сестрата на
Христо: „Христо като замина с партизаните, родителите ни ги интернираха. На 13
октомври тръгвам за Севлиево да им пратя колет, нещо за ядене. На връщане при
село Кормянско ме спира полиция и ме отраща към Ряховците. Закъснях вечерта и спах
при мои роднини. На 14 октомври сутринта тръгнах за село. Гледам пред общината
хора, кръв. Никой нищо не ми казва, само една жена се престраши и ми каза:
„Брат ти Христо е убит”. Влизам у дома, гледам съседи, много хора. Някои
плачат. В двора има полицаи. Един от тях ме погледна и каза: „Какво гледаш?
Отивай в Севлиево да видиш брат си шумкар”. Братът на Христо – Атанас е
арестуван и след разпити изпратен в затвора в Търново.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn19" name="_ftnref19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[19]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a> </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Трета жертва в неравната борба пада Панайот
Вълчев Панайотов /Данко/. При една въоръжена схватка с полицията той се откъсва
от отряда. Изморен и гладен, спира да почине, заспива и полузамръзнал в
безсъзнание е хванат от полицията на 1 януари 1944 г. Осъден е на смърт чрез
обесване. Присъдата му е изпълнена на 15 май 1944 г. в Русенския затвор.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn20" name="_ftnref20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><sup><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><sup><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[20]</span></sup><!--[endif]--></span></sup></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">Политическите затворници се държат достойно.
Организирани са много добре и уплътняват времето си като организират курсове по
счетоводство, есперанто и други специалности. В марксическите кръжоци се
изучава история на КПСС, на БРП и други. Събеседванията се провеждат на групи.
С добра подготовка изпъква Лальо Досев. Чете се художествена литература,
разнообразява се живота с различни културни мероприятия. На 8 септември рано
сутринта директорът на затвора съобщава, че е получена телеграма за
освобождаване на всички политически затворници. Радост, прегръдки, сбогувания.
По нареждане на ОК на партията всички затворници от Габровско и Севлиевско се насочват
към Габрово. След участие в установяването на новата власт там, на третия ден
политзатворниците с камиони са превозени до Севлиево. Посрещнати са с митинг,
на който говорят представители на политическите партии и на Отечествения фронт.
Семейните се освобождават да си отидат по домовете, а младежите се включват в
Народната гвардия.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="line-height: 115%; margin-bottom: 10.0pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-style: italic; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">По време на антифашистката борба славейковци
дават шестима партизани, от които трима загиват, 24 политически затворници, от
които един почива в затвора, трима концлагеристи, много интернирани и
арестувани. <o:p></o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> <span style="mso-bidi-font-style: italic;">Макавеев, Макавей. История на с. Петко Славейково. Машинописен вариант.
Съхранява се в библиотеката на читалище „Възраждане”.</span><o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Цочев,
Недьо. Спомени.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Райков, Иван.
Обречени на безсмъртие. С. 1997, с. 70; Макавеев М. История ... с. 68.</span></span></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Макавеев,
М. История ... с. 71; ОПА – Габрово, Спомени № 413 на Лальо Досев; Врачев, Иван
и др. Борбата против фашизма в Габровски окръг 1939-1944. С. 1979, с. 162.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Цанков,
В. По призива на партията. Принос към изучаването на революционното движение в
Севлиевскоя край. – в. Росица, 14.11. 1970/ бр. 46, г. ХІІ.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Иван Велчев Райков. Организатор на
антифашисткото въстаническо движение в района на Габрово.Севлиево. Политкомисар
и командир на прославения Габровско-Севлиевски патридански отряд. Началник щаб
и зам.-командир на </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-ansi-language: EN-US;">VIII </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif;">ВОЗ.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a> <span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Врачев,
Иван и др. Борбата против фашизма в Габровски окръг 1939-1944. С. 1979, с. 160,
216; Макавеев, М. История ... с. 71.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Райков, Иван.
Обречени на безсмъртие. С. 1997, с. 113;<span style="mso-spacerun: yes;">
</span>Врачев, Иван и др. Борбата ... с. 121.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">ОДА – Плевен, ф. 62
к, оп. 6, а.е. 23, л. 72. Данаджиев се наблюдава от Отделение Б на Държавна
сигурност, което работи по линия на чужда пропаганда и етнически малцинства.</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Цочев,
Р. Кормянската чета. – в. Росица, 2.01.1971/ 1.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Пак там.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Цочев, Р.
Кормянската чета. – в. Росица, 2.01.1971/ 2.</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn13" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref13" name="_ftn13" style="mso-footnote-id: ftn13;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[13]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Райков, Иван.
Обречени на безсмъртие. С. 1997, с. 137-138; Цочев, Р. Кормянската чета. – в.
Росица, 2.01.1971/ 2.</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></span></p>
</div>
<div id="ftn14" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref14" name="_ftn14" style="mso-footnote-id: ftn14;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[14]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Врачев,
Иван и др. Борбата против фашизма в Габровски окръг 1939-1944. С. 1979, с.189.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn15" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref15" name="_ftn15" style="mso-footnote-id: ftn15;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[15]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Те
загинаха в бой за народна свобода. С. 1966, с. 81;<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Макавеев, М. История ... с. 72.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn16" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref16" name="_ftn16" style="mso-footnote-id: ftn16;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[16]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Цочев, Р. Акцията в
Петко Славейково. Спомени. – в. Росица, 8.09.1973/бр. 36, г. ХV.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></span></p>
</div>
<div id="ftn17" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref17" name="_ftn17" style="mso-footnote-id: ftn17;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[17]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif; mso-bidi-font-style: italic;">Макавеев,
М. История ... с.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>82-83.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn18" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref18" name="_ftn18" style="mso-footnote-id: ftn18;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">[18]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"> <span style="mso-bidi-font-style: italic;">Макавеев,
М. История ... с. 83-86.</span></span></span></p>
</div>
<div id="ftn19" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref19" name="_ftn19" style="mso-footnote-id: ftn19;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[19]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Макавеев, М. История
... с. 90-92; Райков, Иван. Обречени на безсмъртие. С. 1997, с. 203-204.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></span></p>
</div>
<div id="ftn20" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref20" name="_ftn20" style="mso-footnote-id: ftn20;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: Calibri, sans-serif; line-height: 107%;">[20]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">Те загинаха в бой за
народна свобода. С. 1966, с. 157; Райков, Иван. Обречени на безсмъртие. С.
1997, с. 240-241 Според него на 5 януари той завежда полицаите до скривалището
в Балкана и предава землянката.</span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-theme-font: minor-bidi;"><o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoFootnoteText"><o:p> </o:p></p>
</div>
</div>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-46555736783516692532023-04-23T03:12:00.003-07:002023-04-23T03:33:48.931-07:00Участие на крушевци във въоръжената антифашистка борба 1941-1944 г.<p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-justify: inter-ideograph;"></p><p class="MsoNormal" style="margin-left: 35.4pt; mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Участие на крушевци във въоръжената антифашистка
борба 1941-1944 г.<o:p></o:p></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">След вероломното нападение на хитлеристка Германия
над Съветския съюз на 22 юни 1941 г. ситуацията в страната се променя коренно.
ЦК на БРП излиза с призив за въоръжена борба. На 10 август минава в нелегалност
секретарят на Районния комитет на БРП в Севлиево Вълчо Цанков. Заедно с Иван
Бъчваров и Иван Райков, първите нелегални в окръга, поставят началото на
въоръжената борба в Севлиевския край, като за основна база им служи село
Крушево.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn1" name="_ftnref1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Създава се нелегална циклостилна печатница, която се помещава в къщите на Вълчо
Цанков, Ненко Илиев Ненков и Иван Димитров Кръстев, а по-късно и в скривалището
на местността Буллюка. Крушевските ремсисти разпространяват из околните села
отпечатаните позиви, възвания и други материали. В този начален период, като
нелегални квартири се използуват къщите на Петър и Христо Димови, Илия
Богданов, Кънчо Хараланов Главчев, Димитър Бенев и колибата на дядо Осман на
местността Буллюка.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Крушевската партийна организация, една от
най-боеспособните в околията, се разраства в началото на годината и има две
партийни групи: първата е с отговорник Иван Христов Димов и включва Вълчо
Цанков Ненков, Харалан Петров Димов, Велчо Н. Ванев, Къню Хараланов Илиев, Иван
Монев Минев, Ненко Цанков Вълчев /Големия/ и Илия Ненков Вълчев; във втората
група са Пенко Станев – отговорник, Иван Димитров Кръстев, Цвятко Иванов
Стойков, Станьо Василев Гочев и Янко Нед. Янков. Секретар на организацията е
Велчо Н. Ванев. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">С оглед предстоящата партизанска борба под
ръководството на Харалан Петров Димов, представител на Районния комитет на БРП
в Севлиево, през лятото на 1941 г в селото се изгражда <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">бойна група</b> в състав: Цвятко Иванов Стойков – отговорник, Велчо Н.
Ванев, Станю Василев Гочев, Иван Димитров Кръстев и Иван Христов Димов. На
проведените единични и групови сбирки Стойков запознава членовете на групата
как се борави с леко стрелково оръжие. В хода на работата се преценява, че този
състав е пригоден повече за легална, добре законспирирана работа: набавяне
храна за нелегалните и бъдещите партизани, набиране парични средства, вербуване
на ятаци и помагачи за въоръжената борба и други. В началото на 1942 г. съставът
на бойната група е обновен с младежите: Ненко Илиев Ненков, Цанко Ганчев
Цанков, Илия Събев Илиев, Хубан Кънев Хараланов и Спас Димов Йончев. Командирът
Цвятко Стойков започва усилена военна подготовка, запознаване с оръжие, с
правилата на военното дело. Групата привлича още младежи от селото. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Пролетта и лятото на 1942 г.
преминават в усилена подготовка за създаване основите на бъдещия партизански
отряд в Севлиевска околия. На това дело изцяло се посвещава преминалият в
нелегалност на 6 февруари Харалан П. Димов. Партийната и ремсовата организация
и бойната група набавят оръжие и боеприпаси, събират се храни. Заедно с ятаците
се предприема изграждане на скривалища, както в землището на селото, така и в
самото село. Първото скривалище е построено в местността Буллюка, в обширната
гориста местност Дедерица. Общо са направени и ползвани 14 скривалища. Множат
се редиците на ятаците и помагачите. По това време в селото има около 25 яташки
къщи, като най-често посещавани са домовете на Петко Ненчев, Съби Ненчев,
Христо Христов, Иван Христов, Хубан Гочев, Станьо Илиев, Осман Сердаров. Домът
на Иванка Ил. Ненкова е винаги отворен за нелегалните. В него се укриват
оръжие, циклостил и хартия. Тя остава вярна на делото и след убийството на сина
й, и след разстрела на съпруга й. „Мъка ми е за тях – заявява тя, - но аз не
плача, аз зная защо те загинаха”.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">През същата година на бойна нога са поставени
партийната и ремсовата организации. Партийната организация след известна
реорганизация е в състав: първа група е с отговорник Иван Христов Димов и
членове: Велчо Н. Ванев, Къню Хараланов Илиев, Иван Монев Минев, Ненко Цанков
Вълчев /Големия/, Илия Ненков Вълчев, Иванка Ил. Ненкова, Христо П. Димов,
Неджиб Юсеинов Ристемов /Примката/ и Христо Хр. Димов; втората група е с
отговорник Иван Димитров Кръстев и включва: Цвятко Иванов Стойков, Станю
Василев Гочев, Янко Нед. Янков, Илия П. Димов, Трифон Хр. Станев, Къню Хр.
Колев и Илия Янков Монев. Пенко Станев отпада от партийните редици. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Младежите от РМС провеждат активна просветна и
техническа дейност. През лятото набират парични средства от събрани орехи,
които предават чрез Харалан П. Димов за РК на БРП в Севлиево. При масовата
акция за събиране на жито от почти всяка къща в селото се взема по една кофа
пшеница. В дома на Димо П. Димов се събират 4 тона пшеница, една част от която
се смила в кооперативната мелница и брашното се разпределя по ятаците, а друга
част се закарва в село Горна Росица в мелницата на Петър Янев, баща на
партизанина Паско Янев. Дейността на РМС по това време Христо Петров Димитров
/Милчо/ обобщава така: „Провеждахме мероприятия като събиране на орехи, вълна,
жито и други продукти, които да осигурят подпомагане на партизанското движение.
Суми внасяхме от продажба на някои продукти, по една надница. Проучвахме
дейността на врага, като се следяха отделни полицаи, излизащите от Севлиево
групи бранници, поведението на наши колебаещи се младежи и работехме активно за
вербуване на нови съмишленици”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn2" name="_ftnref2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Партийните и ремсовите групи успяват да спечелят за
въоръжената антифашистка борба като съмишленици, помагачи и участници десетки
свои съселяни. Преценката е, че 80-90 % от младежите в селото са под влиянието
на РМС.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn3" name="_ftnref3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Организация на „Бранник” не се създава, въпреки един плах опит. Крушево се
превръща в една от основните бази на нелегалните функционери в околията.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Дейността на официалните власти се саботира
всячески. Определената от кмета комисия за изпълнение на Наредба № 1 на
Главната реквизиционна комисия определя средния добив на жито в селото за 1942
г. на 17,880 кг от декар. Така населението се предпазва от немилостивите
реквизиции. След повторно засичане се установява, че добивът е 80 кг от декар.
Членовете на комисията: Атанас Иванов Карабичев, Петър Пенев Балучев, Илия А.
Конов и Георги Иванов Кунев са подведени под съдебна отговорност за умишлено
подаване на неверни сведения на органите за реквизиция.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn4" name="_ftnref4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">В началото на месец септември 1942 г. бойната група
замисля провеждането на саботажна акция, която се осъществява на 13 срещу 14
същия месец. Харалан Петров Димов, Цвятко Стойков и секретарят на РК на РМС в
Севлиево Владо Илиев решават бойната група да изгори събраната вълна на
дирекция „Храноизнос”. Извършва се добра предварителна подготовка, при която е
прекъсната телефонната връзка, спрян е тока, поставени са под контрол общинския
дом и къщата на кмета. Към кооперативната мелница, където има около 20 души
селяни и мливари се отправят Владо Илиев и още един член на групата. Владо
Илиев провежда агитация сред селяните да не дават храните си на държавата,
защото отиват за хитлеристка Германия. През това време основната част от
бойната група прониква в склада, изнася вълната и я изгаря на площада. Част от
нея е съхранена при ятаци за нуждите на съпротивителното движение. Дръзката
саботажна акция има огромен ефект в цялата Севлиевска околия. Няколко дни
по-късно тя е приветствана от радиостанция „Хр. Ботев”, като е отправен призив
примерът на крушевци да бъде последван и в други села. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>За да не попаднат в ръцете на
властта в нелегалност преминават следните членове на бойната група: Цвятко
Иванов Стойков /Андрей/, Илия Събев Илиев /Сашо/, Хубан Кънев Хараланов /Димо/,
Ненко Илиев Ненков /Лазар/. На 15 септември участниците в бойната група и
преминалите в нелегалност по-рано се събират в местността Дедерица и поставят
началото на <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Крушевската партизанска чета
„Страхил”.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn5" name="_ftnref5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[5]</span></b></span><!--[endif]--></span></span></a></b>
Всъщност, положени са основите на бъдещия Севлиевски партизански отряд. Към тях
се присъединяват завърналият се от Тревненския район Цанко Ганчев Цанков и
по-късно Стоян Иванов Бъчваров /Мишо/. Към 20 декември последният се придвижва
към габровските чети, а от Добромирка постъпва Никола Косев Дудев /Банко/. За
командир на четата е определен Цвятко Иванов Стойков /Андрей/, а политически
ръководител и отговорник на партийния район става Харалан Петров Димов /Асен/.
Почти всички нелегални от околията се съсредоточават в Дедерица, с изключение
на няколко души, които са край село Горна Росица. Районът на действие на четата
обхваща землищата на селата Крушево, Букурово, Добромирка, Горско Калугерово,
Горско Сливово, Бара, Горско Косово, Коевци, Крамолин, Идилево, Агатово и
Дебелцово. Чрез Горско Сливово се поддържа връзка с партизаните от Ловешкия
край. Четата наброява 12 бойци, предимно млади хора. Най-възрастният е на 29
години, а най-младият – 19-годишен. Четата разполага с 4 карабини, 3 пушки, 10
пистолета от най-различни системи, 3 бомби и около 200 патрона. Липсва ѝ
съвременно автоматично оръжие. Тъй като бойците не са служили в армията и нямат
боен опит първата задача е да се започне интензивна военна подготовка. Тя се
ръководи лично от командирът на четата, който е завършил подофицерска школа в
армията. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Скривалището в местността Дедерица,
изградено за нелегалните функционери, не е достатъчно и се пристъпва към
изграждане на нови скривалища в местностите Сух дол, Стайковец, Гюнето, Балтиш,
Бежанта, в мазето на училището, в кошарата на Ботьо Илиев Чекаджиев и т.нат.
Печатарската циклостилна база е пренесена в местността Буллюка. За укриване се
ползува и колибата на дядо Осман. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Озлобени от непредвидения развой на
събитията властите предприемат репресивни мерки към близките на партизаните. На
ново местожителство са въдворени Цвята Иванова, Илия Вълчев, Съби Горняков и
Къньо Кънев. Тази мярка, а и по-строги, в бъдеще ще изпитат десетки крушевци.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Започват и първите въоръжени
сблъсъци с властта. През втората половина на месец септември Ненко Илиев
/Лазар/ и Илия Събев /Сашо/ водят престрелка с въоръжения караул в Бенчевската
улица. На 18 октомври Цвятко Иванов /Андрей/ и Илия Събев /Сашо/ са в бащината
къща на последния. Когато бащата на Илия Събев проверява чисто ли е, за да се
измъкнат, полицаят който е в засада стреля и го ранява. През ноември 1942 г.
партизаните Вълчо Цанков /Боян/ и Иван Райков /Владо/ се срещат в плевнята на
дядо Осман с ловешките партизани Драгомир Пенчовски /Шишко/ и Стефан Ангелов
/Кирчо/, които трябва да получат взрив от крушевци. Случайно на тях попадат
горският и полският пазачи на Дебелцово, които изненадани побягват. Откритата
по тях стрелба е чута от партизаните в скривалището на Сух дол, които веднага
го напускат и през Рандял, Стайковец и Тудорча се отправят към горите на
Кормянско. Около 20-30 селяни ги виждат, но никой не ги предава. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Ятакът дядо Осман и братовите му
синове Асан Мехмедов и Сюлейман Менов са арестувани и зверски измъчвани по
участъците в Севлиево, Габрово, Горна Оряховица и Плевен. Те твърдят, че са
заставени да помагат на партизаните със сила и заплаха и не извършват
предателство.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn6" name="_ftnref6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Наред с ежедневното военно обучение и инцидентните
въоръжени сблъсъци с отделни представители на властта през есенните месеци в
четата се замисля провеждането на серия от акции, с които се цели да се озаптят
самозабравили се привърженици на властта и да се окуражи населението. Около
средата на октомври се планира и подготвя акция в село Горско Калугерово по
подобие на крушевската. Цвятко Иванов /Андрей/ и Илия Събев /Сашо/ влизат на 15
октомври в селото и заедно с местната партийна и ремсова група решават да се
действува на следващия ден. При движението си из селото са засечени от хора на
властта и така намеренията са осуетени.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn7" name="_ftnref7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Малко след това Бончук и Сашо са изпратени да ликвидират горския стражар на
село Бара, участник в убийството на Ал. Стамболийски, деребействащ в района.
Поради слаба предварителна подготовка акцията не протича гладко. При
възникналата престрелка е убит полският пазач, а горският е само ранен. През
декември се провежда втора наказателна акция в село Ловнидол. Командирът на
четата Цвятко Иванов /Андрей/, Ненко Илиев /Лазар/ и Иван Кунчев ликвидират
ненавистния на селяните общински полицай. Леко ранен в ръката е още един
полицай.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Събитията от септември до декември
1942 г. подсказват на полицията, че нелегални и партизани се съсредоточават за
зимуване в района на село Крушево. В селото се разкрива полицейска застава с
над 20 полицаи. Въвежда се строг полицейски час, често се провеждат блокади,
поставят се засади около къщите на заподозрените. Използуват се всички възможни
средства за сплашване на комунистите и ремсистите. В черни роти в село
Левуново, Петричко, и на други места, са изпратени заподозрените донаборници
Иван Димитров Кръстев, Иван Димитров Чекаджиев, Илия Недялков, Георги Тодоров
Георгиев, Иван Велчев Николов, Стоян Станев Стоянов, Илия Трифонов Солаков и
други. Минко Петров Минков е изпратен в концлагера Еникьой.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Новата 1943 г. започва с голям провал сред
партийните и ремсовите организации в южната част на околията. Зачестяват
блокадите, затруднява се прехраната и зимуването на четата в района на селото.
По това време започва формирането на Кормянската и Горноросишката партизански
чети. За тяхното укрепване са изпратени партизани от Крушевската чета. В
землището на село Кормянско под ръководството на Цанко Ганчев /Бончук/ започва
изграждането на нова партизанска чета. От 5 февруари към нея се присъединява и
Христо Атанасов /Митко/. В помощ на горноросичени са изпратени трима бойци от
Крушево: Илия Събев /Сашо/, Иван Димитров Чекаджиев /Славчо/ и Христо Атанасов
Тачев. През пролетта на 1943 г. броят на крушевци в другите партизански чети
достига до осем души. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Опитите да се открие и унищожи четата зачестяват.
Замислена е голяма блокада на селото с цялата полицейска стража при
управлението в Севлиево и 170 войници от местния гарнизон. На 3 срещу 4
февруари 1943 г. цялото село е блокирано и започват<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>проверки на предварително набелязани къщи.
Търсят се компрометиращи материали и съпричастност със съпротивителното
движение. Намерението е да се арестуват предварително набелязаните подозрителни
младежи. В района на колибата на дядо Осман са открити две партизански
скривалища. Движение е разрешено само през деня в рамките на селото. След
сигнал от черковната камбана всички трябва да се прибират по домовете си.
Закъснелите се отвеждат в общината при полицаите и им се нанася побой.
По-подозрителните се откарват в Севлиево за разпит. Блокадата продължава цяла
седмица. Успешно през мъглата между постовете успяват да се измъкнат от селото
партизаните Харалан Димов /Асен/ и Ненко Илиев /Лазар/, които при започване на
блокадата са заварени при ятака Димитър Бенев Попов. Предварително предупредени
за идването на полицията и за нейните намерения, за да избягнат арестите и
мъченията,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>в нелегалност преминават
Петър Иванов Начев – секретар на РМС в селото, Васил Хубанов Гочев, Ботю Илиев
Богданов, Иван Димитров Иванов, Христо Петров Димитров и Христо Атанасов Тачев,
които напускат селото заедно с укриващите се в него партизани. През месец март
към четата се присъединяват Иван Станчев Илиев /Петко/ и Харалан Димитров Дамянов
/Кънчо/. Последният е войник и при една акция на войсковата му част за
претърсване на горите около село Крушево се отклонява и отива при партизаните.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">През пролетта полиция и войска още по усърдно
продължават да издирват нелегалните и партизаните в района. Включва се и ловна
рота. Заповядано е да се изгорят всички колиби в землището на селото, за да не
могат партизаните да се подслоняват в тях. Няколко дена пламъци и пушек
обгръщат землището. Навсякъде сноват полицаи и агенти. Полицейският час се
затяга – вечер от 18 часа до 6 часа сутринта. През това време не е разрешено
излизане извън двора на улицата. През деня на възрастните пастири не се
разрешава да носят със себе си хляб. Изключение се прави за пастирчетата под
14-годишна възраст. В този труден за партизаните момент децата Минка Петрова
Христова, Коно Христов Конов, Петранка Христова Петрова, Беню Атанасов Рачков,
Станчо и Недка Ил. Петрови им носят храна. На четирите изхода на селото
денонощно има постове от по двама полицаи и трима селяни от караула, Когото
хванат с хляб следва бой. Вечер за прибиране бие църковната камбана и който
закъснее усеща полицейските приклади по гърба си.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">В тази трудна обстановка сблъсъците на партизаните
с противника са неминуеми и следват един след друг. При изкопаване на землянка
в землището на село Добромирка на 21 март партизаните Христо Петров /Милчо/ и
Ботю Илиев /Станчо/ са разкрити случайно от директора на прогимназията, който
смята, че е попаднал на крадци на мед от пчелните му кошери и ще ги залови.
Убит е на място от Станчо. На 7 април учителката Минка Работилова случайно и
без да иска разкрива партизанското скривалище в мазата на училището. Следват
репресии към учителите Атанас Иванов Карабичев, Станьо Трифонов Солаков, Петър
Пенев Балучев, Симеон Янков Монев и прислужника Хубан Гочев, които не подозират
за съществуването му. Учителите са освободени, а прислужника е подложен на
зверски мъчения, защото синът му е партизанин. Старият комунист не извършва
предателство, въпреки че знае много за партизаните, и след мъченията е
интерниран.</span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">На 22 април Цвятко Иванов /Андрей/ , Ботю Илиев
/Станчо/ и Петър Начев /Дончо/ попадат на полицейска засада при Начевската
колиба на местността Повника и в престрелката убиват старши полицая Добри Гроздев,
командирован от Свищовското околийско полицейско управление. На другия ден
селото е отново блокирано. Сутринта на 24 април Петър Начев /Дончо/ отново
попада на засада и е заловен. Докато полицаите търсят с какво да го завържат
той ритва единия в корема, блъска другите и избягва след дъжд от куршуми. Връща
се в четата с изподрано лице и ръце, без пушка, но жив. За смелостта си
получава похвала, а за слабата бдителност – мъмрене. На следващия ден – 25
април, на полицейска засада край Добромирка попадат Харалан Петров /Асен/,
Ненко Илиев /Лазар/ и Никола Косев /Банко/. „И тук престрелката завърши с
неуспех, нелегалните успяха да се укрият” – пише севлиевският околийски
управител до МВР. Пак през април Юсеин Мутков /Стоян/ попада на засада на
местността Чуката и води престрелка с полицията. През май Цанко Ганчев /Бончук/
и Величка Щърбанова /Дафинка/ откриват огън срещу полицията в местността
Дедерица край река Росица, за да предупредят Харалан Димов /Асен/ и Ганка
Стефанова /Роза/ да не попаднат на засада. През юни Вълчо Цанков /Боян/, Ненко
Илиев /Лазар/ и Владо Илиев /Здравко/ попадат на засада при бикарницата в
западния край на селото и водят престрелка с полицията. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Блокадите, засадите, арестите и
побоищата не стряскат партизаните и техните ятаци. Въпреки трудностите и
опасностите ятаците и помагачите продължават да снабдяват с храна партизаните.
През месец май в един ден са арестувани над 130 души родители, близки, роднини
и приятели на партизаните. Откарват ги в полицията в града. На 62 са оформени
документите за интерниране в продължение на шест и повече месеца и поемат към
отдалечени селища в Родопите.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn8" name="_ftnref8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Запустяват цели домове. Налага се близки и роднини да се грижат за животните и
за посевите. Партийната и ремсовата организация вземат всички необходими мерки
да не пропаднат стопанствата на интернираните семейства. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span></span><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Ситуацията в Крушево и района му през пролетта и
лятото на 1943 г. може да се оприличи на гражданска война, в която жертви дават
и двете страни. Крушевската партизанска чета е най-солидната партизанска
формация в Плевенска област, с най-голям боен опит и поради това тя става
гръбнак на <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Севлиевския партизански
отряд.</b> Четата просъществува самостоятелно от 15 септември 1942 г. до 20 май
1943 г., когато се обединява с Кормянската чета, а в края на юни и с
Горноросишката чета. За командир на Севлиевския партизански отряд е определен
Цвятко Иванов Стойков /Андрей/, а за политкомисар – Харалан Петров Димов
/Асен/. Към момента на обединението Крушевската чета наброява 15 души: Хубан
Кънев /Димо/, Ненко Илиев /Лазар/, Йото Иванов /Русчо/, Минчо Георгиев
/Младен/, Васил Хубанов /Ганчо/, Христо Димитров /Милчо/, Петър Иванов Начев
/Дончо/, Стефан Минев /Мирчо/, Иван Николов /Велко/, Невяна Лазарова /Малката
Милка/, Хюсеин Мутков /Стоян/, Стойо Неделчев /Найден/ и Харалан Дамянов
/Кънчо/. С Горноросишката чета се завръщат Илия Събев /Сашо/ и Иван Димитров
Чекаджиев /Славчо/, а с Кормянската – Цанко Ганчев, нейн командир. Заедно със
секретаря на РК на БРП Иван Райков /Владо/, завеждащия военната работа в района
Вълчо Цанков /Боян/ и секретаря на РМС Владо Илиев /Здравко/, общо в Севлиевска
околия към средата на май 1943 г. действат 43 партизани и нелегални,
съсредоточени предимно в землището на село Крушево. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>В изпълнение заповед на министъра на
вътрешните работи в околията се съсредоточават големи полицейски сили.
Граждански се мобилизират бивши полицаи. Създават се постоянни полицейски
застави в редица села. Според едно полицейско сведение към 30 юни 1943 г. в
селото има 15 полицаи и 9 контрачетници, общо 24 души, въоръжени с 20 пушки,
една лека картечница, два шмайзера и четири пистолета. В общината има 6 пушки и
5 пистолета, които се ползват от кмета, секретар-бирника и техни приближени, а
също и от постоянно действащия по график селски караул. В Севлиево е формирана
група за бързо реагиране от 25 полицаи, които разполагат с 4 мотора с кош, един
соло и една полицейска кола „ДОЧ” с 35 места.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn9" name="_ftnref9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Според сведения от полицейските архиви добра мрежа от секретни сътрудници в
селото създава старшията на полицейската застава младши стражара Пенчо Иванов
Атанасов.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Двубоят става все по-остър и
безкомпромисен. Първи свидни жертви дават и партизаните. На 3 юни детето
пастирче Веселин Станчев от село Крамолин забелязва партизани край селото и
съобщава на баща си, който бърза да информира кмета. В престрелка с
пристигналата полиция загиват партизаните Хубан К. Хараланов /Димо/ и Харалан
Д. Дамянов /Кънчо/. След информация от спечеления като сътрудник младеж Иван
Петров Конов на 26 юни е организирана засада на мястото на среща на партизани с
ятаци от селото. На засадата попадат Иван Станчев Илиев /Петко/, който е убит,
а Петър Начев /Дончо/ е ранен в двата крака, но успява да се измъкне успешно по
селското дере. След инфекция на раната на 22-я ден почива от тетанус в горите на
Дедерица, където е погребан от другарите си. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>В началото на месец юли 1943 г.
Севлиевският партизански отряд е дислоциран в горите на Дедерица, откъдето
изпраща малки групи за снабдяване с храна. В село Букурово се провежда
наказателна акция за изпълнение на смъртна присъда над народния враг Музгата. Стесняването
на района на действие на отряда само около Крушево ограничава възможностите му
за маневриране и улеснява полицията. Добре ориентирана за местоположението на
отряда, полицията предприема сериозни мерки за откриването и унищожаването му.
Зачестяват блокадите, засадите, престрелките. Не издържат на напрежението и
дезертират от отряда Никола Косев и Велка Стойчева, които се поставят в
разположение на полицията. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Полицейските разузнавачи, след арест и инквизиции,
успяват да завербуват за свой сътрудник Ангел Симеонов.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn10" name="_ftnref10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
Той узнава, че в бащиния си дом се укрива партизанинът Христо Атанасов Тачев
/Митко/, който преди това е бил временно в една от габровските чети и от там
дезертира, и, че партизанинът Ненко Илиев /Лазар/ е насрочил среща на ятака
Христо Данев с отряда за 13 юли. На 12 юли полицията предприема арести и
задържа Христо Атанасов, който се предава без съпротива, Ангел Симеонов и
Христо Данев. Симеонов и Данев съобщават за предстоящата среща с партизаните. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>На 13 юли полицията блокира горите
на местностите Бежанта и Страната. Христо Данев се среща с партизаните, предава
им кутия сол с отрова и след като се изтегля насочва полицаите към тях. В
неравна битка с добре въоръжения противник загиват командирът на отряда Цвятко
Иванов Стойков /Андрей/ и Ботю Илиев Богданов /Станчо/. В местността Перушата е
убит Христо Хубанов Станев /Петко/, минал в нелегалност предния ден. Спасяват
се партизаните Иван Димитров Иванов /Славчо/ и Васил Хубанов Гочев /Ганчо/.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Смъртта на Цвятко Стойков е тежък
удар за партизанското движение. Близо една година той е начело на Крушевската
партизанска чета и авторитетно оглавява наскоро създадения Севлиевски
партизански отряд. За него началникът на полицията казва: „Андрей се очерта
като най-добър боен командир в цялата Севлиевска околия. Благодарение на
неговата съобразителност, хитрост и хладнокръвие той досега, въпреки че е
попадал на шест-седем засади – успешно се измъкваше с групата си без каквито и
да било жертви. Същият се прояви като добър организатор. Неговата бойна група
по дисциплина, организация и бойна подготовка се сочи за пример на нелегалните
от всички бойни групи в цялата област. Благодарение на това много младежи от
Крушево, а и от другите села, през настоящата година излязоха в нелегалност без
да са потърсени от полицията и се присъединиха към неговата бойна група ...”
След гибелта на командира командването на отряда временно е поето от Цанко
Ганчев /Бончук/.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Тежкият удар с убийството на тримата
партизани е последван от провал в ремсовата организация, предизвикан от
предателството на заловения Христо Атанасов. Арестувани са 20 ремсисти,
участници в четири ремсови групи. В показанията си предателят пише, че в селото
има още четири ремсови групи, но до участниците в тях полицията не стига.
Вследствие на този провал в младежката ремсова организация в затвора с големи
присъди от 10-15 години попадат: Петър Николов Манаилов, Петър Иванов Петров,
Петър Димов Петров, Йоню Иванов Караиванов, Станчо Йонев Кунев, Йоню Косев
Николов, Никола Петров Илиев и други. Никой не извършва предателство и четата е
запазена. На доживотен затвор е осъден студентът Кънчо Пантелеев. Христо
Атанасов издава, че секретарят на партийната организация в селото Велчо Ненков
Ванев снабдява партизаните чрез кооперативния магазин. По това време обаче той
е в черна рота, а след това е прехвърлен в концлагер и не е търсен и съден.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Озверели от неуспешните опити да
разгромят Севлиевския партизански отряд властите предприемат крути мерки срещу
близките на партизаните. Повечето от тях са интернирани, но това не е
достатъчно. Решено е да се изгорят къщите на Харалан Димов, Вълчо Цанков, Хубан
Гочев, Цвятко Иванов, Ганчо Цанков и Петър Митев, но околийският управител Асен
Каракунев и кмета на селото не се съгласяват. Вместо къщата на загиналия
партизански командир е подпален домът на неговия брат.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Терорът, арестите, побойщата и
интерниранията не спират работата на партийната организация, която продължава
да действа, да печели нови ятаци и помагачи в подкрепа на съпротивителното
движение. Организацията наброява 24 души и е разделена на три групи с
отговорници Иван Христов Димов, Илия Петров Димов и Янко Недялков Янков.
Секретар продължава да е Велчо Н. Ванев. Ремсовата организация наброява 25 члена.
Двете организации и техните сподвижници продължават да поддържат партизанския
отряд. Над 80 на сто от населението на селото поддържа и симпатизира на
партизанското движение. Цели родове, като тези на Вълчетата и на Ешечетата, са
в първите редици на борбата. Въоръжена борба от такъв мащаб не би била възможна
без наличието на сериозна мрежа от яташки квартири, от верни ятаци и помагачи –
комунисти, земеделци, безпартийни. Тази мрежа се изгражда методично още от
есента на 1941 г. като се търсят предани, но некомпрометирани пред властта
дейци и съмишленици на революционната борба. Над 25 са яташките къщи, като
особено често посещавани са домовете на Петко Ненчев, Съби Ненчев, Иван П.
Димов, Илия Богданов, Христо Христов, Иван Христов, Хубан Гочев, Янко Недялков,
Станьо Илиев, Осман Сердаров, Димитър Генев. Домът на Иванка Ил. Ненкова е
винаги отворен за партизаните. В него се укрива оръжие, циклостил и хартия.
Вярната ятачка запазва самообладание и след убийството на сина ѝ Ненко, и след
разстрела на съпруга ѝ. Домовете на Петко и Съби Ненчеви Ненкови са сигурна
база за партизаните и нелегалните. При една голяма блокада Петко Ненчев укрива
в плевнята си Харалан Димов и Ненко Илиев като ги затрупва със слама и
полицията не ги открива. Базисна квартира за нелегалните е домът на Илия
Богданов. В спомените си партизанският командир Иван Райков /Владо/ пише:
„Стоплени от голямото майчино сърце на кака Радка, /съпруга на Богданов, б.
моя/ в този дом ние често прекарвахме през дългата зима на 1942-1943 г.
Събирали сме се по 5-6 души. Идем от разни посоки и краища: Асен, Димо и Лазар
от Крамолин, Бончук и Петко от Кормянско и Петко Славейков, ние с Боян и
Здравко от обиколки из цялата околия. По това време Андрей беше разквартирувал
четата си в Крушево. Често и той биваше в този дом. Тук правехме заседания,
обменяхме опита на партийните организации и четите”. Сред сподвижниците на
съпротивителното движение са Къню Хараланов Главчев – баща на загиналия
партизанин Хубан, Иван Димитров Кръстев, Димитър Б. Попов, Атанас П. Рачков,
Христо Хр. Димов, Христо П. Димов, Къньо Хр. Колев, Стефан Цв. Станев с
родителите си и десетки други ятаци и помагачи.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>През лятото Севлиевският партизански
отряд действа на цялата територия на околията, провежда акции в селата Търхово,
Петко Славейков, Коевци. През месец октомври 1943 г. севлиевци и габровци се
обединяват в крупна бойна единица – Габровско-Севлиевския партизански отряд.
През есента се провеждат редица снабдителни акции в южната част на околията и в
Габровско. Отрядът се готви за зимуване в Балкана. В Крушево след седемте скъпи
жертви се вземат мерки за запазване целостта на яташката мрежа, комунисти и
ремсисти се сплотяват още повече около партийната организация. Вземат се мерки
за недопускане нови предателства. Има много случаи когато обикновени селяни без
да знаят, че Велчо Н. Ванев е секретар на партийната организация, го
предупреждават да вземе предпазни мерки. След месец юли 1943 г., въпреки свирепия
терор, арести, побоища и интернирвания, провали няма.</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-style: italic;"><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>По инициатива на правителството, за
да се преодолее изолацията, властите предприемат действия по изграждане на
правителствена формация, известна под името „Обществена сила”. Под
ръководството на кмета Денчо Попхараланов на 12 февруари 1944 г. в Крушево е
изградено ядро на Обществена сила, в което се включват Атанас Конов, Петко
Йонев Бибов, Атанас Иванов Карабичев, Илия Николов Цвятков, Никола Илиев
Чекаджиев, Христо Кънев Колев и Станю Гатев Станев. Това усилие за създаване на
масова опора на властта в селото не се увенчава с успех.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn11" name="_ftnref11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>През зимата на 1944 г.
Габровско-Севлиевският партизански отряд води героични битки в Балкана на връх
Бузлуджа, при Варениците и Равна гора. В жестока схватка е ранен в устата Иван
Димитров Иванов /Славчо/, който първоначално е лекуван в селата Шипка и Шейново,
а после е изпратен на лечение при ятаци от Крушево. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>След битките в Балкана отрядът се
изтегля към средата на месец март в района на село Крушево, разполагайки се на
база в гората на дядо Бирник в местността Карадоурук. Влиза се във връзка с
ятаците и помагачите от Крушево, Букурово и други села. Действията по
снабдяване на отряда с провизии са усетени от полицията. На 22 март околийският
управител в Севлиево отправя телефонограма до кметовете на селата, в която се
казва: „На някои места в околията са се появили нелегални. Засилете охраната и
бдителността. Вземете необходимите мерки. Веднага съобщете в управлението, ако
се появят някъде такива”. На 27 март 1944 г. пада сняг и още същия ден
околийският полицейски началник разпорежда да се предприемат мерки за
наблюдение и откриване на партизаните. Рано сутринта на 28 март старшията на
полицейската застава в Крушево Пенчо Иванов от махала Камещица, Гъбенска
община, формира голяма група от 35 души за претърсване горите на изток от
селото, където се предполага, че може да е отрядът. В нея влизат 8 полицаи от
местната застава, 10 души селски караул /наричани от полицията „милиционери”/ и
16 души ловци. Разделят се на три групи, като към една от тях се присъединява и
горският от селото, родом от село Горна Росица. Тръгват на изток по билото на
Крушевския баир над местността Гюнето. Стигат до Разбойник и се връщат на
северозапад. Преминават по пътя край горите, където се намира отрядът, без да
го открият. Минава и втората група, от която горският се отделя по заешка диря
и се натъква на партизански пост. Предупреден да спре, той хуква да бяга и е
убит. Третата група минава по същия път без да разбере за случилото се. След
като се събират старшията установява, че горският липсва. Разбират, че по него
е стреляно в гората и Пенчо Иванов дава заповед да се върнат и да я претърсят.
Старшията, полицаите Стою Пиргето от село Букурово и Илия Христов от Крушево,
заедно с още 5-6 ловци откриват дирите на горския в гората. Нареждат на ловеца
Харалан Ц. Данков да върви напред, като след него тръгва Стою Пиргето.
Ненавлезли и 5-6 метра и се чува женски глас „Стой!”. Пиргето побягва назад.
Полицаите започват стрелба, при която е ранен ловецът Харалан Данков, един от
добрите помагачи на партизаните. Невъоръжените селяни се разбягват, а полицаите
са обградени и пленени. Успява да избяга само Стою Пиргето, гонен в продължение
на половин километър от Цанко Ганчев /Бончук/. Той стига в Букурово и веднага
сигнализира в Севлиево. Старшията Пенчо, като виновник за провалите на партийната
и ремсовата организация в селото и за изстъпленията му над селяните, е осъден
на смърт от партизаните и ликвидиран на място. Селяните са освободени, а
полицаите са задържани като пленници.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Вдигнати са на крак за кратко време
всички полицейски, жандармерийски и военни сили в Плевенска област. Включва се
и авиацията. Започва героичната Балванска битка, продължила два дни, в която
срещу многохилядния враг Габровско-Севлиевският партизански отряд успява,
въпреки понесения жесток удар, да се съхрани като боеспособна единица. В отряда
по това време са само трима крушевци: Цанко Ганчев /Бончук/, Ненко Илиев
/Лазар/ и Христо Димитров /Милчо/. Вълчо Цанков /Боян/, Харалан Димов /Асен/ и
Илия Събев /Сашо/ са по организационна работа и отсъствуват. В започналите сражения
са дадени и първите скъпи жертви, сред които секретарят на РК на РМС в
Севлиевския партиен район Ненко Илиев /Лазар/. Той е покосен от картечен огън
привечер на 28 март в третата схватка с врага. Последните му думи са: „Другари,
дръжте се! Нека моята смърт не ви отчайва. Борбата е жестока и сурова, тя
изисква жертви. Аз умирам, вие продължете! Прощавайте, другари! Победата е
близка!” <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>За охрана на селото властите
мобилизират над 60 души, като за караулен началник е назначен Цоню Т. Данков.
Усилени постове са поставени на всички изходи от селото, а в центъра има около
20 души. Училището е превърнато в щаб на развилнялата се полиция. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>В следващите една след друга
ожесточени битки отрядът е лишен още първия ден от ранения си командир Иван
Райков /Владо/, а на втория ден край село Балван и от заместилия го Стоян
Бъчваров /Мишо/. Под ръководството на изпълняващия длъжността командир на
отряда Цанко Ганчев /Бончук/ партизаните удържат на напора на многохилядния
противник и успяват да се измъкнат от обкръжението. Габровско-Севлиевският
партизански отряд дава скъпи жертви: от 39 в началото на двудневната битка от
обкръжението излизат само 20 души. Със смъртта на храбрите загиват 11 души, 4
са ранени, от тях 2 пленени и разстреляни. Противникът дава 13 убити, 10
ранени, 7 пленени, като това не са пълните данни, а само документално
установените. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric; text-indent: 35.4pt;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;">Отрядът е съхранен, а не унищожен и в следващите
месеци бързо се съвзема и продължава борбата. При изтеглянето от обкръжението
партизанинът Христо Петров Димитров /Милчо/ изостава и изгубва отряда. В
продължение на 40 дни се укрива, докато най-после успява да се свърже с
другарите си. В суровите дни на Балванската битка, преминавайки от ятак на
ятак, изчезва безследно ранения Иван Димитров Иванов /Славчо/.<a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftn12" name="_ftnref12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-style: italic; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
През зимата на 1943-1944 г. умира в партизанското скривалище-болница Васил
Хубанов Гочев /Ганчо/. Така свидните партизански жертви от село Крушево стават
общо десет. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>В разгара на Балванската битка,
вбесени от неспособността си да се справят с партизаните, властите предприемат
зверска разправа с цивилното население. Рано сутринта на 29 март полският пазач
Петко Ст. Бибов бие барабана и съобщава: „Забранява се излизането извън
домовете. Този, който наруши, ще се застреля без предупреждение. Селото е блокирано”.
С автобусна кола от Севлиево пристигат 12 униформени и цивилни полицаи, които
провеждат кратко съвещание в общината при секретар-бирника Христо М. Додунов.
Уточнен е списък, по който започват арести. Селото настръхва. Хората са
смутени. Арестувани са 12 мирни жители на селото, комунисти и ремсисти, верни
ятаци и помагачи на съпротивителното движение с изключение на случайно
попадналия Петър Димитров Божанков. Още в общината е освободена Стоянка
Христова Димова, а малко по-късно и Божанков. Групата от 10 души повеждат по
пътя на изток от селото, като им казват: „Ще ни водите там, където са убити
горският и старшията”. При самия връх на местността Бряста старшият командва:
„Бягай!” Арестуваните се обръщат с лице към полицаите, след което са покосени от
куршумите на оръжията им. Загиват десет от най-верните сподвижници на
антифашистката борба: Илия Ненков Вълчев – ятак и баща на партизанин, Илия
Петров Димов – брат на партизанин, отговорник на партийна група, Христо Петров
Димов – брат на партизанин, ятак, Къньо Христо Колев, Трифон Христов Станев,
Атанас Хараланов Попов, Иван Минков Иванов, Иван Христов Влаев, Хубан Първов
Хубанов и Стефан Цвятков Станев, убити без съд и присъда, според полицейския
акт „при опит за бягство”. Половината от тях са младежи от 16 до 23-годишна
възраст. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Отново барабанчикът съобщава:
„Всички мъже от 16 до 60-годишна възраст да се явят веднага пред общинското
управление. „Шумкарите” са избити, ще се претърсят горите и приберат телата
им”. Вестта за убийството обхожда селото като мълния. Мало и голямо се отправя
към Бряста. Покрусени от жестоката гледка плачат близки и познати, плачат и
най-твърдите, плачат всички. Полицията не разрешава труповете на убитите да се
откарват по домовете им, а направо в гробищата. Хората не се подчиняват. Всеки
помага с каквото може, включват се и турци. Така са погребани десетте члена на
БРП и РМС, преданите ятаци и помагачи на партизаните.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Цялото село потъва в дълбок траур.
По великденските празници не се устройват обикновените тридневни традиционни
хора, веселия, забави и вечеринки, не свири музика. На деветия ден от
погребението, младежи и девойки, членове на РМС, полагат венци на гробовете на
убитите си другари. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>С този варварски акт е изкопана
дълбока пропаст между крушевци и фашистката власт. Партийната и ремсовата
организация подлагат на трезва оценка пропуските в конспиративната и партийната
работа и набелязват мерки за недопускане на провали. Скъпите жертви не стряскат
крушевските комунисти и ремсисти, които още по-усърдно продължават да подпомагат
съпротивителното движение.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>Безсилни да овладеят положението,
властите започват да се отнасят със селяните още по-зверски. С драконовските си
мерки превръщат селото в концлагер. Камбанен звън разрешава на крушевци да
излизат на работа по нивите си, а преди залез ги прибира обратно. На работа по
полето се излиза без хляб, за да не се поддържат „шумкарите”. Агенти следят и
слухтят, разпитват за партизаните. Разрешават седенки в точно определени къщи с
надеждата да доловят информация. Новият кмет на селото, Гюров от шопския край,
взема всички предпазни мерки за организиране охраната на селото и недопускане
нападение от страна на партизаните. Всяка вечер се поставят засади край селото
и се стреля предупредително.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="mso-hyphenate: none; mso-pagination: none; text-align: justify; text-autospace: ideograph-numeric;"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; font-size: 12pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-style: italic;"><span style="mso-tab-count: 1;"> </span>През лятото на 1944 г.
Габровско-Севлиевският партизански отряд възкръсва след понесения тежък удар и
започва провеждането на серия от различни по характер акции. Местата на
загиналите герои са заети от ново попълнение. Сред новите партизани са и двама
крушевци: младежите Минко Добрев Димов /Любчо/ и Стоян Янков Ненков /Лазар/,
които след една блокада през месец юни се озовават в отряда. <o:p></o:p></span></p>
<div style="mso-element: footnote-list;"><!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<div id="ftn1" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref1" name="_ftn1" style="mso-footnote-id: ftn1;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Основни източници за написването
на този материал са: В първите редици на борбата. С. 1969.; Врачев, Ив. и др.
Борбата против фашизма в Габровски окръг 1939-1944. С.1979.; Райков, Ив.
Обречени на безсмъртие. С. 1997; Спомени на Цанко Ганчев /Бончук/, т. 1 и 2,
машинопис; Цанко Ганчев /Бончук/. Крушевската партизанска чета през есента на
1942 г. – в. Росица, 25.10.1969/ 43; Същият. Пред изгрева на свободата. – в.
Росица, 23.08.1969/ 34; Цанков, В. По призива на партията. – в. Росица,
14.11.1970 г.; Димитров, Хр. Силни криле. С. 1981; Голанов, Н. В бурята. С.
1962.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn2" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref2" name="_ftn2" style="mso-footnote-id: ftn2;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Папка „Сведения и други материали
за съпротивата” (съхранява се в местното читалище). – Разговор с Христо
Димитров /Милчо/.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn3" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref3" name="_ftn3" style="mso-footnote-id: ftn3;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span face=""Calibri",sans-serif" style="line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a>
<span style="font-family: "Times New Roman",serif;">Папка „Сведения и други
материали за съпротивата” – Разговор с Йонко Горняков.</span><o:p></o:p></span></p>
</div>
<div id="ftn4" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref4" name="_ftn4" style="mso-footnote-id: ftn4;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Обвинителен акт по следствено дело
№ 329/1942 г. на Севлиевския областен съд.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn5" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref5" name="_ftn5" style="mso-footnote-id: ftn5;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> В различни източници се споменават
две имена на четата: „Страхил” и „Републиката”. Вж. В първите редици на борбата
... с. 33 и Врачев, Ив. Борбата против фашизма ... с. 172.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn6" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref6" name="_ftn6" style="mso-footnote-id: ftn6;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[6]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Папка „Сведения и други материали
из съпротивата” – Сведение от Ислям Сердаров.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn7" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref7" name="_ftn7" style="mso-footnote-id: ftn7;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[7]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Голанов, Н. В бурята. С. 1962, с.
185.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn8" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref8" name="_ftn8" style="mso-footnote-id: ftn8;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[8]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Папка „Сведения и други материали
за съпротивата” – Сведение на Янко Недялков Янков, с.5-6.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn9" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref9" name="_ftn9" style="mso-footnote-id: ftn9;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[9]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> ОДА – Плевен, ф. 62 к, оп. 7, а. е.
2, л. 51-52.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn10" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref10" name="_ftn10" style="mso-footnote-id: ftn10;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[10]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> След жестоки инквизиции в
полицията подписва разписка за получени 500 лева и става секретен сътрудник.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn11" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref11" name="_ftn11" style="mso-footnote-id: ftn11;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[11]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> Протокол № 1 от 12.02.1944 г.
Съхранява се в читалището.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
<div id="ftn12" style="mso-element: footnote;">
<p class="MsoFootnoteText" style="text-align: justify;"><span style="font-size: x-small;"><a href="file:///C:/Users/Petko/Desktop/New%20Microsoft%20Word%20Document.docx#_ftnref12" name="_ftn12" style="mso-footnote-id: ftn12;" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"><span style="mso-special-character: footnote;"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Times New Roman",serif; line-height: 107%; mso-ansi-language: BG; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: BG;">[12]</span></span><!--[endif]--></span></span></span></a><span style="font-family: "Times New Roman",serif;"> В началото на март е доведен в
Крушево и оставен при Гатю Стоев Балев. След това при Петко Ненчев Качерски го
завеждат Христо Димитров /Милчо/ и Цанко Ганчев /Бончук/. През 1972 г. при
строежа на пътя от село Младен към Добромирка се откриват останките на Славчо,
заровен в нивата на ятака Колю Вителов /Вж. Спомени на Цанко Ганчев – Бончук,
с. 1151/.<o:p></o:p></span></span></p>
</div>
</div><br /><p></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1132327818929922662.post-49032474197946218812023-02-19T23:31:00.000-08:002023-02-19T23:31:11.287-08:00МАТЕРИАЛИ ЗА РОДА ДАНДОЛОВИ ОТ СЕВЛИЕВО (7)<p> </p><p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">МАТЕРИАЛИ
ЗА РОДА ДАНДОЛОВИ ОТ СЕВЛИЕВО (</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">7</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;">)<o:p></o:p></span></b></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">ИЗ
КОРЕСПОНДЕНЦИЯТА НА ДИМИТЪР Г. ДАНДОЛОВ<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;"><span> </span>Става дума за четири писма на Васил Ив. Воденичаров от Севлиево до Д. Дандолов</span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">№1</span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">1.<a name="_Hlk127623149">Писмо
от Васил Ив. Воденичаров до Димитър Дандолов, който вероятно е войник по това
време в Ловеч. Датата е 2 окто</a>мври 1885 г.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">Говори за севлиевските
богаташи, кой колко пари е дарил, но не е ясно за какво, упреква ги в липса на
щедрост. Нарича ги „ялан патриоти“, т.е лъжливи патриоти.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">Става дума също за строеж
на резервоар в старата болница, строен от Ст. Генев, без да е каран.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p><span style="font-size: medium;"> </span></o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCg8uzL1ZC3_RSH5hdDFH623thQNP3vSBBOGvtPXTndN7HTTZ7EU6YFBc8qPVN-xNuabTvcDsvqoyV7uIpDrjrnncrkxY0RK7GorXPoaKIXGF-dvK5tlumXVf639bvo4303P6Je8RaMVrUibrIGhYsxYPPsoJLlE5-hz_e2ridta_4fqVa73PXuw/s3491/IMG_20230216_135402.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3491" data-original-width="2807" height="761" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCg8uzL1ZC3_RSH5hdDFH623thQNP3vSBBOGvtPXTndN7HTTZ7EU6YFBc8qPVN-xNuabTvcDsvqoyV7uIpDrjrnncrkxY0RK7GorXPoaKIXGF-dvK5tlumXVf639bvo4303P6Je8RaMVrUibrIGhYsxYPPsoJLlE5-hz_e2ridta_4fqVa73PXuw/w611-h761/IMG_20230216_135402.jpg" width="611" /></a></span></b></div><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p></o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkK-m5_uStqakDXvp5iBCWK0ZVgiaSndx6v-REsBFjQay7fFB6dcq1xOeUOCM2RQ1NE3oTUELcs617l5u_nRUgBHJ_xU9ak08bkX9oXOeAtrCTUVeLPwzQgFUz_LLzHtcucpXnQtcZuKmOXymGJoyS1zOdguHqNmFkr4BkNRAgGmHAxk5GvnQO2A/s3671/IMG_20230216_135427.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3671" data-original-width="2767" height="806" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkK-m5_uStqakDXvp5iBCWK0ZVgiaSndx6v-REsBFjQay7fFB6dcq1xOeUOCM2RQ1NE3oTUELcs617l5u_nRUgBHJ_xU9ak08bkX9oXOeAtrCTUVeLPwzQgFUz_LLzHtcucpXnQtcZuKmOXymGJoyS1zOdguHqNmFkr4BkNRAgGmHAxk5GvnQO2A/w608-h806/IMG_20230216_135427.jpg" width="608" /></a></b></div><b><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgil5o71ooxyDcgYFrbcb0rZHEvpRzkV_HF7dirDj6ICRFMzYlkOX8Q5MBiOsXs0LVZpJOySODRriJ2HvAljSgfvf1PES5Mxu5yNcs-7ByDp5Z2uhxY-wSQpQzkTZ1wXXPFS2JApUm1JR1ESmS-8O1Is1vnjFisNiNyCMnbRQ4ii4DoVb6CEIPVTA/s3485/IMG_20230216_144019.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3485" data-original-width="2854" height="736" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgil5o71ooxyDcgYFrbcb0rZHEvpRzkV_HF7dirDj6ICRFMzYlkOX8Q5MBiOsXs0LVZpJOySODRriJ2HvAljSgfvf1PES5Mxu5yNcs-7ByDp5Z2uhxY-wSQpQzkTZ1wXXPFS2JApUm1JR1ESmS-8O1Is1vnjFisNiNyCMnbRQ4ii4DoVb6CEIPVTA/w602-h736/IMG_20230216_144019.jpg" width="602" /></a></div><br /></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3pmLgEIwBzVGPC3_oHIEJEmopkgX8A16ZpLy9pZM_EhaBP01rwju7IQytJ-A59Cs1SHxwbvIflrx_z6E_W5Ct-RP1YhbQNaQQUGZabXsk9KQPhE5UsghSq3yNoPAZVq6UxmQJK0xE3j1Q0klWyvaOb3agbMDMfe9Umhvp6dLd4ROGbwZC2jiWZw/s3665/IMG_20230216_135510.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3665" data-original-width="2849" height="778" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3pmLgEIwBzVGPC3_oHIEJEmopkgX8A16ZpLy9pZM_EhaBP01rwju7IQytJ-A59Cs1SHxwbvIflrx_z6E_W5Ct-RP1YhbQNaQQUGZabXsk9KQPhE5UsghSq3yNoPAZVq6UxmQJK0xE3j1Q0klWyvaOb3agbMDMfe9Umhvp6dLd4ROGbwZC2jiWZw/w605-h778/IMG_20230216_135510.jpg" width="605" /></a></b></div><b><br /><o:p><br /></o:p></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p><span style="font-size: medium;"><br /></span></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p><span style="font-size: medium;">№2</span></o:p></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 17.12px;"><span style="font-size: medium;">2.<a name="_Hlk127622137">Писмо от Васил Ив. Воденичаров, подписано още от Иванчо Цанков и Тодор Петков до Димитър Дандолов. Датата е 25 октомври 1885 г.</a>, а е получено на 18 ноември 1885 г.<o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 17.12px;"><span style="font-size: medium;">Писмото е писано около месец след Съединението на Княжество България с Източна Румелия. Страната е заплашена както от Османската империя, така и от съседна Сърбия, а Русия изтегля инструктурите си и не подкрепя България. Затова Васил пише: „…защото сега нито вие, нито ние сме весели при тия трудни за отечеството ни обстоятелства…“ Но изразява увереност, че с дързост българският народ ще победи неволите и трудностите, тъй като „всичко честно е на наша страна“. Смята, че България ще върне славата си от времето на „великий Симеона и мъжеский Крума“. Накрая отправя молба към Бога да внуши на велика Русия предишната милост и любов към българите.<o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 17.12px;"><o:p><span style="font-size: medium;"> </span></o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYMZuhY_8pCwcTzi5lPsFaNBmirwjYEOOLresKVvVGBKDCO-O7Dl8Tt3L_5uFnTZAZI0ZfFD7tOFcmLawlLxKAHmJr1zJf9jfiS_YToydld6vnMddVrr6IIIOOJzA5ZkoXoS2iu1AREWhLHV2cUVm3EHVVzHmnke0T5IocdYHon3KJ-JikbgVQEA/s3650/IMG_20230216_135258.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3650" data-original-width="2823" height="823" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYMZuhY_8pCwcTzi5lPsFaNBmirwjYEOOLresKVvVGBKDCO-O7Dl8Tt3L_5uFnTZAZI0ZfFD7tOFcmLawlLxKAHmJr1zJf9jfiS_YToydld6vnMddVrr6IIIOOJzA5ZkoXoS2iu1AREWhLHV2cUVm3EHVVzHmnke0T5IocdYHon3KJ-JikbgVQEA/w635-h823/IMG_20230216_135258.jpg" width="635" /></a></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><br /></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Tn4KbX9phxiVE1XmeWfNGASPR1kunHIRmda8MjA_fd2u1SlmCH2QRxaTydiI8z1GiIDSLQ4YssCTqRX0Jlp6pI4jlNCB9n5K6Yu7eyvhB8PqzHqnl7RcXcHTG456tWSJfK29LyarWyyOxb6a9KnMJs3ViDfNbT4PCS_EYTlS7U7OM7RkiRDvrw/s3652/IMG_20230216_135316.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3652" data-original-width="2807" height="833" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2Tn4KbX9phxiVE1XmeWfNGASPR1kunHIRmda8MjA_fd2u1SlmCH2QRxaTydiI8z1GiIDSLQ4YssCTqRX0Jlp6pI4jlNCB9n5K6Yu7eyvhB8PqzHqnl7RcXcHTG456tWSJfK29LyarWyyOxb6a9KnMJs3ViDfNbT4PCS_EYTlS7U7OM7RkiRDvrw/w639-h833/IMG_20230216_135316.jpg" width="639" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8wSQyyUuNC0Y5-Gq5r7uqC91dEjYfDpQwFwHFK5doxiE0bf_87rICUNm5-lVykXu9xsUBvtJjOuG-mPSX7WHgg0GokyH8-DWPt36jSbJSViDWWSjbvIOsDsTMaaD5V3EaY3Q4h9kPPqfP_OlmtvsG54A2zpOvtOJ73trYfiODUCHB5mkHluco3A/s3466/IMG_20230216_135323.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3466" data-original-width="2829" height="786" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8wSQyyUuNC0Y5-Gq5r7uqC91dEjYfDpQwFwHFK5doxiE0bf_87rICUNm5-lVykXu9xsUBvtJjOuG-mPSX7WHgg0GokyH8-DWPt36jSbJSViDWWSjbvIOsDsTMaaD5V3EaY3Q4h9kPPqfP_OlmtvsG54A2zpOvtOJ73trYfiODUCHB5mkHluco3A/w641-h786/IMG_20230216_135323.jpg" width="641" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b>№3</b></span></div></div>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">3.Писмо от Васил Ив.
Воденичаров до Димитър Дандолов (вероятно в Ловеч). Датата е 4 март 1886 г.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">Учителите щели да
преустройват читалището, но нищо не направили.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p><span style="font-size: medium;"></span></o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8FwMApI_ukZxKYIb47pYENxinPB7G-_3g21bIgvgAa2pfLOqmTv-M6gJECrjFIwu6j8lv3atErswlbP9XakfZYrHuWmWdOZViPUceeqsYB8F3ONdmugbGyhbemRY_KfAngPya2HpGIbgbmQVAU7O5fcEIJ4HgBE1kO0WiYyTRcDoXfJsfRC7pUg/s3670/IMG_20230216_135546.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3670" data-original-width="2888" height="778" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8FwMApI_ukZxKYIb47pYENxinPB7G-_3g21bIgvgAa2pfLOqmTv-M6gJECrjFIwu6j8lv3atErswlbP9XakfZYrHuWmWdOZViPUceeqsYB8F3ONdmugbGyhbemRY_KfAngPya2HpGIbgbmQVAU7O5fcEIJ4HgBE1kO0WiYyTRcDoXfJsfRC7pUg/w613-h778/IMG_20230216_135546.jpg" width="613" /></a></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><br /></span></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLzX4SAzPhV4Xuk9M1zXxEFHurONpFt812JsUXqbm6WJVpp5iOs9edpiCAoAF_Ecj4QK4vZzyvpqXNNT3FFZIMwvsefZM1qvQHbhKtFk5DQ0gSjt4Ggpr_M2x5YHE418y8cedIPd-X_wrObc4ajpB_1di6T7RtAbQK-7EoWTGgWSuH6jlpSEAKKQ/s3416/IMG_20230216_135611.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3416" data-original-width="2817" height="742" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLzX4SAzPhV4Xuk9M1zXxEFHurONpFt812JsUXqbm6WJVpp5iOs9edpiCAoAF_Ecj4QK4vZzyvpqXNNT3FFZIMwvsefZM1qvQHbhKtFk5DQ0gSjt4Ggpr_M2x5YHE418y8cedIPd-X_wrObc4ajpB_1di6T7RtAbQK-7EoWTGgWSuH6jlpSEAKKQ/w613-h742/IMG_20230216_135611.jpg" width="613" /></a></span></b></div><b><span style="font-size: medium;"><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div style="text-align: center;"><b><span style="line-height: 107%;"><o:p><span style="font-size: medium;"> №4</span></o:p></span></b></div></span></b><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">4.Писмо от В. И. Воденичаров
– Севлиево, и Ив. Г. Дандолов – Севлиево, до Д. Дандолов – писар в 5-та запасна
дружина – Ловеч, 14 март 1886 г.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">В Севлиевското окръжно
управление станали промени – финансовия помощник Матеев бил пратен в Сливен, а
назначен някой си Атанас от Трявна. Воденичаров направил препоръка за Д.
Дандолов, но не я уважили.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">Иван е брат на Димитър. В
писмото обещава да му прати исканите 20 драма евзи (капси), които купил от
руснаците.<o:p></o:p></span></span></b></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p><span style="font-size: medium;"></span></o:p></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><span style="font-size: medium;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY2PH9Vj-iasnB47KMOv9F5W6jF9DSj5Zz87DuoxVWc67pHdiM5NIIUmPdUswaTqbCmawXEyUnxwibKKqxYT3OU41k1uVmuoOCMMS2dgPjrqWmdahKG3MqATUOpaYRUw77hk3u4OOY0OcOlxnLjcGbpwExpBoQ7NDM5JgF9aUF5-H_tTn7dRlmVA/s3745/IMG_20230216_135642.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3745" data-original-width="2990" height="766" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY2PH9Vj-iasnB47KMOv9F5W6jF9DSj5Zz87DuoxVWc67pHdiM5NIIUmPdUswaTqbCmawXEyUnxwibKKqxYT3OU41k1uVmuoOCMMS2dgPjrqWmdahKG3MqATUOpaYRUw77hk3u4OOY0OcOlxnLjcGbpwExpBoQ7NDM5JgF9aUF5-H_tTn7dRlmVA/w610-h766/IMG_20230216_135642.jpg" width="610" /></a></span></b></div><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-size: medium;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><o:p><span style="font-size: medium;"><br /></span></o:p></span></b></span></b></p><b><span style="font-size: medium;"><br /> </span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkQ-irWHHZESRVN1vyvP1XFTanWh-bh3krXhFAKwUtTRfHGwvaokFQ99XplbWG2mUjmepgTJFacQFb8fyRCELk4pD_1b3Zn0ov-O41o_ydIaAbOjFCfsqTq6IYRreOuiqUu7bMkOIachRNNGKnOFEssKgLJoyFYhJnwfhK9UIuezOWCI-RU0JmdQ/s3226/IMG_20230216_135701.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="3226" data-original-width="2753" height="711" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkQ-irWHHZESRVN1vyvP1XFTanWh-bh3krXhFAKwUtTRfHGwvaokFQ99XplbWG2mUjmepgTJFacQFb8fyRCELk4pD_1b3Zn0ov-O41o_ydIaAbOjFCfsqTq6IYRreOuiqUu7bMkOIachRNNGKnOFEssKgLJoyFYhJnwfhK9UIuezOWCI-RU0JmdQ/w607-h711/IMG_20230216_135701.jpg" width="607" /></a></div></b><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br /></p><p class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: medium;"><b>№5</b></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"><span style="font-size: medium;">5.Факсимиле на пощенски
плик от Воденичаров, от който научаваме, че Димитър Г. Дандолов е писар в 5-та
запасна дружина в Ловеч, 4-ти Плевенски пеши полк.</span><span style="font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></span></b></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Times New Roman", serif; line-height: 107%;"></span></b></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcJe4h0-Rc5s7MO7UNWh_FWDlIRcwOiRKEPYZz0PMg-iB_mECYahAABD31jXyIsthsukt1wHTl3HYQk4LWKjybX1cCYRyBd1LIluuCIFcn-lgDkICy0txf7MX7TCVWDy-1xbDWRl_xwvTF5hqmT9M4XPFAoU_yBAtwLkYuOlxjEbBiBzDS9kRrew/s2430/IMG_20230216_135230.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1620" data-original-width="2430" height="337" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcJe4h0-Rc5s7MO7UNWh_FWDlIRcwOiRKEPYZz0PMg-iB_mECYahAABD31jXyIsthsukt1wHTl3HYQk4LWKjybX1cCYRyBd1LIluuCIFcn-lgDkICy0txf7MX7TCVWDy-1xbDWRl_xwvTF5hqmT9M4XPFAoU_yBAtwLkYuOlxjEbBiBzDS9kRrew/w506-h337/IMG_20230216_135230.jpg" width="506" /></a></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><br /></b></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><b><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfN1Uflua1Lnr8KFKPx0c-Flh6GN65Wh85ZYmp05v80_44zXXqOU-ECETLJ423yD22bUxO3k1d23SxArStUTu1FFPKuh1HUKtrN33mIJsJnbCsOArExdIYpi5WqSpkHwjEWaqOGMz3pcp8oP616CPh3WGMfw_s3PD2WYUMl6isatk_U9ggEyp8rg/s2586/IMG_20230216_135824.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1550" data-original-width="2586" height="307" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfN1Uflua1Lnr8KFKPx0c-Flh6GN65Wh85ZYmp05v80_44zXXqOU-ECETLJ423yD22bUxO3k1d23SxArStUTu1FFPKuh1HUKtrN33mIJsJnbCsOArExdIYpi5WqSpkHwjEWaqOGMz3pcp8oP616CPh3WGMfw_s3PD2WYUMl6isatk_U9ggEyp8rg/w511-h307/IMG_20230216_135824.jpg" width="511" /></a></b></div><b><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><span style="font-size: medium;"><br /></span></b><p></p>Петко Недялковhttp://www.blogger.com/profile/06924076329032346662noreply@blogger.com0